Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην τελετή της Αναστάσεως στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας.
Ακολούθησε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία και στο τέλος ο Σεβασμιώτατος μοίρασε το πασχαλινό αυγό στους πιστούς.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του κατά την τελετή της Αναστάσεως ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τόν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου;». Τό ἐρώτημα αὐτό συνέχει τίς ψυχές τῶν εὐλαβῶν μαθητριῶν τοῦ Κυρίου, καθώς σπεύδουν «λίαν πρωΐ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων», στόν τάφο τοῦ Διδασκάλου τους γιά νά ἀλείψουν τό ἄχραντο σῶμα του μέ μύρα. Ἡ ἀπορία τους ὅμως δέν ἀνακόπτει τήν πορεία τους πρός τό μνημεῖο, γιατί ἡ ἀγάπη καί ὁ πόθος τους γιά τόν Χριστό γνωρίζει νά ὑπερβαίνει ὅλα τά ἐμπόδια. Τό ἐρώτημά τους δέν τίς ἐμποδίζει τελικά νά συναντήσουν τόν ἀναστάντα Κύριο καί νά ἀκούσουν τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεώς του, νά ἀκούσουν τόν ἀναστάσιμο χαιρετισμό του: «Χαίρετε».
Ἕνα ἐρώτημα συνέχει καί τίς ψυχές κάποιων ἀδελφῶν μας αὐτές τίς ἡμέρες, τό ἐρώτημα πού ἀφορᾶ τήν ὥρα πού τελοῦμε φέτος τήν Ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως καί τή θεία Λειτουργία, ἐξαιτίας τῶν περιορισμῶν πού ἐπιβάλλει σέ ὅλους μας ἡ πανδημία. Δέν θά πρέπει ὅμως ἐπ᾽ οὐδενί νά ἀφήσουμε αὐτό τό ἐρώτημα νά σκιάσει στίς ψυχές μας τή χαρά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Δέν θά πρέπει νά τό ἀφήσουμε νά γίνει ἐμπόδιο στή συνάντησή μας μέ τόν ἀναστάντα Χριστό.
Ἄς ἀναλογισθοῦμε τί ζήσαμε τό περασμένο Πάσχα, μέ τίς ἐκκλησίες μας κλειστές, μέ τούς ἱερεῖς μας νά λειτουργοῦν μόνοι τους καί νά εὐλογοῦν τά στασίδια, μέ τούς πιστούς στά σπίτια τους καί στά μπαλκόνια καί νά ἀκοῦν τό «Χριστός Ἀνέστη» ἀπό τήν τηλεόραση, χωρίς τή δυνατότητα νά ἐκκλησιασθοῦν καί νά μεταλάβουν σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ. Ἄς δοξάσουμε τόν Θεό, γιατί εἴμεθα ὑγιεῖς καί μποροῦμε φέτος, ἔστω καί ὑπ᾽ αὐτές τίς συνθῆκες, νά λειτουργήσουμε καί νά ἑορτάσουμε τή λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.
Ὅλοι θά θέλαμε νά ἑορτάσουμε τήν Ἀνάσταση, ὅπως τά προηγούμενα χρόνια, ἀλλά ἡ ἀλλαγή τῆς ὥρας δέν ἀποτελεῖ θέμα κανονικῆς ἤ δογματικῆς τάξεως, ὅπως κάποιοι ὑποστήριξαν. Γιά τήν Ἐκκλησία μας ἡ ἡμέρα ἀρχίζει ἤδη μέ τόν Ἑσπερινό, τόν ὁποῖο καί τελέσαμε τό πρωί τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, καί ἡ ὥρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας δέν εἶναι οὕτως ἤ ἄλλως γνωστή.
Φέτος ἑορτάζουμε τήν ἐπέτειο τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως. Ἄς ἀναλογισθοῦμε πῶς ἑόρταζαν οἱ πατέρες μας τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ὄχι φυσικά ὅπως ἐμεῖς σήμερα, ἀλλά μέ φόβο καί τρόμο νά μήν τούς ἀντιληφθοῦν οἱ Τοῦρκοι. Ἄς δοξάσουμε τόν ἀναστάντα Χριστό καί γιά τήν ἐλευθερία πού μᾶς χάρισε καί ἄς τόν παρακαλέσουμε νά μᾶς ἀναστήσει ἀπό αὐτή τήν πανδημία, ὥστε νά μποροῦμε νά ἑορτάζουμε καί νά πανηγυρίζουμε τήν ἑορτή αὐτή τῶν ἑορτῶν μέ ὅλη τή λαμπρότητα πού ἐπιθυμοῦμε.
«Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τόν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου;»
Ὅποιες καί ἄν εἶναι οἱ ἐρωτήσεις καί οἱ ἀπορίες μας, ὅσο δυσεπίλυτες καί ἄν φαίνονται, δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι γιά τόν ἀναστάντα Κύριο δέν ὑπάρχουν ἀνεπίλυτα προβλήματα, δέν ὑπάρχουν ἀδιέξοδες ἀπορίες. Ὅλα εἶναι δυνατά γιά τόν Χριστό καί εἶναι ἕτοιμος νά τά πραγματοποιήσει, προκειμένου νά λύσει τά ἀδιέξοδά μας καί νά ἀπαντήσει στά ἐρωτήματά μας. Περιμένει καί ἐμᾶς, ὅπως καί τούς μαθητές του, ὅπως καί τίς μυροφόρες γυναῖκες, γιά νά μᾶς συναντήσει ἀναστημένος.
Ἀρκεῖ ἐμεῖς νά μήν βάζουμε προσκόμματα στή συνάντησή μας μαζί του. Ἀρκεῖ νά μήν σφραγίζουμε ἐμεῖς μέ τόν ἐγωισμό μας τίς ψυχές μας καί δέν μποροῦμε νά τόν συναντήσουμε. Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε, καί οἱ μόνοι πού δέν τόν εἶδαν ἀναστημένο ἦταν ἐκεῖνοι πού θά ἔπρεπε νά τόν δοῦν πρῶτοι, οἱ φύλακες τοῦ τάφου του. Αὐτοί ὅμως δέν τόν εἶδαν, γιατί δέν ἦταν ἐκεῖ γιά νά δοῦν τόν Χριστό, ἀλλά γιά νά φυλάξουν δῆθεν τόν τάφο του καί νά τηρήσουν δῆθεν τήν τάξη. Ἄς μήν τούς μιμηθοῦμε ἐμμένοντας στίς ἀπόψεις μας καί στερηθοῦμε ἔτσι τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριός μας, ὅπως δέν περιορίσθηκε ἀπό τόν σφραγισμένο τάφο, ἔτσι δέν περιορίζεται καί ἀπό τόν χρόνο γιά νά ἀναστηθεῖ. Καί ὅπως «δέχεται τόν ἔσχατον καθάπερ καί τόν πρῶτον», δέχεται καί ἐμᾶς πού κατ᾽ οἰκονομίαν καί λόγω τῶν ὑγειονομικῶν συνθηκῶν ἑορτάζουμε φέτος πρό τῆς καθιερωμένης ὥρας τήν Ἀνάστασή του. Ἀρκεῖ νά σπεύσουμε πρός Αὐτόν μέ τόν πόθο καί τήν ἀγάπη τῶν μυροφόρων γυναικῶν. Ἀρκεῖ νά ἐπιθυμοῦμε σφοδρά νά τόν συναντήσουμε ἀναστημένο, γιά νά ἀναστήσει καί τίς δικές μας ψυχές ἀπό τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας. Ἀμήν.
