Την ειρωνεία της τύχης ταυτισμένη με τη θεία δίκη, όπως τη συναντάμε αριστοτεχνικά στις αντιδράσεις προσώπων της αρχαίας τραγικής ποίησης, σπάνια τη βιώνουμε ως εθνική εμπειρία στη σύγχρονη Ελλάδα.
Μια απ' αυτές τις σπάνιες φορές είχε για ήρωές της, προσφατα, τους Πομάκους της Θράκης, που κέρδισαν το παιχνίδι των εντυπώσεων στο οποίο αναμενόταν να επιδοθεί ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας κατά την επίσκεψή του εκεί. Ήταν μια μέρα πριν τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Έλληνα ομόλογό του Νίκο Δένδια, όταν ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου είδε και άκουσε μια πραγματικότητα που απευχόταν:
Να τον κηρύσσουν οι πομακικοί σύλλογοι ''persona non grata'' και να του κλίνουν την πόρτα κατάμουτρα λέγοντας: - Είμαστε Έλληνες Πομάκοι. Είναι ανεπιθύμητος ο Τσαβούσογλου!!! Μας προσβάλλει όταν μιλάει για τουρκική μειονότητα Θράκης... Έστειλαν το μήνυμα έγκαιρα στον Τούρκο ΥΠΕΞ σε πομάκικη γλώσσα. Μια γλώσσα ανάκατη με ελληνικά και τουρκικά στοιχεία. Γλώσσα χωρίς αλφάβητο, που δεν γράφεται και γι' αυτό χάνεται... Έτσι καλωσόρισαν τον επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας οι Πομάκοι-Ρομάκοι Έλληνες της Θράκης, που δε θέλουν να σκέπτονται τα περί αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης την οποία επιδιώκει ο Ταγίπ Ερντογάν, για να μην πονούν.
Κι αυτό γιατί η εν λόγω Συνθήκη κατοχύρωσε τα δικαιώματα των μουσουλμανικών μειονοτήτων στη Θράκη και τους αντιμετώπισε ισότιμα με την πλειοψηφία, τους χριστιανούς πολίτες της. Και επιπλέον γιατί, μετά απ' αυτήν, οι Πομάκοι άρχισαν να απολαμβάνουν την ελευθερία τους και να βελτιώνουν σταδιακά τις συνθήκες διαβίωσής τους... Τα δεδομένα αυτά και το DNA στο αίμα των αρχαίων Αγριάνων (ή Αγραίων) που τρέχει στις φλέβες των Πομάκων σήμερα εξηγούν γιατί το ''κλαδί'' που κρατά την πανάρχαιη ελληνική τους παράδοση είναι ένα απ' τα πιο σφριγηλά και ελληνόφρονα ''κλαδιά'' στον κορμό της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης.
Είναι ένα ''κλαδί'' που κρατά την πανάρχαιη ελληνική παράδοση η οποία τους θέλει να φυλάνε τις Θερμοπύλες του Ελληνισμού στα Πομακοχώρια της Ξάνθης και της Κομοτηνής τα οποία απλώνονται γραφικά στη σκιά του ορεινού όγκου της Ροδόπης. Σε μέρη απομακρυσμένα, ξεχασμένα απ' το αθηνοκεντρικό ελληνικό κράτος, στη μέση του πουθενά. Και το ''πουθενά'' περιλαμβάνει κακοτράχαλους χωματόδρομους χιλιομέτρων που δυσκολεύουν τις μετακινήσεις των Πομάκων και αποκλείουν τις επαφές τους με την παραμικρή βροχή.
Τη βροχή που πολλαπλασιάζει τις τηλεφωνικές βλάβες και σβήνει τα σήματα στα κινητά τους είτε αυτοί ζουν σε κεφαλοχώρια (όπως ο Εχίνος, για παράδειγμα) είτε σε μικρότερα χωριά (όπως η Κοτάνη Ξάνθης), όπου - για να φτάσει κανείς σώος και αβλαβής - πρέπει να παίρνει δραμαμίνη σε κάθε φιδίσια στροφή του χωμάτινου δρόμου... Στα περισσότερα Πομακοχώρια εκατέρωθεν του ορεινού όγκου της Ροδόπης η ελληνική εθνική συνείδηση είναι ευθυγραμμισμένη με το βουνίσιο υψόμετρο, με αποτέλεσμα η τουρκική προπαγάνδα να μη βρίσκει δρόμο, ακόμα κι αν πρωτοστατούν υπέρ της επώνυμοι ντόπιοι Πομάκοι που πληρώνονται για να λένε ότι είναι Τούρκοι, όπως ο ψευτομουφτής Ξάνθης Αχμέτ Μετέ και ο καταγόμενος από τον Εχίνο ανθέλληνας Φερούχ Οζκάν. Ιθύνων νους της τουρκικής προπαγάνδας στον Εχίνο, ωστόσο, είναι το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής το οποίο δραστηριοποιείται δυναμικά εκεί τα τελευταία 40 χρόνια ελέγχοντας την οικονομική δραστηριότητα των Πομάκων σε βαθμό που να καταστρέφει τους μη τουρκόφρονες επιχειρηματίες της.
