Του Μάνου Χατζηγιάννη
Την σφραγίδα Ιερώνυμου είχαν οι τελευταίες εξελίξεις στα εκκλησιαστικά δρώμενα του τόπου. Η εβδομάδα που ολοκληρώνεται περιελάμβανε και Διαρκή Ιερά Σύνοδο και Ιεραρχία.
Η καταληκτήρια φράση του στην εισήγησή του στην συνεδρίαση της Ιεραρχίας “Σας χρειάζομαι όλους μαζί και τον καθένα ξεχωριστά”, ίσως να κρύβει και όλην την ουσία.
Κάνοντας έναν απολογισμό της Ιεραρχίας θα μπορούσε να πει κανείς πως η συνεδρίαση ήταν μια από τις πιο άνευρες των τελευταίων ετών, με θέματα εξειδικευμένου εκκλησιαστικού ενδιαφέροντος όπως η «Τροποποίησις Κανονισμού περί Εφημερίων και Διακόνων» ή το «Σχέδιον Κανονισμού περί Διοικητικής Διαδικασίας» και μακριά από όσα “καίνε” τον λαό.
Κι ας προσπάθησε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος να θίξει κοινωνικά ζητήματα στην ομιλία του, το μόνο που κατάφερε ήταν να ταυτιστεί με την στάση Βαρθολομαίου όσον αφορά στο συλλαλητήριο.
Η Ιεραρχία όμως είχε “ιερωνυμικό” χρώμα όπως προείπαμε... Καταρχάς εξελέγη Μητροπολίτης Μάνης ένας εκ των στενών συνεργατών του.
Ο Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπαθανασίου μπορεί να είναι άξιος κληρικός, πλην όμως δεν ήταν το “παιδί του λαού”... Αυτού του λαού που με πρωτοφανείς για τα εκκλησιαστικά δεδομένα συγκεντρώσεις διαμαρτυρήθηκε έντονα έξω από το Συνοδικό Μέγαρο σε ένα ...άλλου είδους αντι-Ιερωνυμικό συλλαλητήριο.
Και δεν είναι το πρωτεύον το γεγονός ότι διαμαρτυρήθηκε μια τοπική κοινωνία στην Μονή Πετράκη αλλά η πασιφανής διαπίστωση της αδυναμίας των διοικούντων την Εκκλησία που άφησαν να γίνει κάτι τέτοιο έχοντας μάλιστα πάρει το μήνυμα από τις αφίσες έξω από το κτίριο εκείνες τις μέρες. Το ζήτημα πλέον είναι αν οι Μανιάτες θα το κρατήσουν...μανιάτικο στον νέο τους Δεσπότη και στον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο. Κυριακή κοντή γιορτή που λέει και ο λαός κατά την ενθρόνιση....
Η Ιεραρχία αυτή όμως είχε έντονη την σφραγίδα Ιερώνυμου και για την συμπλήρωση δέκα χρόνων στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Οι τιμές και το βραβείο που του απονεμήθηκαν έμοιαζαν είτε σαν τιμή σε απόστρατο είτε σαν “παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του”, που λέει και ο θυμόσοφος λαός.
Μέχρι δηλαδή να αποτελέσει παρελθόν από τον αρχιεπισκοπκό θρόνο. Ήδη έμπειροι εκκλησιαστικοί συντάκτες ξεκίνησαν την διαδοχολογία, άραγε ως πραγματικό ρεπορτάζ ή για να “κάψουν” τα ονόματα που ακούστηκαν;
Η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του κ. Ιερώνυμου είναι δεδομένη και δεν είναι το συλλαλητήριο η αιτία. Απλά ήταν μια πρώτης τάξεως αφορμή.
Επομένως τι θα πράξει ο Αρχιεπίσκοπος; Θα επιδιώξει παραμονή διατηρώντας και το κλίμα της συμπόρευσης με την κυβέρνηση μεγενθύνοντας όμως παράλληλα τις αντιδράσεις εντός Ιεραρχίας ή μήπως θα τον δούμε να ανεβάζει τους τόνους επιδιώκοντας μια τρόπον τινά θριαμβευτική έξοδο;
Σε κάθε περίπωση μετά από πολύ καιρό και συρόμενος από την καταιγίδα των αντιδράσεων για τα Θρησκευτικά αναγκάστηκε σε αναδίπλωση και επιθετική τοποθέτηση στις αρχές της εβδομάδας.
Θα συνεχίσει άραγε σε αυτό το μοτίβο σχετικά με τις κατά συρροήν προκλήσεις των κυβερνώντων οι οποίοι κάθε φορά που θέλουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού και να στρέψουν την προσοχή του από τα σοβαρά ζητήματα οικονομικής φύσεως, στήνουν μια κόντρα με την Εκκλησία;
Σύντομα θα φανεί τι μέλλει γενέσθαι.....
