1. Κατ’ αρχήν δεν είναι παρωχημένο το 97% της Συνθήκης, αλλά αντίθετα αποδοκιμάζονται τέτοιου είδους δηλώσεις, από το 97% του Ελληνικού Λαού.
2. Ο κ. Καθηγητής έχει συγγράψει στο πρόσφατο παρελθόν πολλά βιβλία για τις Διεθνείς Σχέσεις και ειδικότερα τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Στο συγγραφικό του έργο (ακόμη και στο λίαν πρόσφατο), δεν άφησε αμφιβολίες ότι άρθρα της Συνθήκης της Λωζάννης είναι παρωχημένα και χρήζουν αναθεώρησης.
3. Ο έγκυρος ιστότοπος i-epikaira σε συγκεκριμένο link (https://i-epikaira.blogspot.com/2024/01/2017.html), παραθέτει δύο βίντεο. Το ένα με τις δηλώσεις Ρ.Τ. Ερντογάν σε συνέντευξη που παρεχώρησε ο Τούρκος πρόεδρος στο δημοσιογράφο κ. Αλέξη Παπαχελά το Δεκέμβριο του 2017, όπου δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος, ότι η συνθήκη της Λωζάννης χρήζει επικαιροποίησης από Ελλάδα και Τουρκία με σκοπό το αμοιβαίο όφελος. Το δεύτερο βίντεο είναι με τις δηλώσεις του κ. Καθηγητού. Ας βρεθούν οι διαφορές των δύο βίντεο της επιχειρηματολογίας για την αναθεώρηση της Συνθήκης.
4. Η Ελλάδα στήριξε την Ουκρανία χωρίς επιφυλάξεις στο Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος διότι ο Κυπριακός Ελληνισμός υπέστη αντίστοιχη εισβολή από την Τουρκία κατά παράβαση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η Ελλάς παγίως ως φιλειρηνική δύναμη εστρέφετο κατά του κάθε είδους αναθεωρητισμού. Οι δηλώσεις εντός της χώρας μας, που μιλούν για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, μήπως ταυτίζονται (ακόμη και άθελά τους) με την Τουρκία που επίσης επιδιώκει την αναθεώρηση της συνθήκης; Η Τουρκία δηλώνει ότι ασφυκτιά στα όρια που της επέβαλλε η συνθήκη, ονειρευόμενη τα σύνορα της «καρδιάς της» από την Τασκένδη και τη Μπουχάρα έως την Ανδαλουσία. Επί της ουσίας θα εκλείψουν, οι λόγοι και τα επιχειρήματα της Ελλάδος για τη στήριξη της Ουκρανίας, εάν αποδεχθούμε τον αναθεωρητισμό των Συνθηκών (ως παρωχημένες) ως στοιχείο της εξωτερικής μας πολιτικής.
5. Η Τουρκία ουδέποτε σεβάστηκε τις υπογραφείσες συνθήκες εκ μέρους της. Ήδη παραβίασε τη συνθήκη της Λωζάννης με την κατάληψη τμημάτων της Β. Συρίας (Αφρίν, Ροτζάβα κλπ) και Β. Ιράκ. Επίσης παραβίασε την Ελληνοτουρκική Συνθήκη Φιλίας, Ουδετερότητας, Διαλλαγής και Διαιτησίας της Άγκυρας της 30/10/1930 (μετά τη Λωζάννη), όπου προέβλεπε όλες οι διαφορές να επιλύονται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και να μην στραφεί η μία χώρα εναντίον της άλλης, η οποία υπεγράφη μεταξύ Ελ. Βενιζέλου και Μουσταφά Κεμάλ, 30ετούς διάρκειας. Η Τουρκία δεν εφάρμοσε την υπογραφείσα συνθήκη, καθώς το 1942 επέβαλλε εξοντωτικούς φόρους στους Έλληνες της Πόλης, το 1955 κατέσφαξε τον Ελληνισμό της Πόλης με τα Σεπτεμβριανά και εξεδίωξε δια της βίας μονομερώς 200.000 Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, χωρίς αντίποινα εκ μέρους της Ελλάδος. Άλλαξε το βαθύ τουρκικό κράτος για να εφαρμόσει σήμερα τυχόν σύμφωνα μη επίθεσης; Συμπτωματικά ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος Στρατάρχης Αλ. Παπάγος που ασθενούσε βαριά, απεβίωσε λίγες μέρες μετά τους διωγμούς (04/10/1955). Η Τουρκία πάντα βρίσκει έδαφος σε αδύνατες στιγμές του Ελληνισμού.
