Με απόσταση ενός εικοσιτετράωρου από το δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών» που ανέσυρε στην επιφάνεια την παλιά αρθρογραφία του σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, ο Προέδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης επικαλέστηκε χθες από την Νέα Υόρκη την «ελευθερία της αλλαγής», για να διασκεδάσει τις σφοδρές εσωκομματικές αντιδράσεις, οι οποίες «φούντωσαν» στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, στην Αθήνα.
Με το επιχείρημα ότι ο ίδιος δεν είναι «κληρονόμος», «έχω τη δύναμη να αλλάζω» ανέφερε στα social media ο κ. Κασσελάκης, προσθέτοντας πως «ό,τι είμαι είναι ότι κατέκτησα μόνος μου» και πως «είναι αυθεντικό». Προηγουμένως, στο πρώτο κύμα των αντιδράσεών του είχε δηλώσει πως «δεν θυμάμαι ποιος ήμουν 24 χρονών. Ήμουν ένα παιδί το οποίο δούλευε σε ένα πολύ δύσκολο τομέα, δούλευα πάρα πολύ σκληρά. Ήμουν σε μια σχέση με μια κοπέλα που δεν ήμουν χαρούμενος, προσπαθούσα να σταθώ στα πόδια μου και να βοηθήσω τους γονείς μου». «Ήταν ένας τομέας, ο χρηματοοικονομικός, που είχε ακόμη μεγάλη τοξικότητα και αναβρασμό μέσα του. Ήμουν ένα παιδί της ομογένειας τότε που ήταν πολύ νευριασμένο με αυτά που γινόντουσαν στην Ελλάδα», ανταπάντησε ο Στέφανος Κασσελάκης.
Ταυτόχρονα, παρά τις αποστάσεις που έλαβε από τον πρώην Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα στην συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα», λέγοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελούσε «λύση σταθερότητας» τον περασμένο Ιούνιο, ο κ. Κασσελάκης τον μνημόνευσε χθες ως παράδειγμα αλλαγής, υποστηρίζοντας πως «πολιτεύτηκα με τον Τσίπρα. Ανιδιοτελώς, σε μη εκλόγιμη θέση, επειδή είδα τη χρηστή του διοίκηση, το ήθος του, τη δύναμή του να αλλάξει ο ίδιος». Σε παλιότερο άρθρο του, ωστόσο, ο κ. Κασσελάκης παρομοίαζε τον Αλέξη Τσίπρα με τον Ντόναλντ Τραμπ, επιχειρώντας να εντοπίσει κοινούς τόπους μεταξύ τους. «Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ. Όταν τον ακούω να μιλάει, θυμάμαι έναν άλλον πολύ γνωστό τύπο, τον Αλέξη Τσίπρα. Ο κ. Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός, με τη δέσμευση ότι θα επαναδιαπραγματευτεί τους όρους του μνημονίου για την Ελλάδα, ισχυριζόμενος ότι ο προκάτοχός του ήταν πολύ αδύναμος για να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά» δήλωνε ο κ. Κασσελάκης, συμπληρώνοντας πως «παρομοίως, το κύριο μάντρα του Ντόναλντ Τραμπ ήταν ότι οι Αμερικανοί γραφειοκράτες απέτυχαν να διαπραγματευτούν καλές εμπορικές συμφωνίες».
Την ίδια ώρα, από το χθεσινό, επεξηγηματικό βίντεο του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν έλειπαν και οι αναφορές στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, με τον κ. Κασσελάκη να ισχυρίζεται πως «ο 24χρονος Μητσοτάκης δε θα ψήφιζε τον 55χρονο Μητσοτάκη. Αλλά μάλλον λάθος η εκτίμηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ψήφιζε τον μεγαλύτερό του εαυτό. Διότι ο πατέρας του αγκάλιασε τον Καρατζαφέρη, και κληροδότησε στον γιο του όλη την ακροδεξιά της ΝΔ».
Η τελευταία αποστροφή κάθε άλλο παρά τυχαία θεωρείται, καθώς στελέχη που πρόσκεινται στην «προεδρική» πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ σχολίαζαν πως και ο κ. Κασσελάκης διατηρεί το δικαίωμα στην αλλαγή, κρίνοντας από την ιδεολογική εξέλιξη στελεχών της ΝΔ, όπως οι Άδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης και Θάνος Πλεύρης, σε σχέση με παλιότερες, πολιτικές τοποθετήσεις και αφετηρίες τους. Βασική γραμμή άμυνας, άλλωστε, για το «προεδρικό» μπλοκ αποτελεί η «μετωπική με τον Μητσοτάκη» εκτιμώντας πως η αναζήτηση των δηλώσεων του κ. Κασσελάκη σε νεαρή ηλικία και κυρίως ο «εμφύλιος» που μαίνεται μεταξύ των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο διαδίκτυο προσφέρουν ελεύθερο πεδίο στην κυβέρνηση, για να προωθήσει ανενόχλητη τα σχέδιά της.
