Μητροπολίτης Βεροίας: Μέ τή χάρη τῆς Παναγίας Σουμελᾶ «ἡ Ρωμανία κι ἄν πέρασε, ἀνθεῖ καί φέρει κι ἄλλο»

Στο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ενώ έλαβαν μέρος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος και ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο. 

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων ανέγνωσε ειδική ευχή στην Υπεραγία Θεοτόκο την Σουμελιώτισσα, υπέρ καταπαύσεως των πυρκαγιών, ιάσεως των ασθενούντων υπό του κορονοϊού και ενισχύσεως του πυροσβεστικού σώματος, των ιατρών και των νοσηλευτών, ενώ όπως κάθε χρόνο πραγματοποιήθηκαν οι καθιερωμένες βραβεύσεις και δόθηκαν οι υποτροφίες σε αριστούχους του Μακροχωρίου εις μνήμη των αδικοχαμένων μαθητών του ατυχήματος των Τεμπών (2003). 

Παράλληλα το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά τίμησε με «τον Σταυρό της Παναγίας Σουμελά» την Εθνική Βιβλιοθήκη Αργυρουπόλεως. Την τιμητική διάκριση απένειμε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στον πρόεδρο της Ευξείνου Λέσχης  Ποντίων Ναούσης κ. Φάνη Φανιάδη. 

Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με το τρισάγιο ενώπιον του μνημείου του Αλεξάνδρου Υψηλάντη και την κατάθεση στεφάνων, όπου μεταφέρθηκε και η Θαυματουργή Ιερά Εικόνα της Παναγίας Σουμελά.

Στις Ιερές Ακολουθίες έψαλλαν ο Άρχοντας Πρωτοψάλτης κ. Γρηγόριος Παπαεμμανουήλ και ο Πρωτοψάλτης του Ιερού Προσκυνήματος κ. Βασίλειος Φωτιάδης μετά χορού Ιεροψαλτών.

Της εκκλησιαστικής τάξεως επεμελήθη ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί, Παρθένε ἄχραντε».

Καί τή νίκη αὐτή, τήν ὁποία δια­λαλεῖ διά μέσου τῶν αἰώνων εἰς τά πέρατα τοῦ κόσμου ὁ ἱερός ποιη­τής τοῦ κανόνος τῆς ἑορτῆς, ἅγιος Κοσμᾶς ὁ μελωδός, τή νίκη αὐτή τῶν ὅρων τῆς φύσεως, τήν ὁποία σηματοδοτεῖ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ὄχι μόνο μέ τή θαυμα­στή γέννησή της, ὄχι μόνο μέ τήν μετά τόκον παρθενία της ἀλλά καί μέ τήν μετά θάνατον ζῶσα παρου­σία της, διαλαλοῦν καί διακη­ρύσ­σουν σήμερα καί τά συστήματα τῶν Ὀρθοδόξων. Τά πλήθη τῶν πιστῶν καί εὐσεβῶν χριστιανῶν, τά ὁποῖα αὐτή τήν ἡμέρα, τήν ἑορτή τῆς ἐνδόξου Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πλημμυρί­ζουν τούς ἱερούς ναούς τῆς πατρί­δος μας καί τοῦ κόσμου, πλημμυ­ρίζουν τά ἱερά Προσκυνήματα τῆς Παναγίας Παρθένου, τῆς Κυρίας Θεοτόκου, σέ βουνά καί σέ θάλασ­σες, ὄχι γιά νά ἐκπλαγοῦν καί νά θαυμάσουν «πῶς ἡ Παρθένος ἀπαί­ρει ἀπό τῆς γῆς εἰς τά ἄνω», ἀλλά γιά νά μακαρίσουν τήν ἄχραντο Παρθένο, στό πρόσωπο τῆς ὁποίας νικήθηκαν οἱ ὅροι τῆς φύσεως· στό πρόσωπο τῆς ὁποίας ὁ Θεός ἔκανε τήν ἀνατροπή τῶν ὅρων, τούς ὁποίους ὁ ἴδιος καθό­ρι­σε, γιά νά σώσει τούς ἀνθρώ­πους· στό πρόσωπο τῆς ὁποίας ὁ Θεός ἀπέδειξε ὅτι «ὅπου βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις».

Ἡ νίκη αὐτή ἐπί τῶν ὅρων τῆς φύσεως, παρότι ἀποτελεῖ τό μεγα­λύ­τερο θαῦμα τοῦ κόσμου, παρότι ἀποτελεῖ τό πιό ἀπροσπέλαστο μυ­στήριο τοῦ Θεοῦ, παρότι ἀποτελεῖ τό πιό ἀκατανόητο κεφάλαιο τῆς θεολογίας, γιά τούς εὐλαβεῖς λά­τρεις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τά πιστά τέκνα τῆς Παναγίας Παρ­θένου δέν ἀποτελεῖ «ἀμφίβολον ἄκουσμα», ἀλλά «ἀναμφίβολον καύ­χημα»· ἀποτελεῖ πίστη ἀκρά­δα­ντο καί βεβαιότητα ἀταλάντευ­το, ἡ ὁποία αὐξάνει τήν ὁλοκάρδιο ἀγάπη τους πρός τήν Παναγία Μη­τέρα, τούς παρακινεῖ διά μεγαλυ­τέρα ἀφοσίωση στό ἱερό πρόσωπό της, τούς προτρέπει διά ἀκόμη πε­ρισσότερη ἐμπιστοσύνη στή μητρι­κή ἀγάπη της.

«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί, Παρθένε ἄχραντε».

Ποιός μπορεῖ νά ἀμφισβητήσει τό ὑπερκόσμιο αὐ­τό καί ὑπερφυ­σικό γεγονός; Παρθένος γίνεται Μητέρα. Θανοῦσα ἀποδεικνύεται ζῶσα. Παρεδρεύουσα στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της ἐν οὐρανῷ δέν ἐγκα­ταλείπει τόν κόσμο καί τά πιστά της τέκνα. 

Ἄπειρες οἱ ἐπεμβάσεις της, ἀμέ­τρητες οἱ ἐμφανίσεις της, ἀναρί­θμητα τά θαύματά της. Ποιός μπο­ρεῖ νά ἀπιστήσει καί νά ἀμφιβάλ­λει γιά τή διαβεβαίωση τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου; Κανείς δέν μπορεῖ. Καί ὄχι μόνο οἱ πιστοί καί εὐλα­βεῖς χριστιανοί, ἀλλά κάποιες φο­ρές ἀκόμη καί οἱ ἄπιστοι καί ἀλλό­θρηκοι. 

Μά πιό πολύ ἀπό ὅλους πιστεύει στό θαῦμα αὐτό ὁ Ἑλληνισμός, ὁ ὁποῖος ἑορτάζει φέτος τήν ἐπέτειο τῶν 200 χρόνων ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως γιά τήν ἀπελευθέρωσή του ἀπό τόν βαρύ ζυγό τοῦ ἀλλοθρήσκου κατα­κτητοῦ. Ὁ Ἑλληνισμός πιστεύει βαθειά καί ἀκράδαντα ὅτι στό πάν­σεπτο πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ὄχι μόνο νικήθηκαν «τῆς φύσεως οἱ ὅροι», ἀλλά καί συνεχίζουν νά νικῶνται. 

Γιατί πῶς ἦταν διαφορετικά δυ­να­τό νά ἀποκαλεῖ καί νά ἐπικα­λεῖται ὡς Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μία ἀδύναμη ἀπό τή φύση της Κόρη; 

Πῶς ἦταν δυνατόν νά ἀποφα­σί­σει ὁ Ἑλληνισμός νά ξεσηκωθεῖ καί νά σηκώσει τά λάβαρα τῆς Ἐπα­ναστάσεως ἐναντίον μιᾶς αὐ­το­κρατορίας, πού τόν καταδυ­νά­στευε γιά περισσότερα ἀπό 400 χρόνια καί εἶχε τή στήριξη τῶν ἰσχυρῶν τῆς Εὐρώπης, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ της, χωρίς δυνάμεις, χωρίς χρήματα, χωρίς ὀργάνωση ἀλλά μόνο μέ τήν εὐλογία καί τή χάρη τῆς Κυρίας Θεοτόκου; 

Πῶς ἦταν δυνατόν διαφορετικά νά καταφεύγουν στά ἱερά Προσκυ­νήματά της οἱ ὁπλαρχηγοί τοῦ ἀγῶνος τοῦ 1821 γιά νά προσευ­χηθοῦν στή χάρη της, γιά νά ζητήσουν τή βοήθειά της, γιά νά καταθέσουν τήν εὐγνωμοσύνη τους γιά τή σωτήρια ἐπέμβασή της; 

Στήν Παναγία στό Χρυσοβίτσι ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπα­ναστάσεως Θεόδωρος Κολο­κο­τρώ­νης, στήν Παναγία τήν Πρου­σιώτισσα ὁ γενναῖος ὁπλαρ­χηγός τῆς Ρούμελης Γεώργιος Καραϊσκάκης καί ὁ Μάρκος Μπό­τσαρης, στήν Παναγία στή Χίο ὁ μεγάλος πυρπολητής Κωνστα­ντί­νος Κανάρης μετά τή μεγάλη ἐπιτυχία του νά πυρπολήσει τήν τουρκική ναυαρχίδα, στήν Πα­να­γία τή Θυμιανή οἱ ἀγωνιστές τῆς Κρήτης, στήν Παναγία Δοβρᾶ ὁ Γέρο-Καρατάσος, στήν Παναγία καί ὁ στρατηγός Μακρυγιάννης.

«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί, Παρθένε ἄχραντε», ψάλλει πανηγυρικά ὁ Ἑλληνισμός ἀπό ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς οἰκουμένης γιά τήν ἑορτή τῆς πανσέπτου Κοι­μήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί ἰδιαιτέρως φέτος, γιατί εἶδε αὐτή τή νίκη νά πραγματώνεται στήν ἱστορία του, νά πραγμα­τώνεται στήν πορεία καί στή ζωή του· γιατί νίκη τῶν ὅρων τῆς φύ­σεως, νίκη τῆς Παναγίας Παρθέ­νου, τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ του, ἦταν ἡ ἐπιτυχής ἔκβαση τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 καί ἡ ἀπελευθέρωσή του.

Τό ψάλλει ὅμως μαζί μέ τόν οἰκουμενικό Ἑλληνισμό καί ὁ Ποντιακός Ἑλληνισμός αὐτή τήν ἡμέρα τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, καί σήμερα, ὅπως καί τότε, στό ἱστο­ρικό μοναστήρι τῆς Παναγίας Σου­μελᾶ τοῦ Πόντου, ὅπου λειτουργεῖ καί πάλι ὁ Οἰκουμενικός μας Πατρι­άρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, ἀλλά καί στό νέο μοναστήρι της, ἐδῶ στό Βέρμιο, ὅπου θησαυρίζεται ἡ ἱστορική καί θαυματουργός εἰκόνα τῆς Σουμε­λιώτισσας Παναγίας, ὅπου κτυπᾶ γιά σχεδόν 70 χρόνια ἡ καρδιά τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὅπου συρ­­ρέουν Πόντιοι καί εὐλαβεῖς προσκυνητές ἀπό ὅλον τόν κόσμο καί παρά τίς δυσκολίες πού δημι­ουργεῖ ἡ ὑγειονομική κρίση, τήν ὁποία διέρχεται ὅλος ὁ κόσμος, γιά νά ἐπιβεβαιώσουν μέ τήν πα­ρουσία τους καί τήν ἔκφραση τοῦ σεβασμοῦ καί τῆς ἀγάπης τους πρός τήν Κυρία Θεοτόκο τήν πίστη τους ὅτι ὄντως «νενίκηνται οἱ ὅροι τῆς φύσεως». 

Γιατί νίκη τῶν ὅρων τῆς φύσεως μέ τή χάρη καί τή σκέπη τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιώτισσας, τῆς μητέρας τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλλη­νι­σμοῦ, εἶναι ὅτι παρά τόν βίαιο ξερρι­ζωμό ἀπό τίς πατρογονικές τους ἑστίες, παρά τίς ταλαιπωρίες καί κακουχίες πού ὑπέστησαν στόν δρόμο τῆς προσφυγιᾶς καί τῆς ξενι­τειᾶς, παρά τά ὅποια ἐμπόδια συνάντησαν καί συναντοῦν ἀκόμη καί σήμερα ἀγωνιζόμενοι γιά τή δικαίωση τῆς θυσίας τῶν πατέρων τους, δέν χάθηκαν, δέν ἔσβυσαν, δέν ἐξαφανίστηκαν, δέν ξέχασαν τήν ἱστορία καί τή γλώσσα τους, τόν πολιτισμό καί τά ἔθιμά τους, ἀλλά τά μεταδίδουν ἀπό γενιά σέ γενιά, γιατί μέ τή χάρη τῆς Παναγίας Σουμελᾶ «ἡ Ρωμανία κι ἄν πέρασε, ἀνθεῖ καί φέρει κι ἄλλο», ὅπως τραγουδᾶ καί ὁ λαϊ­κός ποιητής μέ τόν δικό του τρόπο αὐτό πού ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνο­γρά­φος, «Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί, Παρθένε ἄχραντε».

