Το αδύνατο αγόρι που πιθανόν να μην ήταν ούτε δέκα ετών, μεγάλωνε σε μια ζόρικη γειτονιά του Βελιγραδίου κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '50 και στους δρόμους της επικρατούσε σχεδόν πάντα ο νόμος του πιο δυνατού.
Για να κάνεις παρέα με πιο μεγάλα παιδιά, υπήρχε μια συγκεκριμένη τελετή μύησης που έπρεπε να περάσεις και ο μικρός Ντούσαν Ίβκοβιτς έπρεπε να τσακωθεί με έναν μεγαλύτερο έφηβο. Υπήρχε ένας τέτοιος που έβρισκε ασήμαντους έως ανύπαρκτους λόγους για να πλακώνει στο ξύλο όποιον έβλεπε και ο Ντούντα βρέθηκε μπροστά του μια μέρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ολυμπιακός: Το «αντίο» των Αγγελόπουλων στον Ίβκοβιτς
Η μάχη ήταν άνιση και παρότι το πάλεψε, γύρισε γεμάτος μελανιές στους μεγάλους, που τον χειροκρότησαν, χαμογελώντας για το θάρρος του μικρού, που από τότε δεν... μάσαγε. Η μυθική διαδρομή του Ντούσαν Ίβκοβιτς περιλαμβάνει πάρα πολλές ιστορίες που τα έχουν όλα, με πρωταγωνιστές διάσημους παίχτες, προπονητές και προέδρους.
Μια από αυτές ήταν το «όχι» στον Σωκράτη Κόκκαλη, όταν του πρότεινε να αναλάβει τον Ολυμπιακό, την εποχή που ο Ντούσαν ήταν προπονητής στον Πανιώνιο.
«Τον ευχαρίστησα (σ.σ. τον Σωκράτη Κόκκαλη) αλλά του είπα ότι έχω δώσει τον λόγο μου στον Πανιώνιο και ήθελα να ολοκληρώσω το έργο μου. Αυτό έκανα. Παίξαμε το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη, μας είχαν κλέψει με τον Παναθηναϊκό και ήμουν αποφασισμένος να πολεμήσω ως το τέλος για αυτή την ομάδα. Είπα όχι ευγενικά. Ένας φίλος μου που ήταν μπροστά στο τηλεφώνημα, με κοίταξε και μου είπε: «Είσαι τρελός…», είχε πει ο «σοφός».
Ο αστικός μύθος λέει ότι όταν ο Κόκκαλης μετά το «όχι» τον ρώτησε ποιόν να πάρει προπονητή ο Σέρβος κόουτς του είπε να πάρει τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς!
Οι μπουνιές με τον Σούμποτιτς
Στις 16 Δεκεμβρίου του 1997 στο ντέρμπι των «αιωνίων» που διεξάγεται στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός του Λευτέρη Σούμποτιτς νικάει τον Ολυμπιακό του Ίβκοβιτς με 68-48 σε ένα ματς που μυρίζει μπαρούτι από την αρχή.
Μετά το τέλος της συνάντησης ο Σούμποτιτς δεν ανταλάσσει χειραψία με τον Ίβκοβιτς, πηγαίνει στην συνέντευξη τύπου και αποχωρεί πριν έρθει ο Ντούντα. Κατά την αποχώρηση πέφτει πάνω του και αρχίζει ένας διάλογος που εξελισσεται ταχύτατα πρώτα σε ανταλλαγή ύβρεων και κατόπιν σε καυγά με μπουνιές και κλωτσιές.
Τον περιέγραψε γλαφυρά ο Βασίλης Σκουντής δεκατέσσερα χρόνια μετά όταν οι δύο προπονητές είχαν αφήσει πίσω τους εκείνη την βραδιά που συζητιόταν για εβδομάδες.
«ΙΒΚΟΒΙΤΣ: Δεν καταλαβαίνω, μπρε, γιατί δεν δίνεις το χέρι σου στον φιλοξενούμενο...
«ΣΟΥΜΠΟΤΙΤΣ: Ούτε εσύ μου το έδωσες πέρυσι που ήμουν στον Άρη και παίξαμε στην έδρα σου...»
