Το όνομά του ήταν Γεώργιος Λαμπριανίδης. Καταγωγή του το Πρωτοχώρι Κοζάνης. Γόνος ευλαβών γονέων από τον Πόντο. Αντίκρισε το φως του ήλιου πριν από 82 χρόνια, το 1938. Φτωχικές οι συνθήκες του χωριού για μια πολύτεκνη οικογένεια, μέσα στην οποία γεννήθηκε. Έπρεπε να δουλέψουν σκληρά στα χωράφια όλα τα μέλη της οικογένειας για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Ο Γιώργος έφυγε από το χωριό σε ηλικία δεκαέξι ετών. Κατέβηκε στη Θεσσαλονίκη και άρχισε να εργάζεται στις οικοδομές. Εκεί γνώρισε ως λαϊκό τον αργότερα ηγούμενο της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου του Αγίου Όρους, ιερομόναχο Αγάθωνα.
του Γεωργίου Τσακαλίδη
Ο Γιώργος επέλεξε τον έγγαμο βίο. Είχε όμως βαθειά εκτίμηση στον μοναχισμό. Παντρεύτηκε τη συγχωριανή του, Ελένη, ένα αγνό και ευλαβικό κορίτσι, με την οποία απέκτησαν οχτώ συνολικά παιδιά. Πέντε αγόρια και τρία κορίτσια. Στο μεταξύ είχαν εγκατασταθεί στην Αθήνα, στο Νέο Ηράκλειο. Εκεί παρακολουθούσε ανελλιπώς τα κηρύγματα του τότε ιεροκήρυκα Αθηνών, αρχιμανδρίτη Αυγουστίνου Καντιώτη, αργότερα Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, τον οποίο συνέτρεχε στην ανέγερση ευαγών ιδρυμάτων. Απέκτησε πολύ καλό όνομα ως χτίστης και σοβατζής και αναλάμβανε εργολαβίες οικοδομών.
Ως εργοδότης ήταν υποδειγματικός. Δεν φώναζε, δεν μάλωνε τους εργάτες του. Προ παντός αναγνώριζε και αντάμειβε τον κόπο τους. Ανάμεσα στους εργάτες που απασχολούσε ήταν και φτωχοί φοιτητές, που σπούδαζαν εργαζόμενοι, για να καλύψουν τα έξοδα των σπουδών τους. Ένας από αυτούς, ο θεολόγος και τ. Δήμαρχος Γιαννιτσών, ό Αντώνης Βασιλειάδης, μόλις πληροφορήθηκε τον θάνατό του, είπε: «Κρίμα που μαθαίνω για τον θάνατό του εκ των υστέρων. Θα πήγαινα οπωσδήποτε στην κηδεία του στο Άγιον Όρος. Ο Γιώργος υπήρξε πολύ καλός εργοδότης μου στα φοιτητικά μου χρόνια».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εκοιμήθη ο Γέροντας Γεράσιμος: Ήταν ο Μοναχός που σήκωνε ψηλά την ελληνική σημαία στα βάθη της ερήμου
Ο Γιώργος δεν ήταν μόνο καλός εργολάβος οικοδομών, αλλά και άνθρωπος θυσίας και προσφοράς. Παρότι πατέρας οχτώ παιδιών πρόσφερε πολλές φορές τις υπηρεσίες του στην ανέγερση φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και Ναών χωρίς αμοιβή. Ο περικαλλής μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας, ο συνοικισμός των Αθιγγάνων στην ίδια πόλη έχουν και τη δική του σφραγίδα. Τριάντα σπίτια που ανέγειρε δωρεάν για τους νεοφώτιστους Αθίγγανους, ο γενναίος Μητροπολίτης της Φλώρινας, χτίστηκαν σε χρόνο ρεκόρ, μέσα σ’ ένα καλοκαίρι, με την εθελοντική προσφορά νέων Χριστιανών υπό την καθοδήγηση του Γιώργου.
Ο Γιώργος είναι αξιοθαύμαστος προ παντός για την άριστη ανατροφή που έδωσε μαζί με την ευλαβή γυναίκα του στα οκτώ παιδιά τους. Από τα παιδιά αυτά τα πέντε ντύθηκαν το αγγελικό σχήμα. Τα τρία αγόρια στην Ι. Μονή Κωνσταμονίτου Αγ. Όρους. Από τα δύο κορίτσια το ένα στην Ι. Μονή Αγ. Αυγουστίνου στη Φλώρινα. Το άλλο στην Ι. Μονή Αγίων Αναργύρων Φθιώτιδας. Δύο ακολούθησαν τον έγγαμο βίο. Εξ αυτών ο ένας είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών. Η δεύτερη έγγαμη κόρη δεν απέκτησε παιδιά, υιοθέτησε όμως τρία αδελφάκια. Ένας παραμένει ακόμη άγαμος λαϊκός, και υπηρετεί στην Πυροσβεστική Υπηρεσία. Όλα τα παιδιά τους ζουν κατά Χριστόν.
Ο ίδιος ο Γιώργος, προβλέποντας το θάνατό του και έχοντας μεγάλη εκτίμηση στο μοναχικό βίο ανέβηκε στο Όρος και περιβλήθηκε πριν από εφτά μήνες το μοναχικό τριβώνιο στο μοναστήρι που ασκούνται τα τρία αγόρια του. Ονομάστηκε μοναχός Νεκτάριος, παίρνοντας το όνομα του αγαπημένου του αγίου. Στις 30 Ιουλίου αναχώρησε η αγία του ψυχή για την ατέρμονα αιωνιότητα.
Να έχουμε την ευχή του.
Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου είναι από την κουρά του μοναχού Νεκταρίου (καθιστός σε αναπηρικό καρότσι), στην οποία ήταν παρόντα και τα πέντε αγόρια του (οι τρεις μοναχοί, και οι δύο λαϊκοί).