Για την «προεδρική» πτέρυγα, άλλωστε, η οπτική ενός 19χρονου «δεν αποτελεί θέσφατο», ιδίως όταν αυτή απέχει χιλιόμετρα μακριά από τα πραγματικά γεγονότα, οπότε είναι δύσκολο κανείς να αποκρυσταλλώσει το τι συνέβη στην Ελλάδα την εποχή των μνημονίων, ζώντας στην Αμερική, όπως επισημαίνεται. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι «προεδρικοί» επιθυμούν την επιστροφή στην αποδόμηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη με κάθε μέσο, υπενθυμίζοντας με νόημα ότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ επανέλαβε από την Νέα Υόρκη για άλλη μια φορά το «τελεσίγραφό» του, προειδοποιώντας πως όσοι δεν ακολουθήσουν την οδό της ενότητας θα βρεθούν εκτός των κομματικών ψηφοδελτίων.
«Δεν μπορούμε να πάμε έτσι ως το Συνέδριο» σχολιάζουν, την ίδια ώρα, στελέχη της πλειοψηφίας, «δείχνοντας» προς τη «λύση Τζουμάκα», δηλαδή τις διαγραφές, σε περίπτωση που συντηρηθεί η εσωκομματική αντιπαράθεση από πλευράς της μειοψηφίας, τις επόμενες μέρες. Κυρίως, όταν οι «νεοπροεδρικοί» έχουν εξασφαλίσει την πλειοψηφία σε όλα τα κομματικά όργανα και δη στην Κεντρική Επιτροπή, η οποία έχει τον τελικό λόγο ως προς την έγκριση ή μη της εισήγησης της Επιτροπής Δεοντολογίας περί διαγραφών.
Την ίδια ώρα, στην άλλη όχθη η εσωκομματική αντιπολίτευση αισθάνεται δικαιωμένη μεν από τις εξελίξεις, αλλά αμήχανη, αν και τα όσα αποτυπώθηκαν στις σελίδες του επίμαχου δημοσιεύματος δεν προκάλεσαν έκπληξη στα περισσότερα μέλη της. «Το πρόβλημα δεν είναι ότι τα έλεγε παλιότερα, αλλά ότι πολλά εξ’ αυτών τα επανέλαβε στον ΣΕΒ» παρατηρούσε στέλεχος της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, κάνοντας λόγο για «βίαιη μετάλλαξη» του κόμματος. Σε αυτήν την προοπτική, η διάσπαση έρχεται ακόμη πιο κοντά, καθώς για πολλά στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης συνιστά μονόδρομο, με την αρθρογραφία, ωστόσο, του κ. Κασσελάκη να επιταχύνει τους όποιους αρχικούς σχεδιασμούς, παρότι ως ορόσημο για τις εσωκομματικές εξελίξεις είχε τεθεί αρχικά το προσεχές Συνέδριο.
«Οι ταχύτητες έχουν ανέβει κατακόρυφα» εξηγούσε έτερο στέλεχος της μειοψηφίας υπό το βάρος του δημοσιεύματος της «ΕΦΣΥΝ», καθώς η σκληρή αντιπαράθεση που ξέσπασε με πρωταγωνιστές κορυφαία στελέχη του κόμματος, όπως οι Πάνος Σκουρλέτης, Ανδρέας Ξανθός και Παύλος Πολάκης πιστοποιεί τη συσσωρευμένη ένταση, η οποία δεν έχει ακόμη εξαερωθεί προς κάποια κατεύθυνση. Παρά τη σκόνη που σηκώνει η εσωκομματική σύγκρουση, για πιο ψύχραιμα στελέχη «κάθε πλευρά στεγανοποιεί το κοινό της», δηλαδή η σύγκρουση μεταξύ «νεοπροεδρικών» και «Ομπρέλας» συσπειρώνει πέριξ αυτών το φανατικό ακροατήριό τους, το οποίο αμφότεροι επιθυμούν να αξιοποιήσουν ως θεμέλια λίθο για το επόμενό τους βήμα.
