Η Αιρετική Διαμαρτύρηση (Προτεσταντισμός) αρνείται την μεσιτεία των Αγίων (Αγγέλων και Ανθρώπων). Οι Προτεστάντες ισχυρίζονται ότι υπάρχει μόνο ένας Μεσίτης ανάμεσα στους ανθρώπους και τον Θεό, ο Ιησούς Χριστός. Συνεπώς σύμφωνα με την Προτεσταντική αντίληψη δεν πρέπει να επικαλούμεθα στις προσευχές μας τους Αγίους ! Τα Προτεσταντικά επιχειρήματα είναι τα εξής :
- «εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς ᾿Ιησοῦς» Α Τιμόθεον 2:5. Υπάρχει ΜΟΝΟ ένας Μεσίτης όχι πολλοί λένε οι Προτεστάντες παρερμηνεύοντας την Βίβλο.
- « καὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» Πράξεις 4:12. Εκτός από τον Ιησού δεν υπάρχει άλλος Σωτήρας.
- Οι Άγιοι δεν είναι πανταχού παρόντες ώστε να ακούουν τις προσευχές των ανθρώπων.
- Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει πουθενά ότι οι Απόστολοι ζητούσαν την Μεσιτεία των Αγίων και μάλιστα των κοιμηθέντων !
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ:
- «εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς ᾿Ιησοῦς» Α Τιμόθεον 2:5
Το εδάφιο αυτό είναι ένα από τα δεινώς παρερμηνευόμενα υπό των αιρετικών.
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ΜΟΝΟΣ Μεσίτης με ΑΠΟΛΥΤΗ έννοια. Αυτό δεν αποκλείει την ύπαρξη μεσιτών με σχετική έννοια.
Η Γραφή λέγει ότι :
«εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε» Ματθαίος 23:8.
«πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γάρ ἐστιν ὁ πατήρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς» Ματθαίος 23:9.
«καὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» Πράξεις 4:12
«εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων» Εφεσίους 4:6
«εἷς Κύριος» Εφεσίους 4:5
«εἷς ποιμήν» Ιωάννης 10:16
Αλλά επίσης η Γραφή λέγει και τα εξής:
« Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους» Α Κορινθίους 12:28
« γράφω ὑμῖν, πατέρες, ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς. γράφω ὑμῖν, νεανίσκοι, ὅτι νενικήκατε τὸν πονηρόν. ἔγραψα ὑμῖν, παιδία, ὅτι ἐγνώκατε τὸν πατέρα. ἔγραψα ὑμῖν, πατέρες, ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς» Α Ιωάννου 2: 13-14.
« ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ ᾿Ιησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα» Α Κορινθίους 4:15
«τοῖς πᾶσι γέγονα τὰ πάντα, ἵνα πάντως τινὰς σώσω» Α Κορινθίους 9: 22
« τί γὰρ οἶδας, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις; ἢ τί οἶδας, ἄνερ, εἰ τὴν γυναῖκα σώσεις;» Α Κορινθίους 7:16
« ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου» Α Τιμόθεον 4: 16
«εἰσὶ θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί» Α Κορινθίους 8:5
« ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐκ ἔστι γεγραμμένον ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν, ἐγὼ εἶπα, θεοί ἐστε; εἰ ἐκείνους εἶπε θεούς, πρὸς οὓς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐγένετο, καὶ οὐ δύναται λυθῆναι ἡ γραφή…» Ιωάννης 10: 34-35
« ὡς Σάρρα ὑπήκουσε τῷ ᾿Αβραάμ, κύριον αὐτὸν καλοῦσα» Α Πέτρου 3:6
« καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους» Εφεσίους 4:11
Με απόλυτη έννοια υπάρχει ένας Θεός, ένας Κύριος, ένας Διδάσκαλος, ένας Πατέρας, ένας Ποιμένας, ένας Σωτήρας. Με σχετική έννοια υπάρχουν περισσότεροι. Έτσι με απόλυτη έννοια Μεσιτεύει ο Ιησούς και με σχετική έννοια οι Άγιοι .
Επίσης οι Προτεστάντες δεν αντιλαμβάνονται την ακριβή έννοια του εδαφίου «εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς ᾿Ιησοῦς» Α Τιμόθεον 2:5. Συγκεκριμένα δεν αντιλαμβάνονται την σημασία της λέξεως «εἷς» στο εν λόγω εδάφιο.
Το «εἷς» στο εδάφιο Α Τιμόθεον 2:5 έχει την σημασία του «ο αυτός- ο ίδιος». Ο Ίδιος δηλαδή είναι Θεός και ο Ίδιος ως άνθρωπος είναι Μεσίτης ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους. Το εδάφιο τονίζει τις δύο φύσεις του Ιησού Χριστού, την θεία και την ανθρώπινη.
