Θύρα 7: Η μεγαλύτερη αθλητική τραγωδία του Ελληνικού αθλητισμού

Ο απολογισμός είναι 21 νεκροί, 51 τραυματίες και χιλιάδες καταρρακωμένες ψυχές

Η 8η Φεβρουαρίου 1981 αποτελεί αποφράδα ημέρα για τον Ολυμπιακό και το ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς συνέβη η τραγωδία της Θύρας 7.

Η τραγωδία εκτυλίσσεται μια ηλιόλουστη ημέρα, το ενδιαφέρον υπήρξε τεράστιο για τον αγώνα Ολυμπιακός-ΑΕΚ και ο κόσμος κατάκλυζε από νωρίς το στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» για να παρακολουθήσει την αναμέτρηση. Ο Ολυμπιακός δεν συνάντησε την παραμικρή αντίσταση και πραγματοποιώντας εξαιρετική εμφάνιση, έφτασε σε μια μεγάλη νίκη.

Το 6-0 δημιούργησε παροξυσμό στους φανατικούς οπαδούς του που βρίσκονταν στη Θύρα 7. Ήθελαν να βγουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα εκτός γηπέδου, προκειμένου να μεταβούν στη Θύρα 1, την πιο κοντινή στη φυσούνα, για να αποθεώσουν τους ποδοσφαιριστές του Κάζιμιερζ Γκόρσκι.

Οι πόρτες δεν έχουν ανοίξει, κάτι το οποίο δεν γνωρίζει ο κόσμος. Ένας από τους πρώτους που φτάνουν προς την έξοδο γλιστρά στα σκαλοπάτια και πέφτει, συμπαρασύροντας και τους μπροστινούς του. Επικράτησε πανικός, καθώς χιλιάδες άτομα περνούσαν πάνω από τους πεσμένους στο έδαφος και τους καταπάτησαν, προκειμένου να φύγουν άρον άρον, περνώντας από ένα μικρό τουρνικέ που είχαν σπάσει οι αστυνομικοί.

Δεκαεννέα άτομα έχασαν επί τόπου τη ζωή τους, ενώ λίγη ώρα αργότερα, ξεψύχησε ένας ακόμα οπαδός στο Τζάνειο νοσοκομείο, όπου μεταφέρθηκαν όσοι από τους περίπου 55 τραυματίες έφεραν σοβαρότερα τραύματα.

Στο Τζάνειο κατέφθασαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, που ενημερώνουν διαρκώς τον πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η τηλεόραση διακόπτει την κανονική ροή του προγράμματός της και μεταδίδει σοβαρή μουσική.

Όλη η Ελλάδα, φίλαθλη και μη, πενθεί. Οι οπαδικές προτιμήσεις υποχωρούν μπροστά στη μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνικού αθλητισμού. Το πιο εξοργιστικό γεγονός της όλης ιστορίας είναι ότι μέχρι σήμερα κανείς από τους υπευθύνους δεν έχει λογοδοτήσει για την απίστευτη αυτή τραγωδία. Οι 5 φύλακες της Θύρας 7, που πρωτόδικα είχαν καταδικασθεί σε φυλάκιση 10 ετών, αθωώθηκαν από το Τριμελές Εφετείο Πειραιά στις 22 Σεπτεμβρίου του 1986.

Το πρώτο στραβοπάτημα φέρνει το χάος. Την ώρα που οπαδοί βρίσκονται πεσμένοι στα σκαλιά της Θύρας 7, συνεχώς καταφθάνει νέο πλήθος που τους πατάει οδηγώντας κάποιους στον θάνατο. Κανείς δεν ακούει τις κραυγές απόγνωσης, αφού το κλίμα είναι πανηγυρικό και επικρατεί χαμός. Άλλοι φωνάζουν για την ομάδα τους, άλλοι για την ίδια τους τη ζωή. Η ασφυξία παραμονεύει για πολλούς. Εκατοντάδες άτομα ποδοπατούνται γράφοντας ένα από τα χειρότερα κεφάλαια στην ιστορία του αθλητισμού της χώρας μας.

