Χωρίς χιούμορ η ζωή δεν προχωράει και αυτό είναι σαφές ότι το ήξεραν οι Σουμέριοι, οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι και, φυσικά, οι Αρχαίοι Έλληνες.
«Όταν είσαι πολύ νέος, το χιούμορ μπορεί να είναι μια άμυνα. Στη συνέχεια μπορεί να γίνει ένα όπλο», είχε δηλώσει ο Ρενέ Γκοσινί, δημιουργός του Αστερίξ και του Λούκυ Λουκ, ερωτηθείς κάποτε για τη σημασία του.
Αλήθεια ή ψέμα το παραπάνω, δεν χωρεί αμφιβολία ότι το χιούμορ είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Με αυτό το σκεπτικό έρευνα του πανεπιστημίου του Γουλβερχάμπτον στο Ηνωμένο Βασίλειο συγκέντρωσε τα 10 πιο παλιά αστεία σε όλο τον κόσμο, θέτοντας το ερώτημα κατά πόσο σήμερα θα γελάγαμε με αυτά, γράφει η Daily Mail. Αυτά, μετρώντας αντίστροφα έχουν ως εξής:
Αστείο για κουρείς, 300-400 μ. Χ.
Προέρχεται από τις σελίδες του αρχαιότερου βιβλίου με αστεία από όλο τον κόσμο που έχει σωθεί, από ένα κείμενο του 4ου αιώνα που φέρει τον τίτλο «Φιλόγελος», το οποίο αποδίδεται στους αρχαίους Έλληνες κωμικούς και συγγραφείς Ιεροκλή και Φιλάγριο. Το κείμενο έχει ως εξής:
«Όταν ρωτήθηκε από τον κουρέα της αυλής πώς ήθελε να κουρευτεί, ο βασιλιάς απάντησε: «Σιωπηλά»…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ούτε από εγκεφαλικά ούτε από εμφράγματα: Στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη οι θάνατοι οφείλονταν κυρίως σε άλλες αιτίες- Ποιες ήταν αυτές
Αστείο για όσους υπολείπονται εξυπνάδας 300-400 μ. Χ.
Άλλο ένα ανέκδοτο από το ίδιο κείμενο αφορά ένα αγαπημένο κωμικό θέμα των Αρχαίων Ελλήνων, τον ηλίθιο.
«Θέλοντας να μάθει στον γάιδαρό του να μην τρώει, ένας παιδαγωγός δεν του έδινε φαγητό», λέει το κείμενο.
«Όταν ο γάιδαρος πέθανε από την πείνα, εκείνος είπε: Είχα μια μεγάλη απώλεια! Πάνω που είχε μάθει να μην τρώει, πέθανε»…
Οι Αρχαίοι Έλληνες αποδεδειγμένα απολάμβαναν ένα καλό αστείο
Ρωμαϊκό αστείο για τις μαμάδες 63 π.Χ. – 14 μ. Χ.
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν μια προηγμένη κοινωνία, οπότε το χιούμορ ήταν αναπόσπαστο συστατικό της καθημερινότητας της, όπως αποδεικνύει το ακόλουθο αστείο.
«Ο αυτοκράτορας Αύγουστος περιόδευε στην αυτοκρατορία, όταν παρατήρησε στο πλήθος έναν άνδρα που είχε εκπληκτική ομοιότητα με τον ίδιο».
«Εντυπωσιασμένος τον ρώτησε: ‘’Η μητέρα σου ήταν κάποτε στην υπηρεσία του παλατιού;». «Όχι, Υψηλότατε», απάντησε ο άνδρας, «αλλά ο πατέρας μου ήταν»…
«Βρώμικο» αστείο των Φαραώ της Αρχαίας Αιγύπτου, 30 π.Χ.
Το ανέκδοτο πιστεύεται ότι γράφτηκε περίπου την ίδια χρονιά που ο Μάρκος Αντώνιος και η Κλεοπάτρα αυτοκτόνησαν από δάγκωμα φιδιού και σίγουρα δεν θα πέθαναν γελώντας.
«Ο άνθρωπος είναι πιο πρόθυμος να συνευρεθεί και από τον γάιδαρο. Το πορτοφόλι του είναι αυτό που τον συγκρατεί»…
Κλασσικό αστείο από την Αρχαία Ελλάδα 429 π.Χ.
Ένα πιο εκλεπτυσμένο αστείο από τον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή.
