Το Σάββατο 29 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Αλεξάνδρειας.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε δύο νέους Αναγνώστες, τον κ. Κωνσταντίνο Μουρατίδη και τον κ. Θεοδόσιο Καραβιώτη.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Παμμάκαρ Ἀλέξανδρε ποιμήν Ἐκκλησίας γέγονας, ὀρθοδοξίας ὑπέρμαχος, Ἀρείου καθελών τήν ἀλαζονείαν, προσευχαῖς συντόνοις».
Ἑορτάζει ἀπό ἀπόψε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τή μνήμη τριῶν ἱεραρχῶν της, τριῶν ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντινουπόλεως, τῶν ἁγίων Ἀλεξάνδρου, στό ὄνομα τοῦ ὁποίου τιμᾶται ὁ ναός μας, Ἰωάννου καί Παύλου, οἱ ὁποῖοι μέ τή ζωή τους, τούς ἀγῶνες καί τή διδασκαλία τους στήριξαν τήν πίστη καί τήν εὐσέβεια τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἔδωσαν παράδειγμα ἀληθοῦς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Ἔδωσαν καί δίδουν παράδειγμα καί σέ ὅλους ἐμᾶς πού ἀγωνιζόμεθα μέσα στόν κόσμο νά ζήσουμε τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές του.
Μπορεῖ βέβαια κάποιοι νά σκέπτονται ποιά σχέση μπορεῖ νά ἔχουμε ἐμεῖς μέ ἁγίους ἱεράρχες, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν πρίν ἀπό πολλούς αἰῶνες, ἤ ποιά σχέση μπορεῖ νά ἔχει ἡ δική μας ζωή μέ τή δική τους. Καί ὅμως ἡ ἐν Χριστῷ ζωή εἶναι μία καί εἶναι κοινή γιά ὅλους τούς χριστιανούς, ὁποιονδήποτε δρόμο καί ἐάν ἐπιλέξουν στή ζωή τους, ὅπως κοινά εἶναι καί τά μέσα τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος.
Ἀσφαλῶς οἱ ἅγιοι ἀρχιεπίσκοποι Κωνσταντινουπόλεως, τούς ὁποίους τιμοῦμε καί ἑορτάζουμε σήμερα, ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος, ὁ ἅγιος Ἰωάννης καί ὁ ἅγιος Παῦλος, μπορεῖ νά ἀντιμετώπισαν στή ζωή τους περισσότερες δυσκολίες καί μεγαλύτερους πειρασμούς ἀπό αὐτούς πού ἀντιμετωπίζει ἕνας πιστός, ἀλλά οἱ τρόποι μέ τούς ὁποίους μποροῦμε νά ἀποκρούσουμε τούς πειρασμούς καί νά ὑπομείνουμε τίς δοκιμασίες καί τίς δυσκολίες πού συναντοῦμε στή ζωή μας καί στόν πνευματικό μας ἀγώνα δέν διαφέρουν ἀπό αὐτούς πού χρησιμοποίησαν καί οἱ ἅγιοι τρεῖς Πατριάρχες.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τή ζωή τους, ἐξυμνεῖ τούς ἀγῶνες καί τά παλαίσματά τους καί μᾶς συστήνει νά μελετοῦμε τούς βίους τους, ὥστε, ὅπως μᾶς προτρέπει καί ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, «ἀναθεωροῦντες τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς» τους, νά μιμούμεθα τήν πίστη καί τά ἔργα τους.
Ἕναν ἀπό αὐτούς τούς τρόπους, γιά τόν ὁποῖο διακρίθηκε ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος, ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, τόν ὁποῖο ἰδιαιτέρως τιμοῦμε καί πανηγυρίζουμε στόν περικαλλῆ αὐτόν ναό τῆς Ἀλεξανδρείας πού εἶναι ἀφιερωμένος στή χάρη του, μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος στό στιχηρό τοῦ Ἑσπερινοῦ, τό ὁποῖο προέταξα τῆς ὁμιλίας μου. Καί αὐτός εἶναι, ὅπως ἀκούσαμε, ἡ προσευχή.
«Παμμάκαρ Ἀλέξανδρε ποιμήν Ἐκκλησίας γέγονας, ὀρθοδοξίας ὑπέρμαχος, Ἀρείου καθελών τήν ἀλαζονείαν, προσευχαῖς συντόνοις». Μακαρίζει, δηλαδή, ὁ ἱερός ὑμνογράφος τόν ἅγιο Ἀλέξανδρο, γιατί ἀνεδείχθη ποιμένας γνήσιος τῆς Ἐκκλησίας καί ὑπέρμαχος τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, καθώς κατόρθωσε νά συντρίψει τήν ἀλαζονεία τοῦ αἱρεσιάρχου Ἀρείου μέ τίς ἐπίμονες προσευχές του.
Καί ἦταν ὄντως ἄνθρωπος πολλῆς καί μεγάλης προσευχῆς ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος, ἄνθρωπος πού γνώριζε τή δύναμη τοῦ Θεοῦ καί πίστευε στήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ ὅτι «πάντα ὅσα ἐάν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε».
