Ο Έλληνας τενίστας, ο οποίος είναι στο Νο5 της παγκόσμιας κατάταξης, τόνισε πως ήταν απολύτως φυσιολογικό να ασχοληθεί με το τένις μεγαλώνοντας.
«Έμοιαζε σαν μια φυσική διαδικασία το να ακολουθήσω το τένις. Ένιωσα προνομιούχος που είχα δύο γονείς στον κλάδο. Ήξερα ότι ήταν ένα μέρος όπου μπορούσα να αποκτήσω απεριόριστη γνώση γιατί ήμουν πάντα γύρω του. Ένιωσα, κατά κάποιο τρόπο, σαν να είχα ένα πλεονέκτημα έναντι των άλλων παιδιών της ηλικίας μου, να εκτίθεμαι περισσότερο σε αυτό, να με προπονούν οι γονείς μου κάθε μέρα και να με φέρνουν πιο κοντά σε αυτήν την πειθαρχία.
Είναι ένας εξαιρετικά δύσκολος κλάδος για να μπεις και να είσαι επιτυχημένος αθλητής. Αυτό που έμαθα είναι ότι πρέπει πάντα να συνεχίζω να πιέζω τον εαυτό μου μέχρι τέλους», είπε.
«Υπήρχαν πολλά οικονομικά εμπόδια, το τένις είναι ένα ατομικό άθλημα και απαιτεί να πληρώνεις τα πάντα μόνος σου. Εάν δεν είστε από ένα υπόβαθρο όπου μπορείτε να το αντέξετε οικονομικά, δεν είναι εύκολο πράγμα.
Έχω παλέψει με το να είμαι μακριά από την οικογένειά μου περισσότερο από μισό χρόνο και να δώσω όλη μου την προσοχή και την εστίαση στο τένις. Αλλά αυτό συμβαίνει επίσης, γιατί είναι ένα όνειρό μου, το επέλεξα, το κυνήγησα, πήρα τα ρίσκα.
Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς την πίεση. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να παραμένεις χαλαρός με το σώμα σου, με τις σκέψεις σου και να μην αφήνεις το άγχος ή το στρες να μπαίνουν υπερβολικά στο μυαλό σου. Έχει να κάνει πολύ με την ικανότητα να συγκρατείς αυτά τα πράγματα και να συνεχίζεις το δικό σου ταξίδι, ομαλά και απαλά, χωρίς να βιάζεσαι υπερβολικά.
Θα υπάρξουν στιγμές που θα πιεστείς και θα πρέπει να σηκωθείς ξανά. Το να διατηρήσεις αυτό το είδος στάσης σε βοηθά να αποκτήσεις μια πιο ξεκάθαρη εικόνα των πραγμάτων.
Ο τρόπος που προσεγγίζω τη ζωή, ο τρόπος που βλέπω εκείνες τις αξίες με τις οποίες θέλω να συνδεθώ στη ζωή. Αυτές είναι αξίες που είναι εξαιρετικά σημαντικό να έχουμε. Διαφορετικά, η ζωή δεν θα σε λυτρώσει. Ό,τι δώσεις το παίρνεις πίσω».
