Σε μια αλλαγή στρατηγικής, οι ηγέτες των εθνικιστικών κομμάτων Marine Le Pen και Matteo Salvini υπόσχονται τώρα στους ψηφοφόρους ένα ακροδεξιό μπλοκ προκειμένου να αναθεωρήσουν την ΕΕ εκ των έσω.
Οι... προοδευτικοί έχουν παγώσει, οι αριστερόστροφοι τρέμουν και όταν το εδραιωμένο status quo που έχουν στήσει απειλείται βάζουν μπροστά την πέμπτη φάλαγγα, τους “ειδικούς” και τα ΜΜΕ. Το νέο σενάριο της...προοδευτικής Ευρώπης κόντρα στο ρεύμα των πατριωτικών κομμάτων ενόψει ευρωεκλογών είναι πως αυτά θα είναι δύσκολο να συνεργαστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η Le Pen και ο Σαλβίνι, έχουν γίνει φόβος τρόμος της νέας τάξης πραγμάτων και χαρακτηρίζοναι ως σκληροπυρηνικοί λαϊκιστές.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τους “ειδικούς” τα "αντιευρωπαϊκά" κόμματα θα κερδίσουν το 35% των ψήφων, σύμφωνα με στοιχεία που αναλύθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.
Σημειώνουν μάλιστα πως επί του παρόντος, η ευρωπαϊκή ακροδεξιά είναι διασπασμένη και χωρίζεται σε τρια κομμάτια. Εκτός από τις συνδέσεις του Εθνικού Ράλλυ (Λεπέν) και της Λέγκας (Σαλβίνι), το μπλοκ της “Ευρώπης των Εθνών και της Ελευθερίας” (ENF) επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει την εθνικιστική εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), καθώς και μια σειρά μικρότερων ακροδεξιών σχηματισμών της Σκανδιναβίας και της Ανατολικής Ευρώπης .
Ωστόσο, άλλες εθνικιστικές φωνές, όπως το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης της Πολωνίας, , συμμετέχουν στην ομάδα των “Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών”, ενώ το Κόμμα Brexit του Ηνωμένου Βασιλείου και το εθνικιστικό κόμμα της Λιθουανίας ανήκουν στην ομάδα της “Ευρώπης Ελευθερίας και Άμεσης Δημοκρατίας”.
Υπό το φως αυτού του κατακερματισμού, «ο Σαλβίνι προσπαθεί να ενώσει τις ακροδεξιές λαϊκίστικες ομάδες πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές», σε μια νέα ομαδοποίηση που θα διευρύνει περαιτέρω το ENF, σημείωσε η Βασιλική Τσαγκρόνη, λέκτορας πολιτικών επιστημών που ειδικεύεται στον ευρωπαϊκό λαϊκισμό στο Πανεπιστήμιο του Leiden, σε μια συνέντευξη στο France 24.
Αναπόσπαστο μέρος αυτού του σχεδίου είναι το παιχνίδι του Salvini και της Le Pen για να αγκαλιάσουν την μορφή της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν, του οποίου το κόμμα Fidesz απομακρύνθηκε από το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Μάρτιο.
Ο Ορμπάν συναντήθηκε με τον Σαλβίνι στις 2 Μαΐου, και μιλώντας σε δημοσιογράφους στην Ουγγαρία, ο Σαλβίνι πρόβλεψε ότι " μια νέα ιστορία ανοίγει για την Ευρώπη ", ενώ χαρακτήρισε το ENF ως" μια ισχυρή συμμαχία που δεν υπήρχε ποτέ πριν και μια εναλλακτική λύση έναντι στους γραφειοκράτες ".
Κατόπιν ήταν η σειρά της Le Pen να προσπαθήσει να πείσει τον Orban να συμμετάσχει στην ομαδα τους. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής της εκστρατείας στις Βρυξέλλες σε συνεργασία με τους Φλαμανδούς εθνικιστές και μέλη του ENF Vlaams Belang στις 5 Μαΐου, είπε ότι το Fidesz θα είναι ευπρόσδεκτο να συμμετάσχει στο ENF .
Στις 6 Μαΐου, ο Orban δήλωσε ότι δεν μπορεί πλέον να υποστηρίξει τον Manfred Weber, τον υποψήφιο του ΕΛΚ για πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με το σκεπτικό ότι ο Γερμανός «προσβάλλει» τους Ούγγρους λέγοντας τον Μάρτιο ότι δεν ήθελε να γίνει πρόεδρος εάν χρειαζόταν τις ψήφους του Fidesz.
Η στάση του Όρμπαν εναντίον της ομάδας του ΕΛΚ μετά τις συναντήσεις του με τους Ιταλούς και Γάλλους εθνικιστές πυροδότησε την εικασία ότι σύντομα οι ισορροπίες θα αλλάξουν. "Ο Orban θεωρείται ευρέως ότι σηματοδοτεί μια στροφή προς κάποια μορφή νέας ομαδοποίησης στο νέο κοινοβούλιο μέσω συναντήσεων με Le Pen και Salvini", δήλωσε στο FRANCE 24 ο Paul Jackson, ειδικός για την ευρωπαϊκή ακροδεξιά στο Πανεπιστήμιο Northampton.
Πάντως Le Pen και Salvini συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να χαλαρώσουν τις προηγούμενες ατζέντες τους περί «Frexit» και «Italexit».
"Τα περισσότερα από αυτά τα ακροδεξιού τύπου λαϊκίστικα κόμματα έχουν καταλάβει ότι το να λένε σοτν κόσμο ότι θα εγκαταλείψουν την ΕΕ και το ευρώ είναι τρομακτικό", εξηγεί ο Jean-Yves Camus, εμπειρογνώμονας για την άκρα δεξιά στο think tank Jean Jaurès στο Παρίσι σε συνέντευξή του στο ίδιο γαλλικό δίκτυο..
"Έτσι, ίσως οι λαϊκιστές δεν έχουν αλλάξει γνώμη, αλλά σίγουρα άλλαξαν το λόγο τους - από το να θέλουν να εγκαταλείψουν την ΕΕ στο να θέλουν να την αναθεωρήσουν από μέσα", συνέχισε ο Camus ισχυριζόμενος πως δεν έχουν “ένα βαθύ και σταθερό όραμα”
Ωστόσο, οι “ειδικοί” παρατηρητές αμφιβάλλουν ότι οι εθνικιστές της Ευρώπης μπορούν να συμφωνήσουν ακριβώς πώς θέλουν να μετατρέψουν την ΕΕ. "Οι λαϊκιτές συχνά στερούνται ενός βαθέος και σταθερού κοινού οράματος, συμφωνούν πολύ περισσότερο σε αυτό που αντιτίθενται απ αυτά που θέλουν να επιτύχουν", επεσήμανε ο Jackson.
"Αν ο Σαλβίνι φέρει στη διαφορετικές ατζέντες και ιδεολογίες, τότε κινδυνεύει να γίνει δυσλειτουργική ", πρόσθεσε ο Σάννα Σάλο, καθηγητής κοινωνιολογίας που ειδικεύεται στον ευρωπαϊκό λαϊκισμό στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης.
Πράγματι, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ευρωπαίων εθνικιστών - ιδιαίτερα όσον αφορά στη δημοσιονομική και στην εξωτερική πολιτική.
Στη Γερμανία, τη Σκανδιναβία και την Ολλανδία, τα σκληρά δεξιά κόμματα "επικεντρώθηκαν σε έναν μικρό, αποτελεσματικό προϋπολογισμό της ΕΕ", δήλωσε ο Susi Dennison, ανώτερος υπάλληλος πολιτικής στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. “Αντιθέτως, τα εθνικιστικά κόμματα σε χώρες που έχουν επωφεληθεί από τα ταμεία συνοχής της ΕΕ, όπως η Ιταλία και τα κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, ανησυχούν αρκετά με αυτήν την ιδέα - και αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματική πηγή έντασης μεταξύ των λαϊκιστών στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ", σχολιάζει.
Επίσης οι “ειδικοί” θεωρούν πως η επιθυμία των Le Pen-Σαλβίνι για στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν βρίσκει αντίθετους μερικούς ανατολικοευρωπαίους εθνικιστές - όπως ο Πολωνός ηγέτης Γιάροσλαβ Κατσίνσκι.
Όπως και να έχει, ανεξάρτητα από το αν μπορούν να συγχωνευθούν σε μια συνεκτική οντότητα στο Στρασβούργο, ακόμη και οι “ειδικοί” παραδέχονται πως οι πατριωτικές φωνές που εκφράζονται μέσα από αυτά τα κόμματα φαίνονται να επιτείνουν την επιρροή τους. Η καΤσακρόνη δήλωσε: “Θα κερδίσουν ισχυρή υποστήριξη στις επερχόμενες εκλογές και θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη συζήτηση σχετικά με την εσωτερική αλλαγή της Ευρώπης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτά τα κόμματα έφεραν στην ημερήσια διάταξη θέματα όπως η μετανάστευση και η ασφάλεια, τα οποία βρίσκονται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου εδώ και πάνω από μία δεκαετία τώρα ».
Πράγματι, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τις Εξωτερικές Σχέσεις προβλέπει ότι το ENF θα απολαύσει μεγάλα κέρδη στις 26 Μαΐου, υπολογίζοντας άνοδο από 37 σε 86 έδρες - εν μέσω του προαναφερθέντος 35 % των ψήφων για «αντιευρωπαϊκά» κόμματα όλων των πλευρών.
Οι “ειδικοί” τέλος συμβουλεύουν τα προοδευτικά κόμματα να αντιδράσουν και να φρενάρουν το ρεύμα των εθνικιστών. Ο Ντένισον υποστήριξε σχετικά: “Είναι απόλυτα ικανοί να μπλοκάρουν μια λαϊκιστική ατζέντα, αλλά επί του παρόντος εξακολουθούν να σκέπτονται με παραδοσιακούς πολιτικούς όρους του κόμματος. Πρέπει να σκεφτούν πώς μπορούν να εκθέσουν τους διαχωρισμούς μεταξύ των λαϊκιστών ".
