Του Βασίλη Καπούλα
Σοκ και δέος από τη Ρωσία καθώς πριν λίγο ανακοίνωσε πως έκανε χρήση δύο διαφορετικών (!) βαλλιστικών συστημάτων Iskander στη Συρία καθώς όπως είπε "κάναμε επίδειξη των δυνατοτήτων της Ρωσίας στην περιοχή για την εκτέλεση πιο δραστικών(!) μέτρων σε περίπτωση ανάγκης". Και όλοι αναρωτιούνται πλέον τι ετοιμάζει η Μόσχα μόλις φτάσει στις ακτές της Συρία η πυρηνοκίνητη αρμάδα η οποία βρίσκεται στη Μεσόγειο 1.700 χλμ από τη Συρία. Ποια είναι τα δύο συστήματα Iskander που δοκίμασε η Ρωσία στη Συρία.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι το σύστημα Iskander-M χρησιμοποιεί δύο τύπους πυραύλων αναλόγως της αποστολής που θα επιτελέσει.
Η μία έκδοση είναι η Iskander-M 9M723 η οποία φέρει δύο τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους 9Κ720 κατά ΝΑΤΟ SS-26 Stone οι οποίοι έχουν εμβέλεια 415 χλμ η επίσημα ανακοινώσιμη (λόγω της συνθήκης για τα βαλλιστικά όπλα που θέτουν όριο στα 500 χλμ) αλλά πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές αναφέρουν πως η εμβέλεια του ξεπερνά τα 700 χλμ.
Μάλιστα στην εκσυχγρονισμένη έκδοση του πυραύλου η οποία έχει ενσωματώσει ηλεκτροοπτικό αισθητήρα σε συνδυασμό με σύστημα Glonass επιτυγχάνει ακρίβεια (sep) μεταξύ 5-7 μέτρων με βάρος κεφαλής που κυμαίνεται μεταξύ 480 κιλών και ενός τόνου αναλόγως της απαιτούμενης εμβέλειας.
Ο εκτοξευτής είναι ο 9P78-1 και το όχημα είναι 8 επί 8 με MZKT-79306. Μία πυροβολαρχία του συστήματος αποτελείται από 4-8 εκτοξευτές δίδυμους και ανάλογο αριθμό οχημάτων αναχορηγίας που είναι επί του ίδιου σασί.
Έχει ένα κέντρο διεύθυνσης πυρός επί οχήματος 6 επί 6 της Kamaz, σταθμό ελέγχου προετοιμασίες θέσης επί του ίδιου οχήματος, ένα όχημα συντήρησης επί Kamaz 6 επί 6 και ένα όχημα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας.
Το σύστημα εκτόξευσης που βασίζεται σε φορτηγό βαρέως τύπου έχει μέγιστο βάρος 42 τόνους έχει τριμελές πλήρωμα και φέρει έτοιμους για εκτόξευση δύο πυραύλους.
Το βάρος του πυραύλου ανέρχεται στα 3.800 κιλά, έχει μήκος 7,3 μέτρα ενώ η ταχύτητα καθόδου στο στόχο μετά από ύψος πτήσης 50 χλμ φτάνει τα 2,100 m/s ή 6,2 mah.
Η δεύτερη έκδοση Iskander-K χρησιμοποιεί τον πύραυλο κρουζ τύπου 9Μ728 ο οποίος βασίζεται στην παρακολούθηση εδαφικού αναγλύφου με αυτόματη διόρθωση πορείας και εμβέλεια 500 χλμ.
Επίσης οι Ρώσοι αναφέρουν πως έχει την υποέκδοση R-500 η οποία μπορεί να κάνει χρήση και των πυραύλων κατηγορίας Kalibr επιτυγχάνοντας εμβέλειες μέχρι 2.500 χλμ!
Ο ρωσικός στρατός χρησιμοποιεί 100 εκτοξευτές ενώ έχει ανακοινωθεί πως μπορεί να φέρει και πυρηνική κεφαλή.
Έτσι η Συρία έγινε η πρώτη χώρα που δοκιμάστηκε το πυραυλικό σύστημα αν και ήδη από το 2005 ο Άσαντ είχε προσπαθήσει να το προμηθευτεί αλλά τότε η Ρωσία δεν το είχε αποδεσμεύσει για να μην οξύνει τι σχέσεις της με ΗΠΑ και Ισραήλ.
Έτσι ο συριακός στρατός βασίστηκε σε πυραυλικά συστήματα όπως οι SCUD-B/-C και FROG.
Πλέον ο ρωσικός Στρατός θα μπορεί από την βάση της Χμειμίμ να πλήξει οποιοδήποτε στόχο είτε από την έκδοση του βαλλιστικού πυραύλους του συστήματος ISKANDER είτε από τους πυραύλους κρουζ που εναλλακτικά μπορεί να εκτοξεύσει.
