Στό ὄμορφο Παρεκκλήσιο τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων στό λόφο Γυριστά τοῦ Γυθείου, ὅπου ἐκκλησιάστηκε πολύς κόσμος, μετέβη ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος Γ' καί τέλεσε τόν Πανηγυρικό Ἑσπερινό γιά τήν ἑορτή τῶν Ἁγίων καί θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ (30/06/2022). Στό θεῖο κήρυγμά του ὁ Σεβ. εἶπε: «Οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καί Δαμιανός, πού ἑορτάζουμε σήμερα εἶχαν καταγωγή ἀπό τήν Ρώμη καί ἔζησαν τόν 3ο αἰῶνα. Μετήρχοντο τήν ἰατρική ἐπιστήμη καί θεράπευσαν ἀπό τίς ἀρρώστιες πολλούς ἀνθρώπους ἀλλά ἀκόμη καί ζῶα. Δέν λάμβαναν χρήματα ὡς ἀμοιβή. Ἦσαν ἀνάργυροι. Ἔλεγαν ὅμως στούς θεραπευθέντες νά πιστέψουν στή χριστιανική διδασκαλία.
Μαρτύρησαν δέ καί οἱ δύο γιά τόν Χριστό. Ὀνομάσθηκαν μάλιστα θαυματουργοί γιατί καί μετά τό μαρτυρικό τέλος τους ἔκαμναν πολλά θαύματα σέ ἀσθενεῖς. Στό Πρωτάτο τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὑπάρχει θαυμάσια τοιχογραφία τους, ἔργο τοῦ Πανσελήνου τοῦ 15ου αἰῶνα.
Οἱ ἅγιοι αὐτοί μᾶς δείχνουν καί τήν ἀξία τῆς συναλληλίας θρησκείας καί ἐπιστήμης. Ἦσαν ἰατροί ἀλλά αὐτό, δέν τούς ἐμπόδιζε νά εἶναι καί πιστοί χριστιανοί. Αὐτό εἶναι ἕνα ὡραῖο ἰδανικό. Ἐπιστήμονας σωστός καί χριστιανός εὐσυνείδητος. Ἕνας ἄριστος συνδυασμός.
Γνωρίζει ἕνας σοβαρός ἐπιστήμονας ὅτι πέρα ἀπό τήν ἔρευνα καί τήν ἐφαρμογή τῆς ἐπιστήμης του ὑπάρχει ἕνας ἄλλος κόσμος, αὐτός τοῦ ἐπέκεινα, τῆς μεταφυσικῆς, τῆς πνευματικῆς διάστασης. Ὡραῖα τό διατύπωσε ὁ Paster ὅτι «ἡ ἐπιστήμη δέν ἔχει Θεό, οἱ ἐπιστήμονες ἔχουν». Καί στή χριστιανική σκέψη καί παράδοση, μέσα στό Εὐαγγέλιο ὑπάρχει μία ἀφθονία στοιχείων γιά ν' ἀνακαλύψει αὐτόν τόν ἄλλο κόσμο. Ἀναμφισβήτητα, ὑπάρχουν καί σήμερα πολλοί ἐπιστήμονες πού προχώρησαν σ' αὐτή τήν ἀνακάλυψη. Ἰατροί, φυσικοί, χημικοί, ἀστρονόμοι, νομικοί, φιλόσοφοι, ἱστορικοί, οἰκονομολόγοι, μηχανολόγοι, βιολόγοι ὁμολογοῦν τήν χριστιανική τους ἰδιότητα καί τό ἐπάγγελμά τους καθίσταται ἀποστολή καί διακονία στόν συνάνθρωπο.
Ἔτσι, ἡ ἐπιστημονική ἔρευνα καί πρακτική δέν ἐμποδίζει τήν χριστιανική βιοτή.
Θρησκεία καί Ἐπιστήμη δέν συγκρούονται. Δέν ἀντιμάχονται. Συνεργάζονται καί ἡ κάθε μία γνωρίζει τά ὅριά της. Ἄλλο θέμα τά ἐνδοκοσμικά καί ἄλλο τά ὑπέρ τόν κόσμον τοῦτον, τά πνευματικά ζητήματα. Καί ἡ Ἐκκλησία καταφάσκει τήν ἐπιστημονική πρόοδο καί χαίρεται ὅταν τά ἐπιτεύγματά της τίθενται γιά τό καλό τοῦ ἀνθρώπου.
Εἰδικότερα, ὁ Χριστιανισμός, ὅπου ὀρθά ἐφηρμόσθη, ἐξύψωσε τόν ἄνθρωπο καί ἀπέδειξε ὅτι ὁ ὀρθολογισμός δέν εἶναι πανάκεια γιά τήν ἐπίλυση τῶν ἀνθρωπίνων προβλημάτων. Τό μέγα μυστήριο τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρώπου δέν κατανοεῖται μέ τόν ὀρθό καί ἄθεο λόγο. Ἡ ἀνάγκη τῆς θρησκείας τυγχάνει ἀνεκρίζωτη ἀπό τό εἶναι τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Καί ἰδιαίτερα ἡ θρησκεία εἶναι πολλαπλῶς ὠφέλιμη στόν ἐπιστήμονα. Κατ' ἀκολουθίαν, τό «ποιός» καί τό «γιατί» γιά τόν ἄνθρωπο θά τό πεῖ ἡ θρησκεία, ἡ χριστιανική διδασκαλία, τό «πώς» καί τό «τί» θά τό ἐρευνήσει καί διαγράψει ἡ ἐπιστήμη».