Παράδειγμα : « ἐὰν δέ τις προσέλθῃ πρὸς ὑμᾶς προσήλυτος ποιῆσαι τὸ πάσχα Κυρίῳ, περιτεμεῖς αὐτοῦ πᾶν ἀρσενικόν, καὶ τότε προσελεύσεται ποιῆσαι αὐτὸ καὶ ἔσται ὥσπερ καὶ ὁ αὐτόχθων τῆς γῆς· πᾶς ἀπερίτμητος οὐκ ἔδεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. νόμος εἷς ἔσται τῷ ἐγχωρίῳ καὶ τῷ προσελθόντι προσηλύτῳ ἐν ὑμῖν» Έξοδος 12: 48-49. Ο ΙΔΙΟΣ Νόμος ισχύει «τῷ ἐγχωρίῳ καὶ τῷ προσηλύτῳ» για το Πάσχα.
«Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία» Πράξεις 4:32
- Αφού οι Άγιοι (λέγουν οι αιρετικοί), δεν είναι πανταχού παρόντες, πώς πληροφορούνται τα αιτήματα των επικαλουμένων αυτούς ;
« καὶ εἶπε Γιεζὶ τὸ παιδάριον ῾Ελισαιέ· ἰδοὺ ἐφείσατο ὁ κύριός μου τοῦ Ναιμὰν τοῦ Σύρου τούτου τοῦ μὴ λαβεῖν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ ἃ ἐνήνοχε· ζῇ Κύριος ὅτι εἰ μὴ δραμοῦμαι ὀπίσω αὐτοῦ καὶ λήψομαι ἀπ᾿ αὐτοῦ τι. καὶ ἐδίωξε Γιεζὶ ὀπίσω τοῦ Ναιμάν, καὶ εἶδεν αὐτὸν Ναιμὰν τρέχοντα ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ καὶ εἶπεν· εἰρήνη· ὁ κύριός μου ἀπέστειλέ με λέγων· ἰδοὺ νῦν ἦλθον πρός με δύο παιδάρια ἐξ ὄρους ᾿Εφραὶμ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν· δὸς δὴ αὐτοῖς τάλαντον ἀργυρίου καὶ δύο ἀλλασσομένας στολάς. καὶ εἶπε· λαβὲ διτάλαντον ἀργυρίου· καὶ ἔλαβε δύο τάλαντα ἀργυρίου ἐν δυσὶ θυλάκοις καὶ δύο ἀλλασσομένας στολὰς καὶ ἔδωκεν ἐπὶ δύο παιδάρια αὐτοῦ. καὶ ᾖραν ἔμπροσθεν αὐτοῦ. καὶ ἦλθον εἰς τὸ σκοτεινόν, καὶ ἔλαβεν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ παρέθετο ἐν οἴκῳ καὶ ἐξαπέστειλε τοὺς ἄνδρας. καὶ αὐτὸς εἰσῆλθε καὶ παρεστήκει πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ· καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ῾Ελισαιέ· πόθεν, Γιεζί; καὶ εἶπε Γιεζί· οὐ πεπόρευται ὁ δοῦλός σου ἔνθα καὶ ἔνθα. καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ῾Ελισαιέ· οὐχὶ ἡ καρδία μου ἐπορεύθη μετὰ σοῦ, ὅτε ἐπέστεψεν ὁ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς συναντήν σοι; καὶ νῦν ἔλαβες τὸ ἀργύριον, καὶ νῦν ἔλαβες τὰ ἱμάτια καὶ ἐλαιῶνας καὶ ἀμπελῶνας καὶ πρόβατα καὶ βόας καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας» Δ Βασιλειών/ Β Βασιλέων 5:20-26.
Ο Προφήτης Ελισαίος που δεν είναι πανταχού παρών ΠΩΣ γνώριζε τις πράξεις του Γιεζί ;;; ΕΤΣΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ !
« λέγω ὑμῖν ὅτι οὕτω χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι …
οὕτω, λέγω ὑμῖν, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» Λουκάς 15:7,10.
Η Αγία Γραφή λέγει ότι όταν μετανοεί κάποιος στη γη τότε … «χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ »… «ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ» !
ΠΟΙΟΙ χαίρουν ΕΝΩΠΙΟΝ των Αγγέλων και πως πληροφορούνται την μετάνοια που γίνεται επί της γης ;;; Δεν λέγει η Γραφή στο συγκεκριμένο χωρίο ότι χαίρουν οι Άγγελοι, (χαίρουν και αυτοί ασφαλώς), αλλά ότι κάποιοι χαίρουν ΕΝΩΠΙΟΝ των Αγγέλων ! Το εδάφιο είναι απόδειξη της αθανασίας της ψυχής του ανθρώπου, της ύπαρξης Αγίων στον Ουρανό (τον πνευματικό Ουρανό) και του γεγονότος ότι Άγιοι Άγγελοι και Άγιοι Άνθρωποι στον Ουρανό πληροφορούνται με την δύναμη του Θεού τα συμβαίνοντα στην γη.
- ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΣΙΤΕΙΑ
ΜΕΣΙΤΕΥΩ σημαίνει μεσολαβώ για λογαριασμό κάποιου.
Η Προσευχή ενός Αγίου (Αγγέλου ή Ανθρώπου) προς τον Θεό για λογαριασμό άλλου προσώπου ή προσώπων λέγεται Μεσιτεία.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΕΣΙΤΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ :
- ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Ο Απόστολος Παύλος ζητά την ΜΕΣΙΤΕΙΑ των Χριστιανών
«᾿Αδελφοί, προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν» Α Θεσσ. 5:25
«προσεύχεσθε, ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν» Β Θεσσ. 3:1
«ἐλπίζω γὰρ ὅτι διὰ τῶν προσευχῶν ὑμῶν χαρισθήσομαι ὑμῖν» Φιλήμ. 22
Ο Απόστολος Παύλος Μεσιτεύει για τους Χριστιανούς.
«Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν» Α Θεσσ. 1:2
- ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΑΣ (ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ)
« δῴη ἔλεος ὁ Κύριος τῷ ᾿Ονησιφόρου οἴκῳ, ὅτι πολλάκις με ἀνέψυξε καὶ τὴν ἅλυσίν μου οὐκ ἐπαισχύνθη, ἀλλὰ γενόμενος ἐν Ρώμῃ σπουδαιότερον ἐζήτησέ με καὶ εὗρε· δῴη αὐτῷ ὁ Κύριος εὑρεῖν ἔλεος παρὰ Κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· καὶ ὅσα ἐν ᾿Εφέσῳ διηκόνησε, βέλτιον σὺ γινώσκεις» Β Τιμόθεον 1:16-18.
Ο Απόστολος Παύλος προσεύχεται για τον Ονησιφόρο στον Θεό (δηλαδή μεσιτεύει) και τι λέγει ; Λέγει ο Παύλος: «δῴη αὐτῷ ὁ Κύριος εὑρεῖν ἔλεος παρὰ Κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ». Ο Απόστολος εύχεται ο Ονησιφόρος ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ να βρει έλεος από τον Κύριο . Ποία είναι ΕΚΕΙΝΗ Η ΗΜΕΡΑ ;
« ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε. τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ» Β Τιμόθεον 4:6-8.
ΕΚΕΙΝΗ Η ΗΜΕΡΑ είναι η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ κατά την οποία ημέρα οι δίκαιοι λαμβάνουν τον στέφανο της δικαιοσύνης από τον Δίκαιο Κριτή.
Εδώ όμως προκύπτει το εξής ερώτημα :
Γιατί ο Παύλος εύχεται ο Ονησιφόρος να τύχει ελέους την Ημέρα της Κρίσης ; Γιατί το έλεος ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ σε ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ; Δεν έχει ο Ονησιφόρος όπως και όλοι μας ανάγκη το έλεος του Θεού κάθε ημέρα της πρόσκαιρης τούτης ζωής ; Μόνο την ημέρα της Κρίσης θα χρειαστεί το θείον έλεος ο Ονησιφόρος ; Και αν έχουμε όλοι μας καθημερινά την ανάγκη του θείου ελέους ,πολύ περισσότερο δεν την είχε ανάγκη ο συνεργάτης του διωκόμενου Αποστόλου ; Γιατί ο Απόστολος δεν λέγει για παράδειγμα «δῴη αὐτῷ ὁ Κύριος εὑρεῖν ἔλεος παρὰ Κυρίου» απλώς και γενικώς, αλλά ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ το έλεος του Θεού σε ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ; Γιατί το κάνει αυτό ο Απόστολος Παύλος;
Έχουμε και άλλα ερωτήματα όμως :
Γιατί ενώ ο Παύλος λέγει για τον εαυτό του σε χρόνο Ενεστώτα ότι « δι” ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, ἀλλ” οὐκ ἐπαισχύνομαι» Β Τιμόθεον 1:12 και «κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος» Β Τιμόθεον 2: 9 για τον Ονησιφόρο λέγει ότι «πολλάκις με ἀνέψυξε καὶ τὴν ἅλυσίν μου οὐκ ἐπαισχύνθη» Β Τιμόθεον 1:16 ; Γιατί δηλαδή ο Παύλος αναφερόμενος στον Ονησιφόρο χρησιμοποιεί χρόνο ΑΟΡΙΣΤΟ ;;; Γιατί δεν λέει ο Απόστολος «πολλάκις με ἀνέψυξε καὶ τὴν ἅλυσίν μου οὐκ ἐπαισχύνεται» αλλά λέγει «οὐκ ἐπαισχύνθη» ; Γιατί γενικώς ο Παύλος αναφέρεται στον Ονησιφόρο σε χρόνο Αόριστο και μόνον ;
Γιατί ο Απόστολος Παύλος στο κλείσιμο της επιστολής του όταν στέλνει τους χαιρετισμούς του δεν αναφέρεται καθόλου στον Ονησιφόρο παρά μόνο στην οικογένειά του ; Την οικογένειά του Ονησιφόρου την εμνημόνευσε και προηγουμένως ο Απόστολος και μάλιστα ευχήθηκε να έχει και αυτή έλεος από τον Θεό (όχι όμως περιοριστικά σε «εκείνη την ημέρα» όπως με τον Ονησιφόρο, αλλά γενικώς κάθε ημέρα…). Τώρα στο τέλος της επιστολής του ο Παύλος χαιρετά την οικογένεια του Ονησιφόρου αλλά όχι τον ίδιο ! – « ῎Ασπασαι Πρίσκαν καὶ ᾿Ακύλαν καὶ τὸν ᾿Ονησιφόρου οἶκον» Β Τιμόθεον 4: 19.
Ο Απόστολος Παύλος ήξερε ότι σε αντίθεση με την οικογένειά του και άλλα πρόσωπα, ο Ονησιφόρος δεν είχε την καθημερινή ανάγκη του θείου ελέους αλλά μόνο την Ημέρα της Κρίσης μετά την Ανάσταση των νεκρών. Δεν έχουν ανάγκη του θείου ελέους πριν την Κρίση οι κοιμηθέντες εν Κυρίω ! Οι ζώντες έχουμε ανάγκη καθημερινά το έλεος του Θεού για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της παρούσας δοκομαστικής ζωής. Το γεγονός δηλαδή ότι ο Παύλος ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ το έλεος που εύχεται στον Ονησιφόρο σε ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, δηλώνει σαφώς ότι αυτός είχε κοιμηθεί ! Αυτός επίσης είναι ο λόγος που ο Παύλος αναφέρεται σε χρόνο Αόριστο στον Ονησιφόρο και δεν του στέλνει χαιρετισμό μέσω του Τιμοθέου ενώ αντιθέτως στέλνει χαιρετισμό στην Οικογένεια του Ονησιφόρου.
Ο Απόστολος δηλαδή προσευχήθηκε για έναν κοιμηθέντα Χριστιανό, τον Ονησιφόρο, έκανε ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ! Αυτό κάνει και η Ορθόδοξη Εκκλησία που ακολουθεί πιστά τις Αποστολικές Παραδόσεις και όχι τις αιρετικές απόψεις των Προτεσταντών !
«Και ἐν ἡμέρᾳ εἰκοστῇ καὶ τετάρτῃ τοῦ μηνὸς τούτου συνήχθησαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἐν νηστείᾳ καὶ ἐν σάκκοις καὶ σποδῷ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτῶν. καὶ ἐχωρίσθησαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἀπὸ παντὸς υἱοῦ ἀλλοτρίου καὶ ἔστησαν καὶ ἐξηγόρευσαν τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν καὶ τὰς ἀνομίας τῶν πατέρων αὐτῶν» Νεεμίας 9:1-2.
Οι Ισραηλίτες δεν εξηγόρευσαν μόνο τις δικές τους παραβάσεις αλλά και των προγόνων τους ! Γιατί εξηγόρευσαν τις αμαρτίες των προγόνων τους ; Χωρίς λόγο ; Έκαναν κακώς που εξηγόρευσαν τις αμαρτίες των προγόνων τους ;
« ποιησάμενός τε κατ᾿ ἀνδραλογίαν κατασκευάσματα εἰς ἀργυρίου δραχμὰς δισχιλίας, ἀπέστειλεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα προσαγαγεῖν περὶ ἁμαρτίας θυσίαν, πάνυ καλῶς καὶ ἀστείως πράττων ὑπὲρ ἀναστάσεως διαλογιζόμενος· εἰ γὰρ μὴ τοὺς προπεπτωκότας ἀναστῆναι προσεδόκα, περισσὸν ἂν ἦν καὶ ληρῶδες ὑπὲρ νεκρῶν προσεύχεσθαι. εἶτ᾿ ἐμβλέπων τοῖς μετ᾿ εὐσεβείας κοιμωμένοις κάλλιστον ἀποκείμενον χαριστήριον, ὁσία καὶ εὐσεβὴς ἡ ἐπίνοια· ὅθεν περὶ τῶν τεθνηκότων τὸν ἐξιλασμὸν ἐποιήσαντο τῆς ἁμαρτίας ἀπολυθῆναι» Β Μακκαβαίων 12:43-45.
