Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Μητροπολίτη Μεσογαίας: Ο Θεὸς είναι μαζί μας κι εμείς αγωνι­ζόμαστε μέσα στην κιβωτὸ της Εκκλησίας να είμαστε πάντοτε μαζί Του.

Ποιός φανταζόταν ὅτι καὶ φέτος θὰ ζούσαμε τὰ Χριστούγεννα μέσα στὴ θολούρα τῆς ἀπειλητικῆς ἀκόμη πανδημίας, μέσα στὴ σύγχυση τῶν ἀντι­­κρουόμενων πληροφοριῶν, μέσα στὴν ἀνασφάλεια τῶν ἄγνωστων ἐξελίξεων καὶ τῶν διαδοχικῶν μεταλλάξεων, μέσα στὶς ἐντάσεις καὶ τὴν ψυχικὴ κόπωση τῆς κλονισμένης ἐμπιστοσύνης μας, μέσα στὴν πικρία τῆς ὀλιγοπιστίας μας, μέσα σὲ διαφωνίες, διαμάχες καὶ διχασμούς αναρωτήθηκε μεταξύ άλλων στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Μητροπολίτης Μεσογαίας.

Ακολουθεί ολόκληρο το μήνυμα:

Πρὸς

Τοὺς εὐ­σε­βεῖς χρι­στι­α­νοὺς τῆς καθ’ ἡ­μᾶς ῾Ι­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λεως

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, ΧΡΟΝΙΑ σας ΠΟΛΛΑ καὶ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!

Καθὼς γιορτάζουμε καὶ φέτος τὰ Χριστούγεννα, μπροστά μας δια­κρί­νουμε καὶ πάλι ἀνατέλλοντα τὸν «Ἥλιον τῆς Δικαιοσύνης», τὸν Χριστὸ καὶ Θεό μας, ποὺ φωτίζει τοὺς ἐν σκότει. Ζοῦμε ὡς Ἐκκλησία τὴ χαρὰ τοῦ σκο­τι­σμένου ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἀνθρώπου ποὺ ἀντικρύζει τὸ φῶς· αὐτοῦ ποὺ ἔχει χάσει τὸν προσανατολισμὸ καὶ τὸν σκοπό του καὶ γεμίζει μὲ ἐλπίδα· αὐτοῦ ποὺ λυγίζει ἀπὸ μοναξιὰ καὶ ἐγκατάλειψη καὶ συναντᾶ μπροστά του τὸν Χριστὸ ζῶντα καὶ ἐνεργοῦντα· αὐτοῦ ποὺ εἶναι προδομένος ἀπὸ τὴν ὑλικότητα καὶ τὴν προσω­ρινότητα τῆς φύσης του καὶ γεύεται τὴν ἀπροσμέτρητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ἀναφωνεῖ: «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός· γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός». Ὁ Θεὸς εἶναι μαζί μας κι ἐμεῖς ἀγωνι­ζόμαστε μέσα στὴν κιβωτὸ τῆς Ἐκκλησίας νὰ εἴμαστε πάντοτε μαζί Του.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι συχνὰ ὅλα αὐτά, ὅσο ὡραῖα καὶ ἀληθινὰ κι ἂν εἶναι, σκεπάζονται ἀπὸ πυκνὰ νέφη δυσκολιῶν, δυσμενῶν γεγο­νότων, πει­ρασμῶν καὶ δοκιμασιῶν, ἁμαρτίας καὶ κακότητας, ἴσως καὶ ἀσε­βῶν προσβο­λῶν καὶ ἀμφιβολιῶν, σίγουρα μιᾶς σκληρῆς πραγματικότητας.

Ποιός φανταζόταν ὅτι καὶ φέτος θὰ ζούσαμε τὰ Χριστούγεννα μέσα στὴ θολούρα τῆς ἀπειλητικῆς ἀκόμη πανδημίας, μέσα στὴ σύγχυση τῶν ἀντι­­κρουόμενων πληροφοριῶν, μέσα στὴν ἀνασφάλεια τῶν ἄγνωστων ἐξελίξεων καὶ τῶν διαδοχικῶν μεταλλάξεων, μέσα στὶς ἐντάσεις καὶ τὴν ψυχικὴ κόπωση τῆς κλονισμένης ἐμπιστοσύνης μας, μέσα στὴν πικρία τῆς ὀλιγοπιστίας μας, μέσα σὲ διαφωνίες, διαμάχες καὶ διχασμούς;

Ἡ καρδιά μας εἶναι τραυματισμένη ἀπὸ τὸν χωρισμὸ προσφιλῶν προσώπων ποὺ ἔφυγαν πρόωρα, ἀπρόσμενα, ἀπομονωμένα, κάτω ἀπὸ ἐξαι­ρετικὰ δύσκολες συνθῆκες, μὲ μοναδικὴ συντροφιὰ κάποια παράξενα μηχα­νήματα, δίχως τὴν παρουσία φίλων καὶ οἰκείων, δίχως κάποιος νὰ μπορεῖ νὰ τοὺς πιάσει τὸ χέρι, νὰ τοὺς πεῖ ἕνα λόγο, νὰ χύσει ἕνα δάκρυ, νὰ δια­βάσει στὸ πλευρό τους μιὰ προσευχή. Ὅλο αὐτὸ πληγώνει τὶς καρδιές μας.

