Μελέτη φάσης 3 που έγινε στην Κίνα δείχνει ότι η από του στόματος χορηγούμενη ρεμδεσιβίρη είναι εξίσου καλή με τον συνδυασμό νιρματρελβίρης-ριτοναβίρης (το γνωστό αντιικό χάπι Paxlovid) στην θεραπεία της ήπιας έως μέτριας Covid-19 σε άτομα με υψηλό κίνδυνο σοβαρής νόσου, ενώ μπορεί να είναι ασφαλέστερη δεδομένων των ανεπιθύμητων ενεργειών.
Ο Δρ Ren Zhao και οι συνεργάτες του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Jiao Tong της Σανγκάη, δημοσίευσαν τα αποτελέσματα στο New England Journal of Medicine, βάσει των οποίων η πενθήμερη χορήγηση του από του στόματος ανάλογου της ρεμδεσιβίρης (VV116) αποδείχθηκε ως μη κατώτερο ως προς την κλινική ύφεση των συμπτωμάτων της Covid-19 συγκριτικά με το χάπι Paxlovid, με τους ασθενείς να αναρρώνουν κατά μέσο όρο στις 4 ημέρες έναντι των 5 ημερών, από την έναρξη της θεραπείας.
Η μελέτη έγινε το διάστημα 4 Απριλίου – 2 Μαΐου και εκ των 997 συμμετεχόντων που επιλέχθηκαν να πάρουν μέρος στην έρευνα από επτά νοσοκομεία της Σανγκάη, 822 με τυχαία επιλογή πήραν είτε VV116 (600 mg κάθε 12 ώρες την πρώτη ημέρα, και έπειτα 300 mg κάθε 12 ώρες από τη δεύτερη έως την πέμπτη ημέρα) ή Paxlovid (300 mg και 100 mg, αντίστοιχα, κάθε 12 ώρες για πέντε ημέρες).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κορονοϊός: Αεροδιακομιδή βρέφους από την Αμοργό στην Αθήνα
Προς ανάλυση κατά το τελικό στάδιο της μελέτης συμπεριλήφθηκαν στοιχεία για 771 άτομα που είχαν συμπληρώσει 28 ημέρες ιατρικής παρακολούθησης.
Τα 3/4 των συμμετεχόντων ήταν εμβολιασμένοι, το 455 είχε κάνει και αναμνηστική δόση. Ενώ κατά μέσο όρο ήταν 53 ετών. Οι παράγοντες κινδύνου για σοβαρή Covid-19 ήταν ηλικία (60 ετών και άνω, το 37% των ασθενών), η καρδιαγγειακή νόσος (35,1%), η παχυσαρκία (32,9%), το κάπνισμα (12,5%), ο διαβήτης (10,1%), η χρόνια πνευμονοπάθεια (5,7%), ο καρκίνος (4,2%) και η χρόνια νεφρική νόσος (1,4%). Ένας ασθενής που ήταν ανοσοκατασταλμένος είχε πάρει Paxlovid.
Αν και η ρεμδεσιβίρη κατά κύριο λόγο χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση σε άτομα με υψηλό κίνδυνο σοβαρής Covid-19, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να γίνει σε νοσοκομειακό περιβάλλον είτε κατά τη διάρκεια νοσηλείας είτε σε εξωτερικό ιατρείο, οι ερευνητές θέλησαν να δουν αν τα καλά αποτελέσματα του πρώτου στοχευμένου αντιικού για τον νέο κορωνοϊό θα είχε τα ίδια αποτελέσματα και σε από του στόματος χορήγηση.
Αναπτύχθηκε λοιπόν το VV116 (δευτεριωμένη υδροβρωμική ρεμδεσιβίρη) με βιοδιαθεσιμότητα από το στόμα και ισχυρή δράση κατά του SARS-CoV-2 -όπως έδειξαν μελέτες σε ζώα- και ικανοποιητικό προφίλ ασφάλειας και ανεπιθύμητων ενεργειών στις κλινικές δοκιμές φάσης Ι.
Κατά την 28η ημέρα αναφέρθηκαν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες στην ομάδα του VV116 (67,4% έναντι 77,3% με το Paxlovid), ενώ σε ότι αφορά στις λιγότερο συχνά αναφερόμενες παρενέργειες όπως η δυσγευσία ήταν 3,6% με το VV116 και 25,8% με το Paxlovid, η υπερτριγλυκεριδαιμία (10,7% έναντι 20,9%) και η υπερλιπιδαιμία (3,1% έναντι 9,6%).
Και τα δύο αντιικά φάρμακα είχαν παρόμοια απόδοση ως προς τον χρόνο έως τη διαρκή κλινική ανάρρωση (βαθμολογία 0-1 για καθένα από τα 11 συμπτώματα σε μια κλίμακα 0-3), αλλά το ποσοστό ήταν υψηλότερο με το VV116 σε σύγκριση με τον συνδυασμό νιρματρελβίρης-ριτοναβίρης σε κάθε χρονικό σημείο:
- ημερά 5: 66,4% έναντι 57,6%, αντίστοιχα
- ημέρα 10: 94,3% έναντι 92%
- ημέρα 28: 98,4% έναντι 97,7%.
Όμοια ποσοστά πλήρους εξάλειψης των συμπτωμάτων και εκκαθάρισης του κορωνοϊού αναφέρθηκαν για κάθε χρονικό ορόσημο που είχε επιλέξει η επιστημονική ομάδα και για τα δύο σκευάσματα.
