Παρασυρόμενος προφανέστατα από την λαίλαπα των αντιδράσεων από Μητροπόλεις και μεμονωμένους φορείς και γονείς ο Αρχιεπίσκοπος σήμερα άλλαξε την στάση του για το μάθημα των Θρησκευτικών και άφησε πίσω την παθητικότητα.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά την κοινή σημερινή σύσκεψη της Ιεράς Συνόδου με τους Καθηγητές των Θεολογικών Σχολών στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος δήλβσε με νόημα: «στις μέρες μας, που διαθέτουμε τα πληρέστερα μέσα για να γίνει η παιδεία καλύτερη, επικρατεί παραδόξως απερίγραπτη πνευματική ένδεια, η οποία διευρύνει τα υπαρξιακά αδιέξοδα. Η όλη προβληματική γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών και τα νέα προγράμματα αποτυπώνει αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα. Ενδιαφέρει περισσότερο η παράθεση ετερόκλητων πληροφοριών εν είδει δαιδαλώδους ιστού αιωρούμενου σε τόπο χωρίς έδαφος, παρά η σημασία τους, η οποία εκ φύσεως έγκειται στο βάθος των πραγμάτων. Η γνώμη μας είναι ότι όταν ο κόσμος αλλάζει, τότε ακριβώς είναι η στιγμή που πρέπει να δυναμώσουμε τις ρίζες μας. Όταν οι ρίζες είναι δυνατές, θα μεταδώσουν ζωή, θα θρέψουν νέους καρπούς που θα ανανεώσουν το πρόσωπο της γης».
Υπενθυμίζεται πως πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος είχε δεχτεί νέο διπλό χαστούκι για τα Θρησκευτικά από τον πρώην πρόεδρο του Στε και τον Μητροπολίτη Αχαΐας με τον πρώτο να δηλώνει πως το μάθημα δεν μπορεί να είναι θρησκειολογικό και τον Ιεράρχη να τονίζει πως οι φάκελοι χρειάζονται επεξεργασία σε εκδήλωση παρουσία του κ. Ιερώνυμου.
Πολύ σημαντικό είναι πως πρόκειται για την δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες που ο Αρχιεπίσκοπος κάνει στροφή στις θέσεις του. Οι αντιδράσεις για το συλλαλητήριο τον οδήγησαν να βάλει νερό στο κρασί του , και τώρα η ομοβροντία για τα φριχτά νέα Θρησκευτικά τον εξαναγκάζουν να ανακρούσει πρύμναν και για αυτό το μέγιστο ζήτημα.
Με ενδιαφέρον αναμένεται η αντίδραση του υπουργείου.....
Τέλος στον χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στο Μεγάλο Φώτιο λέγοντας μεταξύ άλλων πως «ο σοφός Πατριάρχης ανήκει στις πατερικές προσωπικότητες οι οποίες προσδιόρισαν το περιεχόμενο της ιστορίας κατά τρόπο μοναδικό. Πολύ λίγοι είχαν την ευκαιρία και τη χάρη να προσφέρουν μία τόσο ακμαία ακτινοβολία του χριστιανικού μηνύματος. Η πατριαρχία του εγκαινίασε παραλλήλως νέα δημιουργική περίοδο στις τέχνες και τα γράμματα, γνωστή ως Μακεδονική Αναγέννηση. Στοιχεία του κλασικού πνεύματος, τα φώτα και τα αγαθά της ελληνικής αρχαιότητας, αναβιώνονται ιδωμένα με την πνευματικότητα της Ορθοδοξίας και οδηγούν σε μία χρυσή τομή η οποία καταργεί τη ρήξη της εικονομαχικής κρίσης»