Αστυφύλακες μετά κόπων και βασάνων καταφέρνουν να ξηλώσουν ένα τουρνικέ και να απελευθερωθεί ο κόσμος, όμως ο Χάρος έχει προλάβει να κάνει τη δουλειά του. Οι στιγμές που ακολουθούν είναι απερίγραπτες.

Ξεψυχισμένα κορμιά, κραυγές απελπισίας και τραυματιοφορείς που τρέχουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Αστυνομικοί και οπαδοί που προσπαθούν να βοηθήσουν τους τραυματίες. Έξω από τη θύρα 7 του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» επικρατεί πανικός.

Η είδηση μεταδίδεται αμέσως στα ραδιόφωνα και την τηλεόραση με έκτακτο δελτίο. Μια πραγματική γιορτή για την οικογένεια του Ολυμπιακού εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη τραγωδία που γνώρισαν ποτέ τα ελληνικά γήπεδα.

Η κοινή γνώμη είναι σοκαρισμένη από το συμβάν. 21 νεκροί και περισσότεροι από 50 τραυματίες. Στο Τζάνειο και στο Κρατικό Πειραιώς επικρατεί το απόλυτο χάος, αφού πέρα από τους αστυνομικούς και τους εθελοντές που πήγαν να δώσουν αίμα, εκεί βρίσκονται και συγγενείς των θυμάτων που κλήθηκαν για την αναγνώριση.

Φρίκη και τρόμος. Σε κάθε όνομα νεκρού οι συγγενείς του προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν το δράμα που ζούνε. Η απόγνωση είναι ζωγραφισμένη στα βλέμματά τους, όπως και η φρίκη για το γεγονός ότι δεν θα δουν ποτέ ξανά τα αγαπημένα τους πρόσωπα από κοντά.

Όσο περνούσε η ώρα και το δράμα γιγαντωνόταν, η τηλεόραση και τα ραδιόφωνα έπαιζαν πένθιμη μουσική, σταματώντας τα προγράμματά τους.

Εκείνη την ημέρα 21 ψυχές ξεκίνησαν το ταξίδι τους για τον παράδεισο στα σκαλάκια της Θύρας 7. Από τότε μέχρι σήμερα δεν τους έχει ξεχάσει κανείς.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

ο timeline της τραγωδίας

16.58: Το παιχνίδι τελειώνει και ο κόσμος αποχωρεί από τη Θύρα 7 ευτυχισμένος και βιαστικός για να προλάβει να αποθεώσει τα είδωλα του. Το τουρνικέ είναι κλειστό. Ο ένας πέφτει στον άλλο πάνω στα σκαλιά. Ο πρώτος γλιστράει αφού πατάει ένα πεταμένο κάθισμα αφρολέξ… Ασφυξία, αίμα, θάνατος.

17:03: Μερικοί αστυφύλακες με μεγάλη δυσκολία αφαιρούν ένα από τα τουρνικέ και έτσι γλιτώνουν αρκετοί άνθρωποι.

17:10: Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Στις άλλες θύρες κανείς δεν έχει καταλάβει τι έχει συμβεί…

17:15: Νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες μεταφέρονται στο Τζάννειο του Πειραιά με 13 ασθενοφόρα και με περιπολικά της Αστυνομίας.

17:30: Στο νοσοκομείο μεταφέρονται νεκροί και τραυματίες. Η τραγωδία αρχίζει να διαδίδεται από στόμα σε στόμα στην Αθήνα. Πολλοί συγγενείς ανθρώπων που ήταν στη Θύρα 7 χωρίς να ξέρουν τρέχουν στο Τζάννειο για να μάθουν για τους δικούς τους.

17:50: Η ΕΡΤ και η ΥΕΝΕΔ, τα δυο κανάλια της ελληνικής τηλεόρασης της εποχής εκείνης, ενημερώνουν την κοινή γνώμη για το θλιβερό γεγονός και καλούν γιατρούς και αιμοδότες να προσέλθουν στο Τζάννειο. Πολλοί τραυματίες μεταφέρονται και στο Κρατικό Πειραιά.

