Το απόγευμα της εορτής τελέσθηκε ο μικρός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ. Την νύκτα τελέσθηκε ολονύκτια Αγρυπνία, προεξαρχούσης της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου. Συλλειτούργησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ και ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Αγιοταφίτες Ιερομόναχοι και Αραβόφωνοι Πρεσβύτεροι ψάλλοντος του Αγιορείτη Αρχιμανδρίτη π. Αντύπα μετά του Ιεροδακόνου Συμεών μετά βοηθών αυτού δεξιά ελληνιστί και του Αρχιμανδρίτη π. Φιλοθέου αριστερά αραβιστί μετά χορωδίας.
Συμμετείχαν προσκυνητές από την την Ελλάδα, Ρουμανία και Αραβόφωνοι από την Βηθλεέμ, τη Μπετζάλλας και το Χωρίον των Ποιμένων.
Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του Πατριαρχείου, “Κατά την εορτήν ταύτην η Εκκλησία των Ιεροσολύμων εορτάζει το γεγονός ότι το τίμιον λείψανον του Οσίου Σάββα, άφθαρτον και ακέραιον διατηρούμενον έως της σήμερον, μετηνέχθη υπό των Σταυροφόρων εις Βενετίαν, επεστράφη υπό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας εις το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων την 13ην/26ην Οκτωβρίου του έτους 1965. Πανηγυρική υποδοχή εγένετο τότε εις το τίμιον λείψανον εις την Πύλην του Δαυΐδ. Μετά ταύτα ετέθη διά προσκύνησιν εις τον Ναόν της Αναστάσεως επί μίαν εβδομάδα και ακολούθως μετηνέχθη εις τον τόπον, εις τον οποίον ανήκει και εις την Λαύραν, την οποίαν ίδρυσεν ο Άγιος Σάββας, διά τον αγιασμόν και την βοήθειαν των μοναχών αυτής και των προσκυνητών”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πατριαρχείο Ιεροσολύμων: Η εορτή των Αγίων Πάντων
Tο κήρυγμα του Πατριάρχη Ιεροσολύμων:
«Αλαλάξατε τω Κυρίω πάσα η γη, ψάλατε δη τω ονόματι αυτού, δότε δόξαν εν αινέσει αυτού», (Ψαλμ. 65,1-2) αναφωνεί ο ψαλμωδός.
Σεβαστοί άγιοι Πατέρες και αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί,
Η χάρις του Οσίου Πατρός ημών Σάββα του ηγιασμένου συνήγαγε πάντας ημάς εν τη ιερά ταύτη Λαύρα, ίνα εορτάσωμεν το μέγα γεγονός της επανακομιδής του ιερού σκηνώματος αυτού.
Ο Πατήρ ημών Σάββας ανεδείχθη όντως πολίτης της ερήμου και «εν σώματι άγγελος», και τούτο διότι εφήρμοσε εν τη θεωρία και τη πράξει τους προτρεπτικούς λόγους του θείου Παύλου λέγοντος: «ει ούν συνηγέρθητε τω Χριστώ, τα άνω ζητείτε, ου ο Χριστός εστιν εν δεξιά του Θεού καθήμενος, τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης· απεθάνετε γαρ, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ· όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε και υμείς συν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη» (Κολ. 3, 1-4).
Ο όσιος Σάββας έχων ως υποτύπωσιν τους υγιαίνοντας Παυλείους λόγους «τα άνω ζητείτε, ου ο Χριστός εστιν εν δεξιά του Θεού καθήμενος, τα άνω φρονείτε, μη τα επί γης», (Κολ. 3, 1-2) αφ’ ενός μεν, επεδείκνυε ένθεον ζήλον και αυταπάρνησιν, αφ’ ετέρου δε διεκρίνετο μεταξύ των συνασκουμένων αυτώ μοναχών, διότι ούτος «εκραταιούτο διά του Αγίου Πνεύματος εις τον έσω άνθρωπον», (Πρβλ. Εφ. 3,16).
Προσέτι δε ο θεσπέσιος Σάββας εκλήθη «ηγιασμένος». Και τούτο, διότι εδίωκε τον αγιασμόν κατά το ειρημένον «Διώκετε τον αγιασμόν, ου χωρίς ουδείς όψεται τον Κύριον», (Πρβλ. Εβρ. 12,14). «Τούτο γαρ εστι θέλημα του Θεού, ο αγιασμός υμών», (Α΄ Θεσ. 4,3), κηρύττει και πάλιν ο θείος Παύλος.
