Ο Δαλμάτος ήταν στρατιώτης, όμως θέλησε να αφοσιωθεί στο Θεάνθρωπο Ιησού. Ξεκίνησε μαζί με το γιο του Φαύστο να συναντήσει το μοναχό Ισαάκιο, η αυθεντική ταπείνωση και η πνευματικότητα του οποίου είχε φέρει κοντά στην Εκκλησία πολλούς, οι οποίοι επιθυμούσαν τον «θείο και ενάρετο βίο».
Ο Όσιος Δαλμάτος διακρίθηκε για τον ενάρετό του βίο. Εξελέγη, μετά το θάνατο του Οσίου Ισαακίου, σε ηγούμενο. Μάλιστα για την προάσπιση της Ορθοδοξίας, ο Δαλμάτος τιμήθηκε και από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο.
Το ίδιο δρόμο ακολούθησε ο γιος του Φαύστος, αναδεικνύοντας εαυτόν άξιο διάδοχο του πατέρα του.
Οι Όσιοι ως «λαμπάδες φωτίζουν την οικουμένη με τις αρετές και την ταπείνωσή τους». Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Ιερομάρτυρας Στέφανος, Πάπας τον 3ο αιώνα στη Ρώμη και η Οσία Θεοκλητώ, η οποία έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. επί Θεοφίλου του εικονομάχου και καταγόταν «ἐκ τοῦ θέματος τῶν Ὀπτιμάτων» (Οψικίου). Με πίστη και σεμνότητα μελετούσε το θείο λόγο. Σύμφωνα με το Συναξάρι της Οσίας: «Θεοκλητὼ τὴν κλῆσιν ἔργῳ δεικνύει, Κλητὴ Θεῷ φανεῖσα σαρκὸς ἐκδύσει».
Όταν η Οσία παντρεύτηκε το Ζαχαρία, άνδρα ευσεβή και ελεήμονα, αναδείχθηκε σε πρότυπο συζύγου. Το σπίτι της ήταν ανοικτό για τους δυστυχείς, για τις χήρες, τα ορφανά και τους φτωχούς οικογενειάρχες.
Η κοίμησή της τη διέκοψε από τη φιλανθρωπία. Ιδού γιατί το λείψανο της, αναδείχθηκε πηγή ιαμάτων εν Αγίω Πνεύματι.
Σήμερα, μνημονεύουμε τον Αρχιεπίσκοπο και Εθνάρχη Μακάριο Γ΄πρώτο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εκοιμήθη στις 3 Αυγούστου το 1977. 47 έτη μετά αποτιμάται το μεγαλείο του έργου και της προσφοράς του. Η ζωή του ήταν αφιερωμένη στην ευημερία, πρόοδο και σωτηρία της νήσου μας δηλαδή όλων των Κυπρίων, ανεξαρτήτου Εθνικής ή Θρησκευτικής καταγωγής. Ο Μακάριος παραμένει πυξίδα για τους επιγόνους.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου