Η κατάσταση με τις μεταλλάξεις του κορονοϊού και την αυξανόμενη μεταδοτικότητα δείχνει να ξεφεύγει.
Η κυβέρνηση και οι ειδικοί της επιτροπής ανακοινώνουν νέα σκληρότερα μέτρα τα οποία κατά κοινή ομολογία στρέφονται κατά των ανεμβολίαστων. Το αν θα φέρουν αποτελέσματα τα συγκεκριμένα μέτρα θα φανεί εκ του αποτελέσματος.
Αφήνοντας στην άκρη το ιατρικό - επιστημονικό μέρος του θέματος, πολιτικά εντοπίζουμε τις αρρυθμίες και τις αστοχίες που οδήγησαν στο νεο αυτό κύμα της πανδημίας το οποίο αναμένεται να κορυφωθεί το προσεχές διάστημα.
* Η χαλάρωση λόγω εμβολιασμών
Μέγα επικοινωνιακό σφάλμα αποδεικνύεται η ελπίδα που δημιούργησαν τόσο οι επιστήμονες, όσο και κυβερνητικοί παράγοντες, ότι μόλις κάνουμε το εμβόλιο θα πετάξουμε τις μάσκες και θα αρχίσουμε όλοι τις κοινωνικές συναναστροφές σα να μην υπάρχει κορονοϊός. Αυτή η λάθος αίσθηση δόθηκε σε αρκετούς πολίτες οι οποίοι εμβολιάστηκαν και σταμάτησαν να τηρούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα.
* Η μη χρήση μάσκας σε εξωτερικούς χώρους
Εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι η κατάργηση της μάσκας ήταν ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα και το είχαμε επισημάνει εγκαίρως. Η χρήση μάσκας σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους θα είχε περιορίσει σημαντικά τη διασπορά του ιού. Τώρα που φτάσαμε στο «και πέντε», οι ειδικοί έχουν αρχίσει να ψιθυρίζουν ότι ήταν λάθος η κατάργηση της μάσκας.
*Οι πανηγυρισμοί περί ανοσίας της αγέλης
Θυμίζω ότι στελέχη της κυβέρνησης την περασμένη άνοιξη πανηγύριζαν και έλεγαν δημοσίως ότι μέχρι τέλος Ιουλίου θα πιάσουμε 80% εμβολιασμό του πληθυσμού. Όπως αποδείχθηκε για να περιοριστεί ο ιός πρέπει να πάμε σε ανοσία της τάξης του 90%, κάτι το οποίο πρακτικά δεν θα συμβεί ποτέ. Παρόλα αυτά, οι δηλώσεις ότι μέσα στο καλοκαίρι «θα έχουμε πάρει πίσω τις ζωές μας», δημιούργησαν στρεβλώσεις και σύγχυση στην κοινή γνώμη οδηγώντας σε πλήρη χαλάρωση και αδιαφορία επί των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης.
* Ο διαχωρισμός των πολιτών σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους
Αυτό το τελευταίο αναμένεται να κοστίσει πολιτικά στην κυβέρνηση, αφού τα μέτρα που λαμβάνει στρέφονται ουσιαστικά κατά του 30 με 40% του ελληνικού λαού, ποσοστό που δεν μπορεί να αγνοηθεί και να περιθωριοποιηθεί ελαφρά τη καρδιά.
Όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ, όχι μόνο υγειονομικού ενδιαφέροντος. Κοινωνικά υπάρχει έντονη δυσφορία για τους χειρισμούς, η οποία μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στην κυβέρνηση.
Η δυσφορία των πολιτών είναι καζάνι που βράζει και όσοι δεν μπορούν να το διακρίνουν, έχουν σαφέστατα πρόβλημα αντίληψης και πολιτικού αισθητήριου.
Είναι καζάνι που βράζει όχι γιατί το 40% των πολιτών είναι αρνητές ή ψεκασμένοι. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει και όσοι το υποστηρίζουν, πρωτίστως υποτιμούν τη δική τους νοημοσύνη, αλλά και τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Η λαϊκή δυσαρέσκεια εδράζεται στα συνεχή λάθη και στις παλινωδίες αυτών που διαχειρίζονται την κρίση.
Φαντάζομαι δεν θέλετε να σας πω τι λένε οι απλοί πολίτες όταν βλέπουν στα τηλεπαράθυρα καθηγητές της Ιατρικής να υβρίζονται μεταξύ τους με αγοραίες εκφράσεις.
Καλύτερα να μην σας πω..
