Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τελέσθηκε Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου.
Στό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ Σεβασμιώτατος μέ εἰδική τελετή ἁγιασμοῦ καθιέρωσε τήν Ἁγία Τράπεζα στήν νότια κόγχη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ πρός τιμήν τοῦ ἁγίου Σωφρονίου.
Στόν λόγο του ὁ Σεβασμιώτατος ἐξέφρασε τήν μεγάλη του χαρά καί συγκίνηση γιά τό γεγονός. Εἶπε ὅτι ὁ Ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στήν σημερινή του μορφή ἀνεγέρθηκε μέ πρωτοστάτη τόν τότε ἐφημέριο ἀείμνηστο π. Δημήτριο Θεοδοσόπουλο τήν δεκαετία τοῦ '70 καί ἐγκαινιάσθηκε ἀπό τόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Δαμασκηνό τόν Ἰούλιο τοῦ 1978.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητροπολίτης Ναυπάκτου: Όλες τις κινήσεις για την συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους τις πλήρωσε πολύ ακριβά το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Ἀπό τότε οἱ δύο τράπεζες στήν βόρεια καί τήν νότια κόγχη τοῦ Ναοῦ σάν νά ἀνέμεναν καί τόν δικό τους καθαγιασμό στό ὄνομα κάποιων ἄλλων Ἁγίων. Αὐτό πραγματοποιήθηκε ἐφέτος καί ἔτσι στόν λαμπρό Ἱερό Ναό δίπλα στήν ἁγία Παρασκευή θά τιμῶνται δύο νεοφανεῖς Ἅγιοι, ὁ ἅγιος Καλλίνικος Ἐδέσσης καί ὁ ἅγιος Σωφρόνιος ὁ Ἁγιορείτης. Ὁ Σεβασμιώτατος γνώριζε καί τούς δύο, ὁ ἕνας ἦταν ὁ Γέροντάς του καί ὁ ἄλλος ὁ πνευματικός μυσταγωγός στήν ὀρθόδοξη θεολογία, καί ὑπῆρξε ὁ συνδετικός κρίκος καί γιά τήν μεταξύ τους γνωριμία.
Τήν Κυριακή ἡ Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία τελέσθηκε στήν καθιερωθεῖσα ἁγία Τράπεζα τοῦ ἁγίου Σωφρονίου.
Ὁ Σεβασμιώτατος στόν λόγο του εἶπε ὅτι πολλοί φιλόσοφοι προσπαθοῦν νά δώσουν ἕναν ὁρισμό γιά τό τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, καί μεταξύ ἄλλων θεωροῦν τόν ἄνθρωπο ὡς λογικό ὄν ἤ ὡς κοινωνικό ὄν. Ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε ὅτι στήν παράδοσή μας ὁ ἄνθρωπος εἶναι κυρίως ἕνα λειτουργικό ὄν πού πλάσθηκε ἀπό τόν Θεό νά συμμετέχη στήν θεία Λειτουργία τοῦ Παραδείσου. Μέ τήν πτώση ἔπεσε στήν παραλειτουργία, καί ὁ Χριστός μέ τό ἔργο τῆς θείας Οἰκονομίας τόν ἐπανέφερε στήν λειτουργία τοῦ Παραδείσου.
Ὁ ἅγιος Σωφρόνιος, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, ἦταν καί λογικός ἄνθρωπος, ἀπό τήν ἄποψη ὅτι εἶδε τόν Λόγο Χριστό μέσα στό Φῶς καί ὄχι ἁπλῶς ὅτι σκεφτόταν λογικά, ἦταν καί κοινωνικός ἄνθρωπος, ἀπό τήν ἄποψη ὅτι ἀγαποῦσε, προσευχόταν καί εὐεργετοῦσε ὅλη τήν οἰκουμένη, ἀλλά κυρίως ἦταν λειτουργικός ἄνθρωπος. Ἔλεγε ὅτι ἡ θεία Λειτουργία τελέσθηκε μιά φορά καί γιά πάντα καί ἔχει μέσα της τήν αἰωνιότητα. Τό σημαντικό ὅμως εἶναι ὅτι ὁ ἅγιος Σωφρόνιος ἦταν λειτουργικό ὄν καί πρό καί μετά τήν θεία Λειτουργία, γιατί, ὅπως ἔλεγε, ἡ θεία Λειτουργία μᾶς μαθαίνει νά ζοῦμε μέ τήν καρδιά, δηλαδή νά ζοῦμε ἡσυχαστικά καί προσευχητικά. Συνέδεε, ὁ Ἅγιος, τόν ἡσυχασμό μέ τήν θεία Λειτουργία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητροπολίτης Ναυπάκτου: Πάντοτε υπάρχει απόλυτη συνεργασία μεταξύ αληθινών ιατρών και πραγματικών θεολόγων που γνωρίζουν τα όρια τους
Μάλιστα, ὁ Σεβασμιώτατος χαρακτήρισε τόν ἅγιο Σωφρόνιο ὡς Χερουβίμ, πού προσευχόταν μέ φλόγα στόν Θεό καί θεωροῦσε τήν δόξα Του. Ἀνήκει στίς σπάνιες περιπτώσεις Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας πού περιέγραψαν τήν ἐμπειρία τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ.
Τόσο στόν Ἑσπερινό ὅσο καί κατά τήν θεία Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε ὅτι εἶναι μεγάλη εὐλογία γιά τήν Ναύπακτο πού τήν τελευταία πενταετία ἦρθαν μέσα στήν πόλη τέσσεροι νέοι Ἅγιοι, μέ τόν καθαγιασμό ἀντίστοιχων καί ἰσάριθμων Παρεκκλησίων στούς δύο κεντρικούς Ναούς, ἤτοι στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου μέ τά Παρεκκλήσια τῶν ἁγίων Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου καί Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, καί στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς μέ τά Παρεκκλήσια τῶν ἁγίων Καλλινίκου Ἐδέσσης καί Σωφρονίου Ἁγιορείτου.
Αὐτό εἶναι πολύ σημαντικό, γιατί ὑπογραμμίζει τό γεγονός ὅτι καί στίς ἡμέρες μας εἶναι δυνατή ἡ ἁγιότητα καί μάλιστα πολλοί νέοι Ἅγιοι ἀναδείχθηκαν στήν Ἐκκλησία μας, οἱ ὁποῖοι μᾶς καθοδηγοῦν μέ τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία τους καί τόν θεοφιλῆ βίο τους, ξεχωρίζουν τήν ὀρθοδοξία ἀπό τήν πλάνη, τήν πνευματική ὑγεία ἀπό τήν πνευματική ἀσθένεια καί τόν ὀρθόδοξο μοναχισμό ἀπό τά κακέκτυπά του.