Στις προαναφερθείσες δηλώσεις του κ. Καθηγητού περί παρωχημένων άρθρων της συνθήκης, με νεώτερες δηλώσεις του διευκρινίζει ότι αναφέρεται σε άρθρα που δεν αφορούν στη μεταβολή των συνόρων και στις μειονότητες. Αντιθέτως εκτιμά ο κ. Καθηγητής ότι επιστημονικά είναι ορθόν να αναθεωρηθούν άρθρα που αναφέρονται στην αποστρατικοποίηση των νήσων του ΒΑ Αιγαίου, καθώς αφορούν όπλα του Α’ ΠΠ που έχουν μουσειακή μόνο αξία. Εδώ αντιβαίνει με έτερο Καθηγητή της Νομικής, τον πρώην ΠτΔ τον κ. Παυλόπουλο, ο οποίος, ορθώς κατ’ εμέ, επικαλείται το δικαίωμα της νόμιμης αυτοάμυνας ενός κράτους που προβλέπεται από την Καταστατική Χάρτα του ΟΗΕ. Η νόμιμη αυτοάμυνα, υπερτερεί έναντι άλλων διμερών ή πολυμερών συνθηκών. Συνεπώς η Ελλάς εφαρμόζοντας το άρθρο 51 του χάρτη του ΟΗΕ και αντίστοιχο εθιμικό κανόνα του Διεθνούς Δικαίου, ορθώς προβαίνει στις όποιες ενέργειές της, που διασφαλίζουν τη νόμιμη άμυνα των Ελληνικών νήσων του ΒΑ Αιγαίου. Αυτό διότι υφίσταται από πλευράς της Τουρκίας το casus belli και έχει προηγηθεί η εισβολή στην Κύπρο. Θυμίζουμε ότι η εισβολή έγινε μετά την απομάκρυνση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο, όταν δηλαδή η Κύπρος διέθετε μειωμένη σύνθεση δυνάμεων.
Πάγιο αίτημα της Τουρκίας είναι η αποστρατικοποίηση των νήσων. Η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει το λάθος και να μεταβεί σε τυχόν συζητήσεις αναθεώρησης συνθηκών, οι οποίες έγιναν, αφού χύθηκε άφθονο ελληνικό αίμα. Αυτό που είπε ο κ. Καθηγητής δεν είναι έγκλημα, αλλά είναι λάθος. Δυστυχώς τα λάθη της Ελλάδος μεγαλώνουν την Τουρκία.
Εκτιμούμε ότι δεν θα δούμε στο άμεσο μέλλον, συμφωνίες και νόμους που θα αφορούν αρραβώνες. Και αναφερόμαστε σε αρραβώνα με την Τουρκία, όπου γαμπρός θα είναι το βαθύ Τουρκικό κράτος των Ρ.Τ. Ερντογάν και Φιντάν και νύφη η πολυπόθητη Ελλάδα με προικοσύμφωνο του γάμου την αποστρατικοποίηση των νήσων του Αρχιπελάγους του Αιγαίου και του Έβρου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΤΥΧΟΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ:
1. Τυχόν προτάσεις για απόσυρση της 4ης τουρκικής Αποβατικής Στρατιάς (Αιγαίου), σε άλλες πλησιέστερες πόλεις της τουρκικής ενδοχώρας, που εδρεύουν τουρκικές στρατιωτικές Μονάδες, με αντίστοιχη αποστρατικοποίηση των Ελληνικών Νήσων του Αιγαίου, πρέπει να απορριφθούν άμεσα. Υπενθυμίζεται ότι από το τρίγωνο της Αδριανούπολης και του Kara Hudut, συστήματα πυροβολικού, Τ/Θ και άλλα Ο/Σ του χώρου ευθύνης της 1ης τουρκικής στρατιάς, μεταφέρθηκαν στη Β. Συρία και Β. Ιράκ (χώρο ευθύνης της 2ης τουρκικής στρατιάς) σε ελάχιστο χρονικό διάστημα με ειδικά ρυμουλκά.
2. Τυχόν πρόταση για αποχώρηση των δυνάμεων των δύο χωρών από τον Έβρο, στο πλαίσιο καλών σχέσεων των δύο χωρών και τόνωσης του εμπορίου επίσης θα πρέπει να απορριφθεί. Ο ΕΣ προστατεύει τα σύνορα, εάν οι ΕΕΔ αποχωρήσουν από τον ποταμό Έβρο ή φύγουν από τα ελληνικά νησιά, ποιος θα προστατεύσει τα Ελληνικά σύνορα;
3. Η δήλωση του κ. Καθηγητή θα πρέπει να ανακληθεί άμεσα από τον ίδιο, αποδεχόμενος το λάθος του, προκειμένου να μην δημιουργεί ορέξεις στο βαθύ τουρκικό κράτος ότι και η Ελλάδα συναινεί στην αναθεώρηση της συνθήκης. Η νέα δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου του κ.Μαρινάκη, κινείται απολύτως στην ορθή γραμμή, ότι η Συνθήκη της Λωζάννης είναι στέρεο υπόβαθρο της εξωτερικής μας πολιτικής και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Διακήρυξης των Αθηνών.
Στη μακραίωνη Ελληνική Ιστορία υπάρχουν σελίδες αυτοθυσίας και δόξας που αποτελούν φάρο παραδειγματισμού για τις μετέπειτα γενεές, οι οποίες γράφηκαν με χρυσά γράμματα, όπως: Μαραθώνας, Αρτεμίσιο, Σαλαμίνα, Θερμοπύλες, Δερβενάκια, Μεσολόγγι, Μανιάκι, Σούλι, Κούγκι, Αρκάδι, Χίος, Ψαρά, Μπιζάνι, Βαλκανικοί Πόλεμοι, Έπος του 1940, Ρούπελ κ.α. Χαρακτηριστικό αυτών των λαμπρών στιγμών στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, είναι ότι οι Έλληνες με άξιους ηγήτορες, είπανε ΟΧΙ στις επεκτατικές διαθέσεις του εχθρού παρόλο που πάντοτε μειονεκτούσαν αριθμητικά ή ακόμη και εξοπλιστικά. Η πολεμική αρετή των Ελλήνων, η αγάπη για την ελευθερία, την πατρίδα και την ανεξαρτησία υπερτερούσαν.