Στο βιβλίο Β Μακκαβαίων της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρονται ρητώς τα Μνημόσυνα υπέρ των Νεκρών. Το κανονικό όμως αυτό βιβλίο της Αγίας Γραφής το αρνούνται οι Προτεστάντες επειδή λέει το αρνούνται οι Εβραίοι ! Ωραία δικαιολογία ! Ψευτοδικαιολογία μάλλον….διότι και την Καινή Διαθήκη αρνούνται οι Εβραίοι !!!
Οι θεομάχοι Εβραίοι που δεν πίστεψαν στον Ιησού Χριστό, έκαναν μια Ραββινική Σύνοδο στην Ιάμνεια το 90 μΧ και καθόρισαν τα βιβλία του Ιουδαϊκού Κανόνα. Πρόκειται για τα 39 βιβλία τα οποία δέχονται σήμερα οι Προτεστάντες για την Παλαιά Διαθήκη ! Δηλαδή βρισκόμαστε ενώπιον του εξής παραδόξου Προτεσταντικού φαινομένου : Οι αιρετικοί Προτεστάντες για την Παλαιά Διαθήκη δέχονται τον αριθμό βιβλίων που καθόρισε το αντιχριστιανικό Ραββινικό συνέδριο της Ιάμνειας (39 βιβλία) και αρνούνται τις Συνόδους της Αρχαίας Εκκλησίας οι οποίες αναγνωρίζουν 49 βιβλία για την Παλαιά Διαθήκη !!! Θεωρούν οι Διαμαρτυρόμενοι την Ραββινική Σύνοδο της Ιάμνειας ανώτερη από τις Χριστιανικές Συνόδους !!! Και μετά έρχονται με περισσή υποκρισία και μας λέγουν ότι ακολουθούν « ΜΟΝΟ την Γραφή» και όχι τις «ανθρώπινες παραδόσεις» !!!
Βέβαια επειδή η αντιχριστιανίκη Ραββινική Σύνοδος δεν ασχολήθηκε με την Καινή Διαθήκη ( διότι οι Ραββίνοι αρνούνται τον Ιησού και την Ανάστασή του και την Καινή Διαθήκη), αναγκάζονται οι θλιβεροί συκοφάντες της Ορθοδοξίας = Προτεστάντες, να αποτανθούν στις Εκκλησιαστικές Συνόδους και στους Πατέρες της Εκκλησίας για να πληροφορηθούν και να αιτιολογήσουν τον Κανόνα των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης !!! Αυτό και αν είναι παράνοια ! Να θεωρεί κανείς αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης για την Καινή Διαθήκη, την ίδια πηγή που θεωρεί αναξιόπιστη για την Παλαιά Διαθήκη !!!
Λοιπόν Αιρετικοί Προτεστάντες……ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΤΕ ΤΑ 27 ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ;;;;;;; Ποίος σας είπε ότι η Καινή Διαθήκη ότι έχει 27 βιβλία και μάλιστα τα συγκεκριμένα και όχι άλλα ; Αντιφάσκετε θλιβερά…
- ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ
Όπως η Γραφή διαψεύδει τους αιρετικούς για τις προσευχές των ζώντων για τους κοιμηθέντες έτσι τους διαψεύδει και για τις μεσιτείες των κοιμηθέντων Αγίων για τους ζωντανούς :
« εἶθ᾿ οὕτως ἐπιφανῆναι ἄνδρα πολιᾷ καὶ δόξῃ διαφέροντα, θαυμαστὴν δέ τινα καὶ μεγαλοπρεπεστάτην εἶναι τὴν περὶ αὐτὸν ὑπεροχήν. ἀποκριθέντα δὲ τὸν ᾿Ονίαν εἰπεῖν· ὁ φιλάδελφος οὗτός ἐστιν ὁ πολλὰ προσευχόμενος περὶ τοῦ λαοῦ καὶ τῆς ἁγίας πόλεως ῾Ιερεμίας ὁ τοῦ Θεοῦ προφήτης. προτείναντα δὲ τὸν ῾Ιερεμίαν τὴν δεξιὰν παραδοῦναι τῷ ᾿Ιούδᾳ ρομφαίαν χρυσῆν, διδόντα δὲ προσφωνῆσαι τάδε· λάβε τὴν ἁγίαν ρομφαίαν δῶρον παρὰ τοῦ Θεοῦ, δι᾿ ἧς θραύσεις τοὺς ὑπεναντίους» Β Μακκαβαίων 15: 13- 16.
