Του Μάνου Χατζηγιάννη
Κύπρος και Ρουμανία την εβδομάδα που μας πέρασε χάλασαν την συνταγή που οι “αλχημιστές” του Φαναρίου πήγαν να φτιάξουν πρόσφατα διχάζοντας πρωτίστως το Άγιο Όρος όταν έστειλαν με το έτσι θέλω εκεί μη αναγνωρισμένους Ουκρανούς εκκλησιαστικούς αξιωματούχους για να πραγματοποιηθεί μια τρόπον τινά επίδειξη δύναμης στις Μονές, ωστόσο τουλάχιστον σε 3 εξ αυτών η αντιπροσωπεία είδε την πόρτα κλειδαμπαρωμένη, ενώ και πολλές άλλες δεν χάρηκαν και ιδιαίτερα που η φαναριώτικη εμμονή τις έφερε σε πολύ δύσκολη θέση.
Κύπρος και Ρουμανία κόντρα στις περί του αντιθέτου προβλέψεις όχι μόνο δεν αναγνώρισαν κατά τις συνεδριάσεις των Συνόδων τους την νέα ουκρανική εκκλησία, αλλά έδειξαν ξεκάθαρα προς την κατεύθυνση του διαλόγου και της συναίνεσης. Αντίθετα δηλαδή με όσα πρεσβεύουν Φανάρι και Μόσχα. Αφού στο Φανάρι πρέπει να ξεσκονίσουν παλιά λεξικά για να μάθουν τι σημαίνει “διάλογος” και να τιθασεύουν τον “πρωτόθρονο” εγωισμό τους για το καλό της Ορθοδοξίας. Γιατί έχουμε φτάσει στο τραγικό σημείο το Οικουμενικό Πατριαρχείο να συνδιαλέγεται με τους πάντες (Ρωμαιοκαθολικούς, Προτεστάντες, Ισλάμ) πλην των Ορθοδόξων!!!
Στη δε Μόσχα θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως το “γινάτι βγάζει μάτι” και πως η ισχύς βρίσκεται εν τη ενώσει και όχι στα χρηματοκιβώτια...
Μπορεί ο Αμερικανός επιτετραμένος Τζέφρι Πάιατ να περνοδιαβαίνει σε καίρια σημεία στην Ελλάδα για να εδραιώσει την αμερικανική ισχύ σε σημαντικά εκκλησιαστικά προπύργια και οι Φαναριώτες με το ζόρι να επιδιώκουν αναγνώριση της νέας ουκρανικής εκκλησιαστικής δομής από την άπασα Ορθοδοξία, βάζοντας και τους γνωστούς πρόθυμους να γράφουν λιβελογραφήματα κατά της ρωσικής πλευράς, πλην όμως οι απανταχού Ορθόδοξοι, αν και αποτελούν ποίμνιο, δεν αποδείχτηκαν “πρόβατα” με την μεταφορική έννοια του όρου..
Η λογική του “διαίρει και βασίλευε” απέτυχε και το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν μπορεί πλέον να ελπίζει πως μέχρι πρότινος φιλικά προσκείμενες Εκκλησίες-όπως η Κύπρος & η Ρουμανία- θα το στηρίξουν ασυζητητί. Συνάμα η μέθοδος που ακολουθήθηκε από την Κύπρο και επιβεβαιώθηκε κι από την Ρουμανία, με την ισορρόπηση στην λεπτή γραμμή που χωρίζει Φανάρι και Μόσχα, είναι προφανές πως θα ακολουθηθεί και από τις υπόλοιπες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, με πρώτη και την δική μας η οποία καλείται σύντομα να λάβει κι εκείνη θέση για την ουκρανική αυτοκεφαλία και τα απόνερά της.
Παρόλα αυτά υπάρχουν και οι Εκκλησίες εκείνες που συνεχίζουν να διατηρούν υψηλούς τόνους.
Όπως έκανε το Δεκέμβριο ο Μητροπολίτης Βαρσοβίας και πάσης Πολωνίας Σάββας, έτσι και ο Σέρβος Πατριάρχης Ειρηναίος έγραψε μια επιστολή υποστήριξης και αγάπης προς τον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριο (ρωσικό πατριαρχείο), με ημερομηνία 14 Φεβρουαρίου, καθησυχάζοντάς τον ότι η μοναδική Εκκλησία στην Ουκρανία με την οποία η Σερβική Εκκλησία θα έχει οποιεσδήποτε αδελφικές σχέσεις είναι αυτή με επικεφαλής τον ίδιο.
Η Σερβική Εκκλησία θεωρεί τη «σύνοδο ενοποίησης» της 15ης Δεκεμβρίου στο Κίεβο άκυρη, όπως γράφει ο Πατριάρχης Ειρηναίος και καταγγέλει το πνεύμα πίεσης που επικρατεί στην χώρα.
Σε κάθε περίπτωση το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και αν παίζει το παιχνίδι των εντυπώσεων είναι στριμωγμένο. Τα εκβιαστικά διλήμματα δεν πέρασαν και αν η πρόταση Κύπρου-Ρουμανίας υιοθετηθεί και από τους υπόλοιπους, το Φανάρι δεν θα μπορέσει να αρνηθεί την έναρξη νέου κύκλου διαλόγου ή την Σύναξη Προκαθημένων. Μέχρι τότε όμως η νέα εκκλησία που δημιούργησε θα βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα. Και κυρίως μέχρι τότε οι εκλογές στην Ουκρανία θα πλησιάζουν.... Στην Ουκρανία που σημειωτέον την περασμένη εβδομάδα επέβαλε σαν σε συνταγματικό πραξικόπημα στο Σύνταγμά της την υποχρεωτική ένταξη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ...
