Ἀποστασίας τὸ ἀνάγνωσμα.
Καὶ φυσικά μαζὶ μὲ τὴν καταστροφικὴ ἐπιλογὴ γιὰ τὴν χώρα τοῦ λεγομένου Λόκ Ντάουν ἔκλεισαν καὶ οἱ ἐκκλησίες. Μαζὶ πᾶνε αὐτά. Ἡ ψυχὴ τοῦ λαοῦ καὶ τὸ σῶμα του.
Καὶ εἴδαμε τὸν ἀφορισμένο μαζὶ μὲ τὸν ἱατροψάλτη νὰ προσπαθοῦν νὰ πείσουν γιὰ τὸ ἀναγκαῖο καὶ τὸ ἀποτελεσματικὸ τῆς ἐπιλογῆς τους. Μὲ τὴν προϋπόθεσι τὸ τρομοκρατημένο κοπάδι νὰ εἶναι ἀπολύτως ὑπάκουο, χωρὶς καμμιὰ σκέψι, χωρὶς καμμιὰ ἀντίδρασι, χωρὶς καμμιὰ ἐλπίδα, περιμένοντας ἀπὸ τοὺς «εἰδικοὺς» τὴν σωτηρία του, λὲς καὶ δὲν εἶναι αὐτὰ γνωστὰ χιλιάδες χρόνια:
«Ὅταν σκοτισθῇ ἡ διάνοια, κρύπτεται ἡ πίστις καὶ κατακυριεύει ἡμῶν ὁ φόβος καὶ κόπτει τὴν ἐλπίδα ἡμῶν» ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ. ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ.58
Γιὰ τὴν ἀπάτη ἀπὸ πλευρᾶς ἐπιστημονικῆς ὑπάρχουν πλέον χιλιάδες μαρτυρίες γιὰ ὅποιον σκέπτεται καὶ ἀγωνιᾶ καὶ συνιστῶ σὲ ὅποιον πραγματικὰ ἐνδιαφέρεται νὰ ἀκούσῃ προσεκτικὰ ὅσα ἐλέχθησαν στὴν ἐκπομπὴ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ στὸν ΚΡΗΤΗ TV τοῦ δημοσιογράφου Γεωργίου Σαχίνη ἀπὸ τὸν καθηγητὴ ἰατρικῆς τοῦ Στάνφορντ Ἰωαννίδη καὶ τοὺς ἄλλους ἐπιστήμονες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ζοφερές προτυπώσεις ενός εφιαλτικού μέλλοντος…
«Γιὰ τὴν ὑγεία τὸ Λόκ Ντάουν φαίνεται ὅτι καταστρέφει καὶ σκοτώνει περισσότερες ζωὲς ἀπ᾿ ὅτι μπορεῖ νὰ σώζῃ, καὶ εἶναι ἀκόμα καὶ ἀμφίβολο ἄν μπορεῖ νὰ σώσῃ κἄν ζωές».
Γιὰ τὴν ἀπάτη τῶν λεγομένων πνευματικῶν ταγῶν τί νὰ ποῦμε; Οἱ μασκαρορασοφόροι ποὺ προέτρεπαν τοὺς εὐσεβεῖς: «Φορέστε τὴ μασκούλα σας, νὰ μὴν μᾶς κλείσουν τὶς ἐκκλησίες» τώρα τί λένε; Καὶ ξευτιλίστηκαν μὲ τὰ φίμωτρα μέσα στὶς ἐκκλησίες καὶ ἔκλεισαν οἱ ἐκκλησίες ξανά. Ἀπόλυτη σιωπὴ πρὸς τὸ παρὸν. Περιμένουν τὸ νέο σύνθημα γιὰ νὰ ἀρχίσουν πάλι τὸ καινούργιο τροπάριο εὐσεβείας.
