«Ο κ. Κασσελάκης δεν άλλαξε από το 2015 ούτε έγινε αριστερός τον Σεπτέμβριο του 2023 "αριστερός". Η πολιτική συνέπεια του κ. Κασσελάκη και η ευθύτητα με την οποία διατυπώνει τις θέσεις του τα τελευταία χρόνια δεν αποτελούν αντικειμένο της δικής μου κριτικής. Είναι απολύτως δικαίωμά του να επιμένει σε αυτά που πίστευε από τότε. Αρκεί να μην προσπαθεί να κρύψει αυτά που δεν κρύβονται».
Με τις φράσεις αυτές απαντά ο Δημήτρης Ψαρράς της Εφημερίδας των Συντακτών στον ισχυρισμό του Στέφανου Κασσελάκη ότι «δεν θυμάμαι αυτά τα άρθρα. Δεν θυμάμαι ποιος ήμουν 24 χρονών» για το δημοσίευμα της ΕΦ.ΣΥΝ, που αποκάλυψε άρθρα που φέρεται να υπέγραφε ως Αριστοτέλης Οικονόμου στον «Εθνικό Κήρυκα», στα οποία επιχειρηματολογούσε υπέρ της απόλυσης περισσότερων δημοσίων υπαλλήλων και της μείωσης μισθών.
Στο άρθρο του στο φύλλο της Δευτέρας ο δημοσιογράφος της ΕΦ. ΣΥΝ. απαντά με έξι σημεία στους ισχυρισμούς του Στέφανου Κασσελάκη.
1. Πώς είναι δυνατόν να αμφιβάλλει για τα γραπτά αυτά; Ο πατέρας του σ' αυτά ακριβώς τα κείμενα αναφερόταν σε όλες τις συνεντεύξεις του προκειμένου να αποδείξει ότι η εμπλοκή του γιου του με την πολιτική είναι παλιά. Αλλά και αν ισχύει ο ισχυρισμός του κ. Κασσελάκη ότι «δεν θυμάται», γιατί δεν έψαξε τα άρθρα αυτά στο αρχείο του «Εθνικού Κήρυκα» το οποίο είναι ψηφιοποιημένο χάρη στη χορηγία του Ανδρέα Δρακόπουλου, προέδρου του Ιδρύματος Νιάρχου, ο οποίος είναι και δικός του μέντορας.
2. Ο ισχυρισμός ότι αυτά ήταν κείμενα παλιά , επομένως βαρύνουν έναν ανώριμο πολιτικά νέο και ότι σε αυτή την νεαρή ηλικία μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει, έρχεται σε σύγκρουση με τις προσωπικές διακηρύξεις του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Πότε άρχισε να θεωρεί τους 24χρονους «πολιτικά ανώριμους»; Αυτό δεν είναι που θα φέρει τη νεολαία στον ΣΥΡΙΖΑ; Αυτός δεν είναι που τόλμησε - προς τιμήν του - να ορίσει μια 27χρονη σε θέση-κλειδί δίπλα του;
3. Ασφαλώς είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων να αλλάζουν πολιτικές απόψεις. Και πρώτος θα χειροκροτούσα όποιον αποφασίσει να μετατοπιστεί από τη σκληρή Δεξιά στην προοδευτική Αριστερά. Μονο που ο ίδιος, όπως έγραφα το Σάββατο, λέει ακριβώς τα ίδια και σήμερα, κάτι που αποδείχθηκε με την ομιλιά του στον ΣΕΒ. Τα δημοσιεύματα, δηλαδή, στον Εθνικό Κήρυκα την περίοδο 2012-2015 επιβεβαιώνουν ακριβώς το γεγονός ότι λέει σήμερα ακριβώς αυτά που έλεγε και τότε.
4. Την εμμονή στις ίδιες απόψεις επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι τον περασμένο Ιούλιο, δηλαδή μετά τις εκλογές, ο κ. Κασσελάκης εξέφραζε στην αγγλόφωνη έκδοση της Καθημερινής τη βαθιά του πολιτική εκτίμηση στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη, παραδεχόταν ότι τον υποστήριξε στις εσωκοκομματικές εκλογές της ΝΔ και κατέληγε: «Έτρεφα και συνεχίζω να τρέφω μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπό του» (Stefanos Kasselakis, Will the real Greek Dems please stand up? 14.7.2023). Αφού εξακολουθεί να τρέφει αυτόν τον μεγάλο σεβασμό για τον κ. Μητσοτάκη, για ποιο λόγο θέλει να τον ανταγωνιστεί και να πάρει τη θέση του.
