Σήμερα, σύμφωνα με το εορτολόγιο, έχουν γιορτή οι:
Νίκη *
Μάρκος, Μαρκούλης, Μαρκία, Μαρκούλα
* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.
Αγία Νίκη
Σύμφωνα με το saint.gr, η Αγία Νίκη αυτή ήταν μεταξύ αυτών που πίστεψαν στον Χριστό από τα θαύματα που έκανε ο Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυς, κατά τη διάρκεια του ενδόξου μαρτυρίου του, επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.). Στη συνέχεια υπέστη μαζί με άλλους, θάνατο δια αποκεφαλισμού το 303 μ.Χ.
Απόστολος Μάρκος
Ο Ευαγγελιστής
Ο Άγιος Μάρκος μας έδωσε το δεύτερο Ευαγγέλιο που είναι και το συντομότερο από τα τέσσερα κι είναι γνωστό σαν το Ευαγγέλιο των θαυμάτων του Ιησού. Μέσα σ' αυτό ο ιερός ευαγγελιστής, παρόλο που δεν ήταν από τον κύκλο των δώδεκα αποστόλων, έχει περιλάβει αρκετά από τα γεγονότα της ζωής του Κυρίου μας. Ολίγα από τη διδασκαλία Του, τα θαύματα Του, τα Πάθη και την Ανάσταση Του. Παραλείπει την επί του όρους Ομιλία και τις πιο πολλές από τις μακρές ομιλίες του Ιησού Χριστού. Πιο πολύ ο ευαγγελιστής διηγείται αυτά που έκανε ο θείος Διδάσκαλος κι όχι αυτά που είπε.
Και τούτο, γιατί κύριος σκοπός της συγγραφής του ήταν με την έκθεση αυτή των θαυμάτων να αποδείξει τη θεϊκή του Ιησού καταγωγή.
Η ζωή του
Ο Άγιος Μάρκος (20 - 68) ήταν μαθητής του Αποστόλου Παύλου και, αργότερα, του Αποστόλου Πέτρου και παραδοσιακά θεωρείται ο συγγραφέας του Κατά Μάρκον Ευαγγελίου, το οποίο περιλαμβάνεται στην Αγία Γραφή.
Το αρχικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Το ρωμαϊκό όνομα Μάρκος, του δόθηκε αργότερα. Ήταν γιος της Μαρίας, μιας χριστιανής από την Ιερουσαλήμ, στης οποίας το σπίτι συναθροίζονταν χριστιανοί για να προσευχηθούν. Ήταν ανιψιός του Βαρνάβα. Ο Πέτρος τον αποκαλεί γιο του, κάτι που δείχνει τη σχέση που είχαν μεταξύ τους.
Ο Μάρκος συνόδεψε τον Παύλο και τον Βαρνάβα στην αρχή του πρώτου τους ιεραποστολικού ταξιδιού, μέχρι την Πέργη της Παμφυλίας απ' όπου επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ. Αργότερα, στο δεύτερο ιεραποστολικό ταξίδι, υπήρξε διαφωνία μεταξύ του Βαρνάβα και του Παύλου σχετικά με το αν θα έπρεπε να πάρουν μαζί τους τον Μάρκο. Ως αποτέλεσμα της διαφωνίας οι δύο απόστολοι χωρίστηκαν, με τον Βαρνάβα να πηγαίνει στην Κύπρο με τη συνοδεία του Μάρκου, και τον Παύλο μαζί με το Σίλα να ξεκινούν περιοδεία η οποία κατέληξε στη Μακεδονία. Αργότερα στη Ρώμη, ο Παύλος κατά τη διάρκεια της πρώτης φυλάκισής του, βρέθηκε πάλι μαζί με τον Μάρκο. Αργότερα ο Παύλος ζήτησε από τον Τιμόθεο να φέρει τον Μάρκο στη Ρώμη. Επίσης, ο Μάρκος ήταν μαζί με τον Πέτρο στη Ρώμη όταν έγραφε την πρώτη επιστολή του.
Κατά την παράδοση ο Μάρκος αργότερα κατέληξε στην Αίγυπτο, όπου ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα, ιδρύοντας την εκκλησία της Αλεξάνδρειας, την οποία ποίμανε από το 43 μέχρι το 68 μ.Χ..
Είχε μαρτυρικό θάνατο όταν τη Κυριακή του Πάσχα του 68 μ.Χ. ενώ βρισκόταν στην εκκλησία της συνοικίας του Βουκόλου, όχλος από ειδωλολάτρες ήρθε και τον έσυρε στους δρόμους όπου και τον σκότωσε. Το λείψανό του φυλασσόταν κάτω από την Αγία Τράπεζα της εκκλησίας στον Βουκόλου της Αλεξάνδρειας μέχρι το 828, οπότε μεταφέρθηκε από δύο εμπόρους στη Βενετία και έκτοτε φυλάσσεται στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
Έχει εκφρασθεί η άποψη πως ο Μάρκος ο συνοδός του Πέτρου στη Ρώμη και ο Μάρκος ο συνοδός του Βαρνάβα στην Κύπρο είναι δύο διαφορετικά πρόσωπα, που όμως δεν έχει αποδειχθεί.
Ο Ευσέβιος Καισαρείας αναφέρει ότι ο Μάρκος μετέβη από τη Ρώμη στην Αλεξάνδρεια για τη διάδοση της χριστιανικής πίστης και εκεί μαρτύρησε αφού τον διαπόμπευσαν στους δρόμους της πόλης.
Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 25 Απριλίου. Θεωρείται επίσης άγιος από την Καθολική, την Λουθηρανική, την Αγγλικανική και μερικές ακόμα Προτεσταντικές Εκκλησίες.
Απολυτίκιον
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τοῦ Πέτρου συνέκδημος, καὶ κοινωνὸς ἱερός, τοῦ Λόγου διάκονος, καὶ ὑποφήτης σοφός, ἐδείχθης Ἀπόστολε, ὅθεν τὸ τοῦ Σωτῆρος, Εὐαγγέλιον θεῖον, Μᾶρκε διαχαράττεις, ὡς οὐράνιος μύστης, διὸ Εὐαγγελιστὰ σέ, πόθω γεραίρομεν.
