Γράφει Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος
Δὲν ἐκπλησσόμαστε ἀπὸ τὴν ἀγωνιώδη ταχύτητα μὲ τὴν ὁποία κινοῦνται πλέον οἱ φορεῖς καὶ τὰ πρόσωπα, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ὅσοι συμμετεῖχαν καὶ ὅσοι λοιποὶ συμφώνησαν καὶ συμφωνοῦν μὲ τὶς ἀποφάσεις καὶ τὰ σχέδια τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης καὶ ποὺ βάλθηκαν πάση θυσία καὶ εἰ δυνατὸν σὲ σύντομο χρόνο, νὰ ἐπιβάλουν τὰ σχέδιά τους.
Ἦταν πασιφανὲς ἐδῶ καὶ δεκαετίες, ἰδιαίτερα δὲ τὸν τελευταῖο καιρό, ποὺ μὲ περισσὸ θράσος καὶ ἀλαζονεία ἐμφανίζονται ὡς καθαρὰ ἀποκλίνοντες ἀπὸ τὴν πίστη καὶ τὸ ἦθος τῶν ἁγίων, παραμερίζοντας ἢ παρακάμπτοντας τὴν ζωντανὴ παρουσία τους στὴ ζῶσα Ἁγία Ἐκκλησία μας, τουτέστιν ἀγνοώντας καὶ ἀπαξιώνοντας τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ἀντὶ νὰ κάνουν ὑπακοὴ καὶ νὰ ἀκολουθήσουν αὐτὰ ποὺ τὸ ὁμολογιακὸ συνοδικὸ κείμενο τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναγγέλλει, παρουσιάζονται ὡς «χαμένα πρόβατα» καὶ ἀναζητοῦν «νὰ κάνουν χωριὸ μὲ τοὺς λύκους», παρόλο ποὺ οἱ περισσότεροι ἀπ` αὐτοὺς εἶναι «ποιμένες».
Γράφουμε μέρος ἀπὸ τὸ Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδῶ, διότι ἀποτελεῖ τὸν καθρέπτη, πάνω στὸν ὁποῖο ὀφείλουμε νὰ...
καθρεπτιζόμαστε πνευματικὰ ὅλοι μας καὶ κυρίως οἱ ποιμένες:
«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἐβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἠμῶν, καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν θυσίαις, ἐν Ναοῖς, ἐν Εἰκονίσμασι, τὸν μὲν ὡς Θεὸν καὶ Δεσπότην προσκυνοῦντες καὶ σέβοντες, τοὺς δὲ διὰ τὸν κοινὸν Δεσπότην ὡς Αὐτοῦ γνησίους θεράποντας τιμῶντες καὶ τὴν κατὰ σχέσιν προσκύνησιν ἀπονέμοντες. Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν. Ἐπὶ τούτοις τοὺς τῆς εὐσεβείας Κήρυκας ἀδελφικῶς τε καὶ πατροποθήτως εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τῆς εὐσεβείας, ὑπὲρ ἧς ἠγωνίσαντο, ἀνευφημοῦμεν καὶ λέγομεν• Τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων εὐσεβῶν Βασιλέων, ἁγιωτάτων Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, Διδασκάλων, Μαρτύρων, Ὁμολογητῶν, Αἰωνία ἡ μνήμη».
Μᾶλλον ὅμως ἀπὸ τὰ ἔργα τους φαίνεται πόσο θολὸς εἶναι ὁ νοῦς τους. Νομίζουν «ἐξυπνάδα» τὸν πολιτικάντικο τρόπο ποὺ χρησιμοποιοῦν παίζοντας μὲ τὰ ἁγιωτικά. Χρησιμοποιοῦν κακοτρόπως τοὺς ἁγίους ὡς ἐργαλεῖα, γιὰ νὰ προωθήσουν τὴν ἀνομία τους.