« ΙΒΚΟΒΙΤΣ: Γα..ώ τη μάνα σου, την Καθολικιά!»
«ΣΟΥΜΠΟΤΙΤΣ: Πάρε τώρα τα αρχ...ια μου και βάλ' τα στο στόμα σου!».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ίβκοβιτς - Ζαγκλής: «Θρηνούμε για ένα από τα σπουδαιότερα μυαλά στην ιστορία του μπάσκετ»
Μετά την τελευταία φράση του διαλόγου ή καλύτερα των «γαλλικών» που περιείχε η συγκεκριμένη στιχομυθία ο Ντούντα όρμησε στον Σούμποτιτς και έπεσαν οι πρώτες μπουνιές. Οι βοηθοί τους Μηνάς Γκέκος και Κώστας Μπογατσιώτης μπαίνουν στη μέση και τους χωρίζουν εισπράττοντας αρκετό ξύλο πριν τους απομακρύνουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις.
Η νύχτα στη Σιένα
Το ξημέρωμα της Πρωταπριλιάς του 2011, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι μόνος του στο σαλόνι του ξενοδοχείου, μετά την τρίτη ήττα από την Σιένα και πίνει το αγαπημένο του Chivas Regal, καπνίζοντας ταυτόχρονα ένα πούρο. Τον βρίσκει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Καρύδας με τον οποίο συζητάει για την ήττα μετά από την φράση «Κάτσε μπρε να μου κάνεις παρέα» και ακολουθεί μια κουβέντα που δεν λέει να τελειώσει.
Όταν ο Καρύδας προσπαθεί να καληνυχτίσει ο Ντούσαν του λέει το αμίμητο: «Ξέρεις μπρε τι με ενοχλεί με εσάς τους Έλληνες; Πάω στα μπουζούκια, στον φίλο μου τον Ρέμο και βλέπω να φεύγουν χωρίς να έχουν πιεί όλο το μπουκάλι. Κάτσε να πιούμε και το υπόλοιπο γιατρικό».
Ο Καρύδας έκατσε με αυτόν το μέντορα της τακτικής στο μπάσκετ που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του και δεν καταλάβαινε από έδρες και εχθρικά κοινά.
Μόνος εναντίον όλων!
Το κατάλαβαν καλά στο ΟΑΚΑ όταν ο Ντούντα ήταν κόουτς στον Πανιώνιο ο οποίος «στρίμωξε» τον Παναθηναϊκό και προηγούνταν με 13 πόντους στο ημίχρονο. Στο τέλος του δραματικού αγώνα, όπως έγραψε ο Νίκος Παπαδογιάννης «ο Ίβκοβιτς δέχθηκε επίθεση με βρισιές, φτυσιές, ιπτάμενους καφέδες και τραμπουκισμούς από την εξέδρα των επισήμων. Εκτός εαυτού, ο Σέρβος άρπαξε ένα ηχείο από τις μεγαφωνικές εγκαταστάσεις και προσπάθησε να το εκτοξεύσει προς την εξέδρα, ενώ έκανε μαύρους στο ξύλο δύο άνδρες της ασφαλείας, οι οποίοι αργότερα ισχυρίστηκαν ότι προσπαθούσαν να τον οδηγήσουν στον διάδρομο που οδηγεί στα αποδυτήρια».
Για την ιστορία ο τότε αστυνομικός διευθυντής του ΟΑΚΑ αρνήθηκε να προχωρήσει στην σύλληψη του, παρότι ο ένας από τους δύο δαρμένους άνδρες ήταν αστυνομικός με πολιτικά. Μάλλον δεν κατάλαβε ότι έμπλεξε με το αγόρι εκείνο από το Βελιγράδι το οποίο μεγάλωσε σε μια ζόρικη γειτονιά, που μπορεί να μεγαλούργησε ως προπονητής, να ήταν ένας bon viveur αλλά όταν ένιωθε να του επιτίθενται δεν είχε κανένα πρόβλημα να τα αντιμετωπίσει με τον δικό του τρόπο τους ανεγκέφαλους της εξέδρας.
