Του Μάνου Χατζηγιάννη
Τέτοιες μέρες πριν από 4 χρόνια ο πλανήτης ήταν ακόμη συγκλονισμένος από το άψυχο κορμάκι του 3χρονου Αιλάν που ξέβρασε σε μια τουρκική ακτή το κύμα...
Σήμερα τέσσερα παιδιά και ένα βρέφος, ανασύρθηκαν νεκρά από τη θαλάσσια περιοχή των Οινουσσών μετά την ανατροπή λέμβου με μετανάστες.
Τι άλλαξε μέσα σε αυτά τα 4 χρόνια για να μην σβήνουν παιδιά σε τέτοια τραγικά ταξίδια στην αναζήτηση της “γης της Επαγγελίας”;
Τίποτα, όπως αποδεικνύεται..
Ασχοληθήκαμε με τους πρόσφυγες που είναι τζιχαντιστές και πρέπει να εμποδισθούν, ασχοληθήκαμε με την Frontex και τα μέτρα ασφαλείας, ασχοληθήκαμε με το πόσα λεφτά πρέπει να πάρει η Τουρκία, ασχοληθήκαμε με τον Σαλβίνι και την αντιμεταναστευτική πολιτική ή με την Μέρκελ και την δική της τακτική των “ανοιχτών συνόρων”, ασχοληθήκαμε με τα σχέδια του Σόρος για το μεταναστευτικό και με τις ΜΚΟ αμφιβόλου σκοπού, ασχοληθήκαμε με όλα τα άλλα, εκτός από το βασικό: πως θα αποτρέψουμε την φρίκη των πνιγμένων παιδιών.
Η Ευρώπη που συγκινείται με περισσή ευκολία στην θέα της καιόμενης “Παναγίας των Παρισίων” συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα όταν χάνονται παιδικές ψυχές στην θάλασσα. Παιδικές ψυχές που δεν ξέρουν από τα παιχνίδια των ισχυρών. Παιδικές ψυχές που δεν είναι εκτελεστές του ISIS.
H Ευρώπη μοιάζει να έχει μείνει στην σιχαμένη δημοσίευση του Charlie Hebdo μετά τον θάνατο του μικρού Αιλάν.
Γνωστή η μέθοδος του να προκαλεί κάποιος για να πουλήσει περισσότερα φύλλα, πλην όμως οι Γάλλοι τυχοδιώκτες του τύπου το παράκαναν λίγες μέρες μετά τον τραγικό θάνατο του 3χρονου Σύριου.
Οι Αρχαίοι Έλληνες υποστήριζαν ότι “ουδείς ελεύθερος εαυτού μη κρατών”, δηλαδή ότι κανένα άτομο δεν είναι ελεύθερο αν δεν είναι σε θέση να εξουσιάζει τον εαυτό του.
Αυτό που δημοσιεύτηκε τότε στο φύλλο του γαλλικού περιοδικού αποδεικνύει πως το μικρόβιο της ιδιοτέλειας και του αχόρταγου κέρδους έχει κατασπαράξει τα μυαλά και κυρίως τις ψυχές των ιθυνόντων του περιοδικού. Δυστυχώς η αντίδραση του γαλλικού περιοδικού όσο ακραία και αν είναι δεν διαφέρει από την αντίδραση του μέσου Ευρωπαίου που θα δει σήμερα πως και πάλι χάθηκαν παιδικές ψυχές στα κύματα και θα συνεχίσει την καθημερινότητά του σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Γιατί για τις αθώες ψυχές που χάθηκαν σήμερα τις Οινούσσες δεν θα υπάρξει καμία Γκρέτα και όσοι ποντάρουν σε αυτήν και την αβαντάρουν...
Όσο η Ευρώπη δεν αντιδρά, θα την στοιχειώνουν τα ειρωνικά σκίτσα του γαλλικού περιοδικού με το νεκρό αγόρι στην ακροθαλασσιά.
Στο πρώτο σκίτσο απεικονιζόταν ο νεκρός τρίχρονος Αϊλάν και το σκίτσο είχε τίτλο: "Τόσο κοντά στον στόχο του..." και από δίπλα του ακριβώς βρισκόταν μια διαφημιστική πινακίδα που παραπέμπει στη γνωστή αλυσίδα φαστφούντ McDonald’s και η οποία έγραφε: "Δύο παιδικά μενού στην τιμή του ενός".
Το δεύτερο σκίτσο είχε τίτλο: "Η απόδειξη ότι η Ευρώπη είναι χριστιανική". Δείχνει τον Χριστό όρθιο και τη λεζάντα να λέει “οι χριστιανοί περπατούν πάνω στο νερό”, ενώ δίπλα του φαίνεται ένα μικρό παιδί να βυθίζεται και τη διευκρίνιση δίπλα: "Τα παιδιά των μουσουλμάνων βουλιάζουν".
Οι Γάλλοι παραχαράκτες της ελευθερίας της έκφρασης είναι υπόλογοι απέναντι στη συνείδηση όλου του πλανήτη. Αν έχει απομείνει συνείδηση... Αλλιώς γίνονται οι ίδιοι συνειδητά αποδεκτοί.
Κι ακόμη κι ας αντιμετωπιστεί ως κλισέ θα κλείσουμε με την γνωστή άποψη του Μάνου Χατζηδάκι για το τέρας που έπαψε να μας τρομάζει και πλέον μας μοιάζει:
“όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει [...] Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά [...] Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πως πρέπει, του πως οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά. Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε... γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε”
Καληνύχτα Ευρώπη, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ....