Ο Προφήτης Ιερεμίας προσεύχεται υπέρ του λαού την εποχή του Ιούδα του Μακκαβαίου. Δηλαδή πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του ο Προφήτης (ως αθάνατη ψυχή) προσεύχεται. Ακουέτωσαν ταύτα οι αρνητές της μεσιτείας των Αγίων του Θεού και οι αρνητές της αθανασίας της ψυχής ! Μάλιστα και ο αναφερόμενος Ονίας ο οποίος ομιλεί και συστήνει τον κοιμηθέντα Προφήτη Ιερεμία, είχε και αυτός ήδη κοιμηθεί – « ὅθεν ὁ Μενέλαος λαβὼν ἰδίᾳ τὸν ᾿Ανδρόνικον, παρεκάλει χειρώσασθαι τὸν ᾿Ονίαν. ὁ δὲ παραγενόμενος ἐπὶ τὸν ᾿Ονίαν καὶ πεισθεὶς ἐπὶ δόλῳ καὶ δεξιὰς μεθ᾿ ὅρκων δούς, καίπερ ἐν ὑποψίᾳ κείμενος, ἔπεισεν ἐκ τοῦ ἀσύλου προελθεῖν, ὃν καὶ παραχρῆμα παρέκλεισεν οὐκ αἰδεσθεὶς τὸ δίκαιον. δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐ μόνον ᾿Ιουδαῖοι, πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ἐδείναζον καὶ ἐδυσφόρουν ἐπὶ τῷ τοῦ ἀνδρὸς ἀδίκῳ φόνῳ. τοῦ δὲ βασιλέως ἐπανελθόντος ἀπὸ τῶν κατὰ Κιλικίαν τόπων, ἐνετύγχανον οἱ κατὰ πόλιν ᾿Ιουδαῖοι, συμμισοπονηρούντων καὶ τῶν ῾Ελλήνων ὑπὲρ τοῦ παρὰ λόγον τὸν ᾿Ονίαν ἀπεκτάνθαι» Β Μακκαβαίων 4: 34-36.
Οι κεκοιμημένοι Άγιοι είναι ζωντανοί (ως αθάνατες ψυχές ) και άρα υπαρκτά Πρόσωπα όχι ανύπαρκτα : «περὶ δὲ τῶν νεκρῶν ὅτι ἐγείρονται, οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῇ βίβλῳ Μωϋσέως, ἐπὶ τοῦ βάτου πῶς εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεὸς λέγων, ἐγὼ ὁ Θεὸς ᾿Αβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ισαὰκ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ιακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων·» Μάρκος 12:26-27.
- ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΑΓΓΕΛΩΝ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
« καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ εἶπε· Κύριε παντοκράτωρ, ἕως τίνος οὐ μὴ ἐλεήσῃς τὴν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις ᾿Ιούδα, ἃς ὑπερεῖδες τοῦτο ἑβδομηκοστὸν ἔτος; καὶ ἀπεκρίθη Κύριος παντοκράτωρ τῷ ἀγγέλῳ τῷ λαλοῦντι ἐν ἐμοὶ ρήματα καλὰ καὶ λόγους παρακλητικούς» Ζαχαρίας 1: 12-13.
Ο Άγγελος ενδιαφέρεται για «τὴν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις ᾿Ιούδα» και ερωτά σχετικά τον Θεό για το πότε θα κάνει έλεος . Επιθυμεί σφόδρα ο Άγγελος την σωτηρία των Ιουδαίων και προστρέχει στον Θεό Παντοκράτορα για λογαριασμό τους. Ο αναφερόμενος «ἄγγελος Κυρίου» στο εν λόγω χωρίο δεν είναι ο Υιός του Θεού, διότι ο Υιός (ως Θεός) δεν έχει ερωτήματα, γνωρίζει τα πάντα !
Αποδέχονται τις προσευχές των Αγγέλων για τους Ανθρώπους οι αιρετικοί Προτεστάντες ; Οι υποκριτές Προτεστάντες που προσεύχονται στο Θεό για τα δικά τους πρόσωπα θεωρούν ότι είναι ανώτεροι από τους Αγίους Αγγέλους ; Αρνούνται οι πλανεμένοι στους Αγγέλους το δικαίωμα που αναγνωρίζουν στους εαυτούς τους …
Βλέπουμε λοιπόν ότι η Γραφή αναφέρει :
Προσευχές ζωντανών για ζωντανούς – Προσευχές ζωντανών για κοιμηθέντας – Προσευχές κοιμηθέντων για ζωντανούς και Μεσιτείες Αγγγέλων για ανθρώπους. Όλες τις περιπτώσεις αναφέρει η Γραφή. Να την μελετήσουν καλύτερα οι κακόδοξοι και να γίνουν Ορθόδοξοι !