Εντολοδόχος του Προξενείου είναι ο γνωστός από παλαιότερα άρθρα μου για τη Θράκη Φερούχ Οζκάν, ο Εχιναίος που αυτοαποκαλείται ''πρόεδρος της Αυτόνομης Συνόδου Διαπραγμάτευσης Δυτικής Θράκης'', ενώ είναι ταυτόχρονα πρόεδρος του πολιτιστικού Συλλόγου Τούρκων Ελλάδας CYUNTURK. Σημειωτέον ότι ο γιος του Φερούχ Οζκάν, Χασάν Οζκάν - της ''Αυλής'' Ερντογάν - είναι επικεφαλής στο δημόσιο κανάλι της Κωνσταντινούπολης Rumeli TV (''καλό αγωγό'' τουρκικής προπαγάνδας) και πρόεδρος στο ''Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών Ρούμελης Βαλκανίων''.
Η δουλειά που κάνουν αθόρυβα και υπονομευτικά κάτω από την μύτη ή με την ανοχή του ελληνικού κράτους οι ως άνω αναφερόμενοι και πολλοί άλλοι φανεροί και κρυφοί ''Γκρίζοι Λύκοι'' της Θράκης, με κυρίαρχα τα μέλη του αυτοαποκαλούμενου ''τουρκικού'' κόμματος DEΒ της μουσουλμανικής μειονότητας (ΚΙΕΦ, ελληνιστί: ''Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας), αποδείχθηκε μόλις πριν λίγες μέρες πανηγυρικά. Και αποδείχθηκε με την ευκαιρία της επίσκεψης του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Ελλάδα, όταν - την ώρα συνάντησής του με στελέχη της μουσουλμανικής μειονότητας στην Κομοτηνή και με στελέχη του DEΒ (που προωθεί ανοιχτά την αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας), κάποιος υπάλληλος του Τουρκικού Προξενείου πέταξε το εμπρηστικό σύνθημα: - Τα σύνορα της Τουρκίας είναι στον Νέστο!!! (ποταμός-σύνορο Καβάλας με Ξάνθη, Μακεδονίας με Θράκη, δηλαδή)...
Ένα σύνθημα-βόμβα για όσους δεν το κάνουν γαργάρα, όπως οι κυβερνώντες, που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι προτρέπει ευθέως στη δημιουργία αυτόνομης και ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης, με στόχο να ενωθεί αυτή με την Ανατολική υπό τουρκική κυριαρχία. Αυτά τα αντιλαμβάνονται και τα συνυπολογίζουν εκείνοι που δεν αφήνονται να παρασυρθούν απ' την εικονική πραγματικότητα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης στην οποία ήθελε να μας παγιδέψει ο Νίκος Δένδιας αγκαλιάζοντας και φιλώντας υποκριτικά - μπροστά στα φώτα των ''εξορισμένων'' από τη Θράκη Ελλήνων δημοσιογράφων - τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, τη στιγμή που είχαν προηγηθεί:1. Το προκλητικό tweet του τελευταίου για την ''τουρκική μειονότητα'', με το που πάτησε στην Ελλάδα (30/5/'21) και 2. Η μετέπειτα ανάρτησή του όπου ''βάφτιζε'' τουρκικό το Γυμνάσιο-Λύκειο Τζελάλ Μπαγιάρ της Κομοτηνής (ένα απ' τα δύο μειονοτικά της Θράκης) κατά την... ''ιδιωτική'' επίσκεψή του εκεί. Για να μη θυμηθώ τα ελάχιστα απ' αυτά που είναν προηγηθεί με ''παίκτη επιθετικό'' τον Τσαβούσογλου: τον καιρό που ο Τούρκος ΥΠΕΞ μάς φοβέριζε, για παράδειγμα (''Δεν θέλουμε πόλεμο αλλά θα προστατεύσουμε τα πλοία μας αν χρειαστεί''), ή μας προκαλούσε με τα ψεύδη του λέγοντας πως ''Η Ελλάδα πυροβολεί τις βάρκες μεταναστών'' και ότι ''Στο Αιγαίο υπάρχουν νησιά με ακαθόριστη κυριαρχία''...
