Σύμφωνα με τον τηλεοπτικό σταθμό STAR και το δελτίο ειδήσεων την Κυριακή 22 Απριλίου 2018 ημέρας εορτής των Μυροφόρων, έγινε κάτι πραγματικά αξιοπερίεργο στο Μανταμάδο της Λέσβου , όπου τελείται κάθε χρόνο η η Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του Αρχάγγελου Μιχαήλ πέριξ του Ναού.
Ειδικά για την λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του Αγίου Αρχαγγέλου προστάτη του ελληνικού Αρχιπελάγους μας, ….πάνω 700 Τούρκοι « τουρίστες» ήλθαν ακτοπλοϊκώς από τα παράλια της Μικράς Ασίας για να εορτάσουν μαζί με εκατοντάδες Έλληνες πιστούς που κατέκλυσαν τον ναό του Αγίου σήμερα 11 π.μ. προκαλώντας έκπληξη σε πολύ κόσμο .
Σύμφωνα με το lesvosnews.net ...η πομπή με την χειροποίητη εικόνα του Αρχάγγελου κατέβηκε απ’ το Καστέλι στην είσοδο της κωμόπολης και με τη συνοδεία της παραδοσιακής ορχήστρας του Αναγνωστηρίου κατέληξε στο Αναγνωστήριο, στην αίθουσα Βιβλιοθήκης του οποίου θα γίνει το προσκύνημα της εικόνας και η καθιερωμένη αρτοκλασία.
Μετά το πέρας της Λιτανεύσεως, εψάλλει από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μηθύμνης κ.κ. Χρυσόστομο και τους λοιπούς προσκεκλημένους Αρχιερείς, τρισάγιο στον τάφο του Μητροπολίτη Σερρών και Μυτιλήνης Πορφυρίου του εκ Μανταμάδου ενώ παρατέθηκαν τα καθιερωμένα εδέσματα.
Οι τοπικοί θρύλοι στη Μυτιλήνη αναφέρουν ότι οι Τούρκοι φοβούνται τον Ταξιάρχη Μιχαήλ.
Πασίγνωστος είναι ο Μανταμάδος για το μεγάλο προσκύνημα του Ταξιάρχη του. Η εκκλησία του Αγίου βρίσκεται σε μικρή απόσταση απ' το χωριό, σ' ένα ανοιχτό, ολόφωτο χώρο από ελιές και πεύκα. Ο αρχικός ναός χτίστηκε πριν από το 1700. Το 1879 ανοικοδομήθηκε εκ βάθρων. Το εικόνισμα του Αγίου είναι ανάγλυφο, κατασκευασμένο από άγνωστο υλικό.
Ο θρύλος αναφέρει ότι το φιλοτέχνησε ένας μοναχός, από πηλό και αίμα. Στην περιοχή υπήρχε παλιό μοναστήρι. Σε μια επιδρομή τους Σαρακηνοί πειρατές έσφαξαν τους μοναχούς. Γλίτωσε μονάχα ένας που είχε σκαρφαλώσει στη στέγη.
Οι Αγαρηνοί τον κυνήγησαν. Αλλά όταν τον πλησίασαν είδαν μπροστά τους να έρχεται μια μανιασμένη θάλασσα που απειλούσε να τους καταπιεί. Τρομαγμένοι άφησαν τον καλόγερο και έφυγαν. Ο μοναχός, που απέδωσε τη σωτηρία του στον Ταξιάρχη, μάζεψε πηλό και με το αίμα των σκοτωμένων συνάδελφων του έφτιαξε το εικόνισμα του Αγίου.
Ο Ταξιάρχης είναι ο προστάτης Άγιος της περιοχής αλλά και όλης της Λέσβου. Ιδιαίτερα τον σεβόταν οι Τούρκοι για τα πολλαπλά του θαύματα. Φορούσε σιδερένια παπούτσια και έτρεχε παντού να προστατεύσει τους χριστιανούς. Η μορφή του εβένινου εικονίσματος πείθει ότι είναι έργο μιας φλογερής πίστης, ενός απλού ανθρώπου. Το σκοτεινό πρόσωπο είναι γεμάτο δύναμη καθώς προβάλλει μέσα απ' το αστραφτερό ασημένιο πλαίσιο.