5. Μόλις προχθές ο κ. Κασσελάκης έδωσε μεγάλη συνέντευξη στον Εθνικό Κήρυκα. Στην ερώτηση που του έγινε πώς έγινε η μετάβασή του «από την Goldman Sachs στον ΣΥΡΙΖΑ», ο κ. Κασσελάκης ήταν αποκαλυπτικός: Να σας θυμίσω ότι οι πρώην διευθύνοντες σύμβουλοι της Goldman Sachs και των μεγάλων τραπεζών ανήκουν στο Δημοκρατικό Κόμμα στην Αμερική και είναι προφανώς αυτοδημιούργητοι άνθρωποι. Εκείνοι που γενικά ανήκουν στο κλαμπ της συντήρησης είναι οι κληρονόμοι κι όχι οι αυτοδημιούργητοι. Για μένα αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για την Αριστερά, η οποία πρέπει να ευθυγραμμιστεί με την έννοια της προκοπής, της υγιούς επιχειρηματικότητας κι όχι με όρους προηγούμενου αιώνα». Ωστέ πρότυπο για τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Κασσελάκη είναι η Goldman Sachs των «αυτοδημιούργητων Δημοκρατικών». Κι αυτά προχτές
6. Θυμίζω τον τίτλο της δικής του εφημερίδας σε άρθρο του ανταποκριτή της στην Αθήνα μετά την εκλογή του στη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο Κασσελάκης στρέφει τον ΣΥΡΙΖΑ σκληρά δεξιά. Η Αριστερά μένει σε σοκ» («Kasselakis turns SYRIZA hard right, Left left in shock, 1.10.2023). Να και κάτι με το οποίο συμφωνούμε με τον Εθνικό Κήρυκα.
Κασσελάκης: Δεν θυμάμαι τι έγραφα, ήμουν 24 ετών
«Δεν θυμάμαι αυτά τα άρθρα. Δεν θυμάμαι ποιος ήμουν 24 χρονών», δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης, απαντώντας στο δημοσίευμα της ΕΦ.ΣΥΝ, που αποκάλυψε άρθρα που φέρεται να υπέγραφε ως Αριστοτέλης Οικονόμου στον «Εθνικό Κήρυκα», στα οποία επιχειρηματολογούσε υπέρ της απόλυσης περισσότερων δημοσίων υπαλλήλων και της μείωσης μισθών.
Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του ΑΝΤ1, ο κ. Κασσελάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ομογενειακό ραδιοφωνικό σταθμό COSMOS FM το πρωί της Κυριακής επικαλέστηκε το νεαρό της ηλικίας του για τις θέσεις που εξέφραζε πριν λίγα χρόνια. «Ο 24χρονος Στέφανος ίσως να μην ψήφιζε για τον 35χρονο Στέφανο», δήλωσε, αν και δεν παραδέχθηκε ευθέως ότι ο ίδιος είναι ο συντάκτης των άρθρων, περιοριζόμενος να δηλώσει ότι δεν θυμάται.
«Κατ’ αρχάς δεν θυμάμαι αυτά τα άρθρα. Δεν θυμάμαι ποιος ήμουν 24 χρονών. Ήμουν ένα παιδί το οποίο δούλευε σε ένα πολύ δύσκολο τομέα, δούλευα πάρα πολύ σκληρά. Ήμουν σε μια σχέση με μια κοπέλα που δεν ήμουν χαρούμενος, προσπαθούσα να σταθώ στα πόδια μου και να βοηθήσω τους γονείς μου. Ήταν ένας τομέας, ο χρηματοοικονομικός, που είχε ακόμη μεγάλη τοξικότητα και αναβρασμό μέσα του. Ήμουν ένα παιδί της ομογένειας τότε που ήταν πολύ νευριασμένο με αυτά που γινόντουσαν στην Ελλάδα», δήλωσε ο Στέφανος Κασσελάκης.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε στο περιβάλλον στο οποίο ζούσε τότε και στην κατάσταση στην Ελλάδα.
