Στην ανάγκη της ενότητας αναφέρθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά την χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου.
Η χειροτονία τελέσθηκε το πρωί της Κυριακής (13/10) στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, ενώ παρέστησαν, δεκάδες Αρχιερείς, κλήρος και λαός.
Στον χειροτονητήριο λόγο του ο νέος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο, τους Αρχιερείς, κλήρο και λαό και μεταξύ άλλων τόνισε πως «Περίφροντις καί περιδεής στέκομαι ἐνώπιόν Σας, τιμιωτάτη ὁμήγυρις, ἰχνηλατῶν μέ φόβον, ἀπορίαν καί θάμβος τά περί ἐμέ σήμερον, ἐν Ἐκκλησίᾳ πληθούσῃ, τελούμενα τοῦ Θεοῦ μυστήρια, ἐπαναλαμβάνων ἐκ καρδίας συντετριμένης καί διαπορούσης τά τοῦ θείου Χρυσοστόμου λόγια: «Ἆρα ἀληθῆ τά συμβάντα περί ἡμᾶς; Καί γέγονεν ὄντως τά γεγενημένα, καί οὐκ ἐξηπατήμεθα; Οὐδέ νύξ τά παρόντα καί ὄναρ, ἀλλ’ ἡμέρα ὄντως ἐστί καί ἐγρηγοροῦμεν ἅπαντες; Και τίς ἄν ταῦτα πιστεύσειεν, ὅτι ἡμέρας οὔσης, νηφόντων ἀνθρώπων και ἐγρηγορότων, μειρακίσκος εὐτελής καί ἀπερριμένος πρός ὕψος ἀρχῆς ἀνηνέχθη τοσοῦτον;» (Ἰ. Χρυσοστόμου, Ὅτε πρεσβύτερος προεχειρίσθη….)
Ταῦτα καί τοιαῦτα, ἐν φόβῳ καί τρόμῳ, διαλογιζόμενος παρίσταμαι σήμερον ἐνώπιόν σας ὑπακούων, εἰς τήν φωνήν τοῦ Κυρίου μου, τοῦ καλέσαντός με εἰς τοῦτο τό ὑπερμέγιστον ἐκκλησιαστικόν λειτούργημα, τῆς παναγίας δηλονότι Ἀρχιερωσύνης, νοουμένης κατά τόν θεῖον Συμεών Ἀρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης «ὡς δῶρον ἴδιον καί μόνον ἔργον Θεοῦ». Μετά δέους πολλοῦ ἐνωτίζομαι τῆς θείας ἐκείνης ἐκφαντορικῆς φωνῆς λεγούσης τό «ἀνάβα ὧδε», εἴσελθε εἰς τόν γνόφον τῆς θεοπτίας, πορεύου πρός τήν ἄρρητον φωτοχυσίαν τῆς Πεντηκοστῆς, ἐπεί «πρός τό φῶς ὁδηγεῖ ὁ ἀρχιερεύς, ἐκμιμούμενος Χριστόν τό φῶς τοῦ κόσμου….καί πρός αὐτόν ἄγει τούς ἑπομένους αὐτῷ». Ἡ φωτιστική καί τελειωτική τάξις τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων, «τό δυσανάβατον τοῦτο ὕψος» συνιστᾶ τό τελειότερον δῶρον τοῦ Θεοῦ εἰς τήν Ἐκκλησίαν Του καί τόν κόσμον ἅπαντα. Ἐκ τῆς παναγίας Ἀρχιερωσύνης «πᾶν δώρημα ἡμῖν καί φωτισμός καταπέμπεται, καί θεμέλιος αὕτη καί ἀρχή καί πηγή δε τῆς εὐσεβείας ἐστί καί ρίζα.» (Συμεών Θεσσαλονίκης). Θρόνος Ἀποστολικός ηὐπρέπισται ἐνώπιόν μου σήμερον, θρόνος Γεθσημανείου ἀγωνίας, Σταυροῦ, θυσίας ἀλλά καί Ἀναστάσεως, κατάστικτος μέν τοῖς μόλωψι ἀλλά καί πανσθενουργός, θρόνος ὑψίστης εὐθύνης ἀλλά καί ὑπερβαλλούσης τιμῆς, καθώς «καί τάς κλεῖς διά τοῦ Πέτρου τοῖς ἀρχιερεῦσι ὁ Χριστός ἐχαρίσατο».
Ὁ Ἀρχιερεύς , ὡς ἔμψυχος εἰκών τοῦ Θεοῦ, (ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης), ὡς ἄγγελος Θεοῦ, εἶναι ἡ πηγή παντός ἀγαθοῦ καί πάσης εὐλογίας καθώς «τά πάντα δι’ αὐτοῦ τά τῆς Ἐκλησίας τελεῖται» (Συμεών Θεσσαλονίκης). Ἀλλά καί δοῦλος εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος, διάκονος καί ὑπηρέτης Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὄργανον τῆς θείας χάριτος, κιθάρα μελωδική τοῦ παναγίου Πνεύματος, ποιμήν, κηδεμών καί προστάτης τῶν ἀρνίων τοῦ Χριστοῦ, «ἀνάδοχος τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ποιμαινομένων ψυχῶν» φύλαξ, ὁδηγός , «σιτοδότις πνευματικός», διδάσκαλος, ἰατρός, ἐργάτης τῆς Ἐκκλησίας καί «καλός οἰκονόμος τῆς ποικίλης χάριτος τοῦ Θεοῦ». (Α’ Πετ. 4,10). Μέσα στήν ἀνεξιχνίαστον πανσοφίαν καί παντοδυναμίαν Του ὁ παντοκράτωρ Θεός ἠθέλησε μέσα ἀπό τήν ἀσθένεια καί τήν εὐτέλεια «τοῦ ὀστρακίνου σκεύους» (Β΄Κορ. 4,7) τοῦ ἀνθρωπίνου πλάσματος νά ὑπηρετοῦνται διά τῆς πανιέρου Ἀρχιερωσύνης οὐράνιες ἀξίες καί ποιότητες καί ἀθάνατες ψυχές, ὑπέρ τῶν ὁποίων ὁ μόνος Κύριος καί Ποιμήν ἀληθής καί Δεσπότης τοῦ παντός ἐνηνθρώπισε, «ἀπέθανεν καί ἀνέστη». «Ὤ βάθος πλούτου καί σοφίας καί γνώσεως Θεοῦ! ὡς ἀνεξερεύνητα τά κρίματα αὐτοῦ καί ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοί αὐτοῦ !» (Ρωμ.11,33)
Κατόπιν, ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στην ιστορία της Μητροπόλεως Καλαβρύτων, αλλά και στους άξιους προκατόχους του νέου Μητροπολίτη, ενώ τόνισε πως «η εκλογή σου είναι και ένα σημασιολογικό στοιχείο για την Εκκλησία μας και γιατί όχι και για το Έθνος. Ο Κύριος μας, μας δίδαξε και ζητάει από εμάς να είμαστε ενωμένοι. Το πρόσωπό σου ένωσε όλα τα μέλη της Ιεραρχίας» και με αφορμή αυτό το γεγονός ο Αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε πως «έχουμε πολλά παραδείγματα και λυπηρά πολλές φορές ότι οι διενέξεις, οι διαιρέσεις, οι απολυτότητες βοηθούν στο να διασχίζεται η Πολιτεία, η κοινωνία και να ταλαιπωρείται η πορεία μας» και σημείωσε ότι «από την ιστορία ξέρουμε πως όταν η Εκκλησία είναι ενωμένη η πορεία της είναι πιο άνετη».