Το σύστημα βρίσκεται στην χώρα της Μέσης Ανατολής από το Μάρτιο αλλά τώρα αποφάσισε να κάνει χρήση τον δυνατοτήτων του η Ρωσία στα πλαίσια της τελικής επίθεσης στο Χαλέπι.
Ταυτόχρονα στο Χαλέπι αναπτύχθηκαν ρωσικά άρματα μάχης Τ-90. Τα τεχνικά του χαρακτηριστικά όσο και τα ηλεκτρονικά του συστήματα επιτρέπουν την εκτέλεση βολών κατά εχθρικών θέσεων με πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια.
Σύμφωνα με βίντεο που εμφανίστηκε στο διαδίκτυο με τα συριακά στρατεύματα να αναχαιτίζουν ακόμα μια προσπάθεια των ισλαμιστών να σπάσουν την περικύκλωση στο δυτικό Χαλέπι και πιο ειδικά την προσπάθεια "Dzhabhat Fateh al-Sham " (γνωστή και ως "DzhabhatAn-Nusra ") τα T-90 μΕ την χρήση του συστήματος ενεργητικής άμυνας/παρεμβολέας Shtora-1 ή «κουρτίνα» που ουσιαστικά αχρηστεύει τα οπτικά των κατευθυνόμενων πυραύλων όπως οι TOW.
Το σύστημα διακρίνεται από τις δύο κητοειδής κατασκευές με το κόκκινο φως που βρίσκονται εκατέρωθεν του πύργου δίπλα στο πυροβόλο και που σημαίνει ότι το σύστημα είναι ενεργοποιημένο.
Το σύστημα αποτελείται εκτός από τους δύο παρεμβολείς υπερύθρων, ο υπολογιστής με το σύστημα ελέγχου επί του πύργου που προειδοποιεί για εισερχόμενες απειλές και τους δύο εκτοξευτές πολυφασματικών αντιμέτρων που ενεργοποιούνται αυτόματα σε περίπτωση εντοπισμού αντιπάλων αντιαρματικών πυραύλων.
Το σύστημα έχει συνολικό χρόνο αντίδρασης τα 3 δευτερόλεπτα και σε αυτό περιλαμβάνονται ο εντοπισμός στόχων είτε είναι καταυγασης λέιζερ είτε ηλεκτροοπτικών είτε υπερύθρων.
Το συνολικό βάρος φτάνει τα 350κιλά ενώ είναι εγκατεστημένο και σε ΤΟΜΑ BMP-3M. Η επίθεση έγινε στην περιοχή της στρατιωτικής ακαδημίας στην γραμμή Αλ-Ζάχρα.
Τα άρματα μάχης T-90 είναι τρίτης γενιάς αν και βασίζεται στη σχεδίαση των T-72 ουσιαστικά πρόκειται για ένα πλήρως καινούργιο άρμα μάχης με όλα του τα συστήματα να είναι νέα.
Το άρμα είναι συνολικού βάρους 46,5 τόνων μήκους 9,63μ μαζί με το πυροβόλο και πλάτους 3,78μ ενώ το πλήρωμα καθώς κάνει χρήση αυτόματου συστήματος επαναγέμισης σε τριμελές.
Φέρουν πυροβόλο των 125mm με 43 βλήματα αναχορηγία ενώ μπορεί να εκτοξεύσει και πυραύλους από το πυροβόλο.
Ο κινητήρας είναι ο V-92S2 των 950-1130hp με την μέγιστη εμβέλεια να φτάνει τα 500χιλιόμετρα.
Η θωράκιση είναι συνδυασμός ενεργητικής/παθητικής καθώς εκτός της συνθετικής θωράκισης του σκάφους και του πύργου φέρει και την πρόσθετη θωράκιση Kontakt-5 τύπου ERA ενώ μετά προστίθεται και το σύστημα ενεργητικής προστασίας Shtora-1.
Έχει ψηφιακό σύστημα ελέγχου πυρός με συνδυασμό αισθητήρα καιρικών συνθηκών και ηλεκτρικό σύστημα ανύψωσης και περιστροφής πύργου, που συνδυάζεται με οπτικά σκοπευτικά για τον πυροβολητή τύπου 1G46 με αποστασιομέτρο λέιζερ και σύστημα καθοδήγησης αντιαρματικών πυραύλων ενώ ο αρχηγός πληρώματος κάνει χρήσης του PNK-4S/SR AGAT σε συνδυασμό με θερμική κάμερα CATHERINE-FC για εντοπισμό στόχων μέχρι και τα 8χιλιόμετρα μέρα και νύχτα.
