Σήμερα, η αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Προφήτου Αγγαίου, του Αγίου Μοδέστου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων και της Αγίας Θεοφανούς της Βασιλίσσης.
Ο Προφήτης Αγγαίος καταγόταν από την Ιερατική φυλή του Λευΐ και είναι ο 10ος των μικρών λεγόμενων προφητών. Γεννήθηκε στη Βαβυλώνα, όταν διαρκούσε η αιχμαλωσία των Ιουδαίων.
Ο Αγγαίος ήταν αυτός, που μαζί με τον προφήτη Ζαχαρία αναθέρμαναν το ζήλο των Ιουδαίων για την ανοικοδόμηση του Ναού του Σολομώντος. Το προφητικό βιβλίο του Αγγαίου είναι χωρισμένο σε δύο κεφάλαια και έχει απλό και αυστηρό ύφος. Επειδή ο Αγγαίος καταγόταν από λευιτική οικογένεια, όταν πέθανε, τάφηκε στα μνήματα των Ιερέων.
Είναι ενδιαφέρον πως συμβουλεύει ο Προφήτης τους Ιερείς της εποχής του για να αποφεύγουν τους μολυσμούς: «Οὕτως πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν, καὶ ὃς ἐὰν ἐγγίση ἐκεῖ, μιανθήσεται ἕνεκεν τῶν λημάτων αὐτῶν τῶν ὀρθρινῶν» (Αγγαίος, Β’ 14). Έτσι, λέει ο Αγγαίος, συμβαίνει με όλα τα έργα των χειρών αυτών. Όποιος Ιερέας δηλαδή, είναι μολυσμένος από δωροδοκίες που πήρε πρωί-πρωί, ή από άλλες αμαρτίες και παρακοές που διέπραξε, αν αγγίξει το θυσιαστήριο θα το μολύνει. Η προσφορά του δηλαδή, θα θεωρηθεί μολυσμός.
Ο Άγιος Μόδεστος γεννήθηκε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. στη Σεβάστεια της Μικράς Ασίας. Οι γονείς του ήταν Χριστιανοί και κατά τη διάρκεια των διωγμών του Διοκλητιανού κλείστηκαν στη φυλακή, όπου και πέθαναν μαρτυρικά. Έτσι, την ανατροφή του Αγίου Μόδεστου ανέλαβε ένας ειδωλολάτρης άρχοντας, με αποτέλεσμα να μεγαλώσει μακράν της αληθινής Πίστης στον Ιησού Χριστό.
Όταν έμαθε για το μαρτυρικό τέλος των γονέων του, γεννήθηκε μέσα του η επιθυμία να γνωρίσει το Ιερό Ευαγγέλιο και να βαπτιστεί, αφιερώνοντας τη ζωή του στο Σωτήρα και Λυτρωτή μας. Στη συνέχεια, ανέλαβαν την κηδεμονία του δύο Αθηναίοι θετοί γονείς, που ήταν Χριστιανοί κι έτσι πλέον ζούσε σε χριστιανικό περιβάλλον, το οποίο του προσέφερε και τα ανάλογα βιώματα.
Μεγαλώνοντας ο Άγιος Μόδεστος, από αγάπη κινούμενος για τον πονεμένο άνθρωπο, ανέπτυξε σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο. Τη δράση του ζήλεψαν τα παιδιά των θετών γονέων του, τα οποία, όταν πέθαναν οι γονείς τους, πήγαν το Μόδεστο στην Αίγυπτο και τον πούλησαν σκλάβο.
Με τη δύναμη του Θεού, ο Άγιος Μόδεστος εκχριστιάνισε τον αφέντη του, ο οποίος στη συνέχεια του χάρισε την ελευθερία. Αμέσως μετά, πήγε να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο στα Ιεροσόλυμα. Η αγάπη του για την Εκκλησία, η αφοσίωση του στον Ενανθρωπήσαντα Υιό και Λόγο του Θεού, η συνέπειά του στην ανιδιοτελή προσφορά στον συνάνθρωπο, προκάλεσαν το ενδιαφέρον των πιστών και τον εξέλεξαν αρχιεπίσκοπο Ιεροσολύμων.
Η ανάδειξή του Αγίου Μοδέστου σε Ιεράρχη της Εκκλησίας δεν ήταν απλά μια θέση ικανοποίησης προσωπικών φιλοδοξιών, αλλά μια έξοχη ευκαιρία να βοηθήσει περισσότερους ανθρώπους με επιμέλεια κι αγάπη.
Με την παρρησία που απέκτησε στο θρόνο του Θεού, αξιώθηκε από το Πανάγιο Πνεύμα να επιτελέσει πολλά θαύματα τόσο εν ζωή, όσο και μετά θάνατον, προσφέροντας θεραπεία και στους ανθρώπους και στα ζώα. Κοιμήθηκε μαρτυρικά σε βαθιά γεράματα με αποκεφαλισμό, μετά από πολλά βασανιστήρια που δέχθηκε.
Ο Άγιος Μόδεστος στη συνείδηση των πιστών θεωρείται προστάτης των ζώων και για το λόγο αυτό τελούν αγιασμό, με τον οποίο ραντίζουν τα σπίτια αλλά και τα καταλύματα των ζώων τους.
Σήμερα πανηγυρίζει το ομώνυμο Μετόχι της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου και ο ναός του Αγίου στην κοινότητα Κοφίνου και το Παρεκκλήσιό του στον Αστρομερίτη.
Σήμερα, εορτάζουμε, ακόμη έναν άλλο Άγιο Μόδεστο, αρχιεπίσκοπο και αυτόν Ιεροσολύμων (632-634 μ.Χ.). Όταν ήταν ηγούμενος της Μονής του Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου, οι Πέρσες εισέβαλαν στην Παλαιστίνη, κατέστρεψαν τα Ιερά Προσκυνήματα και αιχμαλώτισαν τον αρχιεπίσκοπο Ζαχαρία. Ανέλαβε τοποτηρητής της Αρχιεπισκοπής Ιεροσολύμων, ανοικοδόμησε τα Ιερά Προσκυνήματα και μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Ζαχαρία, έγινε Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων.