Η καθολική απουσία του ευσεβούς λαού της Τοπικής Εκκλησίας, λόγω άνωθεν εντολών, όσο και ο αστυνομικός κλοιός γύρω από τον Μητροπολιτικό Ναό, χαρακτήρισαν την φετινή «εορτή» του Προστάτου και Πολιούχου του Βόλου Αγίου Νικολάου. Η χαρά ήταν απούσα και η θλίψη κυριαρχούσα. Εκεί που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα βασίλευε η ευφροσύνη της λαμπράς πανηγύρεως, φέτος πρυτάνευσε η αφροσύνη των αυστηρών ελέγχων και της προσβλητικής επιτήρησης. Οι Αρχές, αντί να κλίνουν το γόνυ στον Πατέρα αυτής της πόλης και με σύμπαντα τον λαό να καταθέσουν την ειλικρινή μετάνοιά τους, εκζητώντας, έστω και την έσχατη ώρα, το άπειρο έλεος του Θεού, νόμισαν ότι θα σώσουν την κοινότητα, στερώντας της την γλυκιά θαλπωρή της πατρικής του παρουσίας, την ώρα που εκείνος έστεκε βουβός και εξαπορών, περιμένοντας να ευλογήσει τα παιδιά του, να τους δώσει δύναμη και κουράγιο, να ενισχύσει την πίστη τους, να ρίξει φως στα σκοτάδια τους. Στο τέλος της κατ’ ευφημισμόν πανηγύρεως, στα χείλη όλων μια μόνον ευχή κυριαρχούσε: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ τέτοια προσβολή στον Άγιό , ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ τέτοια οδυνηρή εμπειρία για τον λαό , που δεν βίωσε ακόμα και στις πιο τραγικές στιγμές της νεώτερης ιστορίας του, στον Πόλεμο και στην Κατοχή!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητρόπολη Πατρών: Ρατσιστική οργάνωση οι Μάρτυρες του Ιεχωβά
Για την ιστορία, ο Μέγας «Πανηγυρικός» Εσπερινός της «εορτής», τελέστηκε χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, τον οποίον πλαισίωσαν οι Ιερείς του Ναού, με επικεφαλής τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως, Αρχιμ. Δαμασκηνό Κιαμέτη, ο οποίος, με συνοχή καρδίας, κήρυξε τον Θείο Λόγο. Ο ομιλητής, πλήρης ιερών συναισθημάτων, μίλησε για τον ιατρό των νοσούντων, τον λυτρωτή των κινδυνευόντων, τον προστάτη των αμαρτωλών, τον θησαυρό των πενήτων, τον παρηγορητή των θλιβομένων, τον συνοδοιπόρο των οδοιπορούντων, των κυβερνήτη των ναυτικών, τον Άγιο της πραότητας και της ταπείνωσης, αλλά και της παρρησίας και του απαράμιλλου θάρρους.
Ανήμερα της «εορτής» τελέστηκε η «πανηγυρική» Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Ποιμενάρχου κ. Ιγνατίου. Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας έγινε εντός του Ναού η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος και του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Νικολάου, στο τέλος της οποίας ο Σεβασμιώτατος απευθύνθηκε πατρικώς στον ακουσίως απουσιάζοντα λαό μας. Ο κ. Ιγνάτιος ευχήθηκε «να μην παραχωρήσει ο Κύριος άλλη τέτοια εμπειρία στη ζωή μας. Να είναι αυτή η μοναδική πανήγυρις που γίνεται στην πόλη μας με αυτές τις συνθήκες. Είμαστε, όμως, βέβαιοι ότι ο Άγιός μας, που στο όνομά του φέρει τη νίκη του λαού, δεν θα σταθεί ανενεργός σε τούτη την περίσταση. Είμαστε σίγουροι ότι τούτη την ώρα βρίσκεται εκεί που τον έχουν ανάγκη οι άνθρωποι, στις πονεμένες οικογένειες, που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, βρίσκεται στα νοσηλευτικά ιδρύματα, εκεί που η ζωή αντιμάχεται τον θάνατο. Ο Άγιος και όλοι μας είμαστε κοντά σε εκείνους που είδαν την ζωή τους ν’ ανατρέπεται και δεν γνωρίζουν εάν και πότε θα επανέλθουν στην κανονικότητά τους και θα είμαστε και μετά το πέρας της δοκιμασίας, όταν θα μας συνοδεύουν οι συνέπειες της πανδημίας και θα χρειαστεί να δώσουμε μεγάλη μάχη για να ξαναβρούμε την κοινωνική μας συνοχή, για την οποία αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις. Αν ζητούμε να έχουμε Χριστούγεννα, με τον Χριστό, με τους Ναούς μας ανοικτούς, έστω και με αυστηρούς περιορισμούς, αλλά με πιστούς κοντά μας, είναι για να μεγαλώσει η δύναμη της προσευχής μας για την λύτρωση των ανθρώπων, για να είναι αληθινά τα Χριστούγεννα. Μη λησμονούμε ότι κάποιοι και δεν είναι λίγοι, θέλουν να βιώσουν τα Χριστούγεννα ως εορτή του Χριστού. Ελπίζουμε να βρεθεί η χρυσή τομή. Το έχουμε ανάγκη όλοι, η κοινωνία μας, η πατρίδα μας, που αντιμετωπίζει κρίσιμα εθνικά θέματα, την φτώχεια, που για να αντιμετωπιστούν θέλουν σθένος σώματος και ψυχής. Γι’ αυτό, τα φετινά Χριστούγεννα είναι πολύ πιο σημαντικά από οποιαδήποτε άλλα στη ζωή μας».
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον λαό γιατί συγκατένευσε στα μέτρα, «σεβόμενος τους φέροντες την ευθύνη της τάξεως, που πιέστηκαν κατάφορα, άνευ λόγου. Ο λαός ξέρει πώς να φερθεί και να αναλάβει τις δικές του ευθύνες. Να κάνουμε υπομονή και να κρατήσουμε την ενότητά μας. Η ώρα της λύτρωσης είναι κοντά…».
Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η φετινή «πανήγυρις» του Πολιούχου και Προστάτου , με θλίψη, αλλά και με αδιάπτωτη την ελπίδα ότι ο Άγιος Νικόλαος θα βοηθήσει όπως μόνον εκείνος γνωρίζει, τα δοκιμαζόμενα τέκνα του. Γι’ αυτό, ας ενώσουμε όλοι τις καρδιές και τις προσευχές μας στον μεγάλο Άγιό μας ικετεύοντας εκτενώς: «Πανάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, εξελού ημάς της ενεστώσης ανάγκης, και σώσον την ποίμνην του ταις ικεσίαις σου».
