Μια νέα μετα-ανάλυση, χρησιμοποιώντας δεδομένα από εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, έδειξε ότι η νόσος της χοληδόχου κύστης και της καρδιακής νόσου είναι πιο στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους από ό,τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα.
Οι πέτρες στην χολή είναι μικρές, σκληρές καταθέσεις ασβεστίου και άλλων ουσιών, που σχηματίζονται στην χοληδόχο κύστη, ένα όργανο που βρίσκεται κάτω από το ήπαρ. Στις πλουσιότερες χώρες, είναι ένα σύνηθες πρόβλημα υγείας, που επηρεάζει το 10-15% του συνόλου των ενηλίκων.
Οι πέτρες στην χολή (χολόλιθοι) πιστεύεται ότι παράγονται λόγω της ανισορροπίας στη σύνθεση της χολής, δηλαδή στο πεπτικό βοήθημα που παράγεται από το ήπαρ και συγκεντρώνεται στην χοληδόχο κύστη. Αν και γενικά είναι μικρές και συχνά ασυμπτωματικές, με την πάροδο των ετών, οι πέτρες στην χολή μπορεί να αυξηθούν σε μέγεθος και να προκαλέσουν προβλήματα. Μόλις μεγαλώσουν αρκετά, μπορούν να μπλοκάρουν την χοληφόρο οδό και να προκαλέσει σοβαρό κοιλιακό πόνο, που είναι γνωστός και ως κολικός της χολής.
Έρευνα, που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό Arteriosclerosis, Thrombosis and Vascular Biology, ερευνά τη σχέση μεταξύ των χολόλιθων και των καρδιακών παθήσεων.
Πέτρες στην χολή και καρδιακή νόσος
Οι παράγοντες κινδύνου για τις πέτρες στην χολή και για τις καρδιακές παθήσεις είναι παρόμοιοι. Περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, τον διαβήτη, την υψηλή πίεση του αίματος, την κακή διατροφή και την υψηλή χοληστερόλη. Ωστόσο, οι ομοιότητες μεταξύ των δύο, σύμφωνα με τους ερευνητές από το πανεπιστήμιο Tulane στη Νέα Ορλεάνη, των ΗΠΑ, είναι ακόμα βαθύτερες.
Μια ομάδα, με επικεφαλής τον δρ Lu Qi, καθηγητή επιδημιολογίας στο πανεπιστήμιο Tulane, πραγματοποίησε μια μετα-ανάλυση επάνω σε περισσότερους από 840.000 συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 50.000 ατόμων με στεφανιαία νόσο. Οι επιστήμονες εξέτασαν τη σχέση μεταξύ της στεφανιαίας νόσου και της ανάπτυξης των χολόλιθων.
Διαπίστωσαν ότι το ιστορικό χολολιθίασης σχετιζόταν με αύξηση 23% στην πιθανότητα το άτομο να εκδηλώσει στεφανιαία νόσο.
Σε μια δεύτερη ανάλυση περισσότερων από 260.000 συμμετεχόντων, ο δρ Qi διαπίστωσε ότι οι καρδιακές παθήσεις ήταν κοινές σε άτομα με πέτρες στην χολή, λόγω των κοινών παραγόντων κινδύνου. Αυτό δεν ήταν, ίσως, ιδιαίτερα πρωτοφανές.
Το ενδιαφέρον είναι, ότι, κατά τη δεύτερη ανάλυση, ο δρ Qi διαπίστωσε επίσης ότι τα άτομα με χολόλιθους που ήταν κατά τα άλλα υγιή (μη παχύσαρκα, με κανονική πίεση αίματος και μη διαβητικά) εξακολουθούσαν να παρουσιάζουν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης στεφανιαίας καρδιακής νόσου από εκείνους που ήταν είχαν πέτρες στην χολή μεν, αλλά ήταν ταυτόχρονα και διαβητικοί, παχύσαρκοι και είχαν υψηλή αρτηριακή πίεση, δε.
Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα από τους παράγοντες κινδύνου για τις δύο παθήσεις (πέτρες στην χολή και καρδιακή νόσο) το να έχει κανείς χολόλιθους είναι αρκετό, ώστε να θεωρείται ότι διατρέχει αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή νόσο.
Τα αποτελέσματα της μεγάλης έρευνας επιβεβαιώνουν προηγούμενες μελέτες με παρόμοια ευρήματα. Ωστόσο, για πρώτη φορά, μια τόσο μεγάλης κλίμακας μελέτη δείχνει ότι οι πέτρες στην χολή αποτελούν δείκτη αυξημένου κινδύνου για καρδιακή νόσο ακόμα και χωρίς την παρουσία των παραδοσιακών παραγόντων κινδύνου.
Γιατί οι χολόλιθοι που συνδέονται με τις καρδιακές παθήσεις;
Η τελευταία έρευνα δεν μπόρεσε να εντοπίσει τους λόγους πίσω από αυτή την σχέση, αλλά υπάρχουν πολλές θεωρίες που μένει να ερευνηθούν πλέον. Μια θεωρία είναι ότι οι πέτρες στην χολή μεταβάλλουν την έκκριση οξέος χολής, κάτι που σε προηγούμενες μελέτες έχει συνδεθεί με καρδιαγγειακά προβλήματα.
Συγκεκριμένα, οι χολόλιθοι επηρεάζουν την έκκριση των χολικών οξέων, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του μικροβιώματος του εντέρου. Και υπάρχουν αυξανόμενες επιστημονικές ενδείξεις για πιθανές συνδέσεις μεταξύ του μικροβιώματος του εντέρου και των χολικών οξέων, ως παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο.
iatropedia.gr
