« Ο άνθρωπος είναι το μόνο ον, που τρώει, χωρίς να πεινάει, που πίνει, χωρίς να διψάει, που μιλάει, χωρίς να λέει τίποτε» ( Mark Twain). Μπορεί βέβαια κάτι τέτοιο να ισχύει για κάθε άνθρωπο, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Χριστό, γιατί ήταν Θεός. Άρα ήταν το μόνο «Ον», που πέρασε επί γης, που ακόμα και η παραμικρή Του κίνηση είχε τη σημασία της! Το βιβλίο μας λοιπόν αυτό, γραμμένο από τον συγγραφέα αρχιμ. Βασίλειο Μπακογιάννη Ph.D., φέρνει στην επιφάνεια σπάνια μηνύματα, που κρύβονται στα κυριακάτικα Ευαγγέλια· καθώς επίσης και άγνωστες πτυχές από τη Ζωή του Χριστού.
---------------------------------------------------
Κείμενο από το βιβλίο
Ο Χριστός επέλεξε σαν έδρα Του την Καπερναούμ (Μτ. 4: 13) γι’αυτό και στην πόλη αυτή έκανε τα περισσότερα κηρύγματα. (Μτ. 4:15-16). Στις μεγάλες γιορτές των Ιουδαίων (Πάσχα, Σκηνοπηγία, Πεντηκοστή, Εγκαινίων Ναού) ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα και κήρυττε στο προαύλιο του Ναού (Ιω.7:13). Κήρυττε επίσης κάθε Σάββατο στις συναγωγές (Λκ.4:16) των χωριών και των πόλεων, που επισκεπτόταν ειδικά για το σκοπό αυτό (Λκ. 8:1). Όπως επίσης κήρυττε καθημερινά είτε σε σπίτια (Μκ.2:1-2 κ.λ.π.) είτε στην παραλία της Καπερναούμ (Μτ. 13:1-3 κ.λ.π) είτε έξω στην ύπαιθρο (Μτ.5:1-2 κ.λ.π.).
Και το αξιοσημείωτο είναι, ότι δεν κήρυττε μια ώρα, αλλά πολλές ώρες! Μερικές φορές και όλη την ημέρα (Μτ. 14:15) η ακόμα και επί τρεις συνεχόμενες ημέρες! (Μτ. 15:32).
«Ο κόσμος που Τον άκουγε, είχε μείνει κατάπληκτος από την διδασκαλία Του» (Μτ.7:28). Αυτό (ο θαυμασμός) ήταν η συνηθισμένη «αντίδραση» του λαού, κάθε φορά που Τον άκουγε. (Μτ.13:54. Μτ. 22:22.Μκ. 11:18). Γι’αυτό και ο λαός δεν χόρταινε να Τον ακούει. «Όλος ο κόσμος πήγαινε πρωί-πρωί στο Ναό και Τον περίμενε για να Τον ακούσει!»(Λκ.21:38). (Ήταν κάτι μοναδικό για την ανθρωπότητα!).
«Σοφία δεν είναι να λες σοφίες, αλλά να ξέρεις να μιλήσεις, όταν πρέπει, όπως πρέπει αλλά και να ειπείς αυτό που πρέπει». Αυτό έκανε ο Χριστός, όταν μιιλούσε στο λαό. Μιλούσε με παραβολές βγαλμένες μέσα από την καθημερινή ζωή. «Εκμεταλλευόταν» ακόμα και τα γεγονότα που εξελίσσονταν μπροστά Του. Βλέποντας ένα βράδυ στο Ναό (γιορτή της Σκηνοπηγίας) τις τέσσερις λυχνίες αναμμένες στις τέσσερις γωνίες του προαυλίου (σε «κολόνες» ύψους 25 μέτρων ) φώναξε και είπε: «Εγώ είμαι το Φως του κόσμου, όποιος με ακολουθεί, δεν θα πλανιέται μέσα στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως που φέρνει τη ζωή» (Ιω. 8:12). Βλέποντας επίσης (στην ίδια γιορτή) τους ιερείς να μεταφέρουν νερό από την πηγή του Σιλωάμ στο Ναό, φώναξε στα πλήθη και είπε: «Όποιος διψάει να έλθει σε Μένα να πιεί» (Ιω.7: 37) και άλλα πολλά παρόμοια.
Το πιο ουσιαστικό: Κήρυττε σαν Θεός, ενώ οι γραμματείς και φαρισαίοι κήρυτταν σαν άνθρωποι. (Μτ.7:26. Μκ.1:22). Αυτοί έλεγαν στον κόσμο: «Αυτό λέει ο νόμος του Θεού» (Μτ.5:21), ενώ ο Θεός, ο Χριστός έλεγε: «Εγώ σας λέω αυτό» (Μτ.5: 22). Δεν είπε: «Εγώ αυτό νομίζω», η «μήπως θα ήταν πιο καλά να ήταν έτσι», αλλά ήταν απόλυτος και κατηγορηματικός: «Εγώ αυτό σας λέω!» (Μτ.5: 22). Συγκεκριμένα: «Το ξέρετε: Η εντολή που εδόθη στους αρχαίους έλεγε: «ου φονεύσεις». Και «όποιος σκοτώσει άνθρωπο, θα είναι ένοχος στην Κρίση» (τοπικό Δικαστήριο). «Μα εγώ σας λέγω: Ενοχος στην Κρίση, θα είναι κάθε άνθρωπος, που οργίζεται χωρίς (σοβαρό) λόγο» (Μτ.5: 22). Διόρθωνε, συμπλήρωνε εν ψυχρώ την εντολή του Θεού.
Αν ήταν ένας απλός προφήτης η άγιος άνθρωπος, θα έπρεπε να σεβασθεί αυτή τη συγκεκριμένη εντολή που έδωσε ο Θεός στους «αρχαίους», (στους Εβραίους της εποχής του Μωυσή)· χωρίς να προσθέσει ούτε ένα «και». Όμως επειδή ήταν Θεός, γι’ αυτό διόρθωσε την εντολή αυτή (και όχι μόνο!). Και επειδή ήταν Θεός γι’αυτό και είπε πράγματα που δεν λέγονται από άνθρωπο παρά μόνο από Θεό! Ποιός λ.χ. λογικός, συνετός, ταπεινός άνθρωπος τολμά να ειπεί δημόσια, ότι είναι το φως του κόσμου; Ο Χριστός το είπε (Ιω. 8:12) γιατί ήταν Θεός, και επειδή ήταν Θεός γι αὐτό και ήταν το φως του κόσμου. Είπε αυτό που ήταν! (Και το είπε από αγάπη και ευσπλαγχνία για να μην ψάχνουμε στο σκοτάδι για να βρούμε το βρούμε το Φως!). Και άλλα πολλά παρόμοια!
Ένα λοιπόν μέρος από αυτές τις θαυμάσιες διδασκαλίες Του, τις ακούμε στην Εκκλησία μας στις Κυριακές κατά την ανάγνωση του Αγίου Ευαγγελίου. Τις αναλύουμε στο παρόν βιβλίο (καρπός μιας 35χρονης μελέτης των κειμένων των Αγίων μας Πατέρων) και τις προσφέρουμε με αγάπη και χαρά στους αγαπητούς μας εν Χριστώ αδερφούς, ευχόμενοι εκ καρδίας την ψυχική τους ωφέλεια ,«ίνα εύρωμεν και ημείς έλεος από τον Πολυέλεο Θεό».
Εκδόσεις «Θαβώρ».
E-mail: [email protected]
Τηλ. & φάξ 26410 336 91
6978 588 788 & 983 22 7 295