«Ήμουν στην τράπεζα και όλοι μιλούσαν για το πόσο ξερχαβαλωμένο πράγμα είναι η Ελλάδα. PSI εδώ, εκεί κτλ. Γι’ αυτά τα οποία λέτε, ίσως να είχα επηρεαστεί από την ιδέα ότι οι γονείς μας κληροδότησαν σε εμάς ένα πράγμα που μας έδιωξε από την χώρα. Και όπως η οικογένεια μου έφυγε, εγώ έφυγα από την Ελλάδα στις ρίζες της κρίσης, πάρα πολλοί Έλληνες έφυγαν κατά την διάρκεια της κρίσης», είπε.
Στο ίδιο πλαίσιο συνέχισε: «Άρα, δεν θυμάμαι τι έγραφα τότε, ούτε ποιος ήμουν τότε. Πείτε, ότι τότε είχα ας το πούμε ιδέες χωρίς επαρκή πληροφόρηση ως ένας νέος εργαζόμενος τις οποίες τις έγραφα αντί να κάθομαι στο σπίτι μου και στην δουλειά καθόμουν και έγραφα πρωτογενές υλικό για την ομογενειακή εφημερίδα σε ελληνόφωνο μέσο».
«Βιωματικά μεγάλωσα, έγινα επιχειρηματίας, είδα ανισότητες, άλλαξε ο εαυτός μου και επέλεξα, παρά το γεγονός ότι γνώριζα τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επέλεξα να πάω με τον Αλέξη Τσίπρα επειδή την διακυβέρνηση που έκανε την περίοδο 2015-2019, την καλή διαχείριση που έκανε στο τέλος της ημέρας. Ο 24χρονος Στέφανος ίσως να μην ψήφιζε για τον 35χρονο Στέφανο. Αλλά ξέρετε κάτι; Είμαι σίγουρος ότι ο 24χρονος Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα ψήφιζε για τον 55χρονο Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος εξαρτάται από τον Βελόπουλο, τον Βορίδη, τον Γεωργιάδη και τον Πλεύρη. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό», είπε.
Ο κ. Κασσελάκης έκανε λόγο για αποπροσανατολισμό. «Παλεύω για μια προοδευτική Ελλάδα που θα δώσει ισότητα σε όλους. Χρειάζεται να μιλάμε για τα άρθρα μου το 2012 για να μπορέσουμε να αποσπάσουμε την προσοχή μας από τη φτωχοποίηση του Έλληνα πολίτη; Είμαστε σοβαροί πλέον;», ανέφερε.
Τα άρθρα του «Αριστοτέλη Οικονόμου» που αποκάλυψε η ΕΦΣΥΝ
Η Εφημερίδα των Συντακτών «ξέθαψε» από τα αρχεία του «Εθνικού Κήρυκα» παλαιότερα άρθρα του κ. Κασσελάκη, όπου υπογράφοντας ως «Αριστοτέλης Οικονόμου», εμφανίζεται υπέρ των μικρότερων μισθών στην Ελλάδα ώστε να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ενώ δηλώνει ότι θεωρεί λίγες τις απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων, όπως είχαν πιεστεί να πράξουν οι κυβερνήσεις της εποχής των Μνημονίων.
Διαβάστε τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα του άρθρου της ΕΦΣΥΝ:
Εντοπίσαμε δεκάδες κείμενα του Στέφανου Κασσελάκη, τα οποία διαψεύδουν εκείνους που τον επικρίνουν λέγοντας ότι είναι ένας «άσχετος», ότι τάχα δεν έχει πολιτική συγκρότηση ή ότι δεν έχει ιδέα από οικονομία. Τα κείμενα αυτά παρουσιάζουν μια αξιοθαύμαστη ενότητα και σαφή πολιτική συγκρότηση. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν καμιά σχέση με την Αριστερά.
Και νέος και νεοφιλελεύθερος
Από τα πρώτα κείμενά του ο Στέφανος Κασσελάκης, ως φοιτητής, εμφανίζεται ως πεισμένος δεξιός και νεοφιλελεύθερος, υπέρ των επιχειρήσεων και εναντίον των εργαζομένων. Διαβάζουμε στη στήλη του: «Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι μικρότεροι από τους αντίστοιχους στην Ευρώπη της πρώτης ταχύτητας, κάτι το οποίο όμως μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμα καλό, αν μπορέσουμε να ενισχύσουμε έτσι την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό ή των ξένων εταιρειών στην Ελλάδα» (7.7.2007).
