Δημοσιεύτηκε μελέτη στο Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών Βιοτεχνολογίας (Διαβάστε την εδώ) που αναφέρει πως δεν υπάρχει εμφανής αρνητική σχέση μεταξύ των εμβολιασμένων και του αριθμού των λοιμώξεων από τον Covid. Στην πραγματικότητα, η μελέτη έδειξε μια αδύναμη θετική σχέση.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου και το ιστορικό και ο σκοπός της περιγράφονται ως εξής:
Τα εμβόλια είναι επί του παρόντος η κύρια στρατηγική για την καταπολέμηση του COVID-19 στον κόσμο. Για παράδειγμα, υποστηρίζεται ότι η συνεχιζόμενη αύξηση των νέων κρουσμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες (ΗΠΑ) οφείλεται σε περιοχές με χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού. Παρόμοιος συλλογισμός έχει επίσης παρατηρηθεί σε χώρες όπως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ταυτόχρονα, το Ισραήλ, το οποίο έχει επαινεθεί για το γρήγορο και υψηλό ποσοστό εμβολιασμού του, έχει επίσης σημαντική αύξηση στον αριθμό των κρουσμάτων COVID-19. Εξετάζουμε τη σχέση μεταξύ του ποσοστού του πληθυσμού που είναι πλήρως εμβολιασμένος και των νέων κρουσμάτων COVID-19 σε 68 χώρες και σε 2947 κομητείες στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το σουηδικό samnytt.se που δημοσιεύει την μελέτη, σε εθνικό επίπεδο, η μελέτη δείχνει ότι δεν υπάρχει αξιοσημείωτη σχέση μεταξύ του ποσοστού του πληθυσμού που είναι πλήρως εμβολιασμένος και των νέων κρουσμάτων COVID-19 τις τελευταίες επτά ημέρες. Η γραμμή τάσης στην πραγματικότητα υποδηλώνει μια οριακά θετική σχέση, π.χ. ότι οι χώρες με υψηλότερο ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων πληθυσμών έχουν περισσότερα κρούσματα COVID-19 ανά 1 εκατομμύριο κατοίκους.
Ειδικότερα, το Ισραήλ, όπου πάνω από το 60% του πληθυσμού ήταν πλήρως εμβολιασμένο, είχε τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων COVID-19 ανά 1 εκατομμύριο κατοίκους τις τελευταίες επτά ημέρες.
Η έλλειψη ουσιαστικής σχέσης μεταξύ του ποσοστού του πλήρως εμβολιασμένου πληθυσμού και των νέων κρουσμάτων COVID-19 αποδεικνύεται περαιτέρω, για παράδειγμα, από μια σύγκριση μεταξύ Ισλανδίας και Πορτογαλίας. Και οι δύο χώρες έχουν πάνω από το 75% του πληθυσμού τους πλήρως εμβολιασμένο και έχουν περισσότερα κρούσματα COVID-19 ανά 1 εκατομμύριο κατοίκους από χώρες όπως το Βιετνάμ και η Νότια Αφρική που έχουν περίπου το 10% του πληθυσμού τους πλήρως εμβολιασμένο.
Ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες
Επίσης, στις κομητείες των ΗΠΑ, η διάμεση τιμή για νέα κρούσματα COVID-19 ανά 100.000 άτομα τις τελευταίες επτά ημέρες είναι γενικά παρόμοια σε όλες τις κατηγορίες του ποσοστού του πληθυσμού που είναι πλήρως εμβολιασμένο. Υπάρχει επίσης μια σημαντική διακύμανση μεταξύ των κομητειών όσον αφορά τα νέα κρούσματα COVID-19 στις κατηγορίες για το ποσοστό του πληθυσμού που είναι πλήρως εμβολιασμένο. Επίσης, δεν φαίνεται να υπάρχει σημαντικό μήνυμα ότι ο αριθμός των κρουσμάτων COVID-19 μειώνεται με μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού να είναι πλήρως εμβολιασμένο.
Επειδή η πλήρης ανοσία με το εμβόλιο πιστεύεται ότι είναι περίπου δύο εβδομάδες μετά τη δεύτερη δόση, οι ερευνητές πραγματοποίησαν αναλύσεις ευαισθησίας χρησιμοποιώντας καθυστέρηση ενός μήνα στο ποσοστό του πληθυσμού που είναι πλήρως εμβολιασμένος για πολιτείες και δήμους των ΗΠΑ. Το αποτέλεσμα ότι δεν υπάρχει αξιόλογη συσχέτιση μεταξύ των κρουσμάτων COVID-19 και του ποσοστού των πλήρως εμβολιασμένων παρατηρήθηκε επίσης όταν χρησιμοποιήθηκε αυτή η καθυστέρηση του ποσοστού των πλήρως εμβολιασμένων.
«Η στρατηγική πρέπει να επαναξιολογηθεί»
Υπό το φως των αποτελεσμάτων τους, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η στρατηγική βασισμένη εξ ολοκλήρου στον εμβολιασμό πρέπει να επαναξιολογηθεί. Γράφουν:
Το να βασιζόμαστε αποκλειστικά στον εμβολιασμό ως κύρια στρατηγική για τον μετριασμό του COVID-19 και των αρνητικών συνεπειών του πρέπει να επανεξεταστεί, ειδικά δεδομένης της παραλλαγής Delta (B.1.617.2) και της πιθανότητας μελλοντικών παραλλαγών.
Ενδέχεται να χρειαστεί να εισαχθούν άλλα φαρμακολογικά και μη μέτρα εκτός από την αύξηση των ποσοστών εμβολιασμού. Μια τέτοια διόρθωση φυσικά, ειδικά όσον αφορά την πολιτική αφήγηση, αποκτά ύψιστη σημασία με νέα επιστημονικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων στην πραγματικότητα.
Τα συνοψίζουν όλα καλώντας για προσοχή και σεβασμό όταν οι χώρες τώρα κάνουν τα πάντα για να εμβολιαστούν οι άνθρωποι:
Συμπερασματικά, ακόμα κι αν προσπαθήσει κανείς να ενθαρρύνει τον πληθυσμό να εμβολιαστεί, θα πρέπει να το κάνει με ταπεινότητα και σεβασμό. Ο στιγματισμός πληθυσμών μπορεί να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Είναι σημαντικό να ανανεωθούν άλλα μη φαρμακολογικά προληπτικά μέτρα (π.χ. η σημασία της βασικής υγιεινής της δημόσιας υγείας για την τήρηση αποστάσεων ασφαλείας ή το πλύσιμο των χεριών, η προώθηση συχνότερων και φθηνότερων μορφών εξετάσεων) προκειμένου να βρεθεί η ισορροπία μεταξύ της μάθησης του να ζούμε με COVID-19 με τον ίδιο τρόπο που συνεχίζουμε να ζούμε 100 χρόνια αργότερα με διαφορετικές εποχιακές παραλλαγές του ιού της γρίπης του 1918.