Θυμᾶστε τὸ ἀγλάϊσμα τῆς ἀρχιερωσύνης ποὺ ἔλεγε σὲ τηλεοπτικὸ του μήνυμα: «Ταπεινωθεῖτε καὶ φορέστε μάσκες. Ὁ Θεὸς θέλει ταπεινοὺς μαζί του. Αὐτοὶ θὰ σωθοῦν καὶ θὰ πᾶνε στὸν παράδεισο». Ἐκεῖ ἔβλεπε τὴν ταπείνωσι ὁ ἀρχιθύτης αὐτὸς, καὶ ἐπειδὴ ἀντιλαμβανόταν ὅτι κανεὶς δὲν θὰ πίστευε τέτοιες προτάσεις σωτηρίας ἀπὸ τὴν μεγαλειότητά του, εἶπε ὅτι αὐτὰ τὰ ἐκστόμισε «διακριτικὸς γέρων», μήπως καὶ ἀποκτήσουν κάποιο κῦρος. Δὲν μᾶς εἶπε ὅμως, ὁ μέγας, ποιὸς εἶναι ὁ διακριτικὸς γέρων γιὰ νὰ πᾶμε καὶ μεῖς νὰ γευθοῦμε τὴν σοφία του. Προφανῶς φοβήθηκε ὅτι θὰ συρεύσουν τὰ πλήθη τῶν πιστῶν καὶ θὰ χάσῃ τὴν ἡσυχία, ποὺ τοῦ ἔδωσε τέτοια διάκρισι.
Τώρα τί θὰ ποῦν πάλι; Μένουμε σπίτι καὶ παρακολουθοῦμε ἀπὸ τὴν τηλεόρασι; Τὴν πρώτη φορά δικαιολογοῦνταν λέγοντας ὅτι «Αἰφνιδιαστήκαμε. Ὅλα ἦταν πρωτόγνωρα». Πρωτόγνωρα; Ἡ πείρα τόσων αἰώνων διωγμῶν καὶ δαιμονικῆς ἀπάτης ποὺ πῆγε; Στὴν Ρωσία πόσα χρόνια πέρασαν ποὺ συνέβησαν παρόμοια; Ὁ ἄλλος ἀρχιερεύς, ποὺ ἔβγαλε καὶ βιβλία γιὰ τὸν ἅγιο Λουκὰ τὸν ἰατρὸ δὲν κατάλαβε τίποτα; Ὁ μακαριστὸς πατήρ Γεώργιος ὁ Μεταλληνὸς τὸ ἔλεγε χρόνια ὅτι ἔρχεται ἡ σοβιετική μας περίοδος. Δὲν καταλάβαιναν τί ἔλεγε;
Τώρα , ὅμως; Τὸ δὶς ἐξαμαρτεῖν προφανῶς οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ, στὴν περίπτωσί μας ὅμως προδήλως δὲν πρόκειται γιὰ λάθος-ἁμάρτημα, ἀλλὰ γιὰ συνειδητὴ προδοσία τῆς πίστεως. Ἡ ἔνοχη σιωπὴ καὶ τοῦ κυβερνῶντος ὁλετῆρος καὶ τῶν σιωπώντων ἀρχιερέων συνεργατῶν του τὸ ἀποδεικνύει.
Εἶναι δυνατὸν νὰ βγαίνει τὸ ἀνδρείκελο τῶν παγκοσμιοποιητῶν, τὸ σκυλάκι τῆς Μέρκελ, (σκοπίμως χρησιμοποιῶ τέτοιες έκφράσεις διότι τὸ ἄτομο αὐτὸ μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ πρωθυπουργοῦ ἀποκαλεῖ τοὺς πολίτες, τοὺς ὁποίους ἀνέλαβε νὰ διακονήσῃ, «ψεκασμένους», ὅταν δὲν εὐθυγραμμίζονται ἀπροϋπόθετα μὲ τὶς ἐπιλογές του) νὰ ἀνακοινώνῃ τὴν καταστροφὴ τῆς χώρας καὶ νὰ μὴν λέει μιὰ κουβέντα γιὰ τὴν ψυχὴ τοῦ λαοῦ, γιὰ τὴν ἐκκλησία, καὶ τὶς συνέπειες τῶν ἐνεργειῶν του σ᾿ αὐτήν; Ἔστω ἕνα λυπᾶμαι, τί νὰ γίνῃ, κἄντε ὑπομονὴ. Κάτι, μιὰ κουβέντα. Τίποτα. Τζαμιὰ ἐγκαινιάζει. Ἡ ἐκκλησία εἶναι ἀνύπαρκτη, καὶ ἀμελητέα γι᾿ αὐτὸν καὶ τὸ ἐπιτελεῖο του; Εἶναι θεσμὸς πολὺ παλαιώτερος ἀπὸ αὐτὸν ποὺ αὐτὸς ἐκπροσωπεῖ, μὲ ρίζες βαθειὲς καὶ προεκτάσεις αἰώνιες. Μὴν μπερδεῦει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μὲ τοὺς σημερινοὺς θλιβεροὺς ἐκπροσώπους της, μὲ τοὺς ὁποίους συνδιαλέγεται καὶ μεθοδεῦει. Τέτοια εἶναι ἡ παιδεία του καὶ τὸ βάθος της; Ναί! Τέτοια εἶναι καὶ φαίνεται. Δὲν ντράπηκε νὰ μὴν πεῖ μιὰ κουβέντα; Καὶ ὁ εὐσεβὴς ἱατροψάλτης δίπλα του δὲν ἔνοιωσε τὴν ἀνάγκη κάτι νὰ πῇ; Τί τρέχει στοὺς γεροντάδες στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ κάνει; Μόνο γιὰ νὰ τοὺς «ἀπειλήσῃ» εὐσχημόνως ἤ νὰ τοὺς κλαφτεῖ ὅτι δὲν ξέρει καὶ δὲν κατάλαβε;
Καὶ οἱ ἀρχιερεῖς; Τί σιωπὴ εἶναι αὐτή; Μόνον γιὰ ὑπακοὴ ψελλίζουν καὶ γιὰ πλήρη ἐφαρμογὴ τῶν μέτρων; Ὅποιος εἶδε τὴν θλιβερὴ καὶ ἀνατριχιαστικὴ ἀπόφασι τῆς ΔΙΣ τῆς Παρασκευῆς δὲν θὰ ἔχει πλέον ἀμφιβολία ὅτι εἶναι ἀπλοὶ ἀβανταδόροι τοῦ καίσαρος. Πέρα ἀπὸ τὶς μποῦρδες ποὺ παρουσιάζουν ὡς δῆθεν θεολογικὸ στοχασμὸ, τὸ μόνο πρακτικὸ καὶ ἀπτὸ ποὺ ὑπάρχει στὴν ἀνακοίνωσί τους εἶναι ἡ ἔγνοια τους γιὰ «τήν ἀποστολή πρός τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς Κ.Υ.Α., ἡ ὁποία πρόκειται νά ἐκδοθεῖ καί ἀφορᾷ στά νέα περιοριστικά μέτρα (lockdown) πού θά ἐπιβληθοῦν ἀπό 7ης ἕως 30ῆς Νοεμβρίου 2020». Πρὶν ἐκδοθῇ ἡ ΚΥΑ, πρὶν συγκεκριμενοποιηθῇ ἡ νέα ἀπόφασι τῆς κυβέρνησις γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς χώρας καὶ τῶν πολιτῶν ἀπὸ κάθε ἄποψι, τὰ ρασοφοροῦντα ὄργανα-συνεργάτες προκαταβολικῶς δήλωναν τὴν συμμετοχή τους στὴ νέα δοκιμασία, στὸ νέο διωγμό καὶ διεμήνυαν ὅτι θὰ μεριμνήσουν γιὰ τὴν μεταφορᾶ τῶν ἐντολῶν τῆς κατοχικῆς κυβέρνησης, (κατοχικῆς, ὅπως καὶ οἱ προηγούμενες) περιτυλιγμένων μὲ συνοδικὴ ἀπόφανσι γιὰ νὰ ἔχουν καὶ ἐκκλησιαστικὸ κῦρος καὶ νὰ ἀποτελοῦν πλέον θέμα «ὑπακοῆς» γιὰ ὅσους ἔμαθαν νὰ ὑπακούουν σὲ τετοιους ποιμένες.
Αὐτὴ εἶναι ἡ κατάστασι. Καὶ ὁ πολὺς κόσμος σὰ νὰ μὴν καταλαβαίνει τί συμβαίνει. Σὰν νὰ βρίσκεται σὲ ἔκστασι. Σὰν νὰ νοιώθουν ὅτι δὲν εἶναι ἀληθινὰ ὅσα συμβαίνουν καὶ σὰν νὰ πιστεύουν ὅτι ὀνειρεύονται.
