Το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου του 1973 το Πολυτεχνείο είχε γεμίσει από φοιτητές και από άλλους νέους που διαδήλωναν κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Ανάμεσά τους κι ένα 17χρονο αγόρι, ο Κύπριος Διομήδης Κομνηνός. Πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στην Αθήνα και μόλις είχε περάσει τις εισαγωγικές εξετάσεις του Πολυτεχνείου. Ο Διομήδης βρισκόταν μέρες πριν στο Πολυτεχνείο μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά.
Όπως αναφέρει το reader.gr, η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ανακοινώνει στους δημοσιογράφους το επαναστατικό μανιφέστο της εξέγερσης κάτι που προκαλεί μεγαλύτερη οργή στην Χούντα η οποία δίνει εντολή στην αστυνομία να γίνει ακόμα πιο βίαιη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το Πολυτεχνείο του 1973 και οι 3 ανεξίτηλες ημέρες στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας
Τη νύχτα της 16ης Νοεμβρίου 1973, αστυνομικές δυνάμεις ήρθαν αντιμέτωπες με εκατοντάδες διαδηλωτών που είχαν συγκεντρωθεί εντός και εκτός του προαυλίου του Πολυτεχνείου στην οδό Πατησίων, ενώ οι συμπλοκές αρχίζουν κι εξαπλώνονται σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Το Πολυτεχνείο μετατρέπεται σε νοσοκομείο για να περιθάλψει τους τραυματίες διαδηλωτές.
Ο Κομνηνός όσο και οι φίλοι του με κίνδυνο της ζωής τους αποφασίζουν να βοηθήσουν κάνοντας τους τραυματιοφορείς. Μεταξύ 21:30 και 21:45 είχε βρεθεί στη διασταύρωση των οδών Μάρνη και Γ' Σεπτεμβρίου. Λίγα μέτρα έξω από την πύλη του Πολυτεχνείου ακούγονται πυροβολισμοί. Μια σφαίρα τον βρίσκει στην καρδιά τραυματίζοντάς τον θανάσιμα. Είχε χτυπηθεί από ελεύθερους σκοπευτές που βρίσκονταν στην ταράτσα του κτιρίου όπου στεγαζόταν το υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
Αμέσως μεταφέρεται από διαδηλωτές και τον γιατρό Αντώνη Κοντόπουλο στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (μετέπειτα Γενικό Κρατικό), όπου και αναγνωρίστηκε από τον πατέρα του. Μάλιστα ο πατέρας του όταν έμαθε για τους πυροβολισμούς πήγε σε όλα τα νοσοκομεία της Αθήνας θεωρώντας πως θα βρει τον γιο του τραυματία.
«Μεταξύ φονευθέντων», έλεγε η επίσημη ανακοίνωση της χούντας, «είναι και ο Διομήδης Κομνηνός, ετών 17 με βεβαρημένο παρελθόν»....
Ο ποιητής Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής έγραψε ένα ποίημα προς τιμήν του. Επίσης και η Λένα Παππά, το γνωστό ποίημα «Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου», το οποίο άλλωστε, μέχρι πρόσφατα, ήταν ανθολογημένο σε σχολικά εγχειρίδια.
Στις 16 Νοεμβρίου του 2001 o Βέλγος δημοσιογράφος, Άλμπερτ Κόεραντ που ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο Πολυτεχνείο και κατέγραψε με την κάμερά του την εισβολή του τανκ έγραψε ένα άρθρο με τίτλο: «The boy who braved the tanks» όπου σε αυτό περιέγραφε τη γνωριμία του με τον πατέρα του αδικοχαμένου Διομήδη αλλά και το πως ο Γιάννης Κομνηνός μιλούσε για τον γιο του σαν να ήταν ζωντανός.
Η σκισμένη μπλούζα του βρίσκεται ως έκθεμα των θυμάτων του Πολυτεχνείου ενώ χρησιμοποιήθηκε από τη χήρα του Σαλβαδόρ Αλιέντε, Χορτένσια, για να σκουπίσει τα δάκρυά της.