Από εκείνη τη μακρινή εποχή ο Στέφανος Κασσελάκης ξιφουλκούσε υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων: «Το βασικότερο συγκριτικό µας πλεονέκτημα [είναι η] εκπαίδευση. Αυτός και µόνο αυτός ο λόγος αρκεί για να επιτρέψουμε ιδιωτικά ελληνικά πανεπιστήμια». Και υποστήριζε τη Ν.Δ. απέναντι στο «διστακτικό» ΠΑΣΟΚ: «Κατά τη γνώμη µου είναι οξύμωρο και υποκριτικό ότι το ΠΑΣΟΚ θέλει να θεωρείται το προοδευτικό κόμμα του λαού, ενώ είναι αντίθετο στις εκπαιδευτικές αλλαγές της Ν.Δ. που θα άνοιγαν πόρτες τόσο σε φοιτητές όλων των κοινωνικοοικονοµικών στρωμάτων όσο και στις ελληνικές επιχειρήσεις».
Ειδικά για τα πανεπιστήμια, η μόνη προοπτική που έβλεπε ο κ. Κασσελάκης ήταν η ιδιωτικοποίηση: «Αρνείται κανείς ότι όσα ιδιωτικά πανεπιστήμια ιδρυθούν μετά την αναθεώρηση του άρθρου 16 θα δώσουν τεράστια έμφαση στις εγκαταστάσεις τους;» (9.3.2007). Εχθρός του ήταν οι φοιτητικές παρατάξεις και το πανεπιστημιακό άσυλο: «Οχι, δεν είναι η έλλειψη υπερηφάνειας εκ μέρους των φοιτητών. Είναι το ότι αυτή η υπερηφάνεια ανήκει στις κομματικές παρατάξεις των φοιτητών, το ότι αυτή η υπερηφάνεια ανήκει σε ένα αναχρονιστικό άσυλο».
Τα ίδια επαναλάμβανε με κάθε ευκαιρία: «Αυτό που δεν είπε [ο Γιώργος Παπανδρέου] είναι ότι και ο ίδιος είχε την ευθύνη για την κατάσταση που επικρατούσε, όταν διάλεξε […] να μην υποστηρίξει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αν είχε το πολιτικό κουράγιο να υποστηρίξει την αλλαγή, µε την οποία αρχικά συμφωνούσε, οι φοιτητές πάλι θα “έτρωγαν” ξύλο από τα ΜΑΤ, αλλά τουλάχιστον η κατάσταση µε την Παιδεία θα δοκιμαζόταν ριζικά και θα άλλαζε».
Με κάθε ευκαιρία διατύπωνε τη λύπη του για τις κινητοποιήσεις φοιτητών και εργαζομένων στην Ελλάδα: «Τι να σκεφτώ όταν οι στενοί μου φίλοι στην Ελλάδα δεν μπορούν να σπουδάσουν, ενώ το θέλουν, λόγω των καταλήψεων και των απεργιών;». Και, βέβαια, δίπλα σ’ αυτά: «Είναι απίστευτο πως το Κοµµουνιστικό Κόµµα πήρε το 8,1% των ψήφων σε µια ανεπτυγμένη χώρα, όπως η Ελλάδα» (27.9.2007).
Τα ίδια με τον φοιτητή Κασσελάκη έλεγε λίγα χρόνια αργότερα ο επιχειρηματίας Κασσελάκης ως «Αριστοτέλης Οικονόμου». Από τα πρώτα χρόνια της κρίσης, η κύρια έννοια του ήταν και πάλι η ιδιωτική εκπαίδευση και η μεσαία τάξη: «Εμαθα ότι σε πολλά από τα πιο γνωστά ιδιωτικά σχολεία της Αθήνας έχουν υπάρξει μεγάλες απώλειες στις εγγραφές των μαθητών (που πηγαίνουν πλέον σε δημόσια σχολεία). Αυτό σε μένα φανερώνει ότι η μεσαία τάξη στην Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή θέση» (31.12.2011).
Ο Κασσελάκης επιχειρηματίας θεωρεί λίγες τις απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων και εξαίρει τη μείωση του κατώτατου μισθού (18.2.2012)
Το σοβαρότερο είναι ότι όταν η συγκυβέρνηση Παπαδήμου (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ) απέλυε δημοσίους υπαλλήλους, ο Στέφανος Κασσελάκης διαφωνούσε, επειδή θεωρούσε μικρό τον αριθμό των απολυόμενων: «Τα 15.000 άτομα που αποφάσισαν να απολύσουν από το Δημόσιο μέσα στο 2012 μού φαίνονται πάρα πολύ λίγα. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είχαν ήδη απολύσει πολύ περισσότερα άτομα και να επένδυαν τα χρήματα στη μείωση της φορολογίας».
