Η έχθρα στό σπίτι προέρχεται άπό τήν άμαρτία. Όλα έχουν τήν προέλευσή τους άπό τήν άμαρτία. Όπωσδήποτε έρχεται η έχθρα στό σπίτι:
α. Έάν ό γάμος άρχισε μέ προγαμιαίες σχέσεις καί δέν άκολούθησε μετάνοια.
β. Έάν οί σύζυγοι ζουν χωρίς εκκλησιαστικό γάμο. Αύτή είναι η πρώτη άμαρτία τήν όποία πληρώνουν όλοι με την αμοιβαία έχθρα. Γι αυτό όλοι πρέπει νά γίνουν φρόνιμοι καί νά συνδεθούν έκκλησιαστικά μέ τήν ευλογία του γάμου.
Γ. Έάν υπάρχουν άνεξομολόγητες πορνικές πράξεις πού έγιναν πρίν ή καί μετά τόν γάμο. «Ετσι, εισήλθαν σ’ ένα νέο σπίτι μέ τήν δαιμονική σφραγίδα τής άμαρτίας στό σώμα τους καί στήν ψυχή τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άγιος Παΐσιος: «Η γκρίνια έχει κατάρα. Είναι σαν να καταριέται ο ίδιος ο άνθρωπος τον εαυτό του»
δ. Έάν ό γάμος έγινε γιά τήν προίκα. Ό γάμος αύτός δέν είναι τού Θεού και η συμβίωσις δέν θά είναι ειρηνική.
ε. Έάν ύπάρχη μεγάλη διαφορά ήλικίας. Υπάρχουν γονείς πού ύπανδρεύουν τά κορίτσια τους στήν ήλικία τών 14-16 έτών, ένώ στά 18-19 οί κόρες τους είναι ζωντοχήρες καί μάλιστα μέ παιδιά. Τί ημπορεί νά κάνη μία νεαρή κόρη μπροστά σ’ ένα εύρωστο άνδρα, ό όποιος θά τήν ύποτάξη τελείως καί δέν θά τήν σέβεται; Η μεγάλη διαφορά ήλικίας είναι άμαρτία ένώπιον του Θεού. Καί έξ αιτίας αύτού του λόγου τό σπίτι δέν κρατιέται, άλλά διαλύεται, καί σ’ αύτές τίς περιπτώσεις οί γονείς νά άναγνωρίζουν καί νά ομολογούν τή δική τους ευθύνη.
στ. Άπό τήν άδιαφορία πού έχουν οί σύζυγοι γιά τήν έξομολόγησι, τήν Θεία Κοινωνία καί τήν όλη τάξι τής Εκκλησίας, πού είναι έντολές του Θεού. Έάν δέν έφαρμόζουν αύτές τίς έντολές, έφαρμόζουν τίς έντολές του διαβόλου καί δέν ημπορούν πλέον νά ζουν μέ ειρήνη καί ήσυχία.
ζ. Έξ αιτίας τής καταργήσεως τής νηστείας. Αύτοί πού γεμίζουν άπό οργή είναι ήδη γεμάτοι άπό χολή, ή όποία πολλαπλασιάζεται στό σώμα του άνθρώπου, όταν τρώγη πολύ κρέας καί δέν νηστεύη. «Ετσι, καί γιά ένα άσήμαντο λόγο, έπειδή, έπί παραδείγματι, τό τάδε πράγμα δέν εΐναι στήν θέσι του, σηκώνει ό ένας τό ξύλο καί τό φέρνει στό κεφάλι του άλλου.
Πηγή: (Από το βιβλίο: «ΒΙΟΣ, ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΙΙΟΚΑ», (1910-1989), Μετάφρασις άπό τά ρουμανικά ύπό μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου), Ι.Ν. Παντανάσσης
