Επισκέφτηκα τον π. Παΐσιο το 1989, έχοντας μόλις διαβάσει ένα σύντομο βιογραφικό του. Αντιμετώπιζα τότε ένα σοβαρό πρόβλημα και πήγα να ζητήσω τη βοήθειά του.
Αφού, λοιπόν, μιλήσαμε για το συγκεκριμένο θέμα, η κουβέντα γύρισε στο Κυπριακό. Τον ρώτησα τότε αν θα φύγουν ποτέ οι Τούρκοι.
Aυτή ήταν η απάντηση που μου έδωσε ο Γέροντας Παΐσιος:
«Και βέβαια θα φύγουν. Η Κύπρος θα ελευθερωθεί.»
«Πότε, Γέροντα;»
«Ε, δε θα πάρει όσο ο κομμουνισμός στη Ρωσία.»
«Μα, Γέροντα, ο κομμουνισμός δεν έπεσε!» επέμενα.
Κι ο Γέροντας χαμογελώντας μου είπε:
«Τρέμουν τα πόδια του. Όπου να ‘ναι το θεριό σωριάζεται!»
«Και πώς θα φύγουν οι Τούρκοι; Θα κάνουμε πόλεμο;» ξαναρώτησα.
«Όχι, όχι! Πόλεμος θα γίνει, αλλά δε θα τον κάνετε εσείς. Η Τουρκία θα κάνει πόλεμο με ένα γειτονικό της κράτος και θα εμπλακούν κι άλλες χώρες. Η Τουρκία θα ανοίξει πολλά μέτωπα και θα αναγκαστεί να πάρει στρατεύματα και πολεμικό υλικό από την Κύπρο, για να τα μεταφέρει αλλού και να ξεκουράσει τους άλλους που θα πολεμούν. Και τότε εσείς θα πάτε πίσω όπως φύγατε: με τα τρακτέρ, τα λεωφορεία, περπατητοί, τρέχοντας.»
«Κι αυτοί θα το δεχτούν; Δε θ’ αντιδράσουν;»
«Κάποιοι θα αντιδράσουν και ορισμένοι θα σκοτωθούν» απάντησε ο Γέροντας. Και συνέχισε:
«Αυτό θα συμβεί γιατί δε θα φεύγουν εύκολα από το σπίτι που γεννήθηκαν, έστω κι αν δεν ήταν δικό τους. Το ίδιο θα γίνει και στις δύο πλευρές, αλλά η Κύπρος θα ενωθεί. Μην το σκέφτεστε. Μόνο να έρθει η μέρα, Ανδρέα, να επιστρέψετε στο Θεό, στην Εκκλησία, στην προσευχή και στην ανιδιοτελή αγάπη προς τον πλησίον, για να είναι λιγότερες και οι απώλειες εκείνες τις μέρες».
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, όπου και να τα ‘λεγα όλα αυτά, με κορόιδευαν. Όμως εγώ τα πίστευα σαν να τα είχα ακούσει από τον ίδιο το Θεό. Μέχρι που κάποια στιγμή, το 1990, έπεσε ο κομμουνισμός και τότε ορισμένοι απ’ αυτούς μου τηλεφώνησαν για να μου ζητήσουν συγγνώμη. Όσο δε για τα υπόλοιπα, τα προσωπικά μου, ό,τι μου προέβλεψε βγήκε επίσης αληθινό…