Μέ αὐτήν τήν πίστη καί αὐτή τή βεβαιότητα στρεφόμεθα καί ἐμεῖς σήμερα πρός τή σεπτή μορφή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πρός τή χαριτόβρυτο καί θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμε­λιώτισσας καί τήν ἱκετεύουμε νά νικήσει καί πάλι τούς ὅρους τῆς φύσεως καί νά μᾶς σώσει ἀπό τήν πανδημία καί ἀπό τίς φυσικές καταστροφές, πού προκαλεῖ καί ἡ δική μας ἀμέλεια καί ἡ δική μας ἀδιαφορία γιά τό περιβάλλον καί τόν κόσμο. 

Τήν ἱκετεύουμε νά ἐνισχύσει τήν πίστη μας στόν Υἱό της, αὐτή τήν πίστη πού μᾶς κράτησε στά 400 καί πλέον σκοτεινά χρόνια τῆς σκλαβιᾶς Ἕλληνες, αὐτή τήν πίστη πού μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό τή δουλεία καί μᾶς ἔκανε ἀνεξάρτητο κράτος, αὐτή τήν πίστη πού σέ ὅλες τίς δύσκολες στιγμές τῆς ἱστορίας μας μᾶς ἔσωσε. 

Τήν ἱκετεύουμε νά μᾶς κρατήσει ἑνωμένους ὡς Ἔθνος κάτω ἀπό τή σκέπη της, γιατί ἡ ἑνότητα εἶναι ἡ βασική προϋπόθεση τῆς ἐλευθε­ρίας ἀλλά καί τῆς προόδου, γιά τήν ὁποία ἀγωνιζόμεθα.

Τήν ἱκετεύουμε νά προστατεύει καί νά στηρίζει καί τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό ὅπου γῆς, γιά νά τήν τιμᾶ καί νά τήν δοξάζει πάντοτε.

Στρεφόμεθα ὅμως πρός τήν Ὑπε­ραγία Θεοτόκο, τή στοργική μητέ­ρα μας καί Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Ἔθνους μας, καί τῆς ἀπευ­θύνουμε μυριόστομη τήν εὐχα­ρι­στία γιά τήν ἐλευθερία πού μᾶς χάρισε, ἀλλά καί γιατί μᾶς ἀξίωσε καί φέτος νά ἑορτάσουμε καί νά τιμήσουμε τήν πάνσεπτο Κοίμησή της καί τήν ἔνδοξο εἰς οὐρανούς μεταστάσεώς της, ἐδῶ στό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμε­λᾶ, μέ τή σεπτή παρουσία τῶν Σεβασμιωτάτων Ἁγίων Ἀδελφῶν, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπο­λί­του Κερκύρας, Παξῶν καί διαπο­ντίων νήσων κυρίου Νεκταρίου, ὁ ὁποῖος καί προεξάρχει τῆς σημε­ρινῆς πανηγυρικῆς θείας Λειτουργίας, ἀλλά καί χθές χοροστάτησε καί μᾶς ὁμίλησε ὑπέροχα, ἀλλά καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κί­τρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κυρίου Γεωργίου, οἱ ὁποῖοι λάμπρυ­­ναν τούς ἑορτασμούς τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος τῆς Πανα­γίας Σουμελᾶ καί τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τούς εὐχαριστῶ ἐκ βάθους καρδίας γιά τήν παρουσία τους καί τή συμμετοχή τους στίς ἱερές Ἀκολουθίες καί τίς ἑορτα­στι­κές ἐκδηλώσεις.

Εὐχαριστίες ἐκφράζω καί πρός τούς παρισταμένους ἐκπροσώπους, τόν Ὑπουργό μας, ἐκπρόσωπο τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, τούς βουλευτές πού ἐκπροσωποῦν τά πολιτικά κόμματα, τούς ἐκπροσώπους τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καί τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας, τούς προξένους τῆς Ρωσίας καί τῆς Γεωργίας, τόν Ἀντιπεριφερειάρχη, τόν Δήμαρχο, τούς τοπι­κούς ἄρχοντες, τούς ἐκπρο­σώπους τῶν Ποντιακῶν Σωμα­τείων, ὅλους ὅσους τιμοῦν τήν πανήγυρη τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τῆς μητέρας τῶν Ποντίων, καί ὅλους τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές πού συνέρρευσαν αὐτές τίς ἡμέρες στή χάρη τῆς Παναγία μας. Καί εὔχομαι ταπεινά ἡ εὐλογία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου νά σκέπει καί νά προστατεύει τήν πατρίδα μας, νά προστατεύει ὅλο τόν κόσμο.