Ολοκληρώθηκαν τη Δευτέρα 1 Αυγούστου οι λατρευτικές εκδηλώσεις της θερινής πανηγύρεως του Οσίου Αντωνίου του Νέου, Πολιούχου της Βεροίας.
Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Προσκυνηματικό Ναό του Οσίου τελέστηκε Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.
Κατα τη Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την εις πρεσβύτερο χειροτονία του Διακόνου π. Θεοδοσίου Ερμίδη, αδελφού της Ιεράς Μονής Παναγίας Καλλίπετρας Βεροίας.
Πριν από την απόλυση της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε ο καθιερωμένος αγιασμός με την ευκαιρία της προόδου του Τιμίου Σταυρού, ενώ χθες το απόγευμα ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας μετέφερε, όπως κάθε χρόνο, τον Τίμιο Σταυρό που δώρησε ο Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας Μανουήλ Γ´ ο Μεγαλοκομνηνός στην παλαίφατη Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά του Πόντου και περιέχει μεγάλο τμήμα Τιμίου Ξύλου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια Πολεμική Αεροπορία από το μέλλον: Ρωσικός θανατηφόρος συνδυασμός Su-57 Stealth Fighter & S-70B Combat UAV
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του κατά την Χειροτονία ανέφερε μεταξύ άλλων: «Προσελθόντες ἀρύσασθε, μή κενούμενα νάματα, τοῦ Σταυροῦ τῆς χάριτος προερχόμενα».
Ἑορτή τῆς προόδου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς εἰσάγει στή νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου, προβάλλοντας τόν τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, τό σημεῖο τῆς θυσίας ἀλλά καί τῆς νίκης, τό σύμβολο τοῦ πάθους ἀλλά καί τῆς ἀναστάσεως, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι χωρίς τόν Σταυρό δέν ὑπάρχει Ἀνάσταση, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι δέν εἶναι δυνατό νά ζήσουμε μία ζωή σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί νά μήν δοκιμάσουμε τήν ὀδύνη καί τή θλίψη τοῦ Σταυροῦ.
Συγχρόνως ὅμως τόν προβάλλει γιά νά μᾶς ἐνισχύσει σ᾽ αὐτή τήν προσπάθεια πού μᾶς καλεῖ νά ἀναλάβουμε μέ τή χάρη τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Γιατί, ἐάν δέν νοεῖται κατά Χριστόν ζωή χωρίς δοκιμασίες καί θλίψεις καί πειρασμούς, δέν ὑπάρχει ἐπίσης καί περίπτωση νά ἀνταπεξέλθει ὁ πιστός σέ ὅλα αὐτά χωρίς τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν ἄνωθεν ἐνίσχυση.
Μέ τή χάρη καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ κατόρθωσαν νά ἀντέξουν οἱ ἑπτά Μακκαβαῖοι παῖδες καί ἡ μητέρα τους, ἡ ἁγία Σολομονή, τούς ὁποίους ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας μαζί μέ τόν διδάσκαλό τους, τόν ἅγιο Ἐλεάζαρο, τίς προκλήσεις τοῦ ἀσεβοῦς αὐτοκράτορος, καί νά παραμείνουν πιστοί ἕως τέλους στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, χωρίς οὔτε ἕνας νά παραιτηθεῖ, οὔτε ἕνας νά φοβηθεῖ, οὔτε ἕνας νά δειλιάσει.
Μέ τή χάρη καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ κατόρθωσε νά ἀντέξει καί ὁ πολιοῦχος μας ὅσιος Ἀντώνιος ὁ νέος, ὁ Βεροιεύς, τόν ὁποῖο τιμοῦμε σήμερα, ὄχι μόνο τούς ἀσκητικούς ἀγῶνες, τήν ἀγρυπνία καί τή νηστεία, ἀλλά καί τίς ἀλλεπάλληλες προσβολές τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος φθονώντας τον γιά τήν ἀρετή του, ἐπεδίωκε νά τόν παρασύρει καί νά τόν ἀπομακρύνει ἀπό τήν ἄσκηση καί τήν κατά Χριστόν ζωή, δίδοντάς μας συγχρόνως καί παράδειγμα σταθερότητος καί ὑπομονῆς.
Ἡ χάρη καί ἡ ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ εἶναι στή διάθεση ὅλων μας, ὅλων ὅσων ἐπιθυμοῦν νά ἀγωνισθοῦν γιά νά ζήσουν τήν ἐν Χριστῷ ζωή καί ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ, ὅπως ἀκούσαμε τό πρωί τόν ἱερό ὑμνογράφο νά ψάλλει, νά ἀντλήσουμε ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ τά «μή κενούμενα νάματα τῆς χάριτος».
