«Είμαι ο Χριστόδουλός σας…» είχε πει και τούτη η κουβέντα χαράχτηκε στην μνήμη και στην ψυχή μας.... Ήταν, είναι και θα είναι «ο Χριστόδουλος μας»…
Είναι το ερώτημα που έρχεται στα χείλη όλων των πιστών, οι οποίοι παρακολουθούν όσα διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα με αφορμή την κρίση του κορονοϊού και τα πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα και στις εκκλησίες: “Αν ζούσε ο Χριστόδουλος θα γίνονταν αυτά;”...
Μια πρώτη απάντηση έδωσε πέρυσι την άνοιξη με αφορμή την πρώτη καραντίνα ο Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος λέγοντας ξεκάθαρα πως “Ο Χριστόδουλος δεν θα κρυβόταν”...
Σαν σήμερα, ξημερώματα 28ης Ιανουαρίου του 2008 ήλθε το στερνό αντίο μετά από άνιση μάχη για την ζωή του. Και τον θυμόμαστε με αγάπη αλλά και σπαραγμό...
Απαράμιλλη προσωπικότητα. Χαρισματικός πνευματικός ηγέτης που έμεινε στην ιστορία. Ακόμη και όσοι του καταλογίζουν υποχωρήσεις, όπως η επίσκεψη του Πάπα στην Ελλάδα, δεν μπορούν παρά να παραδεχτούν πως σημάδεψε την σύγχρονη Ελλάδα.
Από τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες μέχρι την άνευ προηγουμένου κόντρα με το Φανάρι, αλλά και τον καθημερινό του αγώνα και το όραμά του για την Ορθόδοξη Ελλάδα και την σχέση του με τους νέους. Δεν χρειάζονται βιογραφικά και τυπικότητες...
Πώς πέθανε τελικά;
Στο μεταξύ ακόμη και σήμερα οι απορίες για τις συνθήκες θανάτου του δεν έχουν απαντηθεί πλήρως.
Τι θα ζήσουμε μέχρι το 2030
“Θα έρθει μια μέρα που δεν θα είμαστε καθόλου ελεύθεροι. Θα λέμε πως είμαστε ελέυθεροι, θα πλέκονται διθύραμβοι περί της ελευθερίας, τελικά όμως θα ζούμε μέσα σε ένα περιβάλλον υπό συνθήκες υπό τις οποίες η ατομική ελευθερία δεν θα έχει καμία αξία διότι θα υποτάσσεται εις τις προσταγές άλλων κέντρων λήψεως αποφάσεων τα οποία και θα επιβάλουν είτε την γνώμη τους είτε και την θέληση τους χωρίς να ρωτούν κανέναν” είχε πει το 1999 και ο λόγος του σήμερα είναι ανατριχιαστικά επίκαιρος!
Πολύ επίκαιρος και ο λόγος του για τις διώξεις στην Εκκλησία σαν τις σημερινές. “Την Εκκλησία όποιο χέρι θέλησε να την αγγίξει, ξεράθηκε” έλεγε...
Η τελευταία συνέντευξη
Η τελευταία του συνέντευξη είναι πολύ συγκινητική...
Το αιώνιο μήνυμα του μακαριστού Χριστοδούλου
«Κράτα γερά μέσα σου τα ζώπυρα της πίστεως που παρέλαβες από τους γονείς σου. Η Ελλάδα είναι η χώρα των μεγάλων αγώνων για την κατίσχυση των μεγάλων ιδανικών. Μην αφήσεις τη χώρα σου να χάσει το χαρακτήρα της και να μετατραπεί σε μάζα ανθρώπων, χωρίς συνείδηση, χωρίς εθνικότητα και χωρίς ταυτότητα.
Μέσα σ' αυτή τη μάζα κινδυνεύεις να γίνεις ένα νούμερο, ένας αριθμός, να χάσεις την ελευθερία της προσωπικότητάς σου. Αδελφοί, μείνατε εδραίοι και αμετακίνητοι σε όσα μάθατε και σε όσα επιστώθητε. Μείνατε σταθεροί στην πίστη και στα ιδανικά του Γένους. Αυτό είναι το χρέος μας.» είχε πει κι αυτό ας κρατήσουμε σαν παρακαταθήκη..
Αντί άλλου επιλόγου η φράση του Σαράντη Καργάκου: “Ὅταν ἔφυγε ἔγραψα: «Σέ κλαίει ὁ λαός!». Σήμερα, μετά ἀπό τήν παρέλευση τόσων ἐτῶν ἀπό τή θανή του εἶμαι ὑποχρεωμένος νά γράψω: «Σέ θέλει ὁ λαός!»”