Γι᾽ αὐτό καί ὅταν κλήθηκε νά ἀντιμετωπίσει τίς κακοδοξίες τοῦ Ἀρείου, ὁ ὁποῖος μέ τίς αἱρετικές του διδασκαλίες εἶχε διχάσει τήν Ἐκκλησία καί εἶχε παρασύρει πολλούς πιστούς, ὁ ἅγιος Ἀλέξανδρος προσευχόταν μέ θέρμη καί ἐπιμονή στόν Θεό καί ζητοῦσε τήν ἐνίσχυσή του γιά νά ἀποδείξει τήν πλάνη τοῦ Ἀρείου καί νά ἀπαλλάξει τήν Ἐκκλησία ἀπό τίς διδασκαλίες του, σύμφωνα μέ τίς ὁποῖες ὁ Χριστός δέν ἦταν ὁμοούσιος μέ τόν Θεό-Πατέρα ἀλλά κτίσμα καί δημιούργημά του, ἀμφισβητώντας ἔτσι τήν τριαδικότητα τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ Θεός ἄκουσε τίς προσευχές του καί ἀπάλλαξε τήν Ἐκκλησία ἀπό τήν πλάνη τοῦ Ἀρείου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητροπολίτης Μεσόγαιας: Η ιδέα και μόνο ότι είμαι κληρικός της ορθόδοξης Εκκλησίας...
Τό παράδειγμα, λοιπόν, τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου διδάσκει καί σέ μᾶς τή σημασία καί τή δύναμη τῆς προσευχῆς. Διότι συχνά τήν ἀντιμετωπίζουμε ὡς ἕνα τυπικό καθῆκον ἤ ἔστω ὡς μία καλή συνήθεια, καί προσευχόμεθα χωρίς νά ἔχουμε συναίσθηση σέ ποιόν ἀπευθυνόμεθα καί τί ζητοῦμε. Συχνά ἐπαναλαμβάνουμε λόγια προσευχῆς χωρίς νά ἐννοοῦμε ὅσα λέμε καί χωρίς νά πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεός μπορεῖ νά μᾶς δώσει αὐτό πού τοῦ ζητοῦμε. Ἤ ἄλλοτε πάλι, ὅταν ἀντιμετωπίζουμε προβλήματα καί δυσκολίες στή ζωή μας, ὅταν δοκιμαζόμεθα ἀπό πειρασμούς καί θλίψεις, ἀναζητοῦμε στήριγμα σέ ἀνθρώπους πού νομίζουμε ὅτι μποροῦν νά μᾶς βοηθήσουν, ξεχνοῦμε ὅμως νά στραφοῦμε πρός τόν Θεό καί νά προσευχηθοῦμε γιά ὅ,τι μᾶς ἀπασχολεῖ, γιά ὅ,τι μᾶς δυσκολεύει, γιά ὅ,τι ἔχουμε ἀνάγκη.
Ἑορτάζοντας, λοιπόν, σήμερα τή μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου, ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῆς προσευχῆς του καί ἄς προσπαθήσουμε νά τό μιμηθοῦμε, ἀναθέτοντας καί ἐμεῖς ὅπως καί ἐκεῖνος «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ».
Καί ἐάν προσευχόμεθα μέ ἐπιμονή καί μέ πίστη, ζητώντας τή βοήθεια, τή χάρη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, τότε νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὁ Θεός θά μᾶς δίδει τήν εὐλογία του καί θά εἶναι πάντοτε βοηθός καί ἀντιλήπτωρ τῆς ζωῆς μας.
Ἰδιαίτερα τήν περίοδο αὐτή πρέπει νά ἐντείνουμε τίς προσευχές μας καί γιά τά ἐθνικά μας θέματα ἀλλά καί γιά τόν πειρασμό ὁ ὁποῖος ταλαιπωρεῖ τήν ἀνθρωπότητα. Πρέπει νά προσέχουμε καί πρέπει νά βοηθοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, ἀλλά πάνω ἀπό ὅλα πρέπει νά σκεφθοῦμε σωστά πῶς πρέπει νά φερόμεθα, γιατί βλέπετε ὅτι καί ἡ ἐπαρχία μας μπῆκε σέ καραντίνα. Καί αὐτό σημαίνει ὅτι ἔχουν πληθυνθεῖ τά θύματα τοῦ κορωνοϊοῦ. Πολλοί τό παίρνουν ἀστεῖα. Πολλοί πιστεύουν ὅτι δέν ὑπάρχει. Βλέπουμε κάθε ἡμέρα θανάτους, δίπλα μας, στή διπλανή ἐπαρχία, δεκαεπτά γέροντες πέθαναν ἀπό τό Γηροκομεῖο. Γι᾽ αὐτό «στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου», καί ἄς ἐντείνουμε τίς προσευχές μας στόν Θεό καί στήν Παναγία καί στούς ἁγίους νά μᾶς βοηθήσουν.