«Ἄλλοι δὲ ὡς ἐν ἐκστάσει, τῶν γινομένων οὐκ αἰσθανόμενοι τὴν βεβαίωσιν, ὀνειροπολεῖσθαι ἐνόμιζον». ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ. ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ. ἐκδ. ΑΡΜΟΣ. Θες/κη 2007. Τόμ.Γ΄ σελ.1298
Δὲν εἶναι ὄνειρο, καλοί μου ἄνθρωποι. Εἶναι ἀληθινὰ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν. Δὲν ὀνειρευόμαστε. Ξανάκλεισαν τὶς ἐκκλησίες. Ὁ διωγμὸς αὐτὸς εἶναι πολὺ χειρότερος ἀπὸ ὅσους ἔχουν συμβεῖ μέχρι σήμερα. Τότε ἤξερες, ἔβλεπες τὸν διώκτη, ἔβλεπες τὸ μαχαίρι, ἔβλεπες τὸ αἷμα νὰ τρέχει, ἔβλεπες τὸ Νέρωνα, τὸν πραιτωριανὸ, τὸν Φράγκο, τὸν Βέκκο, τὸν Τοῦρκο. Ἤξερες ποιὸς διώκει, ἤξερες γιατὶ διώκει, ἔβλεπες τοὺς μάρτυρες νὰ λάμπουν, ἔβλεπες τὰ θηρία, τοὺς δημίους, ἀλλὰ ἔβλεπες καὶ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ νὰ φωτίζει τὰ κρεμασμένα καὶ ἀποκεφαλισμένα καὶ ἀκρωτηριασμένα μαρτυρικά σώματα. Ἔβλεπες νὰ θαυματουργῇ τὸ αἷμα τῶν μαρτύρων καὶ τὰ ἅγια λείψανά τους. Ἔνοιωθες τὴν δύναμι τῆς πίστεως, ἤξερες ποιὸς εἶναι ὁ Νικῶν, ἤξερες ὅτι ἄν καὶ ἀμαρτωλὸς ἄν καὶ ἀδύναμος νὰ ζήσῃς σὰν χριστιανὸς μποροῦσες τουλάχιστον νὰ πεθάνεις σὰν τέτοιος, ἄν εἶχες τὸ θᾶρρος.
Σήμερα κλείνουν τὶς ἐκκλησίες καὶ σοῦ λένε οἱ διάδοχοι τῶν θρόνων-ἀλλὰ ὅχι καὶ τῶν τρόπων- τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων ἱεραρχῶν ὅτι δὲν εἶναι τίποτα. Δὲν ἑορτάζεις τὸ Πάσχα καὶ λένε, τί πειράζει;. Δὲν σ᾿ ἀφήνουν νὰ φιλήσεις τὶς ἅγιες εἰκόνες καὶ λένε ὅτι γίνεται γιὰ τὸ καλό σου μὴν κολήσεις ἰοὺς καὶ μικρόβια. Κατηγοροῦν τὴν Θεία κοινωνία ὡς μολυσμένη καὶ ἀντὶ νὰ τοὺς ἀφορίσουν μιλοῦν γιὰ κόκκινες γραμμές καὶ πράσινα ἄλογα. Σὲ ἐξευτελίζουν καὶ σοῦ βάζουν φίμωτρα ἀκόμη καὶ μέσα στὸν ναό καὶ σοῦ λένε ὅτι εἶναι δείγμα ταπεινώσεως καὶ ὁδὸς γιὰ τὸν Παράδεισο. Αὐτὰ τὰ κάνουν ἱεράρχες , ἱερεῖς, μοναχοί, ἄνθρωποι ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ὑπάρχουν γιὰ νὰ διακονήσουν τὸ μυστήριο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου. Τώρα Νοέμβριος γεμάτος μεγάλες γιορτές, καὶ σὲ λίγο τὰ Χριστούγεννα καὶ κλείνουν τὶς ἐκκλησίες καὶ αὐτοὶ χτενίζονται.