« ἀλλὰ προσεληλύθατε Σιὼν ὄρει καὶ πόλει Θεοῦ ζῶντος, ῾Ιερουσαλὴμ ἐπουρανίῳ, καὶ μυριάσιν ἀγγέλων, πανηγύρει καὶ ἐκκλησίᾳ πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων, καὶ κριτῇ Θεῷ πάντων, καὶ πνεύμασι δικαίων τετελειωμένων» Εβραίους 12:22-23.
Η Γραφή ονομάζει τα πνεύματα των Αγίων στον ουρανό ( Ιερουσαλήμ επουρανίω) ΔΙΚΑΙΑ ΤΕΤΕΛΕΙΩΜΕΝΑ. Η Δέησή τους λοιπόν πολύ ισχύει διότι : «πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη» Ιακώβου 5:16.
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΤΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΖΗΤΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ.
Η ανθρώπινη αντιβιβλική παράδοση του Προτεσταντισμού απαγορεύει τις Μεσιτείες των Αγίων (Αγγέλων και Ανθρώπων). Τι ειρωνεία πράγματι ! Οι θιασώτες του Δόγματος «Μόνο η Γραφή» να βάζουν τις ανθρωποποίητες διδασκαλίες τους πάνω από την Βίβλο !
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Κλείνοντας το θέμα της ΜΕΣΙΤΕΙΑΣ θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε ένα λεπτό ερμηνευτικό θέμα της Αγίας Γραφής. Σε ένα δύσκολο ερμηνευτικά χωρίο της Καινής Διαθήκης.
Με δεδομένο ότι : «Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καί ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν» Ρωμαίους 8:34. Ο Ιησούς Χριστός «ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν» = Μεσιτεύει υπέρ ημών στον Θεό Πατέρα.
ΠΩΣ πρέπει να ερμηνευθεί το χωρίο που ακολουθεί ;
« ῾Ωσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξόμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ᾿ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις· ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας οἶδε τί τὸ φρόνημα τοῦ Πνεύματος, ὅτι κατὰ Θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων» Ρωμαίους 8: 26-27.
Τι σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα «ὑπερεντυγχάνει/ ἐντυγχάνει - ὑπὲρ ἡμῶν/ ὑπὲρ ἁγίων» ; Σημαίνει το ίδιο που σημαίνει η φράση «Χριστὸς ….ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν» Ρωμαίους 8:34 ;;;
ΟΧΙ αγαπητοί αναγνώστες ! Δεν σημαίνει το ίδιο πράγμα. Το Άγιον Πνεύμα είναι Θεός και ΔΕΝ ΜΕΣΙΤΕΥΕΙ. Προσβάλουν την ΙΣΟΤΗΤΑ προς τον Πατέρα και την ΘΕΟΤΗΤΑ του Αγίου Πνεύματος οι ερμηνείες περί μεσιτείας του Τρίτου Προσώπου της Αγίας Τριάδος !
Ο Χριστός «ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν» ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, όχι ως Θεός !
Το Άγιον Πνεύμα δεν είναι Άνθρωπος ούτε Άγγελος αλλά Πρόσωπο της Θεότητος (βλέπε μάλιστα ότι το Πνεύμα έχει «φρόνημα» άρα είναι Πρόσωπο). Ως Ύψιστο λοιπόν Πρόσωπο το Άγιον Πνεύμα δεν είναι κατώτερο του Πατρός ώστε να έχει ανάγκη να παρακαλά τον Πατέρα ! Μήπως ο Πατήρ «ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν» ομοίως ; Άπαγε της βλασφημίας ! Ποίον να παρακαλέσει ο Πατήρ ; Και αν ο Πατήρ δεν παρακαλά κάποιον γιατί να παρακαλά το ΙΣΟΤΙΜΟΝ με τον Πατέρα Άγιον Πνεύμα ; Και αν παρακαλά το Άγιον Πνεύμα τότε ….πως είναι ισότιμο του Πατρός ;
Μερικοί για να αποφύγουν την δυσκολία του χωρίου λέγουν ότι το «Πνεῦμα» που αναφέρει το εξεταζόμενο εδάφιο πρέπει να γράφεται με μικρό Πι - «πνεῦμα» και ότι δήθεν δεν είναι το Άγιον Πνεύμα αλλά το χάρισμα της προσευχής ! Τα διάφορα χαρίσματα λέγονται στην Γραφή και «πνεύματα» - «καὶ πνεύματα προφητῶν προφήταις ὑποτάσσεται» Α Κορινθίους 14: 32.
