Η ελαιογραφία του 1932 θα βρεθεί στο επίκεντρο μιας διήμερης εκδήλωσης στον οίκο Sotheby’s στη Νέα Υόρκη τον Νοέμβριο, όταν η συλλογή της Έμιλι Φίσερ Λάνταου θα βγει στο σφυρί.
Το έργο, το οποίο έχει διαστάσεις 130 x 96,5 εκατοστά, απεικονίζει την ερωμένη του Πικάσο και «χρυσή μούσα» Marie-Thérèse Walter, η οποία εμφανίζεται σε πολλά από τα πορτρέτα του.
Σύμφωνα με τον οίκο δημοπρασιών, το πορτρέτο προέρχεται από μία από τις πιο παραγωγικές χρονιές της καριέρας του Ισπανού καλλιτέχνη, η οποία αποτέλεσε αντικείμενο ολόκληρης έκθεσης που διοργανώθηκε από το Μουσείο Πικάσο στο Παρίσι και την Tate Modern του Λονδίνου το 2018.
Σε δήλωσή του για την ανακοίνωση της πώλησης, ο Τζούλιαν Ντόους, επικεφαλής του Τμήματος Ιμπρεσιονιστικής και Μοντέρνας Τέχνης του Sotheby’s για την Αμερική, δήλωσε: “Η “Femme à la Montre” -(«Καθιστή γυναίκα με ρολόι στον καρπό» του Πικάσο είναι ένα αριστούργημα με κάθε μέτρο. Ζωγραφισμένο το 1932 -το “annus mirabilis” – («θαυματουργική χρονιά») του Πικάσο- είναι γεμάτο χαρούμενη, παθιασμένη αυταπάρνηση, αλλά ταυτόχρονα απόλυτα μελετημένο και αποφασισμένο. Τα τολμηρά πρωτογενή χρώματά του κελαηδούν από τον ύψους δύο μέτρων καμβά».
Ο Πικάσο συνάντησε για πρώτη φορά τη Γουόλτερ στο Παρίσι το 1927, όταν εκείνη ήταν 17 ετών και εκείνος ήταν ακόμη παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο, την Όλγα Χόχλοβα, μια Ρωσίδα χορεύτρια μπαλέτου. Η Γουόλτερ θα γινόταν η έμπνευση για μερικούς από τους πιο περιζήτητους καμβάδες, σχέδια και γλυπτά του.
Με την πάροδο του χρόνου, ο Πικάσο δυσκολευόταν όλο και περισσότερο να κρύψει τα συναισθήματά του για τη Γουόλτερ από το έργο του, κάτι που έγινε σαφές κατά τη διάρκεια της πρώτης μεγάλης αναδρομικής του έκθεσης και τελικά έβαλε τέλος στο γάμο του.
Ο καλλιτέχνης ζωγράφισε τον πίνακα «Καθιστή γυναίκα με ρολόι στον καρπό» τον Αύγουστο του 1932, λίγο μετά το τέλος της αναδρομικής έκθεσης στην πινακοθήκη Georges Petit στο Παρίσι.
Σύμφωνα με τον οίκο Sotheby’s, «η αίσθηση της απελευθέρωσης από το να κρατάει μυστικά για τη σχέση του φαίνεται να έχει ξεχυθεί σε αυτόν τον εξαιρετικό καμβά, στον οποίο δίνει πλήρη ζωγραφική ελευθερία στις νεοαποκτηθείσες ελευθερίες του, πλημμυρίζοντας τον πίνακα με έντονα πρωτογενή χρώματα και όμορφες φόρμες, ενώ ταυτόχρονα δίνει προσεκτική προσοχή σε κάθε μικρή λεπτομέρεια, δημιουργώντας μια σύνθεση που είναι ταυτόχρονα έντονα πολύπλοκη και βαθιά αρμονική».
Ο Πικάσο πέθανε το 1973 και η Γουόλτερ το 1977.
Ο πίνακας είναι ένας από τους 120 περίπου πίνακες της συλλογής του Φίσερ Λαντάου, ενός παγκοσμίου φήμης συλλέκτη σύγχρονης τέχνης που πέθανε νωρίτερα φέτος σε ηλικία 102 ετών, σύμφωνα με την εφημερίδα The Art.