Καὶ οἱ πιστοὶ τί κάνουν; Ὑπακούουν. Ἄνθρωποι ἀρετῆς, βλέπεις. Ταπεινοὶ ἄνθρωποι. Αὐτὸ νομίζουν ὅτι χρειάζεται σήμερα. Αὐτὸ τοὺς λένε οἱ δῆθεν πνευματικοί. Αὐτὸ ἔχουν καταλάβει. Ὂχι, ὄχι, ὄχι. Δὲν εἶναι ἔτσι. Εἶναι ἀπάτη δαιμονική αὐτό. Δὲν εἶναι αὐτὸ ταπείνωσι. Δουλοπρέπεια καὶ παραίτησις ἀπὸ τὴν εὐθύνη τῆς πίστεως εἶναι. Εἶναι ἐπικίνδυνο νὰ καταντήσῃ ἡ πνευματικὴ ζωὴ σ᾿ αὐτὸ τὸ χάλι, ἰδιαιτέρως τώρα ποὺ ἡ πίστις διώκεται καὶ ἐκ τῶν ἔσω:
«Δὲν εἶναι ἀκίνδυνο γιὰ ὅσους πλησιάζουν τὴν Ἐκκλησία καὶ νοιάζονται γι᾿ αὐτὴν, νὰ θεωροῦν ὅτι ἀρκεῖ νὰ συμπεριφέρονται ταπεινά... Ναί, ὁ Κύριος θὰ ἐπιβλέψη πρὸς ἕναν τέτοιο ἄνθρωπο, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ἀπαραιτήτως ἐμεῖς πρέπει νὰ ὑποτάξουμε ὅλη τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἐν Χριστῷ καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ζωή στὴν κατάστασι αὐτή». ΑΓΙΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ: ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ἐκδ. Ι.Μ. ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΣΕΞ. Α΄ἐκδ. 2013 Τομ.Γ σελ.278
Ἀλλὰ καὶ στὴν προδοσία τῆς πατρῖδος τὰ ἴδια συμβαίνουν. Δὲν πειράζει ποὺ ἐποικίζεται ἡ χώρα μὲ ἰσλαμιστὲς λαθρομετανάστες, εἴμαστε ἀνθρωπιστές ἐμεῖς. Δὲν πειράζει ποὺ ἔχουν κάνει σουρωτήρι τὸν ἐναέριο καὶ θαλάσσιο χῶρο τῆς πατρίδας μας, δὲν ἐφαρμόζουμε πολιτικὴ κανονιοφόρων τῶν περασμένων αἰώνων, εἴμαστε φιλειρηνιστὲς ἐμεῖς. Δὲν πειράζει ποὺ κάνουν μετρήσεις στὶς θάλασσὲς μας καὶ σύντομα γεωτρήσεις, θὰ διαμαρτυρηθοῦμε στοὺς «συμμάχους» μας, νὰ τοὺς κάνουν νταντά. Καταργοῦμε ὅμως ἐθνικὲς γιορτὲς καὶ παρελάσεις. Διώκουμε καὶ συλλαμβάνουμε ὅσους πάνε νὰ τιμήσουν τὸυς ἂγωνιστὲς τοῦ 40 (Ἠράκλειο Κρήτης, 28 Ὀκτωβρίου, πλατεία Ἐλευθερίας, ψάξτε στὸ διαδύκτιο νὰ δεῖτε τὶ ἔγινε, ἀκοῦστε τὶς καταπληκτικὲς ὁμιλίες ποὺ ἔγιναν πρὶν συλληφθοῦν οἱ ὁμιλητὲς καὶ ὀργανωτές). Καὶ ἐδὼ ἡ ἴδια σύγχισις ἀπὸ τὰ ἴδια πρόσωπα. Τυχαῖο; Τότε ξέραμε τὸν ἔχθρὸ. Καὶ εἴτε στὸ Κούγκι, εἴτε στὸ Ἀρκάδι, εἴτε στὶς Θερμοπύλες, εἴτε στὰ βουνἀ τῆς Βορείου Ἠπέιρου, εἴτε μπροστὰ στὸ ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα, χωρὶς μάσκες καὶ φίμωτρα στὴ μούρη, οἱ πατέρες μας θυσιάζονταν γιὰ τὴν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ τὴν ὑπεράσπισι τῆς ἐλευθερίας τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρῖδος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Έως πότε αμετανόητοι;
Καὶ ἔρχονται σήμερα σημῖτες καὶ γιωργάκια, ἀλέξηδες καὶ κούληδες καὶ ὅλο τὸ σκυλολόϊ τῶν ἀπάτριδων καὶ ἄ-χριστων ἀχρήστων καὶ μαζὶ μὲ τοὺς βολεμένους καὶ μαλθακοὺς, ἴνα μὴ ἄλλο τὶ εἴπω, δῆθεν ἀρχιερεῖς δημιουργοῦν ὅλο αὐτὸ τὸ ἐφιαλτικὸ σκηνικὸ τῆς σύγχισης καὶ τῆς προδοσίας.