Ἀκόμη περισσότερο οἱ συζητήσεις μας γενικὰ περιστρέφονται γύρω ἀπὸ πανδημίες, ἐμβόλια, ἀμφιλεγόμενες πληροφορίες, ἀντικρουόμενες στατι­στικές, ποὺ μᾶς φυλακίζουν στὴν ἀποπνικτικὴ ἀτμόσφαιρα τῆς «ἀπογραφῆς τοῦ Καίσαρος», καὶ μᾶς δυσκολεύουν νὰ ἀντικρύσουμε τὸν τόπο, τὸν λόγο καὶ τὴν χάρι τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως. Ὁ Χριστὸς γεννᾶται γιὰ νὰ ἀναστήσει τὴν πεσμένη εἰκόνα μας.

Ἔτσι, ὁ ὕμνος τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ φέτος ὅπως καὶ πάντοτε ἀντηχεῖ μελωδικὰ μέσα στὸ στερέωμα τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητας: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Ὁ Θεὸς δοξάζεται θαυμαστῶς μὲ τὴν ἐνανθρώπησή Του, χαρίζει τὴν εἰρήνη στὴν Ἐκκλησία Του, προσφέρει τὴ δική Του εὐδοκία στὰ τέκνα του, σὲ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν στραμμένα τὰ βλέμματά τους ἐπάνω Του καὶ τὴν ἐλπίδα τους ἑστιασμένη στὸ πρόσωπό Του. Ἡ «εὐδοκία», δηλαδὴ ἡ βαθιὰ ἐσωτερικὴ χαρὰ καὶ ἀνάπαυση ποὺ μποροῦμε νὰ ζήσουμε μέσα στὴν Ἐκκλησία μας ὡς πιστὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸ μεγαλύτερο δῶρο ποὺ μᾶς προσφέρεται τὶς μέρες αὐτές, εἶναι ἀντα­νάκλαση τῆς «εὐδοκίας τοῦ Πατρός», ὅπως λέγουν τὰ τροπάρια.

Ἂς μείνουμε συνδεδεμένοι ἄρρηκτα μὲ τὴν Ἐκκλησία Του καὶ ἂς προστα­τεύσουμε μὲ κάθε τρόπο τῆς ἑνότητα καὶ τὸν σύνδεσμό μας. Κάθε τι ποὺ κλονίζει τὴν ἐμπιστοσύνη μας στὴν Ἐκκλησία, κάθε τι ποὺ σκλη­ραίνει τὴν ψυχή μας καὶ τραυματίζει τὰ αἰσθήματα τῆς ἀγάπης μας, κάθε τι ποὺ ἀγριεύει τὰ αἰσθήματά μας, κάθε τι ποὺ μᾶς ἀποξενώνει ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας, μοιάζει μὲ τὸν Ἡρώδη ποὺ σκοτώνει τὴν εὐδοκία τοῦ Θεοῦ στὶς καρδιές μας, ποὺ ἀκυρώνει τὴ χαρὰ τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως στὴ ζωή μας, ποὺ καταργεῖ τὴν εὐλογία τῶν Χριστουγέννων στὶς σχέσεις μας.

Ἡ ἐποχή μας δὲν εὐνοεῖ τὴν εἰρήνη οὔτε τὴν ἑνότητα. Εἶναι ἐποχὴ ποὺ εὐδοκιμοῦν οἱ ἀμοιβαῖες ἀμφισβητήσεις, οἱ διχα­σμοί, τὰ μίση, οἱ διαιρέσεις, οἱ διασπάσεις, μάλιστα στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ἀλήθειας. Ἡ κατάσταση ποὺ ζοῦμε μοιάζει μὲ τὴν ἀνα­στάτωση τῶν ἱστορικῶν χρόνων τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως.

Γι’ αὐτὸ καὶ ἐπιτρέψτε μου, προκειμένου νὰ ζήσουμε τὴν εὐλογία τῶν Χριστουγέννων, νὰ ἐπαναλάβω μὲ στεντόρια φωνὴ τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου στοὺς Γαλάτες: «Πάντες υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ... πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλ. γ΄ 26). Αὐτὸ ἂς προσέξουμε. Δὲν ἔχουμε τίποτα νὰ χωρίσουμε, ἐμβολιασμένοι καὶ ἀνεμβο­λίαστοι, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ δια­φυλάξουμε τὴν ἑνότητά μας. Εἴμαστε τέκνα Θεοῦ καὶ ἕνα σῶμα, ἕνα πνεῦμα, μία ψυχὴ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Μόνον ἑνωμένοι μεταξύ μας ὡς ἀγαπημένοι ἀδελφοί, συμφιλιωμένοι, μὲ παράλληλη ἐμπιστοσύνη στὴν Ἐκκλησία μας καὶ στοὺς ἐλέῳ Θεοῦ ἐπισκόπους καὶ πατέ­ρες μας, θὰ μπορέσουμε νὰ ζήσουμε ἀληθινὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Αὐτὸ καὶ προσεύχομαι γιὰ ὅλους μας ἐκ βάθους καρδίας, μὲ τὴν εὐκαιρία δὲ καὶ τοῦ νέου ἔτους 2022, εὔχομαι σὲ ὅλους σας κάθε εὐλογία ὑλικὴ καὶ πνευματικὴ καὶ κάθε χαρὰ προσωπικὴ καὶ οἰκο­γε­νειακή.

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Μετὰ πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ τεχθέντι ἀγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς Νικόλαος