Αλλάζουν άρδην οι τακτικές πολέμου σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με την Τουρκία να κατασκευάζει συνεχώς μη επανδρωμένα αεροχήματα νέου τύπου, τα οποία θα είναι οπλισμένα με πυραύλους, ραντάρ και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, ενώ ένας σημαντικός αριθμός αυτών προορίζονται για επιχειρήσεις "καμικάζι" σε θέσεις του εχθρού.
Στόχος της Άγκυρας είναι η στρατηγική κυριαρχία στο Αιγαίο με χαμηλό κόστος και μειωμένο ρίσκο απώλειας προσωπικού. Οι Τούρκοι, πιθανώς, στοχοποιούν θέσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε νησιά στρατηγικής σημασίας, τα οποία έχουν "γκριζαριστεί" από το τουρκικό καθεστώς.
Η χρήση των drones θα στοχεύει στην καταστροφή ή/και σαμποτάζ κρίσιμων ελληνικών στρατιωτικών υποδομών, σε περίπτωση μιας γενικευμένες πολεμικής σύρραξης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
"Σµήνος» από µικρά και φθηνά µη επανδρωµένα αεροσκάφη made in Turkey κατακλύζει το Αιγαίο, µε την ΠΑ να αναγκάζεται να «σηκώνει» F-16 µε διόλου ευκαταφρόνητο κόστος συντήρησης και δυσβάστακτο κόστος σε καύσιµα.
Ωστόσο, όπως πρώτο ανέφερε το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, οι ελληνικές ΕΔ ετοιμάζουν απάντησή τους στους Τούρκους, καθώς προτεραιότητα πλέον για την στρατιωτική ηγεσία είναι η αγορά μη επανδρωμένων αεροσκαφών, και η εκδίωξη των τουρκικών από τις περιοχές του Αιγαίου.
Eτοιμοπόλεμες μοίρες UAV Bayraktar σε ρόλο UCAV με χρήση πυραύλων MAM-L θα επιχειρήσουν να εξουδετερώσουν την ελληνική αεράμυνα (ραντάρ-συστοιχίες πυραύλων) καθώς και κρίσιμους στόχους (αρχηγεία-αποθήκες πυρομαχικών κά), σε περίπτωση πιθανής ελληνοτουρκικής πολεμικής διένεξης.
Αυτό ακριβώς το άκρως επικίνδυνο σενάριο αξιολόγησε η ελληνική στρατιωτική ηγεσία και έπεισε την πολιτική ηγεσία να προβεί σε αγορά ισραηλινών εξοπλισμένων αεροσκαφών HERON, για να απαντήσει στις τουρκικές προκλητικές πτήσεις στο Αιγαίο πέλαγος που έχουν αλλάξει τους κανόνες της «στρατιωτικής πρακτικής» πλέον.
Τα ισραηλινά εξοπλισμένα μη επανδρωμένα οχήματα HERON που είναι ικανά να ρίχνουν πυραύλους, θα μεταβάλλουν πλήρως το παιχνίδι ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία στο Αιγαίο.
Τα πολυθρύλητα F-35 η Άγκυρα ίσως να µην τα αποκτήσει. Τα δύο που υποτίθεται ότι έχει ήδη παραλάβει από το περασµένο καλοκαίρι παραµένουν σε βάση στην Αριζόνα των ΗΠΑ. Όσο για τα υπόλοιπα περίπου 120 που υποτίθεται ότι η γείτονα χώρα σχεδιάζει να αρχίσει να «πετάει» πάνω από το Αιγαίο από το 2020, είναι πιθανό να µην παραδοθούν ποτέ εάν το καθεστώς Ερντογάν προχωρήσει στην αγορά των ρωσικών αντιπυραυλικών συστηµάτων S-400 µέσα στο 2019, όπως διαµηνύει.
Την ίδια ώρα, στο Αιγαίο η Τουρκία προκαλεί µε αιχµή ένα «σµήνος» από άλλα, πολύ µικρότερα και φθηνότερα, πλην όµως οπλισµένα µε υπερσύγχρονες κάµερες και πυραύλους µη επανδρωµένα αεροσκάφη τουρκικής κατασκευής. Σύµφωνα, µάλιστα, µε την τουρκική ηγεσία, αυτά τα drones έχουν «αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού στο Αιγαίο» σε βάρος της Ελλάδας.
Η εφηµερίδα «Yeni Şafak», προπαγανδιστικό όργανο στην υπηρεσία του Ερντογάν, κυκλοφόρησε στις 2 Μαρτίου µε κεντρικό πρωτοσέλιδο θέµα στο πλαίσιο του οποίου υποστηρίζεται ότι «η χρήση µη επανδρωµένων αεροσκαφών από το τουρκικό πολεµικό ναυτικό άλλαξε τις ισορροπίες στο Αιγαίο».