Αυτή η ερμηνεία δεν είναι ορθή. Η λέξη ΠΝΕΥΜΑ στο ερευνόμενο χωρίο σημαίνει το Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος και όχι κάποιο χάρισμα. Αυτό το καταλαβαίνουμε από τα εξής : α) Από το ότι το αναφερόμενο ΠΝΕΥΜΑ έχει ΦΡΟΝΗΜΑ άρα είναι ΠΡΟΣΩΠΟ και όχι χάρισμα ! β) Από την οριστική αντωνυμία ΑΥΤΟ - «αὐτὸ τὸ Πνεῦμα» που τονίζει την έναρθρο φράση «τὸ Πνεῦμα». Αν δηλαδή με την λέξη «Πνεῦμα» ο Απόστολος ήθελε να αναφερθεί στο χάρισμα της προσευχής θα έλεγε απλώς «τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν» και όχι «αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν». Τι νόημα έχει να τονιστεί ότι το «αὐτὸ» - ΤΟ ΙΔΙΟ το χάρισμα προσεύχεται ; Η φράση «αὐτὸ τὸ Πνεῦμα» είναι ανάλογη των φράσεων των αναφερομένων σε θείο Πρόσωπο – «αὐτὸς ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ' οὐρανοῦ» Α Θεσσαλονικείς 4: 16, «Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν» Α Θεσσαλονικείς 3:11, « Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστὸς» Β Θεσσαλονικείς 2:16. Ο Απόστολος Παύλος πριν πεί «αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν» είπε την φράση «αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα Θεοῦ» Ρωμαίους 8:16. Δηλαδή η φράση «αὐτὸ τὸ Πνεῦμα» αναφέρεται και στα δύο εδάφια στο ίδιο Πνεύμα. Και αφού το Πνεύμα «συμμαρτυρεῖ» είναι Πρόσωπο και όχι απρόσωπο χάρισμα. Το δικό μας πνεύμα είναι η προσωπικότητά μας με την οποία «συμμαρτυρεῖ» το Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος. Δεν δύναται να «συμμαρτυρεῖ» σε πρόσωπο κάτι που δεν είναι πρόσωπο ! γ) Η Εκκλησία στο επίσημο κείμενο της Καινής Διαθήκης έχει την λέξη «Πνεῦμα» με κεφαλαίο Πι.
Η ορθή ερμηνεία είναι η εξής : Το Άγιον Πνεύμα δεν μεσιτεύει για εμάς αλλά προκαλεί σε εμάς προσευχή προς τον Θεό για την σωτηρία μας. Έτσι πρέπει να δεχτούμε τις φράσεις για το Άγιον Πνεύμα ότι «ὑπερεντυγχάνει/ ἐντυγχάνει - ὑπὲρ ἡμῶν/ ὑπὲρ ἁγίων». Για να γίνει κατανοητό αυτό περισσότερο θα αναφέρω τα παρακάτω εδάφια :
«ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, κρᾶζον· ἀββᾶ ὁ πατήρ» Γαλάτας 4:6.
« οὐ γὰρ ἐλάβετε Πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον, ἀλλ᾿ ἐλάβετε Πνεῦμα υἱοθεσίας, ἐν ᾧ κράζομεν· ἀββᾶ ὁ πατήρ» Ρωμαίους 8:15.
Σύμφωνα με το εδάφιο Γαλάτας 4:6 το Άγιο Πνεύμα φωνάζει και λέγει «ἀββᾶ ὁ πατήρ» = ΑΒΒΑ ΠΑΤΕΡΑ ! Δηλαδή το Άγιον Πνεύμα το οποίο δεν είναι Υιός του Πατρός και δεν γεννάται από τον Πατέρα αλλά εκπορεύεται από τον Πατέρα , παρουσιάζεται όλως παραδόξως να φωνάζει «Πατέρα» !!! Παρουσιάζεται να φωνάζει «Πατέρα» το εκπορευτόν και μη γεννητόν Πνεύμα !!!
Στο Ρωμαίους 8:15 όμως ο Απόστολος Παύλος αποσαφηνίζει ότι εμείς οι Πιστοί με το Πνεύμα – με την επήρεια του Πνεύματος «κράζομεν· ἀββᾶ ὁ πατήρ».
Όπως λοιπόν το Πνεύμα παρουσιάζεται «κρᾶζον· ἀββᾶ ὁ πατήρ» εν τη εννοία ότι εμείς με την δράση του Αγίου Πνεύματος «κράζομεν· ἀββᾶ ὁ πατήρ», ομοίως το Άγιον Πνεύμα παρουσιάζεται να «ὑπερεντυγχάνει/ ἐντυγχάνει» εν τη εννοία ότι το Άγιον Πνεύμα μας κάνει να παρακαλάμε θερμά τον Θεό. Προκαλεί με την δύναμή του θερμές προσευχές εκ μέρους ημών προς τον Θεό. Για το θέμα αυτό βλέπε το έργο του αείμνηστου θεολόγου Νικόλαου Σωτηρόπουλου ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΔΥΣΚΟΛΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ (τόμος Γ ), καθώς και την μετάφραση της Καινής Διαθήκης του ιδίου συγγραφέως.
ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