Αλλά είπαμε, όλα αυτά τα επικοινωνιακά με τους χαριεντισμούς και τις αβρότητες Τσαβούσογλου-Δένδια, έγιναν για διπλό σκοπό: αφενός για τον αποπροσανατολισμό της ελληνικής κοινής γνώμης από τις μυστικές επαφές που όλο και λαμβάνουν χώρα εν αγνοία μας με πρωτοβουλία της Γερμανίας (με ορόσημο την τριμερή συνάντηση Βερολίνου, Ιούλιος 2020) - μιας και η ελληνική Εξωτερική πολιτική είναι... μυστικοπαθής - και, αφετέρου, για να προετοιμάσουν επικοινωνιακά το έδαφος προ της συνάντησης του πρωθυπουργού με τον Ταγίπ Ερντογάν στις 14 Ιουνίου. Με τον Τούρκο Πρόεδρο ο οποίος είχε δηλώσει προ μηνών απαξιωτικά, σε ερώτηση που του έγινε για το ενδεχόμενο συνάντησής του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πως ''δεν μπορούσε ούτε στο ίδιο δωμάτιο να βρεθεί με αυτόν…
Φευ!..Όλα ''ξεχνιούνται'' - θέλοντας και μη - με παρέμβαση της ποδηγέτριας Γερμανίας, χάριν της οποίας γίνονται οι προσπάθειες εκ μέρους μας προσέγγισης της Τουρκίας... άνευ όρων ουσιαστικά (απ' τη στιγμή που αποδεχθήκαμε σιωπηρά τις προϋποθέσεις της για να καθίσει σε Τραπέζι διαπραγματεύσεων μαζί μας, αντί να γίνει ακριβώς το αντίθετο).
Αυτό επιβεβαιώνεται, άλλωστε, από τις μη καταγγελθείσες εκ μέρους μας 51 παραβιάσεις τουρκικών αεροσκαφών, που έκαναν κόσκινο τον εναέριο χώρο μας την μέρα της ημιεπίσημης επίσκεψης Τσαβούσογλου στην Ελλάδα, και από τις προσυμφωνημένες δηλώσεις των ΥΠΕΞ των δύο χωρών. Του Έλληνα και του Τούρκου ΥΠΕΞ οι οποίοι - σημειωτέον - μιλούσαν απευθείας μεταξύ τους, ο καθένας στη γλώσσα του, χωρίς να φορούν τα ακουστικά μετάφρασης, αφού είχαν συναποφασίσει για το περιεχόμενο των δηλώσεων που θα έκαναν στα Μέσα.
Έτσι τελείωσαν όλα καλά και ωραία (υπό το τουρκικό πνεύμα ''να τα βρούμε'' χωρίς παρέμβαση τρίτων [ΕΕ-ΗΠΑ]), με μας - ως κυβέρνηση - να παίζουμε πειθαρχημένα το παιχνίδι ''κατευνασμού και διαλλακτικότητας'' που συμφέρει στην Άγκυρα, γιατί της επιτρέπει να έχει το πάνω χέρι στις πρωτοβουλίες κινήσεων, αφού την αναγνωρίζουμε έμμεσα ως επικυρίαρχο της Ανατολικής Μεσογείου... Οι αυταπάτες, νομίζω, τελειώνουν κάπου εδώ για όσους ευελπιστούσαν πως η πολιτική Μητσοτάκη θα ήταν διαφορετική, τουλάχιστον πιο πατριωτική από εκείνην του (''εθνομηδενιστή'') προκατόχου του που είχε σημαδευτεί απ' την ''εθνικά ασύμφορη'' (κατά Κυριάκο Μητσοτάκη) ''συμφωνία'' στις Πρέσπες (Ιούνιος 2018).
Αλλά τι λέω η αφελής, όταν αμφότεροι - πρώην και νυν, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ - κατέληξαν να αποθεώνουν πανηγυρικά με χίλιες δυο κυβιστήσεις και να αλληλοσυγχαίρονται για την εκποίηση του ονόματος, της γλώσσας και της εθνότητας της μίας και μοναδικής Μακεδονίας μας; Αυτό και μόνο αρκεί για να είμαστε άπαντες επιφυλακτικοί - και, προπάντων, οι αθώοι του αίματος των... συνεργατικών πράξεων και κυβιστήσεων ψηφοφόροι των κομμάτων εξουσίας - οι οποίοι ακούν ενεοί τις ηγεσίες τους να μιλούν μετεκλογικά για ''ρεάλ πολιτίκ'', ''πράσινα άλογα'' και ''ορθολογικότερες εκτιμήσεις'' προσαρμοσμένες στα ραγιαδίστικα μέτρα των ''προθύμων'' συμβούλων τους.
Ηγεσίες που επενδύουν, ουσιαστικά, στο καλόπιασμα του Ταγίπ Ερντογάν (με προτροπή των ''συμμάχων'') προσευχόμενοι για την γρήγορη πτώση του. Ηγεσίες που επενδύουν στην κατευθυνόμενα υποχωρητική πολιτική της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας (παρά τις περί αντιθέτου δηλώσεις τους) και αφήνουν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά - χάριν της σωτηρίας της πατρίδας - οι κατά τόπους Γενναίοι της ελληνικής Επικράτειας, με πρώτους - στην τάξη της χρυσής εφεδρείας - τους ελληνόφρονες Πομάκους της Θράκης!..