Πῶς εἶναι δυνατόν, ἀπὸ τὴ μιὰ νὰ ἁγιοκατατάσσονται, νὰ ἀναγνωρίζονται ὡς ἅγιοι, ὁ ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς, ὁ ἅγιος Παΐσιος, ὁ ἅγιος Πορφύριος ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἴδιους, τοὺς οἰκουμενιστὲς ποιμένες, - βέβαια εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀρνηθοῦν τὴν ἁγιότητά τους, διότι δὲν εἶναι αὐτοὶ ποὺ τοὺς ἀναδεικνύουν, ἀλλὰ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ διὰ τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ - καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη αὐτοὶ οἱ ἴδιοι νὰ ἀγνοοῦν, νὰ «γράφουν στὰ τετριμμένα ὑποδήματά τους», τὶς διδασκαλίες αὐτῶν τῶν ἁγίων, σχετικὰ μὲ τὶς αἱρέσεις καὶ ἰδίως τὸν παπισμό; Αὐτὰ εἶναι τερτίπια, ποὺ χαρακτηρίζουν μόνο τούς διεφθαρμένους πολιτικούς, τοὺς λαοπλάνους.
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ παραδίδεται σὲ χέρια αἱρετικοῦ, μάλιστα αἱρεσιάρχη, ἱερὸ λείψανο, ἀπὸ τὸ χαριτωμένο διὰ τῆς ἀκτίστου Χάριτος, σῶμα τοῦ ἁγίου τῆς Ὀρθοδοξίας, ἑξαιρέτως τοῦ ἁγίου Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ, ἀφοῦ δὲν πιστεύει (ὁ παπισμὸς) στὴν ἄκτιστη Χάρη, καὶ ἡ ὁποία εἶναι ἡ δύναμη πού τὸν ἀνέδειξε ἅγιο;
Ἀφήνουμε τὰ συνέδρια, τὶς συμπροσευχές, τοὺς ἐναγκαλισμούς, τὶς φιλοφρονήσεις, τὶς οἱασδήποτε μορφῆς συναντήσεις. Ἔχουν περάσει στὴ ζωή μας… τὰ συνηθίσαμε!...
Ἔχουν ἰσοπεδώσει τὰ πάντα γιὰ τὴν ἀνθρώπινη δόξα. Ἔχουν καταργήσει ὅρους καὶ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας. Μαίνονται οἱ οἰκουμενιστὲς ἐξαιτίας τῶν ἐγειρομένων κατὰ τῶν πράξεών τους πιστῶν, ὅσων ἔχει ἀπήχηση ὁ λόγος καὶ ἡ παρουσία τους στὸ λαό, καθότι κινδυνεύουν νὰ τοὺς χαλάσουν τὰ σχέδια, ἀλλὰ ἀγκαλιάζουν τοὺς αἱρετικοὺς μὲ «ἀγάπη» περισσή. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀγάπη ποὺ διδάσκουν οἱ ἅγιοί μας καὶ τὸ Εὐαγγέλιο;
Δὲν θὰ ἀργήσει νὰ ξεκαθαρίσει τὸ τοπίο. Δὲν προφητεύουμε. Ἀλίμονο! Ἀλλὰ τὰ γεγονότα μιλᾶνε μόνα τους. Δὲν εἶναι δύσκολο νὰ κάνει κάποιος ὑποθέσεις, προβλέψεις. Νά, σὲ λίγο χρόνο μὴν ἐκπλαγοῦμε, ἂν δοῦμε ἀνακοίνωση τὸ ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου, ἔξω ἀπὸ τὸ ναὸ τῆς ἐνορίας μας:
«Αὔριο, Κυριακὴ 20-12-2…, θὰ τελεσθεῖ ἀρχιερατικὴ θεία λειτουργία, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου καρδιναλίου κ. Βόλφγκραμ. Τὴν ἀκολουθία θὰ ψάλλει ἡ χορωδία «TSAM- TSAM» ἀπὸ τὴν piatsa Tremonto, συνοδευόμενη ἀπὸ τὸ τελευταῖο μοντέλο πιάνου SOPRANI».
Ἀπορεῖτε; Γελᾶτε; Θυμώνετε; Κλαῖτε; Δὲν ξέρω. Ἴσως τὸ τελευταῖο… Ἴσως…
Ἠλιάδης Σάββας
Δάσκαλος
Κιλκίς, 20-9-2016
orthodoxia-ellhnismos.gr
