Στην περίπτωσή μας, ωστόσο, σπάνια είχαμε την πολυτέλεια αυτού του είδους από την πλευρά της Τουρκίας. Ίσχυε διαχρονικά ο λόγος του στρατηγού Μακρυγιάννη για τα θεριά που μας έχουν περικυκλώσει και πολεμούν να μας φάνε χωρίς αποτέλεσμα.
Απέναντι στους κινδύνους αυτούς που προκαλούσε η αυξανόμενη με τον χρόνο διεκδικητικότητα της Τουρκίας, οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες μας έδιναν πάντα ψήφο εμπιστοσύνης στην ειρήνη με όργανο τη διπλωματία επί τη βάσει της λογικής ότι η φιλειρηνική μας προαίρεση θα έχει σαν αποτέλεσμα να γεφυρώσει τις διαφορές μας μαζί της.
Επειδή όμως ''η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται'', όπως λέει ο λαός μας, άφησε από τριετίας ανοιχτό το ενδεχόμενο ο Έλληνας πρωθυπουργός να προσφύγει η χώρα μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (Δεκέμβριος 2019) ''για επίλυση των διαφορών μας μαζί της στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ''.
Μόνο που, εντωμεταξύ, η Τουρκία έχει αγριέψει για τα καλά στην τριετία αυτή κάνοντας ό,τι μπορεί για τη διαμόρφωση σκηνικού τετελεσμένων σε βάρος της Ελλάδας με τις ρητορικές ή επιχειρησιακές παρεμβάσεις της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κρήτη: Νεκροί οι δυο οδηγοί στο σοβαρό τροχαίο στη Μεσαρά
Γι' αυτό, άλλωστε, μας είχε προϊδεάσει από το 2014, όταν ήρθαν στο φως πολλά σχέδιά της τα οποία άρχισε να τα επεξεργάζεται από το 2000 ακόμα, εν αναμονή της αφορμής που θα της δίναμε επεκτείνοντας τα ελληνικά χωρικά ύδατα απ' τα 6 στα 10 νμ (σ.σ: δεν διανοούνταν τότε οι Τούρκοι ότι θα σκεφτόμασταν, και πολύ περισσότερο θα αποτολμούσαμε την επέκτασή τους στα 12 νμ).
Το σχέδιο ''Egemen'' (''Ηγεμών'') για εισβολή σε Θράκη και Αιγαίο ταυτόχρονα, με παράλληλη συνδρομή θύλακα Τούρκων κομάντος οι οποίοι θα εισέβαλαν στο ελληνικό έδαφος από τη Βουλγαρία, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Ωστόσο δεν ακυρώθηκε, αν κρίνουμε απ' τα επιθετικά πετάγματα της Τουρκίας έκτοτε, που έχουν το άρωμα του σχεδίου εκείνου. Εκτιμώ μάλιστα ότι ο τουρκικό σχέδιο προσαρμόστηκε στα όρια του ''μουσουλμανικού τόξου'', το οποίο εκτείνεται από την Αλβανία μέχρι την Λιβύη (σ.σ: Μόνο τυχαίες δεν είναι οι ''αδελφικές σχέσεις'' της Τουρκίας με τα δύο αυτά κράτη)...
Το περίεργο ωστόσο είναι ότι, ενώ έχουν προστεθεί σε αυτά η εργαλειοποίηση της Θράκης, οι ασφυκτικές πιέσεις της Άγκυρας για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και το φιλοπολεμικό κλίμα που δημιουργούν οι αμετροεπείς απειλές του Ταγίπ Ερντογάν και των Αξιωματούχων του, εμείς επιμένουμε φιλειρηνικά.
Ασφαλώς η όλη συμπεριφορά μας αποτελεί πτυχή της στρατηγικής να αποδείξουμε στη διεθνή κοινή γνώμη ότι σεβόμαστε το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Κι ότι με βάση τον σεβασμό αυτό είμαστε διατεθειμένοι να τα... βρούμε με την Τουρκία κάνοντας βήματα συμβιβασμού, όπως μας προτρέπουν οι δυτικοί σύμμαχοί μας.
Προφανώς δεν δίνουμε την πρέπουσα σημασία στη δυσμενή για μας προϊστορία που λέει ότι η εκδίκαση υποθέσεών μας στη Χάγη, κατά το παρελθόν, είχε στεφθεί από... αποτυχία. Ούτε στο γεγονός ότι λόγω Τουρκίας καθυστερεί η σύνταξη συνυποσχετικού με την Αλβανία και η από κοινού με αυτήν παραπομπή των συνοριακών διαφορών μας στη Χάγη.
