Κριτσίνια γρύλου, μπριζόλα συνθετικής καλλιέργειας, μπέργκερ από πρωτεΐνη… αέρα, smoothie με φύκη, φρέσκια τάρτα με συντηρημένα φρούτα φτιαγμένη από 3D εκτυπωτή.
Μπορεί να μην σας ανοίγει η όρεξη διαβάζοντας το μενού, ίσως όμως να αποτελεί μέρος της καθημερινής μας διατροφής στο μέλλον.
Ακόμη και πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, σημαντικό τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού -σήμερα κοντά στα 7,8 δισεκατομμύρια- βρισκόταν αντιμέτωπο με το φάσμα της επισιτιστικής επισφάλειας και της πείνας.
Έτερες ένοπλες συγκρούσεις, τα κλιματικά σοκ, η COVID-19, ο συγκεντρωτισμός στις αγορές τροφίμων σε προμήθειες και αποθέματα, τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα και ο καλπάζων πληθωρισμός οδηγούν από τα μέσα του 2020 τις παγκόσμιες τιμές τροφίμων συνεχώς στα ύψη.
Τώρα βρίσκονται σε υψηλό όλων των εποχών, με πολλαπλασιαστή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία -το «καλάθι του ψωμιού» για μεγάλο μέρος του κόσμου- και επιταχυντή την ενεργειακή κρίση.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ο αριθμός των ανθρώπων σε σοβαρή επισιτιστική επισφάλεια διπλασιάστηκε μέσα σε μόλις δύο χρόνια: από 135 εκατομμύρια που ήταν πριν από την πανδημία σε 276 εκατομμύρια σήμερα, με το μισό εκατομμύριο να είναι αντιμέτωπο με συνθήκες λιμού.
Πρόκειται για μια αύξηση άνω του 500% από το 2016.
Κι όσο αυξάνεται ο παγκόσμιος πληθυσμός και εντείνονται τα ακραία καιρικά φαινόμενα -χώρια τους πολέμους- τόσο το πρόβλημα θα οξύνεται.
Μέχρι το 2050, σε λιγότερο από 30 χρόνια από τώρα δηλαδή, ο πληθυσμός της Γης εκτιμάται ότι θα έχει φτάσει τα 9,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Συν άλλα δύο δισεκατομμύρια στόματα για να τραφούν τουτέστιν…
Ένα σημαντικό ποσοστό αυτής της αύξησης αναμένεται ότι θα καταγραφεί στην υποσαχάρια Αφρική, όπου οι συνθήκες της ερήμου καθιστούν τη γεωργία πρόκληση.
Σε κάθε περίπτωση εκτιμάται ότι για να καλυφθούν οι μεγαλύτερες διατροφικές ανάγκες, θα πρέπει να αυξηθεί κατά 70% η παραγωγή τροφίμων.
Ήδη η τρέχουσα εν τω μεταξύ ευθύνεται για την εκπομπή του 20% των αερίων του θερμοκηπίου, περισσότερο από το σύνολο όλων των μεταφορών μαζί.
Πρόκειται προφανώς για έναν φαύλο κύκλο, τονίζουν ειδικοί.
Προς έκρηξη της επισιτιστικής επισφάλειας
Λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών, της αποψίλωσης των δασών και της ανθρώπινης ανάπτυξης, προβλέπουν ότι πολλές τροφές θα αφανιστούν από προσώπου Γης ή θα είναι πολύ ακριβά για την εισαγωγή τους.
Τα αβοκάντο της ολοένα και πιο «διψασμένης» Καλιφόρνιας, για παράδειγμα, κινδυνεύουν με εξαφάνιση έως το 2050.
Ανάλογες είναι οι προβλέψεις για περίπου το 60% των υφιστάμενων ειδών καφέ μέσα στην επόμενη 20ετία.
«Δεν ξέρω εάν στο μέλλον θα έχουμε μπροστά μας ένα πιάτο με κράκερς εμποτισμένα με εξειδικευμένα θρεπτικά συστατικά», λέει η Αμάντα Λιτλ, δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Το πεπρωμένο των τροφίμων».
Όμως «αυτό ακούγεται σαν μια γαστρονομική κόλαση, στην οποία κανείς δεν θα θέλει να ζήσει».
Πέρα από τις βραχυπρόθεσμες λύσεις που αναζητούνται εν μέσω και του πολέμου στην Ουκρανία, ειδικοί τονίζουν ότι θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος, οι πρακτικές και αρκετά είδη παραγωγής, από τη γεωργία έως την κτηνοτροφία.
Στο μεσοδιάστημα η βιομηχανία τροφίμων -συχνά χωρίς σαφές ρυθμιστικό πλαίσιο- θέτει σε εφαρμογή ή εξετάζει διάφορα καινοτόμα σχέδια για την επόμενη ημέρα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις βαδίζουν στα «χνάρια» αυτού που πριν από 15 χρόνια κάποιοι ονόμασαν «το μέλλον των τροφίμων» με τα GMOs, ήτοι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα.
Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, προσπαθούν να βρουν απαντήσεις στην ίδια τη φύση…
Είναι κρέας αυτό που τρως;
Με την παραγωγή κρέατος σε όλα τα στάδιά της να θεωρείται από τις πλέον ρυπογόνους βιομηχανίες, έχει αρχίσει να αυξάνεται η τάση για εναλλακτικές λύσεις.
Στα ψυγεία των καταστημάτων ήδη βρίσκονται τα φυτικά υποκατάστατα κρέατος, μειώνοντας την ανάγκη εκτροφής και σφαγής βοοειδών και άλλων ζώων, την
κατανάλωση νερού, την αποψίλωση δασών για τη χρήση γης (για βοσκή και καλλιέργεια ζωοτροφών) και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Μια άλλη υπό ανάπτυξη πρακτική είναι αυτή της παραγωγής συνθετικού κρέατος, γνωστό και ως κρέατος in vitro, μιας και καλλιεργείται στο εργαστήριο.
Η καινοτόμος τεχνολογία εφαρμόζεται ήδη από το 2013, αρχικά με την καλλιέργεια βόειου κιμά από βλαστοκύτταρα αγελάδας.
Πλέον έχει εξελιχθεί και σε άλλα είδη «τεχνητού κρέατος» -ακόμη και σε κοτόπουλο- που φαίνεται, μαγειρεύεται, μυρίζει και έχει γεύση σαν το κανονικό.
Φύκια… με ή χωρίς μεταξωτές κορδέλες
Πολλοί θεωρούν ότι οι καλλιέργειες βρώσιμων φυκών θα μπορούσαν να προσφέρουν λύση στον σύγχρονο διατροφικό «γρίφο».
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διατροφή ανθρώπων και ζώων και να παραχθούν σε αφθονία στο αλμυρό και στο γλυκό νερό, σε θάλασσες και λίμνες.
Εδώ και χρόνια χρησιμοποιούνται ευρέως στις ασιατικές κουζίνες.
Σήμερα, έχουν ήδη βρει τη θέση τους και στις δυτικές αγορές ακόμη και ως superfood.
Σε αποξηραμένη κυρίως μορφή τα φύκη χρησιμοποιούνται επίσης στη βιομηχανία τροφίμων, π.χ. ως ενισχυτικό γεύσης στην παρασκευή… θαλασσινών από πρωτεϊνούχους μύκητες από μια start-up με έδρα το Σαν Φρανσίσκο.
Ένα υποκατάστατο τροφής, αλλά και απάντηση στην υπεραλίευση, καθώς και στη συσσώρευση βαρέων μετάλλων και μικροπλαστικών στα ψάρια.
