Χριστός ανέστη!
Διαβάζω πολλούς φίλους που κατόρθωσαν να λειτουργηθούν σε κάποια κρυφολειτουργούσα εκκλησία ή κατακόμβη ότι φέτος κατάλαβαν τι είναι το Πάσχα. Κι εγώ κάπως έτσι αισθάνομαι, καθώς η Ανάσταση είναι η ανατροπή της φθοράς και των αμετανόητων διεφθαρμένων εχθρών του Χριστού. Και αυτό μόνο σε συνθήκες δίωξης (έστω και υποτυπώδους, μην νομίζουμε τάχα ότι γίναμε και σαν τους πρώτους χριστιανούς.... Αυτοί διακινδύνευαν την ζωή τους... όχι 300 ευρώ) βιώνεται ουσιαστικά από τους περισσότερους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Πάσχα το τερπνόν» από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
Εμείς, όμως, που ο Θεός μας αξίωσε να βρούμε κάποιον ιερέα με συνείδηση, και που σύμφωνα με τους ταλαίπωρους που υποδύονται τους ορθοδόξους επισκόπους της Ελλαδικής Εκκλησίας είμαστε εγωιστές γιατί νομίζουμε ότι είμαστε καλύτεροι χριστιανοί από τους υπόλοιπους που δεν πήγαν να λειτουργηθούν (αλήθεια, και οι Μυροφόρες μάλλον εγωίστριες θα ήταν, και όλοι οι μάρτυρες όλων των αιώνων που δεν προσκύνησαν τα είδωλα και δεν επέλεξαν τον κρυπτοχριστιανισμό) έχουμε και μία λύπη...
Λύπη για τους περισσότερους αδελφούς μας που δεν είχαν πασχαλιάτικα αυτήν την δυνατότητα (πολλοί μάλιστα με αγωνιστικό φρόνημα που δεν θα τους κρατούσε μακρυά από την εκκλησία όχι η απειλή για το 300άρι αλλά ούτε και για πολύ χειρότερα), καθώς δεν μπόρεσαν να βρουν παπά να λειτουργήσει... Η βεβαιότητα ότι οι προβατόσχημοι λύκοι θα δώσουν λόγο για αυτό δεν αλλάζει την λύπη μας.... Μόνο η χαρά της Αναστάσεως μας παρηγορεί.....