Αὐτὰ βέβαια δὲν εἶναι καινούργια, ὅλοι τὰ βλέπουν καὶ τὰ ξέρουν, ὅλοι ὅσοι ἔχουν τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τους ἀνοικτά. Καὶ εἶναι οἱ περισσότεροι σ` αὐτὸν τὸν τόπο. Τί μποροῦμε νὰ κάνουμε; Νὰ ξυπνήσουμε. Νὰ διώξουμε τὸν φόβο. Τί θὰ μᾶς κάνουν; Πόσοι εἶναι οἱ ἐξωμότες ἄρχοντες πολιτικοὶ καὶ θρησκευτικοὶ καὶ οἱ πραιτωριανοὶ τους; Πόσες χιλιάδες; Πέντε, δέκα, εἴκοσι, ἐκατό; Εἴμαστε ἐκατομύρια. Καὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς οἱ περισσότεροι εἶναι λαὸς, εἶναι δικοί μας, πειθαναγκάζονται καὶ ὑπακούουν στὶς ἐντολὲς τῶν ἐκσυχρονισμένων δικτατόρων. Φαινόταν στὰ μάτια τους στὸ Ἡράκλειο.
Πρέπει νὰ συνεχίσουμε τὸν ἱερὸ βηματισμὸ τῆς φυλῆς μας καὶ τοῦ τρόπου μας. Νὰ κρατήσουν οἱ χοροί ψηλά. Νὰ συνεχιστεῖ ἡ ἀλυσίδα τῆς μαρτυρίας καὶ τοῦ μαρτυρίου. Δὲν χρειάζεται νὰ κάνουμε κάτι καινούργιο. Δὲν χρειάζεται νὰ ψάξουμε νὰ βροῦμε εἰδικούς νὰ μᾶς δείξουν. Ξέρουμε. Εἶναι μέσα στὸ DΝΑ τοῦ λαοῦ μας. Οἱ ἱερεῖς νὰ κρατήσουν τὶς ἐκκλησίες ἀνοιχτές, ὡς λειτουργοὶ τοῦ Ὑψίστου καὶ ὑπηρέτες τοῦ λαοῦ. Λειτουργία χωρὶς τὶς πόρτες ἀνοιχτὲς δὲν νοεῖται. Ἄν φοβοῦνται καλύτερα νὰ τὶς κλείσουν τελείως. Ἀπὸ τὶς ὀθόνες τοῦ ψεύδους ἄς βλέπουν τὸν πατέρα τοῦ ψεύδους καὶ τὰ ὄργανά του. Ὁ λαὸς ἄς κάνει αὐτὸ ποὺ γινόταν καὶ γίνεται χιλιάδες χρόνια. Ἄς πάει στοὺς ναοὺς του. Ἄς ὑπερασπιστεῖ τὰ ἱερά του. Δὲν μπορεῖ ὁ κάθε σύγχρονος Κρέων νὰ δογματίζει καὶ νὰ ἀπαγορεύει τὴν φροντίδα καὶ τὴν κηδεῖα τῶν νεκρῶν. Μόνο ἐνέα ἄνθρωποι στὴν κηδεῖα. Θὰ πεθάνη ὁ πατερας ἤ ἡ μάννα, ἤ ὁ ἀδερφὸς ἤ τὸ παιδί καὶ δὲν θὰ μπορῇ νὰ γίνῃ οὔτε κηδεῖα κανονική γιατὶ ἀποφάσισαν οἱ «εἰδικοί». Γιὰ μνημόσυνο, οὔτε λόγος. Μπορεῖ νὰ ἀφεθοῦν αὐτὰ τὰ ἱερὰ ἤθη στὴν κρίσι τῶν ἀμνημόνων αὐτῶν; Ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἐστιῶν μαχόταν οἱ πατέρες μας καὶ πρό καὶ μετὰ Χριστὸν. Ἄς λένε, ἄν λένε, ὅτι θέλουν οἱ μηδίσαντες ἐπίσκοποι. Ἄς πράξουν ὅτι θέλουν οἱ μισθοφόροι πραιτωριανοί. Ἄς βάλουν τὰ πρόστιμά τους, ὅπου μποροῦν. Θὰ εἶχα μεγάλη περιέργεια νὰ δῶ τί θἀ ἔκαναν σὲ μιὰ κηδεία ἤ μνημόσυνο ἤ πανηγύρι μὲ ἐκατοντάδες ἀνθρώπους. Καὶ μάλιστα ἀνθρώπους μὲ ψυχή καὶ συναίσθησι τῆς θέσεώς τους.