Εξ άλλου αυτός ούτος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εν τη προσευχή Αυτού προς τον Θεόν Πατέρα υπέρ των μαθητών Αυτού και των ακολουθούντων και πιστευόντων εις Αυτόν λέγει: «Πάτερ αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο σος αλήθειά εστί», (Ιωάν. 17,17). Η αλήθεια ενταύθα είναι το Πνεύμα του Χριστού, δηλονότι το Άγιον Πνεύμα. «Το γαρ Πνεύμα εστιν η αλήθεια», κατά την Ιωάννου [του Ευαγγελιστού] φωνήν (Α΄ Ιωάν. 5,6), ερμηνεύει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.
Εις την απόκρισιν των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, τι σημαίνει αγιασμός των αγαπώντων τον Θεόν, ο μεν Μέγας Βασίλειος λέγει: «Αγιασμός δε εστι το ανακείσθαι τω αγίω Θεώ εξ ολοκλήρου και αδιαστάτως εν παντί καιρώ, διά φροντίδος και σπουδής των αυτώ αρεσκόντων». [ Και απλούστερον, αγιασμός είναι να αφιερούμεθα εις τον άγιον Θεόν εξ ολοκλήρου και συνεχώς εις κάθε χρόνον, φροντίζοντες και επιζητούντες αυτά που αρέσουν εις Αυτόν. Ο δε άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέγει: «Αγιασμός εστι η Θεού συνουσία», τουτέστιν η συμβίωσις μετά του Θεού.
Με άλλα λόγια, άνευ του αγιασμού τη δυνάμει και ενεργεία του Αγίου Πνεύματος δεν δύναται ο άνθρωπος να ίδη τον Θεόν δηλαδή το φως το απρόσιτον: «Εγώ ειμι το φως του κόσμου, ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της ζωής», (Ιωάν. 8,12), λέγει Κύριος. «Ώφθης εκ μητρικών σπαργάνων, Θεοφόρε, ηγιασμένον σκεύος, Πατήρ ημών και οίκος του Παναγίου Πνεύματος», αναφωνεί ο υμνωδός αυτού.
Όντως, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Πατήρ ημών Σάββας, ώφθη, ενεφανίσθη σκεύος ηγιασμένο και οίκος του Αγίου Πνεύματος. Ιδού η αψευδής μαρτυρία και έμπροσθεν των οφθαλμών ημών ορατός απόδειξις: το άφθαρτον και ευωδιάζον ολόσωμον λείψανον αυτού. Ιδού το φως, το φως το αληθινόν, το φως της ζωής «εγγύς ει Κύριε, και πάσαι αι οδοί σου αλήθεια», (Ψαλμ. 118, 151), ψάλλει ο Δαυΐδ. «Θεός εγγίζων εγώ ειμι, λέγει Κύριος και ουχί Θεός πόρρωθεν», αναγγέλλει ο Προφήτης Ιερεμίας, (Ιερεμ. 23,23).
Διά της σημερινής εορτής της ανακομιδής του σκηνώματος του Αγίου Σάββα εκ Βενετίας Ιταλίας, εις τον τόπον της ασκήσεως αυτού καλούμεθα πάντες, ίνα προσεγγίσωμεν τον Θεόν, διότι ούτός εστι Θεός εγγίζων. Τον τρόπον δε της προσεγγίσεως ημών του αγαθού και φιλανθρώπου Θεού μας υποδεικνύει ο ηγιασμένος Πατήρ ημών Σάββας, παραγγέλλων ημίν διά στόματος του μακαρίου Παύλου λέγοντος: «Αγαπητοί, καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού, σαρκός και πνεύματος, επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού», (Β’ Κορ. 7,1) Έτη πολλά».
Μετά την Απόλυσιν της θείας Λειτουργίας ηκολούθησε μοναστηριακή Τράπεζα.
Ευχαριστών τον Θεόν ο Μακαριώτατος, δεχόμενος τας ευχαριστίας των Αγιοσαββιτών Πατέρων επέστρεψεν εις Ιεροσόλυμα.
