«Υπάρχει μια ατιμωρησία σε ότι αφορά τις κυβερνητικές παραλείψεις – παρανομίες και πλέον αυτό δεν το δεχόμαστε. Με αυτά τα δεδομένα είμαστε αναγκασμένοι να προχωρήσουμε πολύ διαφορετικά και θα ακολουθήσουν μηνύσεις – έκπληξη, κατά συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων», είπε
«Θα ακολουθήσουν μηνύσεις για τους ιατροδικαστές οι οποίοι προφανώς δέχθηκαν οδηγίες να συγκαλύψουν, λειτούργησαν έξω από κάθε πρωτόκολλο, Ελληνικό και Ευρωπαϊκό. Δεν έκαναν καθόλου τοξικολογικές εξετάσεις στα καμένα παιδιά…. Απλά έδωσαν σε όλους τους γονείς ένα χαρτί “βίαιος θάνατος, πλήρης απανθράκωση” και αυτό ήταν. Ούτε αιτία μέσα, δηλαδή εάν ανέπνευσε καυστικό υγρό και μετά πέθανε ή αν κάηκε ζωντανός», τόνισε η κ. Καρυστιανού, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9,84.
Καρυστιανού: «Tης κληρονόμησα κυβερνώντες που ήταν σε θέση να την κάψουν ζωντανή»
Η Μαρία Καρυστιανού συμμετείχε πριν από λίγες ημέρες σε εκδήλωση για την τραγωδία των Τεμπών στο Πάρκο Γεωργιάδη του Ηρακλείου της Κρήτης και είχε προκαλέσει αίσθηση με την τοποθέτησή της.
«Εκείνο το βράδυ για εμάς ο χρόνος σταμάτησε. Οι μανάδες και πατεράδες παγώσαμε… Νεκρώθηκε μαζί με τα παιδιά μας, το πιο τρυφερό κομμάτι της ψυχής μας… Μόλις αρχίσαμε να συνερχόμαστε αντιληφθήκαμε πως η καρδιές μας δεν χτυπάνε πια το ίδιο», είπε η μητέρα της 20χρονης Μάρθης περιγράφοντας τις στιγμές που έζησε εκείνη την νύχτα.
«Αναγκαζόμαστε να ζητάμε ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Ελευθερία λόγου, ελευθερία, πραγματική, ατομική ή συλλογική και όχι εισαγωγής! Δεν ήξερα πως της κληρονόμησα κυβερνώντες που ήταν σε θέση να την κάψουν ζωντανή. Τώρα ξέρω!» ξέσπασε, ενώ αναφέρθηκε και στις προσπάθειες των συγγενών για απόδοση δικαιοσύνης.
«Αυτό που εμείς απαιτούμε είναι πλήρη συνταύτιση των πολιτών, ίσα δικαιώματα, όμοια ευκολία στην ζωή και ισότιμη πρόσβαση με τους άριστους της Βουλής σε γενετήσια δικαιώματα των ανθρώπων, όπως η ασφάλεια η ισονομία η εξασφάλιση της τροφής της υγείας, της παιδείας. Αξιοπρέπεια για όλους απέναντι στη ζωή και στο θάνατο. Πόσο κρίμα να αναγκαζόμαστε να ζητάμε ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Ελευθερία λόγου, ελευθερία. Ανάπτυξη. Πραγματική, ατομική ή συλλογική, δική μας και όχι εισαγωγής» είπε και συμπλήρωσε:
«Αντί να τους απασχολεί αν θα πάνε φυλακή, νοιάζονται για τα αποτελέσματα των εκλογών. Αλήθεια, όταν αποδείξουμε την ενοχή τους, πώς θα δικαιολογήσουν την ανεμπόδιστη συμμετοχή τους στις εκλογές και την παρουσία τους στη Βουλή; Αν είχαν ποτέ ανθρωπιά ή στην πορεία την έχασαν, δεν με απασχολεί! Και από τη στιγμή που έχω χάσει το παιδί μου εξαιτίας τους, είναι κάτι που δεν με αφορά να δω με συμπόνοια, κάθε άλλο. Δεν γνωρίζω αν όσοι έχουν στα χέρια τους τις τύχες της ζωής μας είναι από αυτόν τον κόσμο ή πρεσβεύουν κάτι ξένο από αγάπη. Ξένο είναι σίγουρα απέναντι στα πρόσωπα των παιδιών μας. Αυτό το γνωρίζω. Δεν ξέρω, αν ξεκίνησε έτσι αυτό το κακό ή αν στην πορεία εξελίχθηκε σε τέτοιο τέρας»…