Βέβαια σήμερα δὲν φαίνεται νὰ ἔχουμε τσαγανό, δὲν βρίσκεις ἀνθρώπους οὔτε λαϊκοὺς οὔτε ρασοφόρους μὲ ἀνδρισμό, παλληκαριά, εὐτολμία. Οὔτε πολλὴ πίστις στὸν Θεὸ φαίνεται ὑπάρχει, οὔτε ἄνθρωποι ἰδιόρυθμοι καὶ «τρελοί» φαίνεται νὰ ὑπάρχουν.
Ἡ εὐτολμία τῆς καρδίας καὶ ἡ καταφρόνησις τῶν κινδύνων, ἀπὸ ἑνὸς τῶν δύο ἀφορμῶν τούτων γίνεται· ἤ ἐκ τῆς σκληροκαρδίας, ἢ ἐκ τῆς πολλῆς πίστεως τῆς πρὸς τὸν Θεόν. ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ. ΑΣΚΗΤΙΚΑ σελ.58
Ὅμως, παρὰ ταῦτα, ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπὸ μᾶς. Ἄν θέλουμε, μποροῦμε. Δὲν ἔχουμε τίποτα νὰ φοβηθουμε. Ἡ ζωή δὲν τελειώνει ἐδώ. Ἀρχίζει ἀπὸ δῶ.
«Μή φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεινόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μή δυναμένων ἀποκτεῖναι. Φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννη» [Ματθ. ι’28]
Ἄν αὐτὰ τὰ λόγια ἔχουν σταθερὴ θέσι μέσα στὴν ψυχή μας, τότε μποροῦμε. Διαφορετικὰ ἄς αἰσθανθοῦμε τὴν κακομοιριά μας καὶ ἄς παρακαλέσουμε νὰ μποῦν στὴν ψυχή μας καὶ μὲ τὶς πράξεις μας νὰ δείξουμε ὅτι τὸ θέλουμε ἀληθινά. Εἶναι σίγουρο , ἄν καὶ δύσκολο νὰ τὸ κάνει κανείς, ὅτι:
Καρδίαν συντετριμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ θεὸς οὐκ ἐξουθενώσει. (Ψαλτήριον, Ψαλμός 50ος )
Τεταπεινωμένην ἀληθινά, ἐννοεῖ ὁ προφητάναξ. Ὅχι τὴν ψευδοταπείνωσι τῆς δειλίας καὶ τοῦ συμβιβασμοῦ ποὺ διδάσκουν οἱ ψευδοπνευματικοί γιὰ νὰ κάνουν ὑποχείρια τους καὶ ἐνεργούμενά τους τοὺς ἀνθρώπους. Τεταπεινωμένην ὅμως, ὄχι μεμαλακισμένην. Αὐτὴ εἶναι ἡ εὐθύνη μας ἀπέναντι στὸν Θεὸ, τοὺς ἁγίους, τοὺς προπατορές μας, τοὺς συνανθρώπους μας, καὶ ὅχι νὰ κλειστοῦμε στὰ σπίτια σὰν φοβισμένες μούμιες μὲ ἕνα πανί στὴ μούρη καὶ νὰ μὴ μιλοῦμε σὲ ἄνθρωπο καὶ νὰ τρέμει τὸ φυλοκάρδι μας καὶ νὰ παίρνουμε ἡρεμιστικά καὶ νὰ νομίζουμε ὅτι ἔτσι εἴμαστε ὑπεύθυνοι καὶ συνεπεῖς καὶ θὰ πᾶμε καὶ στὸν παράδεισο. Γιὰ ὄνομα τοῦ Θεοῦ βρέ ἀδέρφια. Ἡ χρήσις τῆς μάσκας-φιμώτρου εἶναι ὑποχρεωτικὴ γιατὶ εἶναι ἕνα ψέμα, καὶ ἄν δὲν ἦταν ὑποχρεωτικὴ κανεὶς δὲν θὰ τὴν φοροῦσε. Ἡ χρήσις τοῦ μυαλοῦ εἶναι προαιρετική, ἀλλὰ ἀπαραίτητη γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε τὸ ψέμα. Ἄς τὸ χρησιμοποιήσουμε λιγάκι πρὶν μᾶς τὸ κάνουν χῶμα (καὶ ὅλως ὅλον τὸν νοῦν χοῦν ἀπετέλεσα. Ὁ Μέγας Κανών ᾨδὴ β΄)