«Το πολεµικό ναυτικό, το οποίο ελέγχει το Αιγαίο, ενίσχυσε τη δύναµή του στην περιοχή µε τη χρήση µη επανδρωµένων αεροσκαφών» αναφέρει το δηµοσίευµα, η συντάκτρια του οποίου κατηγορεί την Ελλάδα ότι «έχει παραβιάσει πολλές φορές τον τουρκικό εναέριο χώρο στο Αιγαίο µε µη επανδρωµένα αεροσκάφη τύπου “Heron”», τα οποία έχει νοικιάσει από το Ισραήλ. ∆ιόλου τυχαία το επίµαχο δηµοσίευµα ήρθε να συνδυαστεί χρονικά µε την αεροναυτική στρατιωτική άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» (27 Φεβρουαρίου - 8 Μαρτίου), στην οποία πήραν µέρος και µη επανδρωµένα αεροσκάφη (ΜΕΑ ή UAV εκ του «Unmanned Aerial Vehicle»).
Η Τουρκία έχει σήµερα στην επιχειρησιακή της διάθεση περίπου 75 µη επανδρωµένα αεροσκάφη, άλλα από τα οποία είναι τύπου «Bayraktar» και άλλου τύπου «ANKA», όπως σηµειώνει µιλώντας στο «Έθνος της Κυριακής» ο διεθνολόγος Νικόλαος Παούνης, ερευνητής στο Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων (ΕΚΕΟ).
Κατασκευάζονται στην Τουρκία, τα µεν «Bayraktar» από την ιδιωτική εταιρεία Baykar Makina, που «τυχαίνει» να ανήκει στον γαµπρό του προέδρου Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, τα δε «ANKA» από την κρατική Turkish Aerospace Industries (ΤΑΙ ή TUSAŞ). Αµφότερα φέρουν ή δύνανται να φέρουν πυραύλους, ενώ ειδικά τα «Bayraktar», που είναι περισσότερα σε αριθµό (52 από τα οποία τα 34 ανήκουν στις τουρκικές ένοπλες δυνάµεις, τα 12 στη στρατοχωροφυλακή/Jandarma και τα 6 στην αστυνοµία), έχουν δοκιµαστεί και σε συνθήκες πολέµου, κατά των Κούρδων στο Αφρίν της Βόρειας Συρίας.
Παράλληλα η γείτων αναπτύσσει άλλους τέσσερις τύπους µη επανδρωµένων αεροσκαφών: το «Akinci», που προσοµοιάζει σε τακτικό µαχητικό, τα «Alpagu», «Kargu» και «Dogan», που προορίζονται να αυτοκαταστρέφονται πάνω στο στόχο ωσάν καµικάζι, το «Vestel Karayel», που πραγµατοποιεί αποστολές επιτήρησης/αναγνώρισης, και UAV ηλεκτρονικού πολέµου.
Στο Αιγαίο, µη επανδρωµένα αεροσκάφη της Τουρκίας, άλλα από φρεγάτες και άλλα από χερσαίες «βάσεις», έχουν προχωρήσει τον τελευταίο χρόνο σε παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, πετώντας σε κάποιες περιπτώσεις πάνω από πλοία του ελληνικού Πολεµικού Ναυτικού.
Η Αγκυρα κατ’ αυτόν τον τρόπο ενισχύει παγιωµένες γκρίζες διεκδικήσεις και πρακτικές αµφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωµάτων, κατά τρόπο όµως «ανέξοδο», χωρίς να ρισκάρει ανθρώπινες απώλειες ή λάθη.
Τα µη επανδρωµένα αεροσκάφη µπορούν να ρίχνουν πυραύλους, να παρακολουθούν τον «εχθρό» (µεταδίδοντας σε πραγµατικό χρόνο την εικόνα του πεδίου στα κέντρα επιχειρήσεων), να συλλέγουν πληροφορίες, αλλά και να συµµετέχουν σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης το εύρος και την αρµοδιότητα των οποίων αµφισβητεί η Τουρκία στο Αιγαίο. Και αν µέσα σε όλα αυτά πέσει και κανένα drone… δεν χάθηκε ο κόσµος.
Μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής», ο διεθνολόγος-ερευνητής στο ΕΚΕΟ Νικόλαος Παούνης υποστηρίζει ότι τα UAV λειτουργούν στα χέρια της Τουρκίας ως «πολλαπλασιαστής ισχύος χαµηλού κόστους», ο οποίος συνιστά «θανάσιµη απειλή για τις ελληνικές ένοπλες δυνάµεις». Τέτοιου τύπου αεροσκάφη θα µπορούσαν να λειτουργήσουν ακόµη και ως «δόλωµα», προκαλώντας την ελληνική αεράµυνα.