Ο Ταξιάρχης του Μανταμάδου είναι το μοναδικό ανάγλυφο, εικόνισμα της Λέσβου. Ακόμα και σήμερα οι προσκυνητές τρέφουν ανάμεικτα συναισθήματα για αυτή τη μοναδική εικόνα.
Άλλοτε αντικρίζουν το πρόσωπο του Αγίου πολύ άγριο και απόμακρο και άλλοτε πολύ ήρεμο και οικείο, πιστεύοντας ό,τι κατά αυτό τον τρόπο ο Άγιος προσπαθεί να τους περάσει διάφορα μηνύματα.
Στην εκκλησία του Αγίου φυλάγεται, σαν εθνικό και θρησκευτικό κειμήλιο, ο αρχιερατικός σάκος του εθνομάρτυρα Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε. Τον σάκο αυτό αγόρασε σε δημοπρασία ο μανταμαδιώτης μητροπολίτης Πορφύριος Φωτιάδης ο οποίος κατά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη ήταν Πρωτοσύγκελος των Πατριαρχείων.
Μετά τον θάνατό του οι συγγενείς του τον δώρισαν στο Προσκύνημα. Υπάρχουν ακόμα, παλιό χρυσοκέντητο επιτραχήλιο του 1656, παλιά ευαγγέλια και εκκλησιαστικά βιβλία. Ανάμεσα στις εικόνες του ναού, αρκετές είναι του 16ου αιώνα. Η πηγή απ' την οποία αναβλύζει τα αγίασμα, θεωρείται απ' τις πιο αρχαίες της Λέσβου. Στο προσκύνημα υπάρχει και ο τάφος του μητροπολίτου Πορφυρίου με εντοιχισμένη πλάκα.
Είναι γεγονός ότι οι κρυπτοχριστιανοί κυρίως είναι ο μεγάλος πονοκέφαλος της Τουρκίας που ισοδυναμεί με το βάρος από την παρουσία των Κούρδων στην χώρα.
Πάντως όλοι αυτοί οι εν δυνάμει Χριστιανοί είναι μια υπολογίσιμη μονάδα που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στην ισορροπία της καθημερινότητας της Τουρκίας μιας και δεν είναι λίγοι αυτοί που τρέχουν κρυφά σε ιερείς που βλέπουν είτε στο δρόμο είτε στις εκκλησίες και ζητούν είτε ένα κομποσκοίνι είτε μια εικονίτσα της Παναγίας, κρυφά από τους συζύγους είτε κρυφά από την υπόλοιπη οικογένεια.
Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Ακτουέλ (29-10-92) οι κρυπτοχριστιανοί του Πόντου γιορτάζουν το Δεκαπενταύγουστο, τα Χριστούγεννα , τα Θεοφάνια και άλλες γιορτές της Ορθοδοξίας. Μάλιστα, δε, την παραμονή των μεγάλων εορτών τα παιδιά λένε τα κάλαντα.
Ένας κρυπτοχριστιανός είχε αποκαλύψει ότι η μητέρα του προτού βάλει το ψωμί στο φούρνο το σταύρωνε. «Τότε , εμείς δεν καταλαβαίναμε το τι σήμαινε αυτό. Νομίζαμε ότι εξυπηρετούσε το κόψιμο του ψωμιού σε τέσσερα μέρη αφού δεν χρησιμοποιούσαμε μαχαίρι. Μετά μάθαμε την αλήθεια ότι επρόκειτο για θρησκευτικό έθιμο των χριστιανών προγόνων μας».
