Σε ομιλία του από τη Λισαβόνα, ο Γεώργιος Παπανδρέου, τονίζει πως έχει υπάρξει πρόσφυγας, όπως και ο πατέρας του και ο παππούς του και καταλαβαίνει τις δυσκολίες που βιώνουν όσοι άνθρωποι μπαίνουν στη χώρα μας ως πρόσφυγες.
«Υπήρξα κι εγώ πρόσφυγας, όπως κι ο πατέρας κι ο παππούς μου. Ξέρω τι σημαίνει», είπε ο Γιώργος Παπανδρέου ενώ βρισκόταν σε πάνελ στο Web Summit στη Λισαβόνα.
«Οι άνθρωποι που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για ένα καλύτερο μέλλον ωθούνται να φύγουν από βίαιες συγκρούσεις, λιμούς, ξηρασία, αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής. Οφείλουμε να τους αντιμετωπίζουμε πάντα με σεβασμό, ως ανθρώπινα όντα. Και η τεχνολογία με σωστή χρήση μπορεί να βοηθήσει και τους ίδιους σε αυτή τη δύσκολη μεταβατική φάση της ζωής τους αλλά και τις χώρες που θα κληθούν να τους παράσχουν άσυλο», συνέχισε.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, τόνισε την ανάγκη για μία πιο δημοκρατική και αποτελεσματική Ευρώπη, μετά το σοκ του Brexit: «Η ισχύς είναι εν τη ενώσει, αν θέλουμε να βρούμε λύσεις στα παγκόσμια φαινόμενα, όπως η κλιματική κρίση, το προσφυγικό, οι οικονομικές κρίσεις, η ανισότητα και άλλα ζητήματα του καιρού μας. Αυτή η Ένωση, όμως έχει ανάγκη από βαθύτερο εκδημοκρατισμό, από νέες μορφές συμμετοχής του πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν. Για τον σκοπό αυτό, μπορεί να αξιοποιηθεί η τεχνολογία προς όφελος των πολιτών, με σεβασμό στις ευρωπαϊκές αρχές και πάντα λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Όπως σωστά ανέφερε ο Πασκάλ Λαμί, πρώην Πρόεδρος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, αν στην Κίνα τα δεδομένα ανήκουν στο κράτος και στις ΗΠΑ ανήκουν στις μεγάλες πολυεθνικές (surveillance capitalism), στην Ευρώπη επιδιώκουμε την αυτοδιαχείριση τους».
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γιώργος Παπανδρέου πρότεινε τρεις ιδέες για την εμβάθυνση της δημοκρατίας στην εποχή του Διαδικτύου:
– Τη δημιουργία, πέρα από την Εκτελεστική, Νομοθετική και Δικαστική εξουσία, ενός τέταρτου πυλώνα Διαβούλευσης, όπου στο πρότυπο μιας ψηφιακής, με την αρχαία έννοια, Αγοράς, οι πολίτες θα μπορούν να καταθέτουν τις δικές τους απόψεις και προτάσεις, προτού νομοθετήσει η πολιτεία.
– Την αξιοποίηση «citizens panel», επιτροπών πολιτών που επιλέγονται με κλήρωση σύμφωνα με ορισμένα κριτήρια, όπως γινόταν στην Αρχαία Ελλάδα, που θα διαμορφώνουν και θα προτείνουν λύσεις σε σημαντικά κοινωνικά ζητήματα. Η Ιρλανδία το τόλμησε ήδη, πριν το δημοψήφισμα για τις αμβλώσεις, με μεγάλη επιτυχία και κάτι ανάλογο εφάρμοσε πρόσφατα και η Γαλλία για τις πολιτικές αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
– Την αυτοδιαχείριση των δεδομένων που υπάρχουν στα κοινωνικά μέσα, για να αντιμετωπισθεί η σχεδόν μονοπωλιακή κατάσταση που υπάρχει σε ότι αφορά τις μεγάλες εταιρίες του κλάδου. Είναι μια καλύτερη λύση από τη διάσπασή τους σε μικρότερες εταιρίες, ή τις προτάσεις για κρατικοποίηση ή κρατικό έλεγχο.
«Παρεμβάσεις σε αυτήν την κατεύθυνση», είπε ο κ. Παπανδρέου και συνέχισε: «όχι μόνο συνάδουν της Ευρωπαϊκής Ιδέας, αλλά θα απαντήσουν στην ανησυχία των πολιτών, ότι σε έναν διεθνοποιημένο κόσμο, η εξέλιξη της τεχνολογίας σημαίνει απαραίτητα την υπαγωγή όλων μας σε ένα καθεστώς παρακολούθησης. Αντιθέτως, μπορεί να φανεί αρωγός στην καλύτερη διακυβέρνηση, στη συμμετοχή και στην παραγωγή λύσεων».