Κι αυτό, παρά την εκπεφρασμένη αισιοδοξία του Έντι Ράμα για το θέμα αυτό ενώπιον του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αλβανία, της οποίας προηγήθηκε η προσβολή του Αλβανού πρωθυπουργού προς την Ελλάδα (για την οποία ζήτησε συγγνώμη αργότερα) ότι η μπήκε με απάτη στην Ε.Ε.
Σε κάθε περίπτωση, εμείς αποδεικνύουμε ότι είμαστε δεδομένοι. Δεδομένα ανεκτικοί απέναντι στην φιλότουρκη Αλβανία και δεν χάνουμε ευκαιρία για να επιβεβαιώσουμε στον Έντι Ράμα την καλή μας προαίρεση να στηρίξουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας του και των Δυτικών Βαλκανίων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χαμόγελο του Παιδιού: Εξαφάνιση 37χρονου από την Κυψέλη
Δεδομένα ανεκτικοί απέναντι στην επιθετική Τουρκία και, σε κάθε αφορμή, δηλώνουμε τη διάθεσή μας για διάλογο (βλ. πολιτική Σημίτη και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη), έστω κι αν έχουν λήξει άδοξα όλοι οι διάλογοι μέχρι τώρα μαζί της.
Με άλλα λόγια η επιλογή της αποτροπής επί του πεδίου μάς φαίνεται αδιανόητη, γι' αυτό και δεν βλέπαμε -- μέχρι τον Μάιο του '22, τουλάχιστον (ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αμερική) --άμεση αντίδραση εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης στις τουρκικές προκλήσεις.
Αντίθετα αυτό που παρατηρούσαμε ήταν ότι τις άφηνε αναπάντητες εκπέμποντας ταυτόχρονα μήνυμα εφησυχασμού που παρέπεμπε ευθέως στο του Θουκυδίδη ''Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν'' ή του Σκαμπαρδώνη το ''Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας'' αφήνοντας για το μέλλον τη Χάγη και τη διευθέτηση της θαλάσσιας ζώνης ΑΟΖ/ Υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία, αν και γνωρίζαμε ότι η υπογραφή συνυποσχετικού μαζί της συνεπάγεται άνοιγμα της βεντάλιας όλων των διεκδικήσεών του στη Θράκη και το Αιγαίο.
Ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε ότι από τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους και εντεύθεν (μήνα διεξαγωγής της στρατιωτικής άσκησης EFES 2022 με θέμα την απόβαση σε ελληνική βραχονησίδα) άρχισε να γίνεται ευδιάκριτη η αργή αλλά σταθερή μετατόπισή μας απ' την κατευναστική οπτική στρατηγικής στην μερικώς αποτρεπτική που περιορίζεται μεν στην οξύτητα ρητορικής, αλλά αφήνει περιθώριο για αποτροπή επί του πεδίου.
Ήδη τα σύννεφα, απ' την αρχή του τελευταίου μήνα του χρόνου, έχουν μαζευτεί απειλητικά πάνω από το Αιγαίο, όταν ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου τροφοδότησε εκ νέου την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με αναφορές στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, για να καταλήξει στο γνωστό επιθετικό moto: ''Θα 'ρθούμε μια νύχτα ξαφνικά''.
Και τώρα, σχετικά πρόσφατα, φτάσαμε να ακούμε τον Πρόεδρό του Ταγίπ Ερντογάν να απειλεί πως θα χτυπήσει την Αθήνα με τον βαλλιστικό πύραυλο της Τουρκίας Tayfun, γιατί συνεχίζει να εξοπλίζει τα νησιά του Αιγαίου αγοράζοντας όπλα από τις ΗΠΑ!!!
Ο αέρας ήδη ''μυρίζει μπαρούτι'' εποχής του ''Βυθίσατε το Χόρα'' (1976) και του ''Σισμίκ'' (1987). Το ερώτημα είναι αν οι σημερινοί κυβερνώντες χαράσσουν στρατηγική ένοπλης ετοιμότητας με βάση όχι μόνο την εξοπλιστική αναβάθμιση των ΕΔ της Ελλάδας (αναβάθμιση στον ύψιστο βαθμό για πρώτη φορά, με μοναδικό μειονέκτημα την μη συμμετοχή της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας σ' αυτήν), αλλά και τη συσσωρευμένη εμπειρία από τις τουρκικές επεκτατικές κινήσεις του παρελθόντος.
Εμπειρία που, συνδυασμένη με την εξοπλιστική μας επάρκεια και την εμψύχωση του στρατού μας, θα μπορούσε να μας καταστήσει άτρωτους έναντι της Τουρκίας και θα επιβεβαίωνε την ύπαρξη ''μαγιάς'' ευψυχίας, ικανότητας και αποφασιστικότητας, ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς την αυτάρκεια και την αυτοτέλεια της Ελλάδας και να επιβεβαιωθεί ο λόγος του στρατηγού Μακρυγιάννη:
''Παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά''...