Όταν οι τουρκικές αρχές διαπίστωσαν ότι οι κρυπτοχριστανοί άρχισαν να ενδιαφέρονται για την πραγματική τους θρησκεία και να αναζητούν τις ρίζες τους, τους απαγόρευσαν να ομιλούν την ελληνική και δια ροπάλου απαγορεύτηκαν τα μη μουσουλμανικά έθιμα। Ήταν η εποχή του «εθνοσωτήριου» πραξικοπήματος του 1980. Σημειώθηκαν αρκετά επεισόδια αλλά η τύχη χαμογέλασε τους χριστιανούς με την άνοδο στην εξουσία του Οζάλ (1983) και τους ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς του.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 20 χρόνια οι κρυπτοχριστιανοί «ψάχνονται» για την πραγματική τους ταυτότητα. Όπως μου είπαν απαιτείται κάποιο χρονικό διάστημα έως ότου έλθει η ευλογημένη εκείνη μέρα που άφοβα θα φέρουν στο λαιμό τους τον σταυρό.
Οι μορφωμένοι συμμετέχουν σε διεθνή συνέδρια και ζητούν από εμάς τους Έλληνες να τους δώσουμε λίγο χρόνο έως ότου να αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους χωρίς τον φόβο του γκρίζου λύκου και του χωροφύλακα.
Σύμφωνα με το περιοδικό ΑKTUEL ο κρυπτοχριστιανός Λεμάν δήλωσε στον τούρκο δημοσιογράφο «Ναι. Είμαστε Ρωμιοί. Γιατί να απαρνηθούμε την καταγωγή μας;». Δημοσιεύει επίσης την φωτογραφίας της 95χρονης Βεατρίκης η οποία αν και ακούει στο όνομα Φατζά, δεν γνωρίζει ούτε λέξη τουρκικά.
Όπως και παλαιότερα είχαμε γράψει η μεγαλύτερη ωρολογιακή «βόμβα» στην Τουρκία δεν είναι οι Κούρδοι του ΡΚΚ (τουλάχιστον όχι μόνο αυτοί) αλλά η θρησκευτική μειονότητα των Αλεβιτών (αδελφών των Σύρων Αλαουϊτών) που αγγίζουν τα 20 εκατομμύρια πιστούς, προσεγγίζοντας το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της Τουρκίας.
Εάν συνυπολογιστούν και τα 18 εκατομμύρια Κούρδων που διαβιούν στην τουρκική επικράτεια καθίσταται σαφές ότι η Τουρκία είναι ένας πολύ ευάλωτος αντίπαλος για κάποιον που θα ήξερε πως να την «ανατινάξει».
Επί της ουσίας οι Αλεβίτες/Αλαουϊτες είναι το περιβόητο «1/3 που θα γίνουν ξανά Χριστιανοί» του Πατροκοσμά.
Η αλεβιτική αίρεση είναι ένα σιιτικό παρακλάδι με χριστιανικές δοξασίες και αποτελεί «κόκκινο» πανί για την ισλαμική σουνιτική Τουρκία του Ρ.Τ.Ερντογάν. Είναι φίλα προσκείμενοι στους Ορθόδοξους πληθυσμούς, κάτι που θα γίνει αμέσως κατανοητό στις επόμενες παραγράφους, ενώ θεωρούν αδέλφια τους τους Σύρους αλαουϊτες και τον πρόεδρο Μ.Άσαντ.
Κατά πολλούς οι Αλεβίτες είναι κρυπτοχριστιανοί, οι εν δυνάμει χριστιανοί. Σημειώνεται ότι η Αγία Γραφή αποτελεί μπεστ σέλερ στην Τουρκία. Στο διάστημα 2009-2012 πουλήθηκαν πάνω από 8 εκατομμύρια αντίτυπα! Κάποιοι τα αγόρασαν και βέβαια ήταν Αλεβίτες στην συντριπτική πλειοψηφία τους.
Να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της Συρίας Μ.Άσαντ τρέφει μεγάλο σεβασμό για την Ελληνορθοδοξία, πράγμα φυσιολογικό καθώς αντιλαμβάνεται την κοινή ρίζα και την προέλευση των Αλαουϊτών από τους Ελληνορθόδοξους.