«Ερώτηση: Ποιο ζώο περπατάει με τέσσερα πόδια το πρωί, με δύο το μεσημέρι και με τρία το βράδυ;
Απάντηση: Το ζώο που περπατάει με τα δύο πόδια; Ο άνθρωπος. Πηγαίνει στα τέσσερα ως μωρό, στα δύο πόδια ως άντρας και χρησιμοποιεί μπαστούνι στα γηρατειά»…
Ο «Κανένας» Αρχαία Ελλάδα και πάλι 800 π.Χ.
Από την Οδύσσεια του Ομήρου το επόμενο αστείο με το βαθύ νόημα.
Ταξιδεύοντας να επιστρέψει στην Ελλάδα μετά το τέλος του Τρωικού πολέμου ο Οδυσσέας και το πλήρωμα του αιχμαλωτίζονται από έναν Κύκλωπα που απειλεί να τους φάει όλους.
Ο Οδυσσέας λέει στον Κύκλωπα ότι το πραγματικό του όνομα είναι «Κανένας». ‘Όταν στη συνέχεια ο Οδυσσέας δίνει εντολή στους άνδρες του να επιτεθούν στον Κύκλωπα, ο Κύκλωπας φωνάζει: «Βοήθεια, ο Κανένας μου επιτίθεται!». Οπότε βοήθεια δεν έλαβε από πουθενά.
Από την Οδύσσεια του Ομήρου ένα καλό αστείο, πολύτιμο μάθημα
Αστείο για παντρεμένα ζευγάρια 1.100 π.Χ.
«Μια γυναίκα που ήταν τυφλή από το ένα μάτι είναι παντρεμένη με έναν άνδρα εδώ και 20 χρόνια», λέει το κείμενο με το αστείο με την άγνωστη προέλευση. Όταν εκείνος βρήκε μια άλλη γυναίκα, της είπε: «Θα σε χωρίσω επειδή είσαι τυφλή από το ένα μάτι».
Και εκείνη του απάντησε: «Το ανακάλυψες αυτό μόλις τώρα, μετά από 20 χρόνια γάμου;».
Αστείο – αίνιγμα 1.200 π.Χ.
Η κωμωδία του αρχαίου κόσμου δεν εμπεριείχε πάντα τη γνωστή σε όλους ατάκα. Για παράδειγμα αυτό το αστείο από την εποχή των Σουμερίων πάει ως εξής:
«Τρεις οδηγοί βοδιών από το Αντάμπ διψούσαν: ο ένας είχε το βόδι, ο άλλος την αγελάδα και ο άλλος το φορτίο της άμαξας».
«Ο ιδιοκτήτης του βοδιού αρνήθηκε να πάει να πάρει νερό γιατί φοβόταν ότι το βόδι του θα το έτρωγε κάποιο λιοντάρι. Ο ιδιοκτήτης της αγελάδας αρνήθηκε γιατί πίστευε ότι η αγελάδα του θα μπορούσε να περιπλανηθεί και να χαθεί στην έρημο. Ο ιδιοκτήτης της άμαξας αρνήθηκε γιατί φοβόταν ότι θα του έκλεβαν το φορτίο.
«Έτσι πήγαν όλοι μαζί. Κατά την απουσία τους, το βόδι έκανε έρωτα με την αγελάδα, η οποία γέννησε ένα μοσχάρι, το οποίο έφαγε το φορτίο της άμαξας».
«Πρόβλημα: Σε ποιον ανήκει το μοσχάρι;»…
Το πρώτο σεξουαλικό αστείο από την Αρχαία Αίγυπτο 1.800 – 1.600 π.Χ.
Ο Φαραώ που λέγεται ότι αφορά αυτό το αστείο είναι ο βασιλιάς Σνεφρού.
«Πώς διασκεδάζεις έναν βαριεστημένο φαραώ;», λέει το συγκεκριμένο αστείο.
«Στέλνεις μια βάρκα γεμάτη νεαρές γυναίκες ντυμένες μόνο με δίχτυα ψαρέματος στον Νείλο και προτρέπεις τον Φαραώ να πάει να πιάσει ένα ψάρι»…
Το πιο παλιό αστείο στον κόσμο 1900 π.Χ.
Το αρχαιότερο ανέκδοτο στον κόσμο είναι μια παροιμία των Σουμερίων, γραμμένη πριν από 4.000 χρόνια. Πρόκειται για το πρώτο καταγεγραμμένο κομμάτι χιούμορ στην ανθρώπινη ιστορία.
«Κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ από αμνημονεύτων χρόνων…», λέει.
«Μια νεαρή γυναίκα δεν έκλασε στην αγκαλιά του συζύγου της»…