Αὐτά τά νάματα τῆς θείας χάριτος θά δεχθεῖς καί σύ σέ λίγο, λαμβάνοντας διά τῶν χειρῶν τοῦ Ἐπισκόπου σου τή θεία χάρη, «τήν πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύοντα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα», πού θά σέ καταστήσει οἰκονόμο τῶν μυστηρίων καί λειτουργό τοῦ Ὑψίστου.
Ἡ χάρη τῆς ἱερωσύνης πού σοῦ προσφέρει ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία διά τῆς εἰς πρεσβύτερον χειροτονίας σου στόν ναό τοῦ πολιούχου μας ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Βεροιέως εἶναι μεγάλη, εἶναι μοναδική καί ἀνεπανάληπτη. Εἶναι ὅμως συγχρόνως καί εὐθύνη καί σταυρός, τόν ὁποῖο καλεῖσαι ἀπό σήμερα νά φέρεις, ἀγωνιζόμενος νά φανεῖς κατά τό δυνατόν ἀντάξιος τῆς τιμῆς πού σοῦ κάνει ὁ Θεός, ἀντάξιος τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ Γέροντός σου καί τοῦ Ἐπισκόπου σου.
Ὁ Θεός ὁδήγησε πρό ἐτῶν τά βήματά σου σέ ἕναν τόπο ἁγιασμένο ἀπό τήν παρουσία καί τήν ἄσκηση πολλῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, καί σέ ἀξίωσε μέ τή μοναχική σου κουρά νά λάβεις τό ὄνομα ἑνός ἐξ αὐτῶν, τοῦ ὁσίου Θεοδοσίου, τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, καί νά λάβεις τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, τόν βαθμό τοῦ διακόνου.
Ἔκτοτε διακόνησες μέ ἀφοσίωση καί ὑπακοή τήν Ἱερά Μονή τῆς μετανοίας σου, ὑπό τήν προστασία τῆς Κυρίας Θεοτόκου τῆς Καλλίπετρας καί τοῦ Γέροντός σου, τοῦ καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Θεοτόκου Καλλίπετρας, τοῦ π. Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ἀγωνίσθηκε μέ ζῆλο καί αὐταπάρνηση γιά τήν ἀνακαίνιση καί τήν ἀνάδειξή της. Καί ἀπό σήμερα καλεῖσαι νά διακονήσεις ἀπό μία ὑψηλότερη θέση, ἔχοντας ὅμως συγχρόνως καί μεγαλύτερη εὐθύνη. Εὐθύνη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, στό θυσιαστήριο τοῦ ὁποίου καλεῖσαι νά ἱερουργεῖς τά ἱερά μυστήρια, «ἀκαταγνώστως καί ἀπροσκόπτως, ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεώς» σου, ἀλλά καί εὐθύνη ἐνώπιον τῶν συμμοναστῶν σου.
Ἀγωνίσου στό ἑξῆς μέ μεγαλύτερο ζῆλο καί περισσότερη διάθεση, ἔχοντας κατά νοῦν τούς ἀσκητικούς ἀγῶνες τοῦ προστάτου σου ὁσίου Θεοδοσίου, τοῦ ἑορταζομένου σήμερα πολιούχου μας ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, ἀλλά καί ὅλων τῶν ἐν τῇ Σκήτει τῆς Βεροίας ὁσίων καί θεοφόρων πατέρων, γιά νά καθαίρεις τήν ψυχή σου μέ τήν ὑπακοή καί τήν ταπείνωση στόν Γέροντά σου ἀλλά καί στόν Ἐπίσκοπό σου καί στήν Ἐκκλησία, διότι ὅλοι ἔχουμε τήν ἀναφορά μας στήν Ἐκκλησία, ἐκτός τῆς ὁποίας δέν ὑπάρχει οὔτε ἱερωσύνη οὔτε χάρη Θεοῦ, ἡ ὁποία εἶναι ἀναγκαία γιά τή σωτηρία μας.
Αὐτή τή χάρη πού θά λάβεις σέ λίγο εὔχομαι ταπεινά καί πατρικά νά τή διατηρήσεις καί νά τήν αὐξήσεις μέ τόν ἀγώνα καί τήν προσπάθειά σου, μέ τήν εὐχή καί τή συμπαράσταση καί τοῦ Γέροντός σου καί τῶν πατέρων τῆς Μονῆς, ἀλλά καί τῶν συμπροσευχομένων σήμερα πατέρων καί τῶν οἰκείων καί φίλων σου, ὥστε νά εὐαρεστήσεις στόν Θεό καί νά ἀξιωθεῖς τοῦ μισθοῦ τῶν φρονίμων καί πιστῶν οἰκονόμων του κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως.