Δεν είναι τυχαίο που Ελληνορθόδοξοι και Αλαουϊτες/Αλεβήτες, μαζί και με τους Σιίτες (που θεωρούνται αποπαίδι του Ισλάμ και διατηρούν φιλικές σχέσεις με την Ορθοδοξία) βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο εναντίον των Σουνιτών που υποστηρίζονται με πάθος από ΗΠΑ,Σ.Αραβία,Κατάρ, και την ισλαμική Τουρκία.
Ο δε Ρ.Τ.Ερντογάν τα προηγούμενα χρόνια απέταξε 800 στελέχη της ΤΗΚ επειδή ήταν Αλεβήτες δείχνοντας έτσι τον φόβο του για την κρυπτοχριστιανική αίρεση.
Οι Αλεβίτες στην Τουρκία είναι γύρω στα 20 εκατομμύρια και ανέκαθεν ήταν υπό διωγμόν. Παρά τις πολλές προσπάθειες των Τούρκων Σουνιτών να τους αφομοιώσουν, δεν έχασαν τη συνοχή τους. Η καχυποψία και η προκατάληψη χωρίζει τους Αλεβίτες και τους Σουνίτες, οι οποίοι κατηγορούν τους Αλεβίτες ως ετερόδοξους, σχηματικούς, προδότες και ανήθικους.
Οι Σουνίτες στην Τουρκία, με ασπίδα τον στρατό, την αστυνομία και το σύνταγμα, κλείνουν τους τεκέδες των Αλεβιτών, τους κόβουν την παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, μπλοκάρουν τα αναπτυξιακά έργα στις περιοχές τους κ.ά. Τη μεγαλύτερη εξόντωση Αλεβιτών (40.000 νεκροί) την έκανε ο Σουλτάνος Σελίμ, το όνομα του οποίου έδωσε ο Ερντογάν πριν από 2 χρόνια στην τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου.
Αυτό, σε συνδυασμό με τους νόμους για το αλκοόλ και την αντισύλληψη, ενόχλησε τους Αλεβίτες, επειδή θεωρούν ότι οι νόμοι αυτοί στρέφονται εναντίον τους.
Μετά την κατάληψη της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους, εκατομμύρια Έλληνες χριστιανοί υποχρεώθηκαν να εξισλαμισθούν, όπως και μετέπειτα συνέβη στην Ελλάδα και στην Κύπρο (λινοπάμπακοι), οι οποίοι φαίνεται να επέλεξαν το δόγμα των Αλεβιτών, παρά των Σουνιτών.
Η ουσία της ανωτερότητας λοιπόν δεν βρίσκεται ούτε στους πυραύλους crusise , ούτε φυσικά στα υπερσύγχρονα πολεμικά πλοία , αλλά στην πίστη και στην πνευματικότητα ενός λαού .
Η Αγία Πίστη των Ελλήνων παραμένει μεγάλη παρά την τεράστια οικονομική κρίση που ταλανίζει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία , ενώ αυτή θα παίξει τον καίριο ρόλο σε πιθανή ελληνοτουρκική σύγκρουση.
Εκατομμύρια Έλληνες στην χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό δεν έχουν απολέσει την πίστη τους στον Θεό και στα όσια και ιερά της πατρίδας και αυτό δείχνουν σιωπηλά με την παρουσία τους στους ναούς. Κύριες αποδείξεις γι’ αυτό αποτελούν οι συναθροίσεις χιλιάδων πιστών στις εκκλησίες, τα μοναστήρια που γεμίζουν από κόσμο σε κάθε εορτή .
Για αυτό και η ρύση του στρατηγού Μακρυγιάννη προς τον Γάλλο ναύαρχο Δεριγνύ πριν από μία μάχη με τους Τουρκαλβανούς στην Πελοπόννησο όταν τον παρατήρησε ο Γάλλος για τις «αδύνατες θέσεις των Ελλήνων» στο ύψωμα, ήταν η εξής : « Και αν είναι αδύνατες οι θέσεις μας ναύαρχε …είναι παντοδύναμος ο Θεός που μας φυλάει για αυτό δεν φοβόμαστε».