Ο κ. Κασσελάκης δεν είχε δυσκολία να δικαιολογήσει τις εταιρείες που έβγαζαν υπερκέρδη την περίοδο της κρίσης και ονειρευόταν μια χώρα που θα διοικείται ως επιχείρηση: «Πώς είναι δυνατόν να έχουν εντυπωσιακά κέρδη οι εταιρείες όταν η οικονομική ανάπτυξη δεν αντιστοιχεί; Είναι δυνατόν, επειδή οι επιχειρήσεις έχουν βρει νέους τρόπους να αναδιοργανωθούν, νέες πηγές παραγωγικότητας και νέες αγορές στο εξωτερικό. Αν μόνο η Ελλάδα διοικούνταν λίγο σαν επιχείρηση...» (21.4.2012).
Την κρίσιμη περίοδο των εκλογών του 2012, ο κ. Κασσελάκης εκδήλωνε την ελπίδα να κατορθώσουν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ να κερδίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, την επικράτηση του οποίου θεωρούσε καταστροφική: «Θα ήμουν πολύ προσεκτικός για τις εξελίξεις στην Ελλάδα: αν η Κεντροδεξιά δεν συσπειρωθεί αρκετά ώστε να μπλοκάρει τα πιο δημαγωγικά κόμματα της Αριστεράς, ένα συστημικό γεγονός δεν θα είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας» (19.5.2012).
Πριν από τις δεύτερες εκλογές του 2012 ο κ. Κασσελάκης αναφέρεται για πρώτη φορά στον Αλέξη Τσίπρα, υιοθετώντας όλα τα κινδυνολογικά σενάρια της Δεξιάς: «Ο Αλέξης Τσίπρας έγινε διεθνής φυσιογνωμία αυθημερόν, καθώς οι πιθανότητες η Ελλάδα να αποχωρήσει από το ευρώ σκαρφάλωναν προς το 50 και 75%. […] Η πόλωση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην πατρίδα μας θα οδηγήσει κατά πάσα πιθανότητα σε μια κυβέρνηση συνεργασίας δύο κομμάτων. Αν αυτή η κυβέρνηση τελικά υπάρξει μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και άλλου αριστερού κόμματος, φαντάζομαι ότι οι αγορές θα αντιδράσουν αρκετά αρνητικά στην εξέλιξη (παρά τα περί παραμονής στο ευρώ χωρίς λιτότητα που διαφημίζει η ηγεσία του κόμματος). Είναι όντως πρωτοφανές το ότι 1 ή 2% των Ελλήνων ψηφοφόρων μπορεί να επηρεάσει τόσο καθοριστικά τις διεθνείς αγορές» (2.6.2012).
Η επικράτηση της Ν.Δ. αντιμετωπίζεται με ανακούφιση: «Οι εκλογές στην Ελλάδα κατέληξαν τελικά στη δημιουργία μιας κεντρώας κυβέρνησης με ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Ο Αλέξης Τσίπρας θα πάψει πλέον να βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των διεθνών εφημερίδων και οι Ευρωπαίοι ηγέτες στις Βρυξέλλες θα αισθάνονται σαν να συνομιλούν με μια ελληνική κυβέρνηση από τις παλαιότερες, φυσιολογικές εποχές» (23.6.2012).
Πριν από τις δεύτερες εκλογές του 2015 ο κ. Κασσελάκης θα προβλέψει συμμαχία Τσίπρα-Δεξιάς: «Ο κ. Κασσελάκης», γράφει ο «Εθνικός Κήρυξ», «νομίζει ότι ο κ. Τσίπρας είναι ο πλέον πιθανότερος να νικήσει, αλλά αμφιβάλλει ότι θα ξεπεράσει το 30% και νομίζει ότι υπάρχει πιθανότητα 90% ότι θα υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ, άσχετα με το τι λέει ο κ. Τσίπρας τώρα. “Δεν νομίζω ότι είναι αντίθετος με τις στροφές 180ο πλέον”, σημειώνει ο κ. Κασσελάκης» (10.9.2015).
