Μεταξύ των πολυάριθμων τοπικών Αγίων που κοσμούν την εκκλησιαστική ιστορία της Μυροβόλου Χίου, κορυφαία θέση κατέχει η Αγία παρθενομάρτυς Μαρκέλλα, η οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Βολισσό της βορειοδυτικής Χίου.
Αν και υπάρχει ασάφεια σχετικά με τον χρόνο της γέννησης, της ζωής και του μαρτυρίου της, σύμφωνα με τον βιογράφο της Όσιο Νικηφόρο τον Χίο, η Αγία Μαρκέλλα έζησε γύρω στο 1500 μ.Χ.
Ο πατέρας της ήταν ειδωλολάτρης και, δυστυχώς, η χριστιανή μητέρα της απεβίωσε σε νεαρή ηλικία. Η Μαρκέλλα διακρίθηκε από νωρίς για τη βαθιά πίστη και αγάπη της στον Χριστό, την καλοσύνη και αγνότητά της, τη σεμνότητα και την ευγένεια της ψυχής της. Προικισμένη με θεϊκή σοφία και αμέτρητα ψυχικά χαρίσματα επικοινωνούσε αδιάκοπα με τον Θεό.
Αυτόν τον «επίγειο άγγελο» φθόνησε ο εωσφόρος και θέλησε να την πολεμήσει με κάθε μέσο. Έτσι, ο ειδωλολάτρης και σκληρόκαρδος πατέρας της άρχισε να επιθυμεί ερωτικά την ίδια του την κόρη, γεγονός που ανάγκασε την Μαρκέλλα να εγκαταλείψει το πατρικό της σπίτι και να αναζητήσει καταφύγιο στα βουνά της περιοχής.
Ο πατέρας της, κινούμενος από τις κτηνώδεις ορέξεις του και με απερίγραπτη μανία άρχισε να την ψάχνει και η έντρομη κόρη προσπάθησε να προστατευθεί και να σώσει την τιμιότητά της. Μία μεγάλη βάτος αποτέλεσε το ασφαλές καταφύγιό της, όμως ένας βοσκός αντιλήφθηκε τη Μαρκέλλα και υπέδειξε την βάτο στον μανιακό πατέρα της, ο οποίος και της έβαλε φωτιά προκειμένου να την αναγκάσει να βγει έξω από αυτή.
Η Μαρκέλλα κατάφερε να διαφύγει και άρχισε να τρέχει πάνω στις πέτρες και τα βράχια, αλλά ο πατέρας της δυσκολευόμενος να την φτάσει, αποφάσισε να την σημαδέψει με το τόξο του εκτοξεύοντας προς αυτήν ένα βέλος. Η Αγία πληγώθηκε αλλά παρ’ όλα αυτά δεν έχασε την ψυχική της δύναμη και συνέχισε να τρέχει, μέχρι που οι σωματικές της δυνάμεις άρχισαν να την εγκαταλείπουν και κάποια στιγμή έπεσε κάτω ταλαιπωρημένη και πληγωμένη.
Με τα μάτια στραμμένα στον ουρανό προσευχήθηκε με πίστη στον Θεό και Του ζήτησε να σχίσει τον βράχο και να την κρύψει μέσα. Η παράκληση της Αγίας έγινε πραγματικότητα και έτσι ο βράχος σχίστηκε και δέχτηκε το σώμα της ενάρετης Μαρκέλλας μέχρι το στήθος. Ο σαρκολάτρης πατέρας φτάνοντας στον τόπο και βλέποντας το παράδοξο αυτό θαύμα, οργίστηκε ακόμη περισσότερο και έκοψε με ένα μαχαίρι τους μαστούς της και τους πέταξε στο βουνό. Στη συνέχεια αποκεφάλισε την κόρη του και πέταξε την κεφαλή της στη θάλασσα. Σύμφωνα με την παράδοση μία ασυνήθιστη λάμψη άρχισε να εκπέμπεται από την κεφαλή της Αγίας, που στέφθηκε με τον ουράνιο και άφθαρτο στέφανο της θεϊκής δόξας.
Αναρίθμητα είναι τα θαύματα, που έχει επιτελέσει η Αγία Μαρκέλλα από την εποχή του μαρτυρίου της έως τις ημέρες μας, ενώ μάρτυρες θαυμαστών σημείων έγιναν λαμπρές πνευματικές φυσιογνωμίες της Εκκλησίας μας, όπως Άγιος Μακάριος ο Νοταράς Επίσκοπος Κορίνθου, ο Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως και ο βιογράφος και συντάκτης της Ακολουθίας της Αγίας, Όσιος Νικηφόρος ο Χίος, οι οποίοι συχνά προσέρχονταν στον τόπο του μαρτυρίου της Αγίας για να προσευχηθούν.
Η μνήμη της Αγίας παρθενομάρτυρος Μαρκέλλας εορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Ιουλίου με την γιορτή αυτή να αποτελεί το μεγαλύτερο παγχιακό πανηγύρι, το οποίο αποτελεί πόλο έλξης για μεγάλο πλήθος προσκυνητών, που συρρέουν όχι μόνο από ολόκληρη την Χίο και τα γειτονικά νησιά, αλλά και από ολόκληρη την επικράτεια, προκειμένου να τιμήσουν την μνήμη της Αγίας.