Η έγερση, που έμοιαζε με εξέγερση, των κινημάτων ενάντια στα μέτρα για την πανδημία σε πολλές χώρες της Ευρώπης καταδεικνύει πως η υπομονή των Ευρωπαίων εξαντλείται και αρκεί μια σπίθα να φέρει μεγάλες πυρκαγιές.
Δεξιοί ή αριστεροί εξτρεμιστές έδωσαν δείγμα γραφής. Άλλωστε ως γνωστόν τα άκρα συναντώνται.
Η ιστορία έχει αποδείξει πως οι απηυδισμένοι πολίτες αποτελούν πάντα μια τεράστια και ανεξάντλητη δεξαμενή ψήφων.
Το σκηνικό δεν διαφέρει πολύ συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Τόσο στην χώρα μας όσο και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στην Ελλάδα δεν ξέρει κανείς τι να κάνει σήμερα, να κλάψει ή να γελάσει, με εκείνους τους πολιτικούς (πχ Σαμαράς, Τσίπρας κλπ) που “θα έσκιζαν τα μνημόνια”, αλλά φευ... Με σημαία τους τον λαϊκισμό κατέλαβαν την εξουσία και στην συνέχεια από το “ας αρχίσουν οι χοροί” κατέληξαν στο “χορό του Ζαλόγγου”.
Στην πορεία τα μνημόνια έδωσαν την θέση τους στα lockdown. Έτσι όπως το ένα μνημόνιo έφερνε το άλλο, και πριν τελειώσει κι εκείνο μάς μόστραραν το επόμενο, έτσι και με αφορμή την πανδημία τα lockdown επιβάλλονταν σωρηδόν και ακατάπαυστα χωρίς να γνωρίζει κανείς την αποτελεσματικότητα που είχε το προηγούμενο πακέτο μέτρων, χωρίς κανείς να αντιλαμβάνεται το σκεπτικό, και με τους πολίτες απηυδισμένους από την κυβερνητική ανεπάρκεια να γίνονται μάρτυρες ομηρικών τσακωμών μεταξύ γιατρών, πολιτικών κλπ.
Αυτή η ολοένα αυξανόμενη κοινωνική ομάδα των αγανακτισμένων, οι οποίοι δεν ήταν απαραίτητα “ψεκασμένοι” όπως βολεύει την διαχωριστική πολιτική του κ. Μητσοτάκη, οι οποίοι επίσης δεν ήταν απαραίτητα αρνητές της πανδημίας και των συνεπειών της, αλλά επικριτές των πρακτικών αντιμετώπισής της, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν την νέα μαγιά για τους εκφραστές του λαϊκισμού στο πολιτικό σκηνικό στις επερχόμενες εκλογές όποτε και αν γίνουν τελικά αυτές.
Ήδη έχουν στηθεί στην αφετηρία για πολλοστή φορά κόμματα, που με παντιέρα την αγανάκτηση και χιλιοειπωμένες «κορώνες» επιχειρούν να αντικαταστήσουν το προηγούμενο κόμμα της ελληνικής Βουλής, το οποίο είχε πράξει το ίδιο αντικαθιστώντας κι εκείνο παλιότερα ένα άλλο, κι εκείνο ένα προηγούμενο…. «που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι».
Ίδια μήτρα, ίδιοι στόχοι, ενδεχομένως διαφορετικές πολιτικές αποχρώσεις.
Τα βλέπουμε ήδη τα νέα κόμματα που είναι ξεκάθαρες παραλλαγές παλαιών. Όπως εκείνα που σήκωσαν αντι-μνημονιακή παντιέρα, είδαμε την αντίστοιχη αντι-Lockdown παντιέρα εξαργυρωμένη σε ψήφους και κατ΄επέκτασιν σε πολιτική ισχύ.
Σε κάθε περίπτωση το μόνο βέβαιο είναι πως πολιτικές δυνάμεις που συνηθίζουν να εκμεταλλεύονται την κοινωνική αναστάτωση και διαμαρτυρία με συνθήματα αντίστασης, δεν θα χάσουν την ευκαιρία να δουν μετά τον κορονοϊό, το μνημόνιο ή το μεταναστευτικό, και το θέμα της ενεργειακής επάρκειας ως ευκαιρία για πολιτικό λαϊκισμό και άγραν ψήφων, γιατί δυστυχώς η ψήφος του Έλληνα είναι περισσότερο εκδικητική παρά πολιτική. Όταν θυμάται να πάει να ψηφίσει, κάτι που συμβαίνει ολοένα και πιο σπάνια πλέον.
Δεν είναι μονάχα πάντως ο ελληνικός λαϊκισμός που αυξάνεται ξανά και ετοιμάζεται για «θερμό» χειμώνα λόγω του κρύου και των υψηλών τιμών ενέργειας. Στην ίδια μοίρα βρίσκεται και ο ευρωπαϊκός.
Λόγω της ενεργειακής κρίσης οι ειδικοί προειδοποιούν για «χειμώνα θυμού»! Ήδη τα γεγονότα με το Ολλανδικό «Κιλελέρ» δίνουν στίγμα.
Οι ειδικοί φοβούνται ότι εξτρεμιστές και από τα δύο άκρα θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό για τους δικούς τους σκοπούς και προειδοποιούν για νέες διαδηλώσεις το χειμώνα.
Στην Γερμανία πέρασαν δύσκολο χειμώνα με εκτενέστατες διαδηλώσεις. Εκεί εστιάζουν στον ακροδεξιό εξτρεμισμό.
Η Ομοσπονδιακή Υπουργός Εσωτερικών Nancy Faeser (SPD), μιλώντας στην "Welt am Sonntag" εκτιμάει πως «τα ακραία κινήματα αναζητούν αυτή τη στιγμή νέα θέματα με δυνατότητες κινητοποίησης. Οι εχθροί της δημοκρατίας απλώς περιμένουν να καταχραστούν τις κρίσεις για να διαδώσουν φαντασιώσεις καταστροφής, φόβου και αβεβαιότητας. Οι δεξιοί εξτρεμιστές και διάφορες άλλες ομάδες είχαν ήδη έναν κοινό παρονομαστή στις διαμαρτυρίες για τον κορονοϊό : την περιφρόνηση για τη δημοκρατία και την προσπάθεια κλονισμού της εμπιστοσύνης στο κράτος μας», είπε.
Από την πλευρά του ο επικεφαλής του Γραφείου Προστασίας του Συντάγματος του Βραδεμβούργου, Jörg Müller, προειδοποιεί επίσης ότι οι εξτρεμιστές θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ενεργειακή κρίση και τον υψηλό πληθωρισμό για τους δικούς τους σκοπούς. «Θα ήλπιζαν ότι η ενεργειακή κρίση και οι αυξήσεις των τιμών θα έπλητταν ιδιαίτερα τους ανθρώπους για να βρουν ευκαιρία από τη διάθεση και να διαφημίσουν τις αντικρατικές προσπάθειές τους», είπε ο Μύλερ.
Ερευνητές εξτρεμισμού: «πλευρικοί στοχαστές» αναδιοργανώνονται
Ο ερευνητής του εξτρεμισμού Andreas Zick αναμένει επίσης νέες επιδείξεις από τη σκηνή του "πλευρικού στοχαστή" . «Η σκηνή δεν χάθηκε ποτέ, απλώς αναδιοργανωνόταν», είπε ο Ζικ.
«Μετά την υψηλή φάση στα lockdown, επί του παρόντος πραγματοποιείται μια αναδιοργάνωση, η οποία θα γίνει αισθητή το φθινόπωρο», προειδοποιεί ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεπιστημονικής Έρευνας για τις Συγκρούσεις και τη Βία στο Πανεπιστήμιο του Μπίλεφελντ.
Ο επιστήμονας προειδοποίησε ότι νέες εξτρεμιστικές συμμαχίες είχαν σχηματιστεί κάτω από την ομπρέλα των «πλευρικών στοχαστών » και έδρασαν από κοινού. «Οι νέες ομάδες με εθνικιστικό προσανατολισμό βλέπουν τους εαυτούς τους ως θύματα, αλλά θέτουν την καθημερινότητά τους στην κοινωνία», εξηγεί ο Zick.
Η «κανονικότητα του ριζοσπαστισμού» είναι η πραγματική πρόκληση. Το ίδιο ισχύει και για το καθημερινό μίσος, το οποίο είναι λιγότερο εμφανές σε ιδιαίτερα εντυπωσιακά εγκλήματα μίσους παρά στην καθημερινή επιθετικότητα με ιδεολογικά κίνητρα. Θα αυξηθούν επίσης τα εγκλήματα με πολιτικά κίνητρα εκτιμούν ο ειδικοί.
Ωστόσο, η λεγόμενη βαναυσότητα της κοινωνίας δεν αποτελεί πρόβλημα για την πλειοψηφία της κοινωνίας, τόνισε ο ερευνητής του εξτρεμισμού. Η πλειοψηφία δεν είναι διχασμένη ή πολωμένη. «Πρόκειται για μειονότητες με επιρροή που ασκούν κοινωνική πίεση, βία και επιθετικότητα», εξήγησε ο Ζικ.