18.20: Ο υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης και οι υφυπουργοί κ. Τσουκαντάς και κ. Αποστολάτος φτάνουν στο Τζάννειο για να ενημερωθούν. Γίνεται νέα έκκληση για αιμοδοσία. Επικρατεί πανδαιμόνιο στο νοσοκομείο από συγγενείς και αιμοδότες.

18:30: Με διαταγή που εκδίδει το Υπουργείου Δημόσιας Τάξης πολλοί αστυνομικοί που είναι υπηρεσία εκείνη την ημέρα πηγαίνουν στο Τζάννειο για να δώσουν αίμα.

18:45: Στο νοσοκομείο φτάνουν και άλλα κυβερνητικά στελέχη. Ανάμεσα τους και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης και ο υφυπουργός Προεδρίας κ. Καραμανλής.

18:47: Το ΚΑΤ τίθεται σε επιφυλακή και μεταφέρονται εκεί οι τραυματίες που χρήζουν νευροχειρουργικής επεμβάσεως.

18:50: Φτάνουν στο Τζάννειο στελέχη της διοίκησης και ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού αλλά και της ΑΕΚ.

19:15: Ο κόσμος έχει κατακλύσει τα πέριξ του Τζαννείου και ζητά να μάθει τα ονόματα των νεκρών.

19:40: Ο υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης ενημερώνει τον πρωθυπουργό κ. Ράλλη και αυτός με την σειρά του τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή.

19:45: Απαιτείται η παρέμβαση δυνάμεων των ΜΑΤ για να απομακρυνθούν από την είσοδο του Τζαννείου εκατοντάδες συγγενείς προκειμένου να έχουν πιο εύκολη πρόσβαση οι γιατροί και οι αιμοδότες.

20:00: Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχος.

20:15: Οι αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού Τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στη θύρα 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.

20:30: Στο Τζάννειο καταφτάνει ο πρωθυπουργός κ. Ράλλης για να ενημερωθεί για την κατάσταση. Στο νοσοκομείο υπάρχουν δεκάδες λιποθυμίες συγγενών.

20:50: Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να μεταδίδουν πένθιμη μουσική. Παράλληλα, σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει το πρόγραμμά τους και έχουν διαρκή σύνδεση με το Τζάννειο, το Κρατικό Πειραιά, το ΚΑΤ και το Στάδιο Καραϊσκάκη.

21:00: Μεγάλος όγκος φιλάθλων και συγγενών των θυμάτων πηγαίνουν στο Καραϊσκάκη και προσπαθούν να εισέλθουν μέσα για να βρουν τους υπεύθυνους της τραγωδίας. Τα ΜΑΤ δεν τους επιτρέπουν την είσοδο.

21:15: Ο διοικητής του Τζαννείου κ. Απέργης βγαίνει στον διάδρομο και κάνει έκκληση στον κόσμο να απομακρυνθεί από την είσοδο του νοσοκομείου διότι εμποδίζουν την κυκλοφορία περιπολικών και ασθενοφόρων. Εκκλήσεις για τον ίδιο λόγο γίνονταν και από τα τηλεοπτικά δίκτυα. Ο κόσμος πιέζει για ενημέρωση.

12:15: Αναγνωρίζεται ο 17ος και 18ος νεκρός…

06:00: Ολοκληρώνεται η αναγνώριση των θυμάτων. Είκοσι ένα παιδιά έχασαν τη ζωή τους…

Την ίδια ημέρα ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Σταύρος Νταϊφάς μαζί με τους παίκτες και τον προπονητή της ομάδας επισκέπτονται τους τραυματίες στο Τζάννειο. Δυο ημέρες αργότερα ο υφυπουργός Προεδρίας κ. Αχιλλέας Καραμανλής ενημερώνει τη Βουλή. Αν και όλοι ζητούσαν να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Κανείς δεν πήγε φυλακή